Γράφει ο Θοδωρής Βασίλης
Σαν βόμβα έσκασε στο ιταλικό ποδόσφαιρο η είδηση ότι η Γιουβέντους ερευνάται για ψευδή λογιστικά στοιχεία και κίνηση κεφαλαίων. Οι «μπιανκονέρι» είναι οι πρώτοι που μπαίνουν στο μικροσκόπιο των ιταλικών αρχών για 62 μεταγραφές ή πωλήσεις παικτών μέσω της διαδικασίας που στην γειτονική χώρα ονομάζεται plusvalenza.
Η εισαγγελία του Τορίνο ξεκίνησε ήδη έρευνα ενώ εκτός από την Γιουβέντους στο στόχαστρο των αρχών, σύμφωνα με τον ιταλικό Τύπο, μπαίνουν και άλλες πέντε ομάδες και συγκεκριμένα οι Νάπολι, Αταλάντα, Ρόμα, Τζένοα και Σαμπντόρια που επίσης θα ελεγχθούν για πιθανές υπεραξίες, ενώ δημοσιεύματα εμπλέκουν ακόμα και την Ίντερ ως μια από τις ομάδες από την οποία μπορούν να ζητηθούν εξηγήσεις για κάποιες συμφωνίες που αφορούν κυρίως στο κομμάτι των ακαδημιών.
Η μέθοδος plusvalenza
Αλήθεια όμως τι είναι η plusvalenza που έχει προκαλέσει πονοκέφαλο στην γειτονική χώρα και γιατί χρησιμοποιείται τόσο συχνά στο ιταλικό ποδόσφαιρο από τις ομάδες; Για να γίνει κατανοητό θα χρησιμοποιήσουμε ένα παράδειγμα το πως λειτουργεί ο συγκεκριμένος όρος στις μεταγραφές. Το 2018 η Γιουβέντους έκανε το μπαμ του καλοκαιριού όταν ανακοίνωσε την απόκτηση του Κριστιάνο Ρονάλντο από την Ρεάλ Μαδρίτης έναντι 100 εκατ. ευρώ, το μεγαλύτερο ποσό που έχει δοθεί ποτέ για έναν παίκτη άνω των 30 ετών αποτελώντας παράλληλα και την ακριβότερη μεταγραφή που πραγματοποίησε ποτέ ένας ιταλικός σύλλογος.
Αυτά τα 100 εκατ. ευρώ που ήταν να πάρει η Ρεάλ έσπασαν σε τέσσερα κομμάτια όσο και το συμβόλαιο που είχε υπογράψει ο Πορτογάλος σούπερ σταρ. Ο Ρονάλντο έμεινε τρία χρόνια στο Τορίνο κάτι που σήμαινε πως τα έχει δουλέψει τα 75 εκατ. ευρώ από τα 100. Αρα απέμεναν άλλα 25 που θα έπρεπε να… βγάλει. Το καλοκαίρι του 2021 η Γιουβέντους πούλησε τον Κριστιάν Ρονάλντο στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Αν η πώληση έφτανε τα 25 εκατ. ευρώ τότε η ιταλική ομάδα δεν θα είχε ζημιά, ενώ αν τον πουλούσε για ένα μεγαλύτερο ποσό θα έβγαζε κέρδος. Τελικά η πώληση έκλεισε στα 15. εκατ. ευρώ κάτι που σημαίνει πως οι «μπιανκονέρι» θα έγραφαν ζημιά.
Αυτός ο τρόπος με τον οποίο δικαιολογούν τα ποσά των μεταγραφών στην Ιταλία είναι κάτι που έχει επικρατήσει πολλά χρόνια και το χρησιμοποιούν σχεδόν όλες οι ομάδες. Και κάπου εδώ εμφανίζεται το πρόβλημα σε σημείο να παρέμβουν ακόμα και οι εισαγγελικές αρχές. Ποιο είναι αυτό; Όταν υπάρχουν τρελά ποσά για την αγοραπωλησία ενός ποδοσφαιριστή. Σε μια τέτοια περίπτωση, θεωρείται πως το ποσό είναι εικονικό και συμφωνείται ανάμεσα στα δύο κλαμπ απλά και μόνο για την plusvalenza ώστε να μην υπάρξουν ζημιές στα λογιστικά τους βιβλία κάτι που θα είχε επίπτωση και στον ετήσιο ισολογισμό τους.
Και κάπου εδώ έρχεται η Εισαγγελία του Τορίνο να ξεκινήσει μια έρευνα όσο αφορά το θέμα των υπεραξιών και των πλαστών ισολογισμών στην Γιουβέντους. Μέχρι τώρα εικαζόταν ότι ήταν η Consob (κυβερνητική αρχή υπεύθυνη για τη ρύθμιση της αγοράς κινητών αξιών και του Χρηματιστηρίου) που ξεκίνησε την διαδικασία για να ελεγχθούν οι λειτουργίες του συλλόγου, όμως, οι «ανωμαλίες» που προέκυψαν σε αυτό το στάδιο ανάγκασαν την ίδια την Ομοσπονδιακή Εισαγγελία να ασχοληθεί με το θέμα ανοίγοντας κι επίσημα φάκελο για την υπόθεση. Για τον λόγο αυτό η Ιταλική Οικονομική Αστυνομία, βρέθηκε τις προηγούμενες ημέρες στα γραφεία της «Γηραιάς Κυρίας», και προέβη σε κατάσχεση εγγράφων που αφορούσαν μεταγραφές αξίας άνω των 50 εκατομμυρίων ευρώ μεταξύ 2019 και 2020. Ο πρόεδρος των «μπιανκονέρι», Αντρέα Ανιέλι βρίσκεται υπό έρευνα, όπως και ο αντιπρόεδρος, Πάβελ Νέντβεντ και ο πρώην διευθυντής, Φάμπιο Παρατίτσι, ο οποίος πλέον βρίσκεται στο Λονδίνο και την Τότεναμ.
Η Γιουβέντους και οι άλλες
Όπως είπαμε και παραπάνω η έρευνα αυτή εκτός από την Γιουβέντους θα ασχοληθεί με 62 περιπτώσεις μεταγραφών που υπάρχουν υποψίες για εικονικά ποσά. Οι «μπιανκονέρι» είναι αυτοί που όπως φαίνεται εμπλέκονται στις περισσότερες περιπτώσεις. Κάποιες από τις μεταγραφές που έχουν μπει στο στόχαστρο είναι αυτή του 20χρονου Μάρλεϊ Άκε από τη Μαρσέιγ έναντι 8 εκατ. ευρώ, με αντάλλαγμα την πώληση του 19χρονου Φράνκο Τόνγκια, προϊόν των ακαδημιών της Γιουβέντους, έναντι του ίδιου ποσού, όπως και η αγορά με 18 εκατ. ευρώ του Νικολό Ροβέλα από την Τζένοα, με αντάλλαγμα για τα ίδια λεφτά τους Μανόλο Πορτανόβα και Ελία Πετρέλι.
Η πιο γνωστή πάντως περίπτωση plusvalenza είναι αυτή της ανταλλαγής με την Μπαρτσελόνα των Πιάνιτς - Αρθούρ, ενώ στο ίδιο στάτους εμπλέκεται και η μεταγραφή του Όσιμεν από την Λιλ στη Νάπολι. Για τον Νιγηριανό επιθετικό φέρεται οι «παρτενοπέι» να έχουν γράψει μεγαλύτερα ποσά πώλησης για να μην επιβαρυνθεί ο ισολογισμός της ομάδας. Να θυμίσουμε εδώ ότι ο Όσιμεν είχε αγοραστεί έναντι 81,3 εκατ. ευρώ με τα 50 είναι σε λεφτά, ενώ το υπόλοιπο ποσό αφορούσε έμψυχα ανταλλάγματα, ανάμεσά τους ο Καρνέζης και άλλοι τρεις που προέρχονταν από τις ακαδημίες της Ναπολι. Αυτοί οι τρεις κοστολογήθηκαν 5 εκατ. ευρώ ο καθένας χωρίς όμως να μετακομίσουν ποτέ στον γαλλικό Βορρά, για να συνεχίσουν στην συνέχεια την καριέρα τους δανεικοί σε ομάδες 3ης και 4ης κατηγορίας της Ιταλίας.
Τέτοιου είδους πωλήσεις έχουν μπει στο μικροσκόπιο των ερευνητών τις οποίες θεωρούν εκτός εμβέλειας εκτιμήσεις αντικειμενικής αξίας των εν λόγω άγνωστων ποδοσφαιριστών σε σύγκριση πάντα με ποδοσφαιριστές πρώτης κατηγορίας. Κι εδώ είναι το μεγάλο πρόβλημα που θα αντιμετωπίσουν οι εισαγγελικές αρχές του Τορίνο. Πώς μπορεί να γίνει ο προσδιορισμός των αντικειμενικών κριτηρίων εκτίμησης της αξίας ενός παίκτη, όταν τα κριτήρια αυτά αλλάζουν από μήνα σε μήνα και εξαρτάται από πολλούς παράγοντες όπως είναι η αγορά, το αγωνιστικό κομμάτι τόσο του ίδιου όσο και της ομάδας αλλά και από εξωγενείς παράγοντες όπως είναι η πανδημία.
Το θέμα είναι μέχρι που φτάνει η νομιμότητα και μέσα σε ποιο πλαίσιο. Το να συμφώνησαν Γιουβέντους και Μπαρτσελόνα να γραφτούν συγκεκριμένα ποσά για την τράμπα Πιάνιτς - Αρθούρ είναι παράνομο αν δεν το απαγορεύει κάπου ο νόμος ή ποιος μπορεί να ορίσει πόσο κοστολογείται ένας ποδοσφαιριστής;
Η υπερασπιστική γραμμή των ομάδων είναι ξεκάθαρη. Όπως ο κάθε ποδοσφαιριστής έχει το δικαίωμα να ζητάει και να κοστολογεί τον εαυτό του με ένα συγκεκριμένο ποσό, έτσι και οι ομάδες αν τα βρίσκουν μεταξύ τους γιατί να υπάρχει πρόβλημα. Ο πρόεδρος της ιταλικής ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας, Γκαμπριέλε Γκραβίνα, είχε μιλήσει πρόσφατα για το θέμα αυτό: «Το ξέρουμε ότι νομικά δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα για την plusvalenza. Ξέρουμε ότι δεν μπορείς να ορίσεις με επιστημονικά κριτήρια το πόσο κοστολογείται ένας ποδοσφαιριστής. Μπορούμε, όμως, να αλλάξουμε τους κανονισμούς».
Και ακριβώς πάνω σε αυτό θα πρέπει οι ιταλικές αρχές να βρούνε τρόπο να παρέμβουν ώστε να αλλάξει ο κανονισμός της plusvalenza και οι ομάδες να μην εξαρτώνται από αυτό. Γιατί σε βάθος χρόνου η plusvalenza μάλλον κακό κάνει στους συλλόγους παρά καλό.
www.bnsports.gr
