Μέρος 2ο στο μουντιαλικό αφιέρωμά του BN Sports. «Στάση» στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1982. Ο Μάρκο Ταρντέλι αφηγείται όσα βίωσε το ονειρεμένο καλοκαίρι της Ιταλίας στα γήπεδα της Ισπανίας και θυμάται την εμβληματική «κραυγή» του.
Σχετικά Άρθρα
Ο Ουμπάλδο Φιγιόλ στο BN Sports: «Όταν κατακτάς το Παγκόσμιο Κύπελλο, αγγίζεις τον ουρανό με τα χέρια σου!» (video)
Συνέντευξη στον Φάνη Τσοκανά
Στις 11 Ιουλίου του 2022, συμπληρώθηκαν τέσσερις δεκαετίες από την επιστροφή της Ιταλίας στην κορυφή του κόσμου. Μία κορυφή που κυνηγούσε τότε, για 44 ολόκληρα χρόνια. Περίπου 90.000 θεατές στο Σαντιάγο Μπερναμπέου -και πόσοι εκατομμύρια ακόμα, μέσω της τηλεόρασης- είδαν τον Μάρκο Ταρντέλι να σκοράρει ενάντια στη Δυτική Γερμανία και να «ταξιδεύει» σε ένα άλλο σύμπαν.
Το γκολ του δεν «σφράγισε» απλώς την κατάκτηση του τροπαίου για την Ιταλία, αφού έκανε το 2-0, πριν διαμορφωθεί το τελικό 3-1 με τον Μπράιτνερ απλώς να μειώνει, αλλά στάθηκε η αφορμή, για έναν από τους εμβληματικότερους και πιο παθιασμένους πανηγυρισμούς, στην ιστορία του Παγκοσμίου Κυπέλλου.
Στις 11 Ιουλίου του 2022, συμπληρώθηκαν τέσσερις δεκαετίες από την επιστροφή της Ιταλίας στην κορυφή του κόσμου. Μία κορυφή που κυνηγούσε τότε, για 44 ολόκληρα χρόνια. Περίπου 90.000 θεατές στο Σαντιάγο Μπερναμπέου -και πόσοι εκατομμύρια ακόμα, μέσω της τηλεόρασης- είδαν τον Μάρκο Ταρντέλι να σκοράρει ενάντια στη Δυτική Γερμανία και να «ταξιδεύει» σε ένα άλλο σύμπαν.
Το γκολ του δεν «σφράγισε» απλώς την κατάκτηση του τροπαίου για την Ιταλία, αφού έκανε το 2-0, πριν διαμορφωθεί το τελικό 3-1 με τον Μπράιτνερ απλώς να μειώνει, αλλά στάθηκε η αφορμή, για έναν από τους εμβληματικότερους και πιο παθιασμένους πανηγυρισμούς, στην ιστορία του Παγκοσμίου Κυπέλλου.
Έναν πανηγυρισμό που έγινε συνώνυμο του ονόματός του και... ενέπνευσε τον Φάμπιο Γκρόσο 26 χρόνια αργότερα, όταν η Ιταλία έβαζε ξανά τη σημαία της, στην κορυφή του παγκοσμίου ποδοσφαίρου.
«Ο πανηγυρισμός μου, είναι κληρονομιά για τα 3.5 ετών εγγόνια μου, ώστε να τους θυμίζει πάντοτε, πως τα όνειρα στη ζωή, μπορούν να γίνουν πραγματικότητα» εξομολογείται μιλώντας στο BN Sports.
«Ήταν αυθόρμητος, γεμάτος συναίσθημα, απόλυτα αληθινός. Ποτέ δεν περίμενα, ωστόσο, να πάρει τέτοιες διαστάσεις και να μνημονεύεται έως σήμερα.
Η κραυγή μου "μιλά" για τη ζωή μου, την καριέρα μου και το πάθος μου για το ποδόσφαιρο. Πρόκειται για μία ανάμνηση, μία κληρονομιά για τα 3.5 ετών εγγόνια μου. Ελπίζω να τα εμπνεύσει και να τους θυμίζει, πως τα όνειρα, κάποιες φορές γίνονται πραγματικότητα».
Το «όνειρο», ωστόσο, κινδύνεψε από πολύ νωρίς. Η Ιταλία δεν είχε νίκη στις τρεις πρώτες αναμετρήσεις της, στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1982. Ισοπαλία κόντρα στην Πολωνία (0-0), στο Περού (1-1) και στο Καμερούν (1-1). Η κατάκτηση του τροπαίου στο τέλος, ωστόσο, την καθιστά τη μοναδική ομάδα που το έχει καταφέρει, ενώ δεν κέρδισε κανένα από τα τρία πρώτα ματς!
«Κάθε γύρος ενός Παγκοσμίου Κυπέλλου έχει τεράστιες δυσκολίες. Είχαμε μεγάλη εμπιστοσύνη στις δυνάμεις μας, όμως. Ήμασταν ένα δεμένο σύνολο, στο οποίο ο ένας υποστήριζε τον άλλο, εντός κι εκτός γηπέδου. Πιο πολύ από όλους, ο προπονητής μας, Έντσο Μπεαρζότ. Ένας πραγματικός ηγέτης. Ένας πατέρας για εμάς».
Πράγματι. Η Ιταλία κλήθηκε να αντιμετωπίσει σοβαρά προβλήματα. Τα «σύννεφα» του σκανδάλου Totonero δεν είχαν απομακρυνθεί πλήρως, ειδικά για τον Πάολο Ρόσι, που μόλις είχε επιστρέψει στην αγωνιστική δράση, μετά από διετή αποκλεισμό, για συμμετοχή σε στημένο αγώνα.
Παράλληλα, τα τρία συνεχόμενα ανεπιτυχή αποτελέσματα, δεν έμειναν ασχολίαστα από τον Τύπο, που άρχισε να αφήνει υπόνοιες ακόμα και για χρηματισμό των παικτών. Οι παίκτες προχωρούν στο γνωστό ως «Silenzio Stampa». Με λίγα λόγια, σταματούν τις δηλώσεις και κάθε είδους ενημέρωση, προς τους δημοσιογράφους.
«Δεν νομίζω πως το Silenzio Stampa βοήθησε εμάς. Μάλλον τον Τύπο! Πουλούσε ακόμα περισσότερες εφημερίδες εκείνο το διάστημα.
Σήμερα γράφουν πως λειτούργησε ευεργετικά για την ομάδα, αλλά μόνο και μόνο για νιώσουν πως συντέλεσαν στην επιτυχία της Ιταλίας.
Ήταν κάτι που συνέβαινε για πρώτη φορά στην ιστορία της εθνική ομάδας και παρόλα αυτά, ο Έντσο Μπεαρζότ μας κατάλαβε και υπερασπίστηκε την απόφασή μας. Ήταν αναπόφευκτη επιλογή για εμάς.
Ο αποκλεισμός από το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1984 έδωσε νέα "τροφή" βέβαια. Είναι σύνηθες μετά από μεγάλες επιτυχίες, να υπάρχουν αλλαγές, στιγμές χαλάρωσης, ακόμα και αλαζονείας. Ωστόσο, όλοι πρέπει να θυμόμαστε πως η κατάκτηση ενός Παγκοσμίου Κυπέλλου, είναι τρομακτικά δύσκολη».
Κάτι ανάλογο συνέβη και στην Ιταλία της σημερινής εποχής. Από την κορυφή της Ευρώπης το καλοκαίρι του 2021, βρέθηκε εκτός Παγκοσμίου Κυπέλλου, λίγους μήνες μετά.
Κάπως έτσι, το ερώτημα για μία ενδεχόμενη ανάλογη επιτυχία της Ιταλίας στο Κατάρ, δεν μπορεί να τεθεί. Φαβορί, ωστόσο, για τον Μάρκο Ταρντέλι, υπάρχουν και είναι ξεκάθαρα.
«Αργεντινή, Βραζιλία και Γαλλία ξεχωρίζουν. Έχουν πολύ ποιοτικές "φουρνιές" παικτών και θεωρώ πως αποτελούν τα μεγαλύτερα φαβορί της φετινής διοργάνωσης».
www.bnsports.gr
«Ο πανηγυρισμός μου, είναι κληρονομιά για τα 3.5 ετών εγγόνια μου, ώστε να τους θυμίζει πάντοτε, πως τα όνειρα στη ζωή, μπορούν να γίνουν πραγματικότητα» εξομολογείται μιλώντας στο BN Sports.
«Ήταν αυθόρμητος, γεμάτος συναίσθημα, απόλυτα αληθινός. Ποτέ δεν περίμενα, ωστόσο, να πάρει τέτοιες διαστάσεις και να μνημονεύεται έως σήμερα.
Η κραυγή μου "μιλά" για τη ζωή μου, την καριέρα μου και το πάθος μου για το ποδόσφαιρο. Πρόκειται για μία ανάμνηση, μία κληρονομιά για τα 3.5 ετών εγγόνια μου. Ελπίζω να τα εμπνεύσει και να τους θυμίζει, πως τα όνειρα, κάποιες φορές γίνονται πραγματικότητα».
Το «όνειρο», ωστόσο, κινδύνεψε από πολύ νωρίς. Η Ιταλία δεν είχε νίκη στις τρεις πρώτες αναμετρήσεις της, στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1982. Ισοπαλία κόντρα στην Πολωνία (0-0), στο Περού (1-1) και στο Καμερούν (1-1). Η κατάκτηση του τροπαίου στο τέλος, ωστόσο, την καθιστά τη μοναδική ομάδα που το έχει καταφέρει, ενώ δεν κέρδισε κανένα από τα τρία πρώτα ματς!
«Κάθε γύρος ενός Παγκοσμίου Κυπέλλου έχει τεράστιες δυσκολίες. Είχαμε μεγάλη εμπιστοσύνη στις δυνάμεις μας, όμως. Ήμασταν ένα δεμένο σύνολο, στο οποίο ο ένας υποστήριζε τον άλλο, εντός κι εκτός γηπέδου. Πιο πολύ από όλους, ο προπονητής μας, Έντσο Μπεαρζότ. Ένας πραγματικός ηγέτης. Ένας πατέρας για εμάς».
Πράγματι. Η Ιταλία κλήθηκε να αντιμετωπίσει σοβαρά προβλήματα. Τα «σύννεφα» του σκανδάλου Totonero δεν είχαν απομακρυνθεί πλήρως, ειδικά για τον Πάολο Ρόσι, που μόλις είχε επιστρέψει στην αγωνιστική δράση, μετά από διετή αποκλεισμό, για συμμετοχή σε στημένο αγώνα.
Παράλληλα, τα τρία συνεχόμενα ανεπιτυχή αποτελέσματα, δεν έμειναν ασχολίαστα από τον Τύπο, που άρχισε να αφήνει υπόνοιες ακόμα και για χρηματισμό των παικτών. Οι παίκτες προχωρούν στο γνωστό ως «Silenzio Stampa». Με λίγα λόγια, σταματούν τις δηλώσεις και κάθε είδους ενημέρωση, προς τους δημοσιογράφους.
«Δεν νομίζω πως το Silenzio Stampa βοήθησε εμάς. Μάλλον τον Τύπο! Πουλούσε ακόμα περισσότερες εφημερίδες εκείνο το διάστημα.
Σήμερα γράφουν πως λειτούργησε ευεργετικά για την ομάδα, αλλά μόνο και μόνο για νιώσουν πως συντέλεσαν στην επιτυχία της Ιταλίας.
Ήταν κάτι που συνέβαινε για πρώτη φορά στην ιστορία της εθνική ομάδας και παρόλα αυτά, ο Έντσο Μπεαρζότ μας κατάλαβε και υπερασπίστηκε την απόφασή μας. Ήταν αναπόφευκτη επιλογή για εμάς.
Ο αποκλεισμός από το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1984 έδωσε νέα "τροφή" βέβαια. Είναι σύνηθες μετά από μεγάλες επιτυχίες, να υπάρχουν αλλαγές, στιγμές χαλάρωσης, ακόμα και αλαζονείας. Ωστόσο, όλοι πρέπει να θυμόμαστε πως η κατάκτηση ενός Παγκοσμίου Κυπέλλου, είναι τρομακτικά δύσκολη».
Κάτι ανάλογο συνέβη και στην Ιταλία της σημερινής εποχής. Από την κορυφή της Ευρώπης το καλοκαίρι του 2021, βρέθηκε εκτός Παγκοσμίου Κυπέλλου, λίγους μήνες μετά.
Κάπως έτσι, το ερώτημα για μία ενδεχόμενη ανάλογη επιτυχία της Ιταλίας στο Κατάρ, δεν μπορεί να τεθεί. Φαβορί, ωστόσο, για τον Μάρκο Ταρντέλι, υπάρχουν και είναι ξεκάθαρα.
«Αργεντινή, Βραζιλία και Γαλλία ξεχωρίζουν. Έχουν πολύ ποιοτικές "φουρνιές" παικτών και θεωρώ πως αποτελούν τα μεγαλύτερα φαβορί της φετινής διοργάνωσης».
www.bnsports.gr
