Ο Χρήστος Φραντζεσκάκης μίλησε στο BN Sports λίγες ώρες μετά το ατομικό ρεκόρ και την έκτη θέση στον τελικό της σφυροβολίας του Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος στο Μόναχο, για τον αγώνα της Πέμπτης (18/8), την εμφάνισή του και τις δυσκολίες που καλείται να υπερβεί στην καθημερινότητά του, προπονούμενος σε ένα χωράφι.
Το Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα στο Μόναχο οδεύει προς το τέλος του (21/8), με την ελληνική αποστολή να έχει κατακτήσει πέντε μετάλλια έως τώρα (τέσσερα χρυσά, ένα ασημένιο). Πέραν αυτών όμως, έχει να επιδείξει και αρκετές διακρίσεις, με αθλητές που ξεπέρασαν τον εαυτό τους και βελτιώσαν τα ρεκόρ τους. Ένας εξ’ αυτών είναι και ο νεαρός Κρητικός «γίγαντας», Χρήστος Φραντζεσκάκης, ο οποίος έριξε 78,20 μ. και από το βράδυ της Πέμπτης (18/8) αποτελεί τον έκτο κορυφαίο σφυροβόλο της «γηραιάς ηπείρου».
Το BN Sports επικοινώνησε με τον 22χρονο αθλητή του Κωστή Παπαμαρκάκη, ο οποίος έχει τεράστιο μερίδιο συνεισφοράς στην επιτυχία του όπως παραδέχεται ο Χρήστος και σας μεταφέρει τις σκέψεις και τις εικόνες του νεαρού σφυροβόλου μετά τη σπουδαία του επίδοση. Παρά τις αντιξοότητες που βιώνει από μικρό παιδί στον υποτιθέμενο χώρο προπονήσεών του.
Συνέντευξη στον Μάνο Φυρογένη
Γίγαντας με ευγενική ψυχή. Αυτό είναι ο Χρήστος Φραντζεσκάκης ο οποίος χρόνο με το χρόνο, διοργάνωση με τη διοργάνωση, ανεβαίνει. Όπως συνέβη και το βράδυ της Πέμπτης στο Ολυμπιακό Στάδιο του Μονάχου, ρίχνοντας 78,20 μέτρα. Βελτίωσε το πανελλήνιο ρεκόρ στην κατηγορία Κ-23 και πραγματοποίησε την καλύτερη ατομική του επίδοση. Για τρίτη φορά μέσα σε ένα χρόνο. Παρά ταύτα μένει προσγειωμένος και κοιτάζει μπροστά. Όπως οφείλει να κάνει κάθε αθλητής που θέλει να συγκαταλέγεται στην ελίτ.
«Πίστευα στο κάτι παραπάνω, είμαι ευχαριστημένος κι’ έτσι»
«Είμαι πολύ ευχαριστημένος. Πήγε πολύ καλά ο αγώνας και κατάφερα να πετύχω τους στόχους που είχα θέσει εξ’ αρχής για φέτος. Ήρθε και το ατομικό ρεκόρ στο τέλος, δείγμα του ότι λειτουργώ σωστά και σε φάση πίεσης. Ήθελα βέβαια και το κάτι παραπάνω, μια υπέρβαση. Ακόμα και έτσι όμως είμαι υπερευχαριστημένος», ήταν τα πρώτα λόγια του Έλληνα πρωταθλητή σκεπτόμενος τον τελικό.
Ως προς τις κακές καιρικές συνθήκες και την καθυστέρηση που έφερε η βροχή στην ομαλή ροή του προγράμματος είπε ότι: «Δεν με ενόχλησε ιδιαίτερα, δεν μου έφταιξε σε κάτι. Παρόλα αυτά δεν ήταν και ωφέλιμη. Δεν αποτελεί δικαιολογία, ήταν ίδιες οι συνθήκες για όλους».
«Κατάλαβα από τη δεύτερη βολή ότι μπορώ να πάω κοντά στο ρεκόρ μου»
Ερωτώμενος για την εξέλιξη του αγώνα και το γεγονός πως «φύλαγε το καλό για το τέλος», ο Χρήστος ανέφερε με σαφήνεια πως: «Την πρώτη βολή δεν την υπολόγιζα καν. Στη δεύτερη που έφτασα κοντά στα 76 και κυρίως με τον τρόπο που τα «έριξα», κατάλαβα ότι είμαι σε καλή κατάσταση και μπορώ να φτάσω κοντά στο ατομικό μου ρεκόρ. Στην τρίτη που πήγα ακόμα καλύτερα, πείστηκα» είπε σε πρώτη φάση και πρόσθεσε ότι: «Σωματικά ένιωθα ότι υπήρχαν οι προυποθέσεις για να φτάσω στα 79 μ. . Για να γίνει αυτό βέβαια πρέπει όλα να «ευθυγραμμιστούν» στο τέλειο σημείο και απέχουμε λίγο ακόμα».
«Πίστευα εξ’ αρχής ότι θα είμαι στην 8άδα»
Αποκάλυψε δε και τη βεβαιότητά του, ακόμα και πριν τον αγώνα, ότι θα βρισκόταν στην 8άδα. «Ήξερα ότι τέσσερα άτομα δεν θα με περάσουν οπότε πίστευα ότι θα ρίξω και τις έξι βολές. Ήμουν σχεδόν σε όλο τον αγώνα έκτος και στην τελευταία προσπάθεια με πέρασαν και ο Βρετανός (Μίλερ) και ο Γάλλος (Μπιζό). Μάλιστα πριν προσγειωθεί η σφύρα, είπα στον Ουκρανό «Τι θα γίνει, όλοι θα με περάσουν»; (γέλια). Δεν τρόμαξα όμως, Κοίταξα τον coach στην κερκίδα, γέλασα γιατί το έχω ξανακάνει και αντέδρασα σωστά. Δεν ένιωσα ότι είχε πάει καλά η τελευταία βολή. Να όμως που διαψεύστηκα. Με πίεσαν και οι άλλοι και μου βγήκε κάτι μεγάλο. Τέλος καλό όλα καλά».
Results of the Men's Hammer Throw Final
— Heavy_Throws (@HeavyThrows) August 18, 2022
European Championships
?Wojciech Nowicki ?? 82.00m WL
?Bence Halasz ?? 80.92m PB
?Eivind Henriksen ?? 79.45m
4. Pawel Fadjek ?? 79.15m
5. Mykhaylo Kokhan ?? 78.48m
6. Christos Frantzeskakis ?? 78.20m PB
7. Quentin Bigot ?? 77.48m
«Μία τριετία πίσω, με 78 μέτρα έπαιρνα μετάλλιο»
Για το γενικότερο επίπεδο του αγωνίσματος ξεκαθάρισε ότι έχει ανέβει πολλές «σκάλες» την τελευταία διετία. «Με τα 78 μέτρα που έκανα, θα έπαιρνα μετάλλιο στο Παγκόσμιο του 2019. Για να μπεις στον τελικό δεν χρειάζεται κάποια μεγάλη βολή (γύρω στα 74μ. παίρνεις το εισιτήριο). Όμως για να είσαι μέσα στους οκτώ, χρειάζεται πλέον πάνω από τα 77μιση μέτρα. Ο Βρετανός ας πούμε αν δεν είχε κάποιο πρόβλημα τραυματισμού θα έφτανε σαφώς ψηλότερα».
«Να είμαι στα μετάλλια σε μια πενταετία»
Τι επιφυλάσσει το μέλλον όμως για τον Χανιώτη αθλητή; Τι βλέπει εκείνος κοιτάζοντας «μέσα από τη γυάλα» της επόμενης μέρας; «Τα στατιστικά δείχνουν ότι στη σφυροβολία φτάνεις στο pick σου στα 29-30. Εγώ ελπίζω να μην έχω σοβαρούς τραυματισμούς, να βελτιώνομαι κάθε χρόνο και σε μια πενταετία από τώρα να είμαι στα μετάλλια στις μεγάλες διοργανώσεις. Είχα μία καλή σεζόν φέτος, ανάρρωσα και από τον τραυματισμό μου στο γόνατο που με ταλαιπώρησε και μου στοίχισε πέρυσι».
Όλοι μιλούν με τα καλύτερα λόγια για τη διοργάνωση και ο Χρήστος Φραντζεσκάκης υπερθεματίζει την άποψη αυτή. «Πολύ ωραίο το στάδιο. Δεν είναι το αγαπημένο μου ωστόσο είχε το καλύτερο κοινό, μπροστά στο οποίο έχω αγωνιστεί. Δεν έχω υπάρξει με τόσο κόσμο στις κερκίδες, ο οποίος έμεινε και παρακολούθησε τους αγώνες, χωρίς σκέπαστρο, παρά τη συνεχή βροχή. Υποστηρικτικό κοινό που βοήθησε τους αγωνιζόμενους».
«Είμαστε σαν οικογένεια με τα υπόλοιπα παιδιά της αποστολής»
Οι συνεχείς διοργανώσεις αυτού του καλοκαιριού (Παγκόσμιο του Όρεγκον και Ευρωπαϊκό τώρα στο Μόναχο) έχουν συσφίξει περαιτέρω τις σχέσεις της ελληνικής αποστολής, κάτι που βγαίνει και προς τα έξω. «Έχουμε περάσει το μισό μας καλοκαίρι όλοι μαζί. Τρεις βδομάδες στην Αμερική, τώρα δέκα μέρες στη Γερμανία. Έχουμε δεθεί πολύ, είμαστε σαν οικογένεια».
?? ?Ποιος είπε πως το ... όλε πάει μόνο με τα μετάλλια;;; "Όλε" λοιπόν μέρος τέταρτο, αυτή τη φορά για τον φοβερό...
Δημοσιεύτηκε από Σύνδεσμος Ελληνικών Γυμναστικών Αθλητικών Σωματείων στις Πέμπτη, 18 Αυγούστου 2022
«Έριχνα στην άμμο τη σφύρα»
Ο πρωταθλητής Ευρώπης στην κατηγορία U-23 πέρυσι στο Σπλιτ, δεν τα έχει βρει όλα «ρόδινα», όσο κλισέ και αν ακούγεται. Μέχρι πριν τρία χρόνια έκανε προπόνηση στους αμμόλοφους μιας παραλίας στα Χανιά και δεν είχε ούτε καρέκλα να καθίσει. «Σε μια παραλία, που κάνουν και moto cross, προπονούμουν. Είχαμε μόνο μία βαλβίδα και ρίχναμε ουσιαστικά τη σφύρα στην άμμο. Καθόμασταν πάνω σε μπάζα. Δε θύμιζε σε τίποτα χώρο προπόνησης. Ούτε κλωβό, ούτε τα βασικά. Πήγα στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα Κ-20 το 2017 στην Ιταλία και στο παγκόσμιο του 2018 και ακυρωνόμουν, παρόλο που είχα την καλύτερη επίδοση εκείνη τη χρονιά στον κόσμο. Δεν είχα κάνει προπόνηση με τις συνθήκες που χρειάζεται. Με όσα χρειάζονται».
Και από την παραλία σε χωράφι. Ο δήμος και η περιφέρεια τα τελευταία χρόνια έχουν κάνει κάποιες κινήσεις όμως σε καμία περίπτωση αυτές δεν είναι αρκετές. Ας είναι καλά ο Μανώλης Θωμαδάκης, φίλος του προπονητή του, που του έχει παραχωρήσει ένα παλιό χωράφι. Το οποίο μάλιστα με πολύ προσωπική δουλειά από όλους τους Χανιώτες συναθλητές μου και οικονομική στήριξη από το σύλλογο (Ελευθέριος Βενιζέλος) και την Ομοσπονδία, απέκτησε τα απολύτως απαραίτητα.
«Το μόνο που ζητάω είναι ένα μόνιμο προπονητήριο»
«Από τις προηγούμενες διοικήσεις τοπικών αρχών δεν είδαμε «χαΐρι». Βοήθησαν κάπως η Ομοσπονδία και ο σύλλογος χρηματικά τα τελευταία χρόνια για να βελτιώσουμε τις συνθήκες. Κάναμε και εμείς δουλειές για να θυμίσει χώρο προπόνησης. Αυτό που χρειαζόμαστε όμως είναι ένα προπονητήριο ρίψεων. Όχι κάτι το τρομερό. Ένα περιφραγμένο χώρο 60χ100, να έχει ένα κλωβό μέσα και ένα κλειστό οίκημα για βάρη. Δεν θέλω τίποτα άλλο. Απλά κάτι μόνιμο. Δεν μπορώ να ξυπνήσω μία μέρα και να πρέπει να αλλάξω πόλη ή χώρα για να κάνω προπόνηση. Αν χρειαστεί ο κύριος Θωμαδάκης την ιδιοκτησία του, εγώ μένω μετέωρος. Δεν ξέρω τι θα κάνω» λέει και συγκινεί.
Και καταλήγει λέγοντας πως «Δε ρίχνω ευθύνες ονομαστικά. Δεν ξέρω γιατί δεν έχει υλοποιηθεί και δεν το βλέπω να γίνεται πράξη το προπονητήριο. Μακάρι απλά να αποκτήσω το χώρο μου και να συμβεί αυτό πριν έρθει κάποιο μετάλλιο, σε επίπεδο ανδρών και αναγκαστούμε να τσακωθούμε».
