Ήταν 17 Νοεμβρίου του 2006 όταν ο Φέρεντς Πούσκας έφευγε από τη ζωή, σε ηλικία 79 ετών. Ένας πραγματικός αστέρας, ο πρώτος που γνώρισε το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο και το BN Sports κάνει flashback σε κάποιες από τις πιο χαρακτηριστικές στιγμές της μυθικής του καριέρας.
Από τη ΡεάλΜαδρίτης έχουν περάσει αρκετοί «αστέρες». Από τον Λουίς Φίγκο και τον Κριστιάνο Ρονάλντο ως τον Καρίμ Μπενζεμά, αλλά πολύ πριν κάνουν την εμφάνισή τους οι… νέοι πρωταγωνιστές, υπήρξε ένας μυθικός επιθετικός στις τάξεις της «βασίλισσας».
Ένας μετέπειτα προπονητής, όπου χωρίς την αρωγή του, η σπουδαία φουρνιά του Παναθηναϊκού μπορεί να μην έφτανε ποτέ μέχρι τον τελικό του Wembley. Ο λόγος για την μεγαλύτερη προσωπικότητα του ουγγρικού ποδοσφαίρου, ο τεράστιος Φέρεντς Πούσκας, που στις 17 Νοεμβρίου του 2006, πριν από 17 χρόνια, έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 79 ετών.
Από τη Βουδαπέστη, στη Μαδρίτη και μετέπειτα στην Αθήνα για λογαριασμό του «Τριφυλλιού», μέχρι και το άκρως ελληνικό πέρασμα του από τη Μελβούρνη, μία ζωή γεμάτη ποδόσφαιρο, βγαλμένη από κινηματογραφικά σενάρια. Βίος και έργα του σπουδαίου «καλπάζοντα ταγματάρχη».
Γεννημένος και μεγαλωμένος στην πρωτεύουσα της Ουγγαρίας, δεν θα μπορούσε να μην αγωνιστεί στην σπουδαία Χόνβεντ. Εκεί όπου παρέμεινε για 13 συναπτά έτη, σημειώνοντας απίστευτα ατομικά στατιστικά, σε μία περίοδο όπου τον ποδόσφαιρο της χώρας του άκμαζε... Κατά την διάρκεια της θητείας του στον ιστορικό σύλλογο της Βουδαπέστης, κατέκτησε πέντε πρωταθλήματα, σημειώνοντας το ασύλληπτο νούμερο των 375 τερμάτων σε 365 αναμετρήσεις!
Ώσπου το 1956 ξέσπασε η αιματηρή ουγγρική επανάσταση. Με τους ποδοσφαιριστές της τότε ομάδας να αγωνίζονται στην Ισπανία και πιο συγκεκριμένα στο Μπιλμπάο, ενημερώθηκαν ότι θα πρέπει να επιστρέψουν στην πατρίδα τους για τον πόλεμο. Μία ευρεία σύρραξη που ξεκίνησε από τους συμπατριώτες τους, οι οποίοι εναντιώθηκαν στην σταλινική εποπτεία της πατρίδας τους.
Και ενώ κάποιοι επέλεξαν να γυρίσουν, ο Πούσκας έλαβε την σκληρή απόφαση να αφήσει πίσω την οικογένεια του, με σκοπό να συνεχίσει την καριέρα του στο εξωτερικό. Ευθύς αμέσως λογίστηκε ως προδότης, ενώ λίγο καιρό αργότερα κατάφερε να εξασφαλίσει την σπουδαία μεταγραφή του στην Ρεάλ Μαδρίτης. Μία θυσία η οποία του στέρησε για παραπάνω από μία δεκαετία την είσοδο στην χώρα, αλλά μακροπρόθεσμα του προσέδωσε τεράστια οφέλη.
Μία νύχτα στην Γλασκώβη
Στους «μερένχες» παρέμεινε για μία οκταετία, εκεί όπου φόρεσε τον ευρωπαϊκό του μανδύα και έγραψε ιστορία στο Κύπελλο Πρωταθλητριών. Μαζί με τον έτερο αστέρα της εποχής, Αλφρέντο Ντι Στέφανο, κατέκτησε τρία τρόπαια (1959, 1960 και 1966 αντίστοιχα), σκοράροντας συνολικά 40 τέρματα σε 47 αναμετρήσεις.
Υπήρξε όμως ένα παιχνίδι αλησμόνητο, ένας τελικός ο οποίος επικύρωσε τον θρύλο του. Ο λόγος για τον αγώνα του Χάμπντεν Παρκ, στις 18 Μαΐου του 1960, εκεί όπου η Ρεάλ αντιμετώπισε την ΆιντραχτΦρανκφούρτης. Η επικράτηση των Ισπανών με σκορ 7-3, συνοδεύτηκε με τον τέταρτο τίτλο στην διοργάνωση και στιγματίστηκε από τα τέσσερα (!) γκολ που σημείωσε ο Μαγυάρος, ρεκόρ αξεπέραστο μέχρι και σήμερα.
Εκκίνηση Λεωφόρος, τερματικός Wembley
Με το πέρας της 17ετους αγωνιστικής του καριέρας αποφάσισε να καταπιαστεί με την προπονητική. Πραγματοποίησε το αγροτικό του σε Ισπανία, ΗΠΑ και Καναδά, ώστε να εργαστεί στον πρώτο μεγάλο σταθμό της καριέρας του, τον Παναθηναϊκό! Ένας γάμος που διήρκησε τέσσερα χρόνια και δημιούργησε αμφίδρομα οφέλη για τις δύο πλευρές.
Μία διαδρομή η οποία περιείχε την υποταγή της Έβερτον στα προημιτελικά και μετέπειτα του Ερυθρού Αστέρα, στις διπλές αναμετρήσεις θρίλερ των ημιτελικών. Το απόλυτο θαύμα δεν κατάφερε να ολοκληρωθεί, καθώς ηττήθηκε στο ιστορικό Wembley, απέναντι στον Άγιαξ του Γιόχαν Κρόιφ. Παρ' όλα αυτά ο Πούσκας και οι παίκτες του έγραψαν ιστορία, η οποία δεν διαγράφεται και μένει για πάντα στα βιβλία του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Έπειτα από το επιτυχημένο πέρασμα στην Αθήνα ακολούθησε η προπονητική του καθίζηση. Επόμενοι σταθμοί του η Σαουδική Αραβία, έπειτα η μονοετής παρουσία στην ΑΕΚ και το ταξίδι του στην Λατινική Αμερική. Η μόνη επιτυχία του μέχρι και την δύση της παρουσίας του στα γήπεδα, ήρθε στην Αυστραλία, με μία άκρως ελληνική ομάδα.
Ο λόγος για την Ελλάς Νότιας Μελβούρνης, έναν σύλλογο της ομογένειας, ο οποίος αποτελούταν κατά βάση από δεύτερης γενιάς συμπατριώτες μας. Στο πλάι της κατόρθωσε το 1991 να κατακτήσει το πρωτάθλημα Αυστραλίας, με παίκτη της τότε ομάδας τον Άγγελο Ποστέκογλου, νυν τεχνικό της Τότεναμ. Ο τελευταίος μάλιστα δήλωσε ότι το στυλ παιχνιδιού του Πούσκας τον επηρέασε άρδην στην μετέπειτα προπονητική του καριέρα.
Και κάπως έτσι έφτασε ο επίλογος της καριέρας του, δίνοντας το παρών για τέσσερις αγώνες στον πάγκο της εθνικής Ουγγαρίας. Το 1993 τελείωσαν όλα, ενώ επτά χρόνια αργότερα διαγνώσθηκε με την νόσο Αλστχάιμερ. Ώσπου το 2006 απεβίωσε, ελέω μίας πνευμονίας που τον ταλαιπώρησε, αφήνοντας πίσω του ασύγκριτη προσφορά στο άθλημα.
Το εθνικό στάδιο της Βουδαπέστης έλαβε το όνομα του, όπως και το ετήσιο κορυφαίο γκολ της FIFA, προς τιμήν της παρουσίας του στα μεγαλύτερα γήπεδα της Ευρώπης. Η ιστορία έγραψε 619 τέρματα σε 618 αναμετρήσεις, τρεις ευρωπαϊκούς τίτλους και μία μυθική πορεία με τον Παναθηναϊκό!