Η Μαρίζα Γεωργίτση είναι η «φωνή» του τένις στην Ελλάδα! Είναι η γυναίκα που κρύβεται πίσω από τις μεταδόσεις και μας μεταφέρει κάθε συναίσθημα κυρίως όταν αγωνίζονται ο Στέφανος Τσιτσιπάς και η Μαρία Σάκκαρη. Μπορεί να σπούδασε υποκριτική όμως η αγάπη της για το τένις δεν της «επέτρεψε» να ασχοληθεί με κάτι άλλο.
Το BN Sports επικοινώνησε μαζί της και μας μίλησε για το πως πήρε τον δρόμο της αθλητικής δημοσιογραφίας, σχολίασε όσα συμβαίνουν με τον Νόβακ Τζόκοβιτς και την Αυστραλία, το μέλλον των δικών μας παιδιών, του Στέφανου Τσιτσιπά και της Μαρίας Σάκκαρη, το κίνημα Metoo και τη σχέση της με τον πατέρα της, Φαίδωνα Γεωργίτση, του «Έλληνα Τζέιμς Ντιν». 
- Αθλήτρια του τένις με σπουδές υποκριτικής, τι ήταν αυτό που σας οδήγησε στην αθλητική δημοσιογραφία και την μετάδοση αγώνων;
«Τελειώνοντας με τις σπουδές μου στην υποκριτική – δούλεψα για πολύ λίγο σε αυτό το χώρο – επέστρεψα στα γνώριμα για εμένα μέρη εκεί όπου ένιωθα σαν στο σπίτι μου, τα γήπεδα του τένις, και ξεκίνησα να εργάζομαι σαν προπονήτρια. Κάποια στιγμή ένας φίλος μου που δούλευε στο Eurosport με παρότρυνε να πάω να κάνω ένα δοκιμαστικό για περιγραφές αγώνων τένις. Έτσι και έγινε. Πήγα για το δοκιμαστικό θυμάμαι με πάρα πολύ άγχος εκείνη την ημέρα αφού όλο αυτό ήταν τότε κάτι εντελώς άγνωστο για εμένα και 15 μέρες αργότερα ξεκίνησα τις μεταδόσεις και εάν δεν κάνω λάθος το πρώτο τουρνουά ήταν το Ρολάν Γκαρός. Με το καλημέρα στα βαθιά. Αγαπώ πολύ αυτό που κάνω και ήμουν πολύ τυχερή γιατί σε αυτό μου το ξεκίνημα βρέθηκα δίπλα σε υπέροχους ανθρώπους που με βοήθησαν πάρα πολύ και μου έδωσαν τις πιο σωστές βάσεις. Και τους έχω πάντα στην καρδιά μου».
- Πως είναι για μια γυναίκα να εργάζεται σ’ έναν ανδροκρατούμενο χώρο; Νιώσατε ποτέ να κρίνεστε λόγω του φύλου σας;
«Από μικρό παιδί αλλά και μεγαλώνοντας έκανα παρέα κυρίως με αγόρια οπότε το ότι εργάζομαι σ’ ένα ανδροκρατούμενο χώρο είναι χαρά για εμένα. Δεν έχω νιώσει να κρίνομαι λόγω του φύλου μου αλλά νομίζω πως αυτό οφείλεται κυρίως με το άθλημα με το οποίο ασχολούμαι. Εάν μιλούσαμε για ποδόσφαιρο ή μπάσκετ, τα δύο πιο δημοφιλή αθλήματα στην Ελλάδα όπου ο κόσμος παρακολουθεί χρόνια και έχει συνδέσει τις περιγραφές με ανδρικές φωνές, μάλλον τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά. Το τένις είναι ένα καινούργιο άθλημα για το ελληνικό κοινό οπότε δεν νομίζω πως μια γυναικεία φωνή ήχησε παράξενα στα αυτιά τους».
- Μια δύσκολη ή παράξενη στιγμή που σας έχει συμβεί την ώρα της μετάδοσης;
«Δύσκολες στιγμές για εμένα είναι όταν οι περιγραφές είναι κατά την διάρκεια της νύχτας και πάνε μέχρι το πρωί. Κάτι παράξενο… το μόνο που μπορώ να θυμηθώ είναι ένας τηλεθεατής που έστειλε email στο κανάλι την ώρα της περιγραφής που έκανα και ρωτούσε εάν είμαι η Πόπη Τσαπανίδου». 
- Τα τελευταία χρόνια το τένις έχει ανέβει πολύ λόγω του Στέφανου Τσιτσιπά και της Μαρίας Σάκκαρη πως είναι για εσάς να υπάρχει πλέον έντονο το ελληνικό στοιχείο στους αγώνες που μεταδίδεται;
«Ξεκινώντας αυτή τη δουλειά ειλικρινά δεν πίστεψα ποτέ πως κάποια στιγμή θα έφτανα στο σημείο να περιγράφω αγώνες Ελλήνων αθλητών. Ο Στέφανος και η Μαρία έχουν καταφέρει κάτι το οποίο κάποτε φάνταζε αδύνατο. Όταν περιγράφω αγώνες των παιδιών υπάρχει πολύ μεγάλη λαχτάρα, ένταση, αγωνία, συναισθηματική φόρτιση, άγχος και βέβαια η δυνατότητα αυτά τα συναισθήματα να μπορώ να τα εκφράσω – μέχρι ενός σημείου – και να τα μοιραστών με τον κόσμο που παρακολουθεί και που σίγουρα νιώθει παρόμοια συναισθήματα αφού το μόνο που θέλουμε όλοι μας είναι νίκες για τον Στέφανο και την Μαρία.
- Ένα σχόλιο για τον Στέφανο και την Μαρία και τι περιμένετε να δείτε από εκείνους το 2022.
«Αυτά που έχουν καταφέρει αυτά τα παιδιά σε ένα τόσο δύσκολο ατομικό άθλημα, προερχόμενοι από μια μικρή χώρα σαν την Ελλάδα που δεν έχει καμία παράδοση στο τένις είναι απίστευτα. Όταν ο Στέφανος βρίσκεται στο Νο4 του κόσμου και η Μαρία στο Νο6 καταλαβαίνεις πως απλά μπορείς να περιμένεις τα πάντα. Από τίτλους σε τουρνουά Γκραντ Σλαμ μέχρι την κορυφή της Παγκόσμιας Κατάταξης. Εγώ αυτό που εύχομαι και στους δύο για φέτος είναι να έχουν υγεία – ότι πιο σημαντικό για έναν αθλητή – γνωρίζω καλά πως δουλεύουν πάρα πολύ σκληρά καθημερινά και η σκληρή δουλειά πάντα αποδίδει καρπούς και βέβαια πολύ υπομονή και επιμονή». 
- Έχει γίνει ντόρος με τον Νόβακ Τζόκοβιτς και την Αυστραλία, ποια είναι η γνώμη σας για τη στάση τόσο του Σέρβου όσο και της χώρας;
«Ο Τζόκοβιτς εδώ και πάρα πολύ καιρό είχε εκφράσει την αντίθεση του στους εμβολιασμούς, πάρα πολύ καιρό όμως επίσης γνώριζε πως ανεμβολίαστος δεν θα είχε την δυνατότητα συμμετοχής στο Αυστραλιανό Όπεν. Τώρα τι ακριβώς έχει συμβεί με τη βίζα που του χορηγήθηκε βάση ιατρικής απαλλαγής, για ποιο λόγο πήρα απαλλαγή, ποιος του επιβεβαίωσε πως υπό αυτές τις συνθήκες θα μπορούσε να πάρει στην Αυστραλία και να αγωνιστεί δεν το γνωρίζω. Αυτό που μπορώ να πω με σιγουριά είναι πως ο τρόπος που του έχουν φερθεί από την στιγμή που πάτησε το πόδι του στο αεροδρόμιο είναι απαράδεκτος. Δεν μιλάμε για έναν εγκληματία αλλά για έναν από τους καλύτερους αθλητές στην ιστορία τους αθλήματος και αυτή η συμπεριφορά είναι απλά μη αποδεκτή». 
- Τι θα σήμαινε για την διοργάνωση του Australian Open η απουσία του Τζόκοβιτς και πως θα μπορούσε να λειτουργήσει αυτό για τον Τσιτσιπά;
«Είναι πλήγμα για μια τόσο μεγάλη διοργάνωση – από τις μεγαλύτερες στον κόσμο – όταν απουσιάζει ο Νο1 του κόσμου. Μην ξεχνάμε πως ο Τζόκοβιτς έχει κερδίσει 9 τίτλους στην Αυστραλία, τους περισσότερους από οποιοδήποτε άλλον αθλητή στην ιστορία της διοργάνωσης. Είναι ιδιαίτερα αγαπητός στους Αυστραλούς και βέβαια γεμίζει γήπεδα. Η απουσία του Τζόκοβιτς – εάν τελικά δεν αγωνιστεί – θα λειτουργήσει θετικά όχι μόνο για τον Στέφανο αλλά και για όλους τους αθλητές, και νομίζω πως αυτό είναι απόλυτα φυσιολογικό από τη στιγμή που ο Τζόκοβιτς σαν Νο1 του κόσμου ξεκινάει σαν φαβορί σε οποιαδήποτε διοργάνωση και αν αγωνίζεται».
- Λόγω της ενασχόλησης σας με την υποκριτική και τις αποκαλύψεις που σχετίζονται με το κίνημα Metoo, αλλά και καταγγελίες αθλητριών κυρίως της Ενόργανης Γυμναστικής, είχατε ποτέ βιώσει κάτι αντίστοιχο σαν ηθοποιός ή σαν αθλήτρια;
«Όχι δεν έχω βιώσει κάτι αντίστοιχο στην ζωή μου, αλλά χαίρομαι που έγινε η αρχή και άνοιξαν τα στόματα. Πολλά συγχαρητήρια σε όλα αυτά τα κορίτσια που βρήκαν την δύναμη να μιλήσουν και ας ελπίσουμε πως είναι η αρχή του τέλους για τέτοιου είδους κακοποιητικές συμπεριφορές».
- Ως γυναίκα τι θα συμβουλεύατε τα νεαρά κορίτσια που θέλουν να ασχοληθούν με τον αθλητισμό;
«Θα συμβούλευα όλους τους γονείς να έδιναν την δυνατότητα στα παιδιά τους να ασχοληθούν με τον αθλητισμό από μικρή ηλικία γιατί τα οφέλη είναι πάρα πολλά τόσο σε σωματικό όσο και σε πνευματικό επίπεδο. Και για όσους δεν είχαν την ευκαιρία να ξεκινήσουν σε νεαρή ηλικία δεν πειράζει, γιατί ποτέ δεν είναι αργά».
- Πως ήταν η σχέση σας με τον πατέρα σας, θα μπορούσε κάποιος να πει ότι ήσασταν το «κορίτσι του μπαμπά»;
«Η σχέση μου με τον μπαμπά μου ήταν σχέση καθαρά γονεϊκή και όχι φιλική. Κι αυτό γιατί ήθελε να υπάρχουν όρια στη σχέση μας. Ο μπαμπάς μου ήταν ο άνθρωπος που πάντα με προστατεύτε που πάντα ήταν στο πλευρό μου, που με έτρεχε στις όποιες δραστηριότητες είχαν σαν παιδί. Ίσως κάποιες φορές να ήταν αρκετά αυστηρός αλλά τελικά κατάλαβα πως έτσι έπρεπε να είναι, πως αυτό ήταν το σωστό. Ο μπαμπάς μου αντί για παιδικά παραμύθια μου αγόραζε κλασσικά εικονογραφημένα από τη μυθολογία και την ιστορία της Ελλάδας. Ήθελε οτιδήποτε κάνω σαν παιδί να είναι εφόδια για το μέλλον. Και όταν αποφάσισα πως ήθελα να μάθω πατίνια έμαθε και εκείνος μαζί μου για να είναι στο πλευρό μου και να με προσέχει. Όταν μεγάλωσα πια ήταν ο μπαμπάς που σπάνια θα μου έλεγε μπράβο γιατί δεν ήθελε ποτέ να σταματήσω να προσπαθώ αλλά στους γύρω του έλεγε πάντα τα καλύτερα λόγια. Ο μπαμπάς μου ήταν ο καλύτερος μπαμπάς που θα μπορούσα να έχω». 
- Αν τον είχατε τώρα κοντά σας για να περάσετε μια μέρα μαζί τι θα κάνατε;
«Θα ήθελα να καθίσουμε στην βεράντα μου που τόσο αγαπούσε και να του πω πράγματα που έχω κάνει στη ζωή από τότε που έφυγε και για τα οποία πιστεύω πως θα ήταν περήφανος για εμένα».
- Ποια θα ήταν τα 3 τραγούδια που θα απάρτιζαν το soundtrack της ζωής σας;
«”The show must go on” -Queen- γιατί ότι και να γίνει η ζωή συνεχίζεται, “Always look on the bright side of life” -MontyPython- γιατί πάντα ήμουν αισιόδοξος άνθρωπος και το “Τι να θυμηθώ” -Απόστολος Ρίζος- γιατί μου θυμίζει τον μπαμπά μου»
- Αν η ζωή σας ήταν μια σκακιέρα ποιο πιόνι θα ήσασταν και γιατί;
«Δεν νομίζω πως μπορώ να ταυτιστώ απόλυτα με ένα πιόνι αλλά σίγουρα η βασίλισσα που έχει αυτή την ελευθερία κινήσεων πάντα στην σκακιέρα, μου ταιριάζει γιατί είμαι άνθρωπος που δεν μου αρέσει ούτε να περιορίζομαι ούτε να καταπιέζομαι».
- Τι θα λέγατε στην μικρή Μαρίζα αν γυρνούσατε τον χρόνο πίσω; Ποια θα ήταν η συμβουλή σας για το μέλλον;
«Ίσως κάποιες φορές, όχι πάντα, να λειτουργεί λίγο παραπάνω με την λογική και όχι τόσο με το συναίσθημα». 
www.bnsports.gr
