Στα δάκρυα της Μαρίας Σάκκαρη και στην αιτιολόγηση της μη χειραψίας του Μίλτου Τεντόγλου, υπάρχει ένας κοινός παρονομαστής: ο όχλος των social media που στήνει «κρεμάλες», ακόμα και για πράγματα που δεν γνωρίζει.
Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά. Η Μαρία Σάκκαρη δεν χρωστούσε καμία «συγγνώμη» στους Έλληνες. Δεν ντροπιάζει κανέναν. Απαιτήσεις από τον εαυτό της, οφείλει να έχει μονάχα η ίδια. Δική της η προσπάθεια, δικιές της οι επιτυχίες, δικιές της και οι αποτυχίες. «Κλείσαμε» αυτό το κεφάλαιο και προχωράμε.
Το ξέσπασμά της, μόλις λίγα 24ωρα μετά το βίντεο-εξήγηση του Μίλτου Τεντόγλου, στην επιστροφή του στην Αθήνα από το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Βουδαπέστης, μοιάζει διαφορετικό. Είναι, όμως;
Η επιλογή του να αγκαλιάσει πρώτα τον παππού του και να προσπεράσει τον α' ειδικό γραμματέα του ΣΕΓΑΣ, Παναγιώτη Δημάκο, στάθηκε η αφορμή για μία ιντερνετική «κρεμάλα».
«Μάγκας», «Καλά του ξηγήθηκες», «Σε ευχαριστούμε», βροχή τα likes και αυτές είναι οι πιο... light εκδοχές. Ανάθεμα κι αν γνώριζαν οι εννιά στους δέκα, ποιος είναι ο κ. Δημάκος. Ούτε εγώ τον γνωρίζω. Ούτε τον ίδιο, ούτε τη διαδρομή του, αλλά κρίνοντας από την αντίδραση του Μίλτου Τεντόγλου, δεν είναι αυτό το «τέρας» στο οποίο καθρεφτίζεται κάθε παθογένεια του ελληνικού αθλητισμού.
Λίγες ώρες μετά τον νέο άθλο του, ο Τεντόγλου αναγκάστηκε να βγει μπροστά σαν ασπίδα, για έναν άνθρωπο που στοχοποιήθηκε από τον όχλο των social media, και όπως φάνηκε, εκτιμά. Γιατί; Γιατί δεν τον χαιρέτησε πρώτο, άρα δεν είναι καλός άνθρωπος, του αξίζει να βρεθεί στο στόχαστρο και το όποιο μένος υπάρχει, για οτιδήποτε βαραίνει τον καθένα στην καθημερινότητά του, να το υποστεί ο ίδιος. Ακριβώς ό,τι συμβαίνει και στην περίπτωση της Μαρίας Σάκκαρη, που σε δημοσιεύσεις με την ίδια να κλαίει, υπήρχε κόσμος -και μάλιστα πολύς- που αντιδρούσε με «χαχα» και την χλεύαζε.
Κάπου πρέπει να μπει ένα όριο. Επειδή το φαινόμενο, όμως, ξεπερνά κατά πολύ τον αθλητισμό και είναι κοινωνικό, δεν θα μπει εύκολα. Και είναι άδικο για τους αθλητές, να επωμιστούν το βάρος να βάλουν «στοπ», μέσω come outs και επεξηγήσεων.
Κανένας τενίστας, αθλητής του στίβου, ποδοσφαιριστής, μπασκετμπολίστας, δεν παύει να είναι άνθρωπος όταν «πατάει» το γήπεδο. Όπως όλοι μας, θα κάνει κάποια στιγμή εντός της ημέρας τον δικό του γύρο στα social media και δεν είναι υποχρεωμένος, να διαβάζει και να καταπίνει, σχόλια που ξεπερνούν την απλή κριτική.
Κανένας τενίστας, αθλητής του στίβου, ποδοσφαιριστής, μπασκετμπολίστας, δεν παύει να είναι «μάγκας» όταν δεν βρίσκεται σε κάποια ευθεία αντιπαράθεση.
Κανένας τενίστας, αθλητής του στίβου, ποδοσφαιριστής, μπασκετμπολίστας, δεν έχει λόγο να υπομένει, τις «κρεμάλες» που στήνει ο καθένας, ο οποίος αφήνει το κινητό του στην άκρη και κοιμάται ήσυχος.
Φάνης Τσοκανάς
www.bnsports.gr
Το ξέσπασμά της, μόλις λίγα 24ωρα μετά το βίντεο-εξήγηση του Μίλτου Τεντόγλου, στην επιστροφή του στην Αθήνα από το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Βουδαπέστης, μοιάζει διαφορετικό. Είναι, όμως;
Η επιλογή του να αγκαλιάσει πρώτα τον παππού του και να προσπεράσει τον α' ειδικό γραμματέα του ΣΕΓΑΣ, Παναγιώτη Δημάκο, στάθηκε η αφορμή για μία ιντερνετική «κρεμάλα».
«Μάγκας», «Καλά του ξηγήθηκες», «Σε ευχαριστούμε», βροχή τα likes και αυτές είναι οι πιο... light εκδοχές. Ανάθεμα κι αν γνώριζαν οι εννιά στους δέκα, ποιος είναι ο κ. Δημάκος. Ούτε εγώ τον γνωρίζω. Ούτε τον ίδιο, ούτε τη διαδρομή του, αλλά κρίνοντας από την αντίδραση του Μίλτου Τεντόγλου, δεν είναι αυτό το «τέρας» στο οποίο καθρεφτίζεται κάθε παθογένεια του ελληνικού αθλητισμού.
Λίγες ώρες μετά τον νέο άθλο του, ο Τεντόγλου αναγκάστηκε να βγει μπροστά σαν ασπίδα, για έναν άνθρωπο που στοχοποιήθηκε από τον όχλο των social media, και όπως φάνηκε, εκτιμά. Γιατί; Γιατί δεν τον χαιρέτησε πρώτο, άρα δεν είναι καλός άνθρωπος, του αξίζει να βρεθεί στο στόχαστρο και το όποιο μένος υπάρχει, για οτιδήποτε βαραίνει τον καθένα στην καθημερινότητά του, να το υποστεί ο ίδιος. Ακριβώς ό,τι συμβαίνει και στην περίπτωση της Μαρίας Σάκκαρη, που σε δημοσιεύσεις με την ίδια να κλαίει, υπήρχε κόσμος -και μάλιστα πολύς- που αντιδρούσε με «χαχα» και την χλεύαζε.
"Quizás tenga que tomarme un descanso. Estoy sufriendo en la cancha pero no puedo tomar una decisión ahora. Mi mente no está clara. Siento que estoy haciendo un gran esfuerzo, especialmente del lado psicológico"
— Set Tenis (@settenisok) August 28, 2023
✍️ Maria Sakkaripic.twitter.com/H9sla3gb6r
Κάπου πρέπει να μπει ένα όριο. Επειδή το φαινόμενο, όμως, ξεπερνά κατά πολύ τον αθλητισμό και είναι κοινωνικό, δεν θα μπει εύκολα. Και είναι άδικο για τους αθλητές, να επωμιστούν το βάρος να βάλουν «στοπ», μέσω come outs και επεξηγήσεων.
Κανένας τενίστας, αθλητής του στίβου, ποδοσφαιριστής, μπασκετμπολίστας, δεν παύει να είναι άνθρωπος όταν «πατάει» το γήπεδο. Όπως όλοι μας, θα κάνει κάποια στιγμή εντός της ημέρας τον δικό του γύρο στα social media και δεν είναι υποχρεωμένος, να διαβάζει και να καταπίνει, σχόλια που ξεπερνούν την απλή κριτική.
Κανένας τενίστας, αθλητής του στίβου, ποδοσφαιριστής, μπασκετμπολίστας, δεν παύει να είναι «μάγκας» όταν δεν βρίσκεται σε κάποια ευθεία αντιπαράθεση.
Κανένας τενίστας, αθλητής του στίβου, ποδοσφαιριστής, μπασκετμπολίστας, δεν έχει λόγο να υπομένει, τις «κρεμάλες» που στήνει ο καθένας, ο οποίος αφήνει το κινητό του στην άκρη και κοιμάται ήσυχος.
Φάνης Τσοκανάς
www.bnsports.gr
