Πριν από 55 χρόνια, ο στρατός του Ελ Σαλβαδόρ εισβάλλει στην Ονδούρα και ξεσπάει πόλεμος ανάμεσα στα δύο κράτη, με αφορμή ένα… εισιτήριο για τα τελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου 1970. «Αιματηρό», όπως αποδείχθηκε, παίρνοντας τις ζωές τριών χιλιάδων ανθρώπων.
Ήταν 14 Ιουλίου 1969 όταν η Πολιτική «κρύφτηκε» πίσω από το ποδόσφαιρο.
Αποτέλεσμα ήταν η κήρυξη πολέμου τεσσάρων ημερών και μια συνθήκη ειρήνης, που επικυρώθηκε περισσότερο από είκοσι χρόνια αργότερα.
Τα ποδοσφαιρικά λεπτά που έδειχναν… πόλεμο
Έχοντας τερματίσει πρώτες στους ομίλους τους, η Ονδούρα και το Ελ Σαλβαδόρ αναμετρήθηκαν για πρώτη φορά μεταξύ τους στις 6 Ιουνίου του 1969, με φόντο το Μουντιάλ του 1970 που θα λάμβανε χώρα στο Μεξικό. Ο πρώτος αγώνας, διεξήχθη στη πρωτεύουσα της Ονδούρας, Τεγκουσικάλπα και είδε τους γηπεδούχους να επικρατούν με ένα γκολ προς την λήξη του αγώνα, προκαλώντας τις ενστάσεις της αντίπαλης ομάδας, αλλά και την αυτοκτονία της 18άχρονης Αμέλια Μπολάνιος με το όπλο του πατέρα της. Αυτές οι εντάσεις ήταν μόνο η αρχή. Η κορύφωση θα πραγματοποιείτο στη δεύτερη αναμέτρηση.
Την 15η Ιουνίου ήταν σειρά του Ελ Σαλβαδόρ να φιλοξενήσει την Ονδούρα και να επικρατήσει με 3-0.Ένας αγώνας που επισκιάστηκε από βίαιες επιθέσεις των γηγενών, προς τους οπαδούς της Ονδούρας. Εκατοντάδες οχήματα καταστράφηκαν, γεγονός όμως που διέψευσε ο δικτάτορας της χώρας, Φιντέλ Σάντσες Ερνάντες.
Το τρίτο και σημαντικότερο παιχνίδι δόθηκε στις 26 Ιουνίου στο ουδέτερο στάδιο «Αζτέκα» του Μεξικού, ενώ προηγουμένως οι δύο χώρες είχαν διακόψει τις διπλωματικές τους σχέσεις, λόγω των αντιποίνων κατά τον μεταναστών από το Σαλβαδόρ που βρίσκονταν στην Ονδούρα. Ύστερα από 120’ αγώνα, το Ελ Σαλβαδόρ πήρε την πολυπόθητη νίκη και την ιστορική αυτή πρόκριση. Ωστόσο, αυτά που ακολούθησαν αμαυρώσαν την ποδοσφαιρική αυτή επιτυχία…
Από το γρασίδι… στο μέτωπο
Μετά το τέλος του τρίτου αγώνα οι σχέσεις των δύο κρατών είχαν φτάσει στα άκρα. Δώδεκα ημέρες μετά την τελευταία ποδοσφαιρική αναμέτρηση, η κυβέρνηση του Ελ Σαλβαδόρ αρχίζει τους βομβαρδισμούς στα εδάφη της Ονδούρας, φτάνοντας μέχρι και τη πρωτεύουσά της, με την Ονδούρα όμως, να μην μένει άπραγη στην επίθεση και να βομβαρδίζει τις πετρελαϊκές εγκαταστάσεις του Ελ Σαλβαδόρ.
Η σύγκρουση ανάμεσα στα δυο έθνη κράτησε τέσσερις ημέρες, μιας και καμία από τις δύο πλευρές δεν είχαν την οικονομική και υλική δυνατότητα για να την συνεχίσουν. Επίσης, στο πεδίο μάχης, υπήρξε πλήρης ισορροπία, με την Ονδούρα να υπερισχύει στον αέρα και αντίστοιχα το Ελ Σαλβαδόρστη ξηρά,. Τελικά, τα δύο αντιμαχόμενα κράτη στράφηκαν στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής που κράτησαν διπλωματική στάση και έμειναν ουδέτερες.
Την 18η Ιουλίου υπεγράφη η κατάπαυση του πυρός, τα στρατεύματα του Ελ Σαλβαδόρ αποχώρησαν από τα εδάφη της Ονδούρας στις αρχές του επόμενου μήνα και η συνθήκη ειρήνης μεταξύ των δύο χωρών οριστικοποιήθηκε το 1980 και επικυρώθηκε δέκα χρόνια αργότερα από το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης.
