Την πρώτη φορά που νίκησε η Ρουμανία σε EURO (3-2 την Αγγλία) είχαμε μόλις αλλάξει αιώνα. Το 2000, η παρέα των Κίβου, Μούτου, Μουντεάνου και Χάτζι απογοήτευσε έναν ολόκληρο ποδοσφαιρικό κόσμο. Ο αρχισκόρερ Άλαν Σίρερ «εγκατέλειψε» την αγαπημένη του Αγγλία και ο νυν εκλέκτωρ, Γκάρεθ Σάουθγκεϊτ υπήρξε «πρωτομάρτυρας» τραυματικών γεγονότων. Η Αγγλία ήταν το πρώτο αίμα των επιγόνων του Κόμη «Δράκουλα»! Η «EURO ιστορία» της ημέρας στο BN Sports, μια προσφορά της Interwetten!
Η Ρουμανία αγωνίζεται στο 6ο EURO της ιστορίας της. Είχαν προηγηθεί πέντε συμμετοχές στα Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα του 1984, 1996, 2000, 2008 και 2016.
Ανέκαθεν, η Ρουμανία ήταν μία ομάδα που δεν έχανε εύκολα, ούτε εμφατικά. Αλλά δεν κέρδιζε κιόλας, περιοριζόμενη κατά κανόνα στη χαρά της συμμετοχής. Αυτός ήταν ο κανόνας στις διοργανώσεις του 1984 του 1996 του 2008 αλλά και του 2016. Βλέπετε, η άνετη (και σύμφωνα με πολλούς, μη αναμενόμενη) επικράτηση των «τρικολόρ» επί των Ουκρανών με 3-0, τους βάζει γερά στο παιχνίδι της πρόκρισης στη νοκ άουτ φάση, έπειτα από πολύ πολύ καιρό.
Η «EURO ιστορία» της ημέρας, είναι μια προσφορά της Interwetten!
Κάτι τέτοιο έχει συμβεί για μία και μοναδική φορά, στη διοργάνωση του 2000 στα γήπεδα των Κάτω Χωρών. Σε εκείνο το EURO, η Ρουμανία είχε κατορθώσει να πάρει την πρώτη της νίκη σε επίπεδο θεσμού. Και μάλιστα απέναντι στους Άγγλους, τους οποίους… «κατέστρεψε» ολοκληρωτικά, σε ένα παιχνίδι που ήταν «ζωής και θανάτου» και για τις δύο ομάδες.
Ένα από τα πλέον εντυπωσιακότερα παιχνίδια στην ιστορία των EURO, διεξήχθη το απόγευμα της 20ης Ιουνίου 2000, στο γήπεδο της Σαρλερουά, μίας μικρής πόλης που βρισκόταν σε κοντινή απόσταση από τις Βρυξέλλες. Οι Άγγλοι τέσσερα χρόνια μετά την αποτυχία τους να σηκώσουν το πολυπόθητο τρόπαιο στο σπίτι τους και την ταπείνωσή τους από τους μετέπειτα κατακτητές, Γερμανούς, κατήλθαν στα γήπεδα της Ολλανδίας και του Βελγίου με στόχο να πάρουν κάτι καλύτερο.
Υπολόγιζαν όμως δίχως τους Ρουμάνους, οι οποίοι στο τρίτο και τελευταίο παιχνίδι του ομίλου χρειάζονταν μόνο νίκη για να προκριθούν. Σε όμιλο που φιλοξενούνταν επίσης, η Γερμανία και η Πορτογαλία, στους Άγγλους έφτανε και περίσσευε ακόμη και ο βαθμός της ισοπαλίας. Όμως το παιχνίδι επεφύλασσε πολύ δυσάρεστες εκπλήξεις στο «αντίο», όπως έμελλε να εξελιχθεί του τεράστιου, Άλαν Σίρερ.
Το παιχνίδι απέκτησε από νωρίς «άγρια ομορφιά» με τους Ρουμάνους να παίρνουν το προβάδισμα στο σκορ (0-1), χάρη στο πολύ τυχερό τέρμα που σημείωσε ο Κρίστιαν Κίβου νωρίς.
Οι Άγγλοι με τους Άλαν Σίρερ και Μάικλ Όουεν έφεραν το «παιχνίδι τούμπα» (2-1), προτού ολοκληρωθεί το ημίχρονο και με αυτά τα δεδομένα είχαν ό,τι χρειάζονταν για να σφραγίσουν μία σημαντική και ίσως αυτονόητη πρόκριση.
Οι Ρουμάνοι ωστόσο φρόντισαν να ισοφαρίσουν άμεσα (2-2) με την επανεκκίνηση του αγώνα (48’) χάρη σε μία γκολάρα του MVP εκείνης της αναμέτρησης, Ντορινέλ Μουντεάνου. Και στο τέλος η παράμετρος άγχος, κυρίευσε τους Άγγλους, οι οποίοι σε συνδυασμό με το γεγονός πως είχαν χάσει τον Ντέιβιντ Σίμαν (είχε αποκομίσει κάποιο πρόβλημα τραυματισμού στην διάρκεια της προθέρμανσης) και αγωνίζονταν με τον Νάιτζελ Μάρτιν κάτω από τα γκολπόστ άρχισαν να βλέπουν φαντάσματα.
Ένα από αυτά, κατέλαβε και θόλωσε το μυαλό του Φιλ Νέβιλ, ο οποίος διέπραξε ένα απερίσκεπτο πέναλτι στο 88’ το οποίο φυσικά μετατράπηκε σε γκολ ανατροπής και ακολούθως, πρόκρισης για τους Ρουμάνους (2-3).
Το «κλάδεμα» του Νέβιλ στον Μολντόβαν ήταν η σταγόνα που… απογοήτευσε τον 30αρη τότε αρχισκόρερ της Αγγλίας, Άλαν Σίρερ, καθώς μετά από αυτό το ψυχοφθόρο και επίπονο παιχνίδι, ο Άγγλος φορ αποφάσισε να θέσει τέρμα στην καριέρα του με τη φανέλα των «Τριών Λεόντων» κάτι που έβλεπε να εξελίσσεται σε ζωντανή μετάδοση ο νυν προπονητής των Άγγλων, Γκάρεθ Σάουθγκεϊτ.
Ο απολογισμός του σέντερ φορ των Άγγλων κάτι παραπάνω από τίμιος. 63 εμφανίσεις και 30 τέρματα. Μέχρι την εμφάνιση από το πουθενά, της πάντοτε αξιόμαχης, αλλά ελλιποβαρούς Ρουμανίας η οποία επιδόθηκε σε ένα άνευ προηγουμένου «ποδοσφαιρικό ριφιφί».
Η δεύτερη νίκη της Ρουμανίας στον θεσμό του EURO, υπήρξε περισσότερο εμφατική. Είναι αλήθεια πως το 3-0 επί των Ουκρανών, μόνο… φαντασιόπληκτοι το έβλεπαν να έρχεται. Και τώρα όλοι αναμένουμε να διαπιστώσουμε τι άλλο πρόκειται να σκαρώσουν οι άνθρωποι που έχουν να υπερηφανευτούν για την πατρότητα του Κόμη «Δράκουλα».
Δημήτρης Τσάκνης
