Υπάρχουν πολλά παιχνίδια που μας μένουν στο μυαλό. Είτε είναι λόγω θεάματος, είτε λόγω «βαρύτητας». Υπάρχουν όμως και αναμετρήσεις στις οποίες συνδυάζονται αυτά τα δύο, σε συνδυασμό με μοναδικές και υπέροχες περιγραφές. Κάτι τέτοιο, ισχύει στην περίπτωση του τελικού Ιταλία - Δυτική Γερμανία, στις 11 Ιουλίου το 1982 και το σπικάρισμα του Γιάννη Διακογιάννη. Ένα ματς που σίγουρα όσο το είχαν παρακολουθήσει τότε, δεν θα το έχουν ξεχάσει.
Η αθλητική φωνή της χώρας, σε έναν τελικό Μουντιάλ. Σε έναν, εντυπωσιακό όπως εξελίχθηκε στο δεύτερο ημίχρονο τελικό, με την Ιταλία να επικρατεί 3-1 και να σηκώνει το βαρύτιμο τρόπαιο στο Σαντιάγκο Μπερναμπέου, γήπεδο της Ρεάλ Μαδρίτης. Σε τέτοια μεγάλα παιχνίδια, οι Έλληνες στηνόντουσαν μπροστά από την τηλεόραση και από τη στιγμή που ο Γιάννης Διακογιάννης ήταν στη μετάδοση, η συνταγή της επιτυχίας ήταν... σίγουρη.
Στα του ματς, το πρώτο ημίχρονο είχε λήξει ισόπαλο 0-0, με το θέαμα να μην εντυπωσιάζει. Οι Ιταλοί είχαν αρχίσει να πιέζουν στο δεύτερο μέρος, με τον συνήθη ύποπτο, τον Πάολο Ρόσι, να είναι αυτός που άνοιξε το σκορ στο 57'. Ένα τέρμα το οποίο έμελλε να τον κάνει πρώτο σκόρερ της τότε διοργάνωσης με έξι γκολ. Όχι μόνο αυτό, αλλά όπως είχε αποκαλύψει στον Χρήστο Σωτηρακόπουλο, ήταν ένα γκολ που «τον έκανε να κερδίσει πίσω τη ζωή του».
Δώδεκα λεπτά αργότερα, ήταν σειρά του Μάρκο Ταρντέλι να σκοράρει και να χαρίσει στον κόσμο έναν υπέροχο πανηγυρισμό και να «αναγκάσει» τον Γιάννη Διακογιάννη να κάνει μία επική περιγραφή.
Ένας πανηγυρισμός που όπως είχε πει ο Ταρντέλι στο BN Sports και τον Φάνη Τσοκανά: «Είναι κληρονομιά για τα εγγόνια μου, ώστε να τους θυμίζει πάντοτε, πως τα όνειρα στη ζωή, μπορούν να γίνουν πραγματικότητα».
Η όλη ανάπτυξη της Ιταλίας μέχρι να φτάσει η μπάλα στα πόδια του Ταρντέλι. Το σουτ του Ιταλού και η... έκρηξη συναισθημάτων στον πανηγυρισμό, έναν πανηγυρισμό που έμεινε στην ιστορία. Ο Γιάννης Διακογιάννης, είχε φροντίσει με την περιγραφή του, να σε κάνει να νιώθεις ότι βρίσκεσαι στο γήπεδο. Ότι ζεις τη φάση. Είναι ανατριχιαστικός ο τρόπος που περιγράφει το γκολ και σίγουρα ήταν ο «τελικός» του.
Και επειδή δεν ήταν μόνο η περιγραφή του, αλλά και τα σχόλιά του αυτά που αγγίζανε τον κόσμο, κανείς δεν πρόκειται να βγάλει από το μυαλό του την τρομερή ατάκα που είχε περιγράψει την Ιταλία και τη Δυτική Γερμανία.
«Η εξυπνάδα, το μπρίο, η φαντασία επικράτησε του ποδοσφαίρου του ρεαλισμού, της πειθαρχίας, των ρομπότ».
Για την ιστορία, οι Ιταλοί είχαν κάνει το 3-0 στο 81΄ με τον Αλτομπέλι, ενώ οι Γερμανοί πέτυχαν το γκολ της τιμής με τον Μπράιτνερ στο 83' (3-1 τελικό αποτέλεσμα). Η «σκουάντρα ατζούρα» του Έντσο Μπεαρτζότ ήταν στην κορυφή του κόσμου και ο Γιάννης Διακογιάννης ήταν στην κορυφή των επιλογών των ανθρώπων, για sports caster. Ένας και μοναδικός.
www.bnsports.gr
