Η Εθνική ομάδα βόλεϊ γυναικών μετά την τέταρτη ήττα της σε ισάριθμα παιχνίδια, ουσιαστικά χάνει κάθε ελπίδα για την πρόκριση στους 16 του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος και ένας όμιλος που θεωρήθηκε βατός, φέρνει τον αποκλεισμό από τη συνέχεια.
Πάλεψε. Προηγήθηκε. Είχε το σετ στα χέρια της και… ηττήθηκε!
Με τις παραπάνω προτάσεις θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε το μεγαλύτερο μέρος της πορείας της Εθνικής ομάδας βόλεϊ στην 6η της παρουσία στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα και 2η συνεχόμενη από το 2019.
Ο Β’ Όμιλος στον οποίο βρεθήκαμε να κυνηγάμε την πρόκριση στη φάση των «16», με αντιπάλους τη Βουλγαρία, την Ισπανία, την Πολωνία, την Τσεχία και τη Γερμανία, εμπεριείχε μεγάλα ονόματα του αθλήματος, ωστόσο ήταν ισορροπημένος και θα μπορούσε να δώσει στην Εθνική το βήμα παραπάνω!
Τελικά, αποδείχθηκε πιο δύσκολη υπόθεση και η τελευταία αναμέτρηση με τη Γερμανία, θα δοθεί για να αποχωρήσει η Εθνική από τη Βουλγαρία με το κεφάλι λίγο πιο ψηλά…
Η ομάδα σε γενικότερο βαθμό έδειξε να είχε ανάγκη τη συμμετοχή της στο European League, αφού ταξίδεψε για το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα έχοντας δοκιμάσει τον εαυτό της αποκλειστικά σε φιλικά παιχνίδια. Όσο «δυνατά» και αν ήταν αυτά τα τεστ, ειδικά το τελευταίο με την Ουκρανία στην Πορταριά, δεν μπορούν να συγκριθούν με την κρισιμότητα των επίσημων αγώνων.
Αυτό, άλλωστε, αποδείχθηκε και στην αναμέτρηση της πρεμιέρας απέναντι στην «οικοδέσποινα» Βουλγαρία, όταν η σύνθεση του Γκιγιέρμο Ναράνχο, είδε την αντίπαλό της να έρχεται με… φόρα από το χρυσό στο European Golden League και εν τέλει να ηττάται με 3-0 σετ.
Αλλά και το ίδιο σκορ με την Πολωνία, όπου η Εθνική μας δεν μπόρεσε να βρει τις απαντήσεις στο παιχνίδι των αθλητικών αντιπάλων. Κάτι που… πάλεψαν απέναντι σε Ισπανία και Τσεχία!
Το μεγαλύτερο πρόβλημα του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος συγκεντρώθηκε στην υποδοχή. Αρκετές φορές μέσα στο τουρνουά, οι παίκτριες του Γκιγιέρμο Ναράνχο «έχασαν» τις πρώτες επαφές με αποτέλεσμα οι κινήσεις τους στα άκρα και τη διαγώνιο να γίνουν προβλέψιμες.
Έτσι, το αντίπαλο μπλοκ είχε το χρόνο να στηθεί πιο σωστά και κατάφερνε να σταματήσει τις ελληνικές επιθέσεις πιο εύκολα από το αναμενόμενο. Γεγονός που αποσυντόνιζε και τις ίδιες τις αθλήτριες της Εθνικής μας με συνέπεια να έρθουν τα… γνωστά «μπλακ άουτ», στα οποία γίναμε θεατές.
Η (βασική) αρχή έγινε με τοtie break με αντίπαλο την Ισπανία. Μέχρι εκείνη τη στιγμή είχαν δώσει τον καλύτερό τους εαυτό και επιστρέφοντας από το 0-1 και το 2-1, είχαν ισοφαρίσει τα σετ σε 2-2. Στο tie break όλα έδειχναν απλά και με το σκορ να βρίσκεται στο 8-3 υπέρ της Εθνικής μας, άπαντες πίστεψαν στη νίκη. Εκτός (μάλλον) από τις ίδιες, που… αυτοκτόνησαν και έχασαν με 13-15.
Η μοναδική τους ευκαιρία για αντίδραση πλέον, παρουσιαζόταν στον αγώνα «τελικό» με την Τσεχία. Όπως, μάλιστα, είχε δηλώσει, και η Ανθή Βασιλαντωνάκη στο BN Sports, πριν το συγκεκριμένο παιχνίδι, έπρεπε να δείξουν υπομονή.
Κάτι το οποίο δεν συνέβη! «Στερήθηκαν» το πρώτο σετ, μετά από διαιτητικό λάθος, ωστόσο κατόρθωσαν να προηγηθούν και πάλι στο δεύτερο και το τρίτο σετ. Το διπλό προβάδισμα που είχαμε στο 23-17 και στο 8-9 του tie break, «θυσιάστηκε» μπροστά στα ψυχολογικά αποθέματα που δεν φάνηκαν να υπάρχουν στις αθλήτριες της «γαλανόλευκης».
Κάπως έτσι φτάσαμε να συζητάμε για έναν αποκλεισμό και τους λόγους για τους οποίους αυτός ήρθε, χωρίς να καταγραφεί ούτε μία νίκη. Σε ένα σύνολο από νέες αθλήτριες με όλο το μέλλον μπροστά τους!
Σταυρούλα Μουστακάτου
