Ήταν Ιούνιος του 1984 όταν στη «πόλη του φωτός», το Παρίσι, άνοιγε η αυλαία του EURO ‘84 για να υποδεχτεί τις 8 φιναλίστ ομάδες. Το σύστημα διεξαγωγής είχε επανασχεδιαστεί, περιλαμβάνοντας αγώνες νοκ άουτ στην ημιτελική φάση, με στόχο τη δημιουργία ενός πιο ελκυστικού προϊόντος.
Τα γήπεδα είχαν ανακαινιστεί και παρόλο που η διοργάνωση δεν είχε διαφημιστεί έντονα, το ενδιαφέρον του κόσμου ήταν τεράστιο, με το 95% των εισιτήριών να έχουν διατεθεί αρκετές ημέρες πριν το εναρκτήριο λάκτισμα. Στη χώρα μας, οι φίλαθλοι περίμεναν με αγωνία την έναρξη του μεγάλου ποδοσφαιρικού γεγονότος, που παραδόξως όμως, είχε περάσει σε δεύτερη μοίρα στη θεματολογία του ημερήσιου Τύπου, λόγω της διεξαγωγής των Ευρωεκλογών!
Η «EURO ιστορία» της ημέρας, είναι μια προσφορά της Interwetten!
Η Γαλλία
Η Γαλλία ως διοργανώτρια αλλά και λόγω των εντυπωσιακών εμφανίσεων της δυο χρόνια νωρίτερα στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Ισπανίας, είχε ως μεγάλο στόχο την κατάκτηση του τροπαίου. Έχοντας διατηρήσει τον βασικό κορμό σταθερό, την οδηγούσε μαεστρικά το μεγάλο αστέρι της, ο Μισέλ Πλατινί.
Η Δανία
Οι Δανοί αποτελούσαν ένα ερωτηματικό. Η ομάδα αποτελούσε ένα κράμα νέων και έμπειρων ποδοσφαιριστών που στα προκριματικά έκανε την έκπληξη, πετώντας εκτός τελικής φάσης τόσο την Αγγλία του Μπόμπι Ρόμπσον όσο και την Εθνική μας ομάδα. Σφραγίζοντας μάλιστα την πρόκριση, πετυχαίνοντας ισάριθμες νίκες στις δύο εκτός έδρας αναμετρήσεις.
Με αιχμή το δόρατος τους Σίμονσεν, Έλκγιερ και Λάουντρουπ και προπονητή τον Γερμανό Ζέπ Πιόντεκ, έπαιζαν ένα επιθετικό, δίχως σκοπιμότητα, ποδόσφαιρο που ήταν δύσκολο να αντιμετωπιστεί. Υστερούσαν μονάχα σε εμπειρία λόγω της απουσίας τους από μεγάλες διοργανώσεις.
Η πρεμιέρα του EURO ’84
Το πρώτο σφύριγμα θα δινόταν στις 12 Ιουνίου 1984, στις 21:30 το βράδυ, όμως οι Έλληνες φίλαθλοι θα παρακολουθούσαν τον αγώνα μαγνητοσκοπημένο και με καθυστέρηση μίας ώρας, λόγω της ζωντανής μετάδοσης από την ΕΡΤ, της πολιτικής συγκέντρωσης του ΚΚΕ και της ομιλίας του Χαρίλαου Φλωράκη λόγω των επερχόμενων ευρωεκλογών!
Ο Μισέλ Ινταλγκό, προπονητής των «πετεινών» ήθελε πάση θυσία να ξεκινήσει νικηφόρα το τουρνουά η ομάδα του, καθώς είχε εντοπίσει ένα σύνδρομο κακής εκκίνησης στις προηγούμενες μεγάλες διοργανώσεις, που είχε στοιχίσει στη συνέχεια. Ο Πιόντεκ από την άλλη ήταν σκεπτικός για το αγωνιστικό πρόσωπο της ομάδας του, που παρουσίαζε σκαμπανεβάσματα στην απόδοση της.
Στο πρώτο ημίχρονο οι Γάλλοι είχαν την πρωτοβουλία των κινήσεων, αλλά δεν ήταν πιο επικίνδυνοι από τους Δανούς. Οι δύο αξιόλογες φάσεις καταγράφηκαν για τους φιλοξενούμενους, όταν ο τερματοφύλακας Μπάτς της Γαλλίας, εξουδετέρωσε κεφαλιά του Μπέργκρεεν και στο 39’, όταν σουτ του Έλκγιερ έφυγε άουτ.
Το Ά ημίχρονο όμως θα σημαδευόταν από τον σοβαρό τραυματισμό του Σίμονσεν. Σε μια μονομαχία του με τον Λε Ρού στο κέντρο του γηπέδου, θα υποστεί κάταγμα κνήμης και θα μεταφερθεί εσπευσμένα στο νοσοκομείο. Στην ίδια φάση θα τραυματιστεί και ο αντίπαλός του, όχι όμως το ίδιο σοβαρά.
Ήταν η φάση που θα καθόριζε ουσιαστικά την καριέρα του μεγάλου άσου, που είχε ως αποκορύφωμα τη συμμετοχή του στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα. Μετά τον άτυχο τραυματισμό του δεν θα κατάφερνε ποτέ να επανέλθει στα γνωστά του επίπεδα απόδοσης και θα εγκατέλειπε και την Εθνική ομάδα.
Στην επανάληψη οι Γάλλοι θα έμπαιναν πιο δυνατά, όμως και πάλι οι Δανοί θα είχαν την πιο επικίνδυνη φάση με σουτ του Άρνεσεν στο 59’ και κεφαλιά του Έλκγιερ στο 61’.
Κάπου εκεί αποφάσισε ο Μισέλ Πλατινί να πάρει τις τύχες της ομάδας στην πλάτη του. Με δύο ευκαιρίες σε αλλεπάλληλες κεφαλιές στο 61’-63’ θα ζεστάνει την κερκίδα ενώ στο 78ο λεπτό θα ανοίξει το σκορ και θα ξεσηκώσει το Παρκ ντε Πρενς.
Μπροστινή μπαλιά του Ζιρές, μια κόντρα έξω από την περιοχή των Δανών και η μπάλα θα καταλήξει στα πόδια του αρχηγού που με σουτ από το ύψος της μεγάλης περιοχής, θα πέτυχει το νικητήριο τέρμα. 
Στο υπόλοιπο του αγώνα, η απέλπιδα προσπάθεια των Δανών για την ισοφάριση δε θα είχε αποτέλεσμα. Οι γηπεδούχοι όμως θα έχαναν με τιμωρία δύο αγωνιστικών τον Μανουέλ Αμορός που σε μια μονομαχία με τον Γιέσπερ Όλσεν λίγο πριν τη λήξη, θα αντίκριζε την κόκκινη κάρτα κάνοντας έξαλλο τον προπονητή του.
Έτσι όπως είχε εξελιχθεί ο αγώνας, μία ισοπαλία θα επιβράβευε τις προσπάθειες των Δανών, που ήταν ασυναγώνιστοι σε φυσική κατάσταση και δεν αντιμετώπισαν τους αντιπάλους τους με σκοπιμότητα. Οι γηπεδούχοι όμως έδειξαν μια αποφασιστικότητα που δεν τους χαρακτήριζε σε προηγούμενες διοργανώσεις και με μπροστάρη τον Πλατινί, θα έβαζαν πλώρη για το τρόπαιο.
