Η επιστροφή του Νίκι Λάουντα στη Formula 1, μετά το σοκαριστικό ατύχημα της Νυρεμβέργης που παραλίγο να του κοστίσει τη ζωή, αποτελεί μία από τις ηρωικότερες πράξεις στην ιστορία του αθλήματος και δικαίως κερδίζει τον τίτλο του επικότερου come back στη διοργάνωση.
Το ατύχημα του Νίκι Λάουντα στο Grand Prix της Νυρεμβέργης το 1976 είναι ένα από τα πιο σοκαριστικά συμβάντα στην ιστορία του μηχανοκίνητου αθλητισμού. Το μονοθέσιο του Αυστριακού οδηγού τυλίχτηκε στις φλόγες και ακόμα παραμένει μυστήριο το πως ο 27χρονος τότε οδηγός βγήκε ζωντανός.
Μπορεί να επέζησε, ωστόσο δεν έμεινε αλώβητος. Όταν μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο διαπιστώθηκε πως τα εγκαύματά του ήταν σοβαρά, και πράγματι αλλοίωσαν μία για πάντα το πρόσωπό του. Η εμφάνιση ήταν το τελευταίο που είχε σημασία όμως τη στιγμή που ο τότε οδηγός της Φεράρι κινδύνεψε να χάσει τη ζωή του.
Απορίας άξιο ήταν το αν αυτό το τόσο σοβαρό ατύχημα θα σηματοδοτούσε και το τέλος της καριέρας αυτού του σπουδαίου οδηγού, που την ίδια χρονιά βρισκόταν στην κορυφή της κατάταξης του πρωταθλήματος.
Κι όμως, μόλις έξι εβδομάδες αργότερα, ο Νίκι Λάουντα επέστερεψε. Η απουσία του είχε ως αποτέλεσμα το να μειωθεί η διαφορά του από τον δεύτερο Χαντ στους δύο πόντους, και θα έκανε τα πάντα ώστε να υπερασπιστεί τον τίτλο που είχε κατακτήσει και το 1975.
Η οικογένεια και οι φίλοι επέμεναν πως εκείνος γυρνούσε πολύ νωρίς, αλλά ο τότε πιλότος των «τιφόζι» υποστήριζε πως επέστρεφε πολύ αργά.
«Όσο πιο πολύ περιμένεις, τόσα περισσότερα προβλήματα δημιουργούνται στο κεφάλι σου»
Αυτό τον παρακίνησε να πάρει τη μεγαλή απόφαση και να αγωνιστεί στη Μόντσα. Όλα τα βλέμματα είχαν στραφεί επάνω του και η σοκαριστική του εικόνα είχε κάνει τον γύρο του κόσμου.
Ξεκίνησε τον αγώνα στην πέμπτη θέση της σχάρας εκκίνησης και τερμάτισε τέταρτος με τον Χαντ να εγκαταλείπει κατά τη διάρκεια του αγώνα. Ο Λάουντα κατάφερε να πετύχει τον στόχο του και να δημιουργήσει μία απόσταση ασφαλείας από τον οδηγό που τον «καταδίωκε».
Μετά το τέλος του αγώνα, η εικόνα του οδηγού της Φεράρι ήταν συγκλονιστική. Όταν έβγαλε το κράνος του μετά από μία κούρσα που διήρκεσε σχεδόν δύο ώρες, οι επίδεσμοί του είχαν ματώσει. Ήταν απίστευτο το ότι ο ίδιος όχι μόνο αγωνίστηκε υπό αυτές τις συνθήκες, αλλά τερμάτισε και εντός της πρώτης πεντάδας. 
Ο Τζέιμς Χαντ ήταν εκείνος που τελικά κατάφερε να στεφθεί πρωταθλητής εκείνη τη σεζόν, καθώς στο Grand Prix της Ιαπωνίας το οποίο έκρινε τον τίτλο, ο θρυλικός Αυστριακός οδηγός δεν κατάφερε να δει την καρώ σημαία. Η νίκη κρίθηκε κυριολεκτικά στον πόντο.
Ο Λάουντα δεν νίκησε, έγινε όμως ένα σύμβολο για τη Formula 1. Κανείς δεν μπορεί να αρηθεί πως επιστροφή αυτού του οδηγού στη δράση μετά το σχεδόν θανατηφόρο ατύχημά του, είναι η γενναιότερη πράξη στην ιστορία του αθλήματος.
Βασιλική Μπαρτζιώτη
