Ο Χουάν Ραμόν Ρότσα σκοράρει. Ο Παναθηναϊκός προηγείται στο «Άνφιλντ». Γρήγορα όμως, ο Γιαν Κάιζερ που διευθύνει τη συνάντηση με τη Λίβερπουλ και ο βοηθός του, Μπλάκνκενσταϊν, αποφασίζουν να ακυρώσουν το γκολ για οφσάιντ. Οι «κόκκινοι» κερδίζουν στο τέλος της βραδιάς με 4-0 και η ελληνική ομάδα του Γκμοχ και των μεγάλων προκρίσεων μέχρι τότε, μένει εκτός τελικού του Κυπέλλου Πρωταθλητριών. Είναι μία «χαμένη ευκαιρία» και ενδεχομένως, μία ολόκληρη ιστορία θα ήταν διαφορετική. Διότι στον τελικό που προκρίθηκε η Λίβερπουλ και συνάντησε τη Γιουβέντους, έλαβε χώρα η «τραγωδία του Χέιζελ» και μία σειρά γεγονότων για τις αγγλικές ομάδες στην Ευρώπη!
Γυρνάμε τον χρόνο στις 10 Απριλίου του 1985. Είναι Μεγάλη Τετάρτη. Έχουμε ως φόντο το «Άνφιλντ». Ένα γήπεδο πολύ διαφορετικό από το σημερινό και από αυτό που οι νεότερες γενιές έχουν πλέον ως εικόνα.
Η κορυφαία ομάδα της Ευρώπης, η Λίβερπουλ, ανώτερη όλων επί μία δεκαετία, υποδέχεται τον κάτοχο του νταμπλ στην Ελλάδα, τον Παναθηναϊκό. Η ελληνική ομάδα καθοδηγείται από τον Γιάτσεκ Γκμοχ και έχει μεταβεί στην Αγγλία για να διεκδικήσει τις πιθανότητες συμμετοχής της στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών εκείνης της σεζόν.
Πρόκειται για ένα παιχνίδι που δεν θα λησμονηθεί όποτε. Και άπαντες γνωρίζετε τον λόγο. Διότι είναι ο αγώνας με το ακυρωθέν γκολ του Χουάν Ραμόν Ρότσα, με σουτ έξω από την περιοχή, στο 0-0 στο 12ο λεπτό, μετά από απόφαση του Ολλανδού διαιτητή, Γιαν Κάιζερ.
Ο ρέφερι της συνάντησης και ο επόπτης, Τζον Μπλάκνκεσταϊν, που εν συνεχεία έκανε τεράστια καριέρα, έγινε ο κορυφαίος Ολλανδός διαιτητής και πρωτεργάτης των δικαιωμάτων των ομοφυλοφίλων στην χώρα του, πήραν την απόφασή τους. Αμφότεροι συμφώνησαν πως υπήρχε οφσάιντ του Μιχάλη Γεροθόδωρου, με συνέπεια το γκολ να μην μετρήσει.
Στο δεύτερο ημίχρονο της αναμέτρησης, υπήρξε ακόμη μία φάση προς συζήτηση, όταν ο Δημήτρης Σαραβάκος σπρώχτηκε εντός περιοχής από τον Μαρκ Λόρενσον και έμοιαζε πως θα δοθεί πέναλτι. Και τότε όμως, ο Κάιζερ ήταν ανένδοτος. Στο φινάλε της βραδιάς, ο Παναθηναϊκός είχε ηττηθεί με 4-0 και προφανώς, δεν υπήρχαν περιθώρια αισιοδοξίας για τη ρεβάνς της Αθήνας.
Τα παράπονα ήταν έντονα και δικαιολογημένα, ο Γκμοχ δήλωσε χαρακτηριστικά πως Οι «πράσινοι» πήγαν εκεί σαν πρόβατο έτοιμο να το… σφάξουν.
Διότι εκείνη τη χρονιά ο Παναθηναϊκός είχε κάνει υπερβάσεις, είχε φτάσει ως τον ημιτελικό και θα μπορούσε να πάει ένα βήμα πιο κοντά στο «όνειρο». Είχε αποκλείσει τη Φέγενορντ, τη Λίνφιλντ και την πανίσχυρη Γκέτεμποργκ εκείνης της εποχής, η οποία κατέκτησε το Κύπελλο UEFA, το 1982 και μία διετία αργότερα (1987).
Πολλοί θα πουν πως ακόμη και αν είχε μετρήσει εκείνο το γκολ του Χουάν Ραμόν Ρότσα, ακόμη και αν ο Παναθηναϊκός έπαιρνε ισοπαλία εκείνο το βράδυ στο «Άνφιλντ», δεν θα του αρκούσε. Συζητάμε για ποδόσφαιρο όμως και προφανώς, δεν μπορούμε να κάνουμε κουβέντα με τα «αν». Για την ιστορία πάντως, η Λίβερπουλ προκρίθηκε στον τελικό του Χέιζελ και έπαιξε κόντρα σε μία ακόμη υπέρ ομάδα εκείνης της δεκαετίας στην Ευρώπη, τη Γιουβέντους.
Προφανώς, το τελικό 1-0 πέρασε σε δεύτερη μοίρα, υπέρ της «Γηραιάς Κυρίας», εξαιτίας των γεγονότων που έμελλε να «σημαδέψουν» την ιστορία του ποδοσφαίρου. «Στο άκουσμα της λέξης «Χέιζελ» το ανθρώπινο μυαλό σταματά στο νούμερο 40: τόσοι άνθρωποι έχασαν την ζωή τους στο γήπεδο των Βρυξελλών με όλα αυτά που εξελίχθηκαν πριν από την έναρξη του 30ού τελικού της διοργάνωσης μεταξύ της Γιουβέντους και της Λίβερπουλ.
Έπρεπε να ήταν η απόλυτη γιορτή, έμοιαζε με τελικό-όνειρο, αφού ήταν χωρίς αμφιβολία οι κορυφαίες του πλανήτη τη δεδομένη στιγμή. Αυτό το ονειρικό συναπάντημα μετατράπηκε σε εφιάλτη, μία εκατόμβη αθώων ψυχών που το μόνο λάθος τους ήταν πως βρέθηκαν στο σημείο που άνοιξαν οι πύλες του Άδη, από μία αλληλουχία τραγικών γεγονότων. Έπειτα, οι αγγλικές ομάδες τιμωρήθηκαν με πενταετή αποκλεισμό από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις και η Λίβερπουλ με έναν χρόνο περισσότερο.
Στο… θέμα μας όμως. Ήταν μία «ιστορική» ευκαιρία για τον Παναθηναϊκό, αλλά ο Κάιζερ δεν του επέτρεψε καν να έχει δικαίωμα στο όνειρο. Ένας διαιτητής με ιδιαίτερη προσωπικότητα, που ορίστηκε και στον τελικό της Αθήνας ανάμεσα σε Μπαρτσελόνα και Μίλαν, το 1994, αλλά δεν συμμετείχε ποτέ. Ο λόγος; Διότι ο Γιόχαν Κρόιφ έκανε παράπονα και παραμονή της αναμέτρησης ο διαιτητής άλλαξε, με τον Άγγλο, Φίλιπ Ντον, να σφυρίζει!
Δημήτρης Μανάκος
