Οι σχέσεις που αναπτύσσουν οι παίκτες με τους φιλάθλους είναι κάτι το δυνατό. Αυτό που είχε ο Σισέ με τον κόσμο του Παναθηναϊκού, ήταν το κάτι άλλο…
Πολλοί λένε πως εάν ερωτευτείς μία φορά στη ζωή σου, δεν θα υπάρξει δεύτερη. Είτε αυτό έχει βάση, είτε όχι το μόνο σίγουρο είναι πως για τον Παναθηναϊκό αυτό είναι κάτι που ισχύει.
Ο μεγάλος έρωτας του «τριφυλλιού» δεν θα μπορούσε να είναι άλλος από τον Τζιμπρίλ Σισέ. Τον άνθρωπο που ο κόσμος της ομάδας λάτρεψε πριν καν πατήσει το πόδι του στην χώρα και ο έρωτας των δύο, καλά κρατεί μέχρι και σήμερα.
Ανήμερα των 42ων γενεθλίων του (γεννήθηκε στις 12 Αυγούστου του 1981), το BN Sports σας παρουσιάζει ορισμένους από τους λόγους για τους οποίους ο Γάλλος έμεινε για πάντα χαραγμένος στην ιστορία του συλλόγου και ταυτόχρονα στις καρδιές των φιλάθλων.
Το μοναδικό νικηφόρο «ντέρμπι αιωνίων»
Μπορεί τα ντέρμπι με τον Ολυμπιακό να μην ήταν τα φόρτε του, αν αναλογιστεί κανείς πως σε τέσσερις φορές που τον βρήκε απέναντί του μόλις τη μία πανηγύρισε νίκη, ωστόσο τη μοναδική αυτή περίπτωση το ματς του ανήκε απόλυτα. Τον Οκτώβριο του 2010 ο Παναθηναϊκός υποδέχθηκε τους «ερυθρόλευκους» στο Ολυμπιακό Στάδιο, με τους φιλοξενούμενους να παίρνουν προβάδισμα στο 37’ χάρις σε γκολ του Μιραλάς.
Στο δεύτερο ημίχρονο, όμως, ο Σισέ πήρε την κατάσταση στα χέρια του. Μόλις 12 λεπτά μετά την έναρξη (57’) εκείνος και ο Χριστοδουλόπουλος συνδυάστηκαν ιδανικά, με τον Γάλλο να «εκτελεί» τον Πάρντο για την ισοφάριση.
Λίγο αργότερα η ισορροπία έμελλε να αλλάξει πλήρως μια και καλή αφού με πέναλτι που κέρδισε, το οποίο προήλθε από μαρκάρισμα του Αβραάμ, και εκτέλεσε ο ίδιος το ταμπλό έγραψε 2-1 και ο Παναθηναϊκός έφυγε από το Μαρούσι με τα χέρια γεμάτα και, κυρίως, τον θρίαμβο της νίκης!
Η νύχτα που μαζί με τον Νίνη διέλυσαν τη Ρόμα
Όπως καταλαβαίνει κανείς, το να παίρνει ο Σισέ κάποιο ματς στις πλάτες του ήταν συνηθισμένο φαινόμενο. Εκείνη τη βραδιά απέναντι στη Ρόμα τον Φλεβάρη του 2010, όμως, ο συνεργός του ήταν ο Σωτήρης Νίνης.
Το ματς στο Ολίμπικο ξεκίνησε με τους Ιταλούς να προηγούνται με τον Ρίισε στο 11ο μόλις λεπτό. Η πλήρης ανατροπή ξεκίνησε λίγο πριν την ανάπαυλα (40’), με τον Έλληνα μεσοεπιθετικό να κερδίζει πέναλτι και τον Γάλλο να ευστοχεί για το 1-1.
Μόλις τρία λεπτά (43’) αργότερα ο Νίνης χρίστηκε σκόρερ για να κάνει το 2-1, ενώ δευτερόλεπτα πριν από την ανάπαυλα ήρθε και το τελειωτικό «χτύπημα» για τους Ιταλούς. Ο ίδιος μοίρασε μια τρομερή κάθετη μπαλιά στον Σισέ, εκείνος πέρασε μέχρι και τον… τερματοφύλακα και σε κενή εστία έγραψε το 3-1!
Για την ιστορία ο Ντε Ρόσι μείωσε σε 3-2 στο 67’, το οποίο ήταν και το τελικό αποτέλεσμα, ωστόσο τα πράγματα δεν άλλαξαν και ο Παναθηναϊκός πήρε μια πρόκριση που σίγουρα έχει (το λιγότερο) να θυμάται!
Η ανιδιοτελής αγάπη που δημιούργησε με τον κόσμο
Εξ αρχής ο Σισέ έδειξε στους φίλους του Παναθηναϊκού πως είναι ένας από αυτούς. Μπορεί, όπως έχει πει άλλωστε, πριν πάει στην ομάδα να μην ήταν οπαδός της ωστόσο αυτό που κατάφερε να αναπτύξει εκεί, ήταν κάτι πραγματικά αξιοζήλευτο.
«Χρωστάω πολλά σε αυτούς τους οπαδούς, γιατί με αγκάλιασαν από την πρώτη μέρα που ήρθαν στην Ελλάδα. Δεν έχω λόγια να περιγράψω το πώς με κάνουν να νιώθω» ήταν η δήλωση-απάντηση του Γάλλου σε πανό των φιλάθλων το οποίο ήταν αφιερωμένο στον ίδιο και έγραψε: «Το Τριφύλλι πάνω στο σώμα σου, το όνομα σου μέσα στις καρδιές μας».
Ακόμη όμως κι έπειτα από ένα πρωτάθλημα, ένα Κύπελλο, 89 συμμετοχές, 55 γκολ και εν τέλει την αποχώρησή του από τον σύλλογο, ο Σισέ δεν έπαψε ποτέ να εκφράζει την αγάπη του.
«Μετά την αποχώρηση μου από τη Μαρσέιγ, η καλύτερη εμπειρία μου ήταν στον Παναθηναϊκό. Αγάπησα τον σύλλογο», δήλωσε κάποια στιγμή. «Σας παρακαλώ, αφήστε με να παίξω άλλη μία φορά μπροστά στην ‘’πράσινη’’ οικογένειά μου», είχε πει κάποια άλλη.
Φυσικά αυτά είναι μόνο κάποια πράγματα από αυτά που δημιούργησε κατά το πέρασμα του από την χώρα μας. Όσα πράγματα και να γραφτούν, μόνο ο ίδιος και ο κόσμος του Παναθηναϊκού γνωρίζουν πραγματικά το δέσιμο που έχτισαν εκείνη τη διετία και τα συναισθήματα που βίωσαν. Τέτοιες περιπτώσεις αποτελούν διαφήμιση για τον χώρο του αθλητισμού και γι αυτόν τον λόγο είναι και μετρημένες στα δάχτυλα…
