Ο τελικός του Αυστραλιανού Όπεν ήταν σίγουρο πως θα δημιουργούσε νέα δεδομένα στο τένις. Επρόκειτο εξάλλου για την πρώτη φορά, από το 2005, που στον τελικό του τουρνουά δε συμμετείχε κανένα μέλος των big-3 (Τζόκοβιτς, Ναδάλ, Φέντερερ), αλλά και για την πρώτη φορά, από το 2014 και τον Βαβρίνκα, που ο νικητής δε θα ήταν ένας εκ των τριών.
Έτσι, λοιπόν, ο πιο φορμαρισμένος τενίστας στον πλανήτη, ο 22χρονος Γιανίκ Σίνερ κατέκτησε το πρώτο του Grand Slam, και με το τένις που έπαιξε, αλλά και με την προσγειωμένη αντίδρασή του, έστειλε μήνυμα για πολλά περισσότερα.
Η εξέλιξη του Ιταλού δεν προκαλεί καμία εντύπωση. Από τη στιγμή που μένει μακριά από μικροτραυματισμούς και βελτιώνει τη φυσική του κατάσταση, η οποία ήταν εκπληκτική σε αυτό το τουρνουά, και τις ελάχιστες αγωνιστικές του αδυναμίες, θα είναι πολύ δύσκολο να αντιμετωπιστεί. Ταυτόχρονα, τελειοποιεί το παιχνίδι του, γίνεται όλο και πιο επιθετικός, νιώθει άνετα στα μεγάλα ράλι, ενώ το forehand και το σερβίς του, από χτυπήματα που κάποιες μέρες δε λειτουργούσαν καλά, αυτήν τη στιγμή είναι «πύραυλοι» και υπερπολύτιμα όπλα.
Μεγάλη πρόκληση θα αποτελέσει για τον Σίνερ η χωμάτινη σεζόν, καθώς αποτελεί μάλλον τη χειρότερή του επιφάνεια. «Ξέρω ότι πρέπει να βελτιωθώ αν θέλω να έχω την ευκαιρία να σηκώσω ξανά ένα μεγάλο τρόπαιο», δήλωσε ο Ιταλός, που γενικότερα δείχνει εντυπωσιακή σοβαρότητα και συνέπεια στον χαρακτήρα του.
Από την άλλη, ο Μεντβέντεβ, βίωσε ένα σκληρό και επώδυνο deja vu, καθώς έγινε ο πρώτος παίκτης που χάνει δύο τελικούς Grand Slam, με ανατροπή από 2-0 σετ. Η πρώτη είχε γίνει στο ίδιο ακριβώς γήπεδο, στη Rod Laver Arena της Μελβούρνης, με τον Ρώσο να έχει αγκαλιάσει το τρόπαιο, και τον Ναδάλ να πετυχαίνει ένα μικρό θαύμα, στον τελικό του 2022.
Ο 28χρονος έδωσε πραγματικά ό,τι είχε, αλλά η κούραση έκανε την εμφάνισή της όσο κυλούσε η ώρα στον τελικό. Και πώς να μη συμβεί αυτό, όταν ο Μεντβέντεβ ξόδεψε την περισσότερη ώρα εντός court στην ιστορία του Αυστραλιανού Όπεν (περισσότερες από 24 ώρες!) παίζοντας και τα περισσότερα σετ που έχει παίξει κανείς στη διοργάνωση (31).
Το ρεκόρ του Ρώσου, λοιπόν, σε τελικούς Grand slam, έφτασε στο 1-5. Ο ίδιος δήλωσε πως «το να χάνεις στον τελικό, είναι μάλλον καλύτερο από το να χάνεις νωρίτερα», και η αλήθεια είναι, πως με τη συνέπεια και το elite επίπεδο που έχει στις σκληρές επιφάνειες, θα βρει πιθανότατα ευκαιρίες να ξαναδώσει τελικούς, και να ανατρέψει την άσχημη παράδοση που αρχίζει να διαμορφώνεται εναντίον του.
Το Roland Garros μάλλον δεν προσφέρεται για κάτι τέτοιο, μιας και δεν έχει καταφέρει να φτάσει ποτέ πέρα από τα προημιτελικά, και το χώμα ούτε του αρέσει, ούτε του ταιριάζει απόλυτα. Στο Wimbledon, θέλει να συνεχίσει από εκεί που σταμάτησε πέρυσι, όπου πραγματοποίησε αξιόλογο τουρνουά, πριν χάσει εύκολα από τον Αλκαράθ στα ημιτελικά, ενώ στο US Open θα είναι πάλι εκ των φαβορί.
Περιμένουμε, λοιπόν, τη συνέχεια της σεζόν με μεγάλο ενδιαφέρον, τόσο για τους δύο πρωταγωνιστές του Αυστραλιανού Όπεν, όσο και για τους υπόλοιπους elite παίκτες, που δεν πέτυχαν τους στόχους τους και θα επιστρέψουν «πεινασμένοι».
Αντρέας Φούντας
www.bnsports.gr
