Η ΑΕΚ τον Απρίλιο του 2000 κατάφερε να επικρατήσει του Παναθηναϊκού, στον τελικό του Final-4 του Κυπέλλου, και να επιστρέψει στους τίτλους ύστερα από 19 ολόκληρα χρόνια.
Τι και αν ο Παναθηναϊκός ήταν ένα από τα πιο τρανταχτά ονόματα του Ευρωπαϊκού μπάσκετ, τι και αν μερικές μέρες μετά είχε να φέρει εις πέρας την αποστολή του στο Final-4 για την Ευρωλίγκα κατακτώντας την. Η ΑΕΚ κατάφερε να τον κοιτάξει κατάματα και να του δείξει τα δόντια της. 
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή όμως. Οι επιτυχίες και τα μηνύματα της ΑΕΚ δεν φανερώθηκαν στις 2 Απριλίου στον τελικό του Final-4 του ελληνικού κυπέλλου.
Στη δεύτερη φάση του θεσμού ο «δικέφαλος» έδωσε τον πρώτο του αγώνα για το κύπελλο, έχοντας απέναντι του μια πολύ δύσκολη αποστολή. Να αντιμετωπίσει τον Ολυμπιακό. Δεν τον πτόησε όμως και σε έναν μονό αγώνα επικράτησε των «ερυθρολεύκων» με 74-65. Μέχρι όμως να φτάσει στο Final-4 κλήθηκε να αντιμετωπίσει το Περιστέρι (53-44) και τον Πανιώνιο (76-73) βγαίνοντας με χαμόγελα από τις συγκεκριμένες αναμετρήσεις και πλέον στην τελική φάση όλα ήταν ανοιχτά.
Το πρώτο σαββατοκύριακο του Απριλίου ήταν αφιερωμένο στο μπάσκετ, καθώς 1η και 2η του μηνός διεξήχθη η τελική φάση του κυπέλλου, το Final-4, στη Θεσσαλονίκη και πιο συγκεκριμένα στο γήπεδο του ΠΑΟΚ στην Πυλαία! Εκεί η ΑΕΚ αντιμετώπισε το Μαρούσι και επικράτησε με σκορ 77-63, ενώ οι «πράσινοι» βρήκαν στο δρόμο τους τον Ηρακλή και πήραν μια εύκολη νίκη με 70-59. Πλέον ο μεγάλος τελικός ήταν γεγονός με την ΑΕΚ να έχει μπροστά της έναν «Γολγοθά». Το μεγάλο φαβορί, αδιαμφισβήτητα, ήταν το σύνολο του Παναθηναϊκού, το οποίο… σάρωνε σε Ελλάδα και Ευρώπη.
Από τη μεριά της η ΑΕΚ δεν είχε τίποτα να χάσει, με το άγχος να μεταφέρεται στο πράσινο στρατόπεδο. Με 19 χρόνια να απουσιάζει από τους τίτλους, ο «δικέφαλος» είχε μια τεράστια ευκαιρία να επιστρέψει σε αυτούς, καθώς είχε φτάσει στην πηγή και έλειπε να κατορθώσει να… πιεί νερό. Ο παντοδύναμος αντίπαλος όμως, ήταν μια δύσκολη πρόκληση. Η ΑΕΚ τελούσε υπό τις οδηγίες του Ντούσαν Ίβκοβιτς, ενώ από την άλλη μεριά των πάγκων επικεφαλής ήταν ο ομοεθνής του Ζέλικο Ομπράντοβιτς. 
Ο κυριακάτικος τελικός διεξήχθη υπό το βλέμμα των οπαδών και των δύο ομάδων, οι οποίοι ταξίδεψαν από την Αθήνα αλλά και άλλες επαρχιακές πόλεις της Ελλάδας. Ο αγώνας είχε μεγάλη ένταση, αλλά αυτό που έλειπε ήταν το θέαμα. Το σκορ παρέμεινε σε χαμηλά επίπεδα, καθώς αμφότερες οι ομάδες είχαν συσσωρευμένη κόπωση και κατά τη διάρκεια του αγώνα καμία από τις δύο δεν κατάφερε να πάρει κάποια αξιοπρεπή διαφορά που να της προσφέρει ασφάλεια και όλα κρίθηκαν στα τελευταία λεπτά!
Με τον Παναθηναϊκό να βρίσκεται δύο πόντους (54-52) μπροστά o γκαρντ της ΑΕΚ, Άντονι Μπάουι, βρέθηκε ξεμαρκάριστος στις 45 μοίρες. Η μπάλα κατέληξε σε αυτόν και δίχως πολύ σκέψη εκτέλεσε άμεσα για να δώσει προβάδισμα στους «κίτρινους». Το «τριφύλλι» βρήκε καλάθι στην επόμενη επίθεση και πήρε εκ νέου… κεφάλι στο σκορ. Ο Αμερικανός γκαρντ του δικέφαλου, Μπάουι, βάλθηκε να γίνει το πρόσωπο του αγώνα, χωρίς ιδιαίτερη συμβολή καθ’ όλη τη διάρκεια του, αλλά ένα δεύτερο διαδοχικό σουτ έβαλε ξανά την «ένωση» μπροστά. Ένα λάθος και ένα επιθετικό φάουλ του Καλαϊτζή, έδωσε την μπάλα στα χέρια των παικτών της ΑΕΚ με σχεδόν 20 δευτερόλεπτα στη διάθεση της. Οι δύο ομάδες επέλεξαν να πάνε στο... παιχνίδι των φάουλ και όχι σε καθαρή άμυνα, καθώς ο χρόνος ήταν ελάχιστος. Με το σκορ στο 59-57, ο Κορωνιός που είχε κάνει πολύ καλό παιχνίδι (12 πόντους), λίγο έλειψε να γίνει το μοιραίο πρόσωπο του αγώνα καθώς αστόχησε σε ένα ζευγάρι ελεύθερων βολών δίνοντας το δικαίωμα στον Παναθηναϊκό είτε να ισοφαρίσει, είτε να κλέψει τον τίτλο με την εκπνοή του αγώνα. Ο Φερντινάντο Τζεντίλε ανέλαβε την τελευταία επίθεση του «τριφυλλιού» και με μια πολύ άσχημη επιλογή με αλλαγή χεριού στον αέρα έδωσε και με τη βούλα την επιστροφή της «βασίλισσας» στους τίτλους!
Οι παίκτες του Παναθηναϊκού ήταν απαρηγόρητοι, ενώ ο κόσμος της ΑΕΚ εισέβαλε στον αγωνιστικό χώρο και έγινε μια αγκαλιά με τους παίκτες μέσα σε ντελίριο ενθουσιασμού.
Δημήτρης Φεραδούρος
www.bnsports.gr
