Sports Βusiness

Από την Γιουβέντους στην Φιορεντίνα – γιατί οι ιταλικοί σύλλογοι αλλάζουν τα λογότυπά τους

λογότυπα Ελάς Βερόνα Φιορεντίνα Ίντερ Γιουβέντους tags :
Από την Γιουβέντους στην Φιορεντίνα – γιατί οι ιταλικοί σύλλογοι αλλάζουν τα λογότυπά τους
Η μια μετά την άλλη, οι ιταλικές ομάδες έχουν αλλάξει τα λογότυπα τους τα τελευταία χρόνια. Οι αντιδράσεις συνήθως ήταν πολλές και οι απόψεις κυρίως αρνητικές. Ο λόγος, όμως, δεν είναι καθόλου τυχαίος…

Δεν γίνεται το 2022 να μιλάμε για ποδόσφαιρο χωρίς να μιλάμε για επιχειρήσεις. Είτε θέλουμε να το αποδεχτούμε είτε όχι, το αγαπημένο άθλημα πολλών είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με οικονομικούς παράγοντες και η εμπορευματοποίησητου δεν αποτελεί έναν φόβο για το μέλλον αλλά την πραγματικότητα του παρόντος.

Οι ιταλικοί σύλλογοι, όμως, φαίνεται πως το έχουν πάει λίγο παρακάτω. Η Φιορεντίνα έγινε η πιο πρόσφατη ομάδα της χώρας που αλλάζει το λογότυπο της, μετά τις Γιουβέντους, Ίντερ και Ελάς Βερόνα. Θα μπορούσε να θεωρηθεί σύμπτωση, αν δεν υπήρχε ένα σαφές μοτίβο που ακολουθήθηκε σε όλες τις περιπτώσεις. Ένα μινιμαλιστικό, απλό και σαφές στυλ. Γιατί όμως;

«Μ’ αρέσει να βλέπω λέξεις που ξεκινάνε με “J”»

 Την αρχή την έκανε η Γιουβέντους όταν το 2017 άλλαξε εντελώς το έμβλημα της, προτιμώντας ένα απλοϊκό “J”. Οι αντιδράσεις ήταν άμεσες. Το νέο λογότυπο δυσκολευόταν να βρει οπαδούς, ειδικά από την στιγμή που αντικατέστησε το παλιό, παραδοσιακό έμβλημα με τον ταύρο, σύμβολο του Τορίνο. Η «Βέκια Σινιόρα», όμως, δεν προχώρησε σε αυτήν την αλλαγή για να… εκνευρίσει το κοινό της.

Πολύ απλά, υπήρχε ανάγκη για νέα οικονομικά ανοίγματα, για προσέγγιση νέων αγορών. Ένα τέτοιο εγχείρημα δεν μπορούσε να υποστηριχτεί από το πρώην λογότυπο της ομάδας. Χρειαζόταν κάτι νέο, κάτι προσιτό σε οπαδούς, για παράδειγμα, της Ασίας και της Αμερικής, οι οποίοι δύσκολα θα αντιλαμβάνονταν τον συμβολισμό του ταύρου. H Γιουβέντους δεν είναι ομάδα του Τορίνο, είναι ομάδα όλου του πλανήτη.

Οι νέες εποχές δεν θέλουν πομπώδη σχέδια, γεμάτα στοιχεία. Οι νέες εποχές ζητάνε μινιμαλισμό και είναι χρέος κάθε εταιρείας να πηγαίνει με τους καιρούς της. Γιατί, όπως είπαμε, δεν μιλάμε πλέον για ποδοσφαιρικούς συλλόγους αλλά για επιχειρήσεις, που θέλουν να γίνουν σύμβολα μιας συγκεκριμένης κουλτούρας και να ωθήσουν τους πελάτες τους (όσο άσχημη και αν είναι αυτή η λέξη στον αθλητισμό) να ταυτιστούν με αυτές.

Η συγκεκριμένη φιλοσοφία περιγράφεται άριστα με μια απλή φράση που είχε πει κάποτε ο Τζιάνι Ανιέλι: «Μ’ αρέσει να βλέπω λέξεις που ξεκινάνε με “J”». Μπορεί να μην έχεις φάει McDonald’s ποτέ στην ζωή σου. Αν όμως δεις το συγκεκριμένο αυτό “Μ”, το μυαλό σου πάει κατευθείαν εκεί. Καλώς ήρθατε στον κόσμο του marketing. Η Γιουβέντους ζήλεψε, λοιπόν, την εν λόγω πρακτική και θέλησε να ταυτίσει στο μυαλό του κόσμου το γράμμα "J" με τον ιταλικό σύλλογο, ακόμα και σε ανθρώπους που δεν παρακολουθούν ποδόσφαιρο.

Ντέρμπι και εκτός γηπέδων
 

Ίσως έχει γίνει ήδη αντιληπτό, αλλά ο στόχος των αλλαγών αυτών είναι να βγουν οι σύλλογοι έξω από τα στενά όρια του ποδοσφαίρου. Να δείξουν πως δεν αποτελούν μόνο αθλητικές ομάδες, αλλά αντιπροσωπεύουν μια γενικότερη ιδεολογία, ένα brand όπως λέμε στο χωριό μου, το οποίο απασχολείται σε όλους τους τομείς της καθημερινότητας. Η Γιουβέντους δεν πουλάει μόνο εισιτήρια για αγώνες, αλλά και μπλούζες, κούπες, θήκες για κινητό και οτιδήποτε άλλο θελήσει. Το… νόημα το έπιασε και η Ίντερ, η οποία αντέγραψε την ομάδα του Τορίνοαλλάζοντας και αυτή το λογότυπό της και ταυτόχρονα την φιλοσοφία της.

Γιατί οι «νερατζούρι», πολύ απλά, δεν διατήρησαν τα γράμματα “FC” (FootballClub) στο νέο τους έμβλημα, αλλά μόνο τα “IM” (Internazionale Milano). «Φώναξαν» πως δεν είναι άλλος ένα ποδοσφαιρικός σύλλογος, αλλά κάτι πολύ παραπάνω. Θέλησαν να προσκαλέσουν, κατά κάποιον τρόπο, ανθρώπους που δεν ασχολούνται με το ποδόσφαιρο να ταυτιστούν με αυτούς. 

Στο μεταξύ, κάπως πιο… ήσυχα, είχε αλλάξει το λογότυπο της και η Ελάς Βερόνα. Στο πλαίσιο της ίδιας νοοτροπίας, με μινιμαλιστικά και μοντέρνα πρότυπα, ο σύλλογος μπήκε και αυτός στο «κλαμπ» των ομάδων που αποποιήθηκαν την ποδοσφαιρική τους φύση (ή τουλάχιστον έδειξαν πως έχουν… κι άλλες). Η τελευταία που αποφάσισε να πάρει μέρος στο «πάρτι» ήταν η Φιορεντίνα. Οι ιταλικοί σύλλογοι είδαν μια νέα πόρτα μπροστά τους και σιγά σιγά αρχίζουν να την ανοίγουν. Είτε είναι σημείο των καιρών είτε ριζική αλλαγή, τα νέα λογότυπα σηματοδοτούν μια νέα τάξη πραγμάτων, προσαρμοσμένη στα δεδομένα και τις απαιτήσεις της εποχής.

Θα μπορούσαμε να γράφουμε ώρες για την ηθική ή μάλλον την ρομαντική πλευρά του ζητήματος. Το νόημα όμως θα παραμείνει το ίδιο. Οι σύλλογοι-εταιρείες εξερευνούν νέες αγορές, νέα εμπορικά ανοίγματα, αλλάζουν ρότα. Δεν σταμάτησε κανείς οπαδός της Ίντερ ή της Γιουβέντους να υποστηρίζει την ομάδα του, ενδεχομένως όμως ξεκίνησαν μερικοί Ασιάτες ή Αμερικανοί. Είτε αποτελεί «παραχάραξη της ιστορίας», είτε πρωτοποριακή κίνηση, οι ιταλικοί σύλλογοι σίγουρα βγαίνουν κερδισμένοι και στο αδηφάγο οικονομικό σύστημα του ποδοσφαίρου, αυτό έχει σημασία.

Κώστας Ξενακούδης

www.bnsports.gr 

Ρoή Ειδήσεων

Δείτε επίσης



0