Ο Μίλτος Τεντόγλου, ταξίδεψε στο Τόκιο, όπου φιλοτέχνησε τον μύθο του με την κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου. Ο ίδιος έχει βρει έναν ιδιαίτερο, μποέμ τρόπο να χαίρεται τις επιτυχίες του. Έναν τρόπο που ταιριάζει γάντι στην αντισυμβατικότητα του χαρακτήρα του. Το 2021 έδωσε μία υπόσχεση για το Παρίσι. Και δεν φαίνεται για τύπος που ξεχνά!
Είχε δεσμευτεί, λίγες μόλις στιγμές μετά το τρελό άλμα των 8.41 μ. στο Τόκιο, πως και στο Παρίσι το 2024, θα πραγματοποιήσει είσοδο εμπνευσμένο από κάποιον αγαπημένο του χαρακτήρα anime. Το 2021 πηγή έμπνευσης ήταν ο Luffy, o οποίος λίγο αργότερα τον ευχαρίστησε. Λίγες ώρες αναμονή χρειάζονται για να αποκαλυφθεί η νέα κίνηση που θα συνοδεύσει την είσοδο του χρυσού Ολυμπιονίκη του Τόκιο, Μίλτο Τεντόγλου στην αρένα του Παρισιού.
Και εάν τότε είχε αιφνιδιάσει τους πλέον κακόπιστους, τώρα άπαντες θα τον περιμένουν. Να κάνει άλματα που θα δικαιώσουν τις προσδοκίες.
Η αλήθεια είναι πως η αποστολή του Ολυμπιονίκη είναι δύσκολη. Για να γίνει κανείς τέτοιος, χρειάζεται σκληρή δουλειά και ταλέντο. Ωστόσο, η παραμονή στην κορυφή είναι η πιο δύσκολη υπόθεση, όπως επίσης και το να αποτελέσει ένας Ολυμπιονίκης ίνδαλμα και πηγή έμπνευσης για ένα έθνος.
Ο Μίλτος Τεντόγλου, ως αντισυμβατικός σταρ, πληροί αυτές τις προδιαγραφές και έχει καταστεί ό,τι κοντινότερο μπορεί να εντοπιστεί αυτή την ώρα σε αθλητικό ίνδαλμα.
Ο Μίλτος διαθέτει σπουδαίο ταλέντο και σπάνιο χάρισμα. Δεν είναι αυτάρεσκος. Τιμά τους αντιπάλους του, είναι άμεσος, ευθύς, αυθόρμητος. Δίκαια θεωρείται ο κορυφαίος Έλληνας άλτης όλων των εποχών και ένας από τους μεγαλύτερους παγκοσμίως, έχοντας την προοπτική να γράψει το όνομά του με «χρυσά» γράμματα στο βιβλίο της ιστορίας στο στιβικό άθλημα του άλματος εις μήκος.
Ο Μίλτος Τεντόγλου, «έλαμψε» πολύ πριν εμφανιστεί στο Τόκιο το 2021, όπου σε ηλικία 22 ετών έφτασε στην κατάκτηση ενός αδιανόητου χρυσού, το οποίο τον καθιέρωσε στον χάρτη των κορυφαίων.
Τότε, ο κίλερ, όπως αρέσκεται να τον αποκαλεί ο Γιώργος Πομάσκι, δεν το σκέφτηκε και όρμησε για το τελευταίο του άλμα. Έγραψε 8.41 όσο και του Κουβανού αντιπάλου του, τον οποίο κέρδισε γιατί είχε και το καλύτερο δεύτερο.
Ο ίδιος είπε πως ο αντίπαλός του το άξιζε και πως έτυχε να τον κερδίσει. Είναι όμως έτσι τα πράγματα;
Στην περίπτωση του Μίλτου, δεν έτυχε, πέτυχε.
Δημήτρης Τσάκνης
www.bnsports.gr
