Ημέρες Εθνικής ομάδας για ένα ακόμα καλοκαίρι και το BN Sports μπαίνει στη… χρονοκάψουλα, σταματώντας στο Μουντομπάσκετ του 1994. Το… ζόρικο κλίμα στην «Επίσημη Αγαπημένη» ελέω του bradefer Φασούλα-Κιουμουρτζόγλου και της παρουσίας της γαλανόλευκης στο Μουντιάλ που γύρισε «τούμπα» από την – κατά λάθος – βολή του Σιγάλα και την Χριστοδουλιάδα.
Άλλη μία καλοκαιρινή, εθνική, συνεύρεση για ένα σπουδαίο ραντεβού, με τα γήπεδα της Ασίας να… αχνοφαίνονται στο βάθος. Εκεί που η γη συναντά τη θάλασσα και ξεπροβάλει η Μανίλα. «Γαλανόλευκη» συνάντηση όμως σημαίνει και παρελθόν, θύμησες, στιγμές, ένδοξες και μη. Σημαίνει ρετρό ιστορίες. Σημαίνει γεγονότα που θα μπορούσαν να είχαν εξελιχθεί διαφορετικά αν… Ποιος ξέρει; Αυτήν την τροπή πήραν και την πήραν για κάποιον λόγο. Και αυτός στο Μουντομπάσκετ του 1994 στον υπερατλαντικό Καναδά ήταν σαφής και αφορούσε τους απογοητευμένους ομογενείς και το μακρύτερο – έως τότε- ταξίδι (για πρώτη φορά συμμετοχή σε ημιτελικά Παγκοσμίου πρωταθλήματος).
Όλα όμως για κάποιο λόγο γίνονται ή τουλάχιστον έτσι θέλουμε να πιστεύουμε για να εξηγούμε ότι δεν μπορούμε να «χωνέψουμε». Το BN Sports ανατρέχει στην απρόσμενη - λόγω των συνθηκών - πορεία της Εθνικής ομάδας μπάσκετ το 1994 στα γήπεδα του Καναδά τέτοιες μέρες πριν από τρεις δεκαετίες σχεδόν, που άνοιξε το δρόμο για ταξίδια μακρινά και πετυχημένα.
Το περιστατικό Φασούλα – Κιουμουρτζόγλου και το… ποτήρι που ξεχείλισε
Η Εθνική ομάδα πήρε το αεροπλάνο για την Ουάσινγκτον Ιουλιάτικα με «ανοιχτά» και προχείρως μπαλωμένα μέτωπα. Αφενός μεν η πρώτη «γαλανόλευκη» υπερπόντια περιπέτεια του καλοκαιριού εκείνου δεν στέφθηκε με επιτυχία, κάθε άλλο. Ο ενθουσιασμός για την παρουσία της ποδοσφαιρικής Εθνικής ομάδας στα γήπεδα της Αμερικής για το Μουντιάλ του 1994 προσέκρουσε βάναυσα στην απογοήτευση και την αποτυχία. Απότομη προσγείωση που «καθρεφτίστηκε» στο 0-10 (γκολ παθητικό) και την άρον άρον επιστροφή στην Ελλάδα. Οι αρκετοί ομογενείς που ήθελαν να επιδοκιμάσουν τους πρεσβευτές της πατρίδας τους και είχαν κατακλύσει τη Βοστώνη και το Σικάγο (πόλεις που έπαιξε η ελληνική ομάδα στους ομίλους), δεν βρήκαν… πάτημα και έμειναν με το παράπονο.
Αφετέρου δε το κλίμα για τον ομοσπονδιακό τεχνικό, Ευθύμη Κιουμουρτζόγλου, δεν ήταν και το πιο ανάλαφρο. Το βαρύ και φορτωμένο πρόγραμμα του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος είχε φέρει την αντίδραση κάποιων διεθνών και κυρίως των Φασούλα και Χριστοδούλου που βρίσκονταν στο… κάδρο.
Με την περιρέουσα ατμόσφαιρα περίεργη και ελαφρώς τεταμένη, μετά το φιλικό με τις ΗΠΑ στην Τζορτζτάουν ,«το γλυκό ήρθε και έδεσε». Ο προπονητής είχε δώσει ρεπό στους αθλητές του πέντε μέρες πριν το πρώτο τζάμπολ της διοργάνωσης και η «αράχνη» του ζήτησε 24ωρη άδεια για να μεταβεί στο Μανχάταν της Νέας Υόρκης για προσωπική υπόθεση. Αυτή δεν εισακούστηκε όμως ο Φασούλας δεν έκατσε… φρόνιμα. Το πειθαρχικό του παράπτωμα πόλωσε την κατάσταση με τον Κιουμουρτζόγλου να θέτει βέτο. «Ή αυτός ή εγώ». Ο Γιώργος Βασιλακόπουλος δεν υποστήριξε ανοιχτά τον τεχνικό του, την ίδια του την επιλογή δηλαδή. Για την ακρίβεια τον… άδειασε και για λόγους ευθιξίας, ο «κόουτς Κ» πήρε το πρώτο αεροπλάνο, με δικά του έξοδα, για τα πάτρια εδάφη.
Ο Φασούλας ενσωματώθηκε άμεσα με τους υπόλοιπους και τέθηκε υπό τις οδηγίες του βοηθού του Κιουμουρτζόγλου, Μάκη Δενδρινού, του οποίου και… έλαχε ο κλήρος για να κάτσει στο «γαλανόλευκο» τιμόνι. Αλλαγές οι οποίες έλαβαν χώρα την πρώτη μέρα του Αυγούστου, τέσσερις πριν το πρώτο τζάμπολ.
Η βολή του Σιγάλα και ο… κατά λάθος όμιλος
Στα χαρτιά και στο πρώτο ημίχρονο, μόνο εύκολο δεν ήταν το ξεκίνημα. Η πρωταθλήτρια Ευρώπης (1993) Γερμανία, αποτέλεσε το… κλειδί για την πρόκριση στην επόμενη φάση, με τη φοβερή απόδοση του Φασούλα και τις «σκυλίσιες» άμυνες του Σιγάλα και του Χριστοδούλου να αποδεικνύονται υπεραρκετές (68-58). Η επικράτηση επί της Αιγύπτου ήρθε εύκολα (69-53), όπως αναμενόταν και απέναντι στο Πουέρτο Ρίκο, το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα σε ένα «Μέιπλ Λιφ Γκάρντεν» γεμάτο γαλανόλευκες σημαίες, έπαιζε για 2 αποτελέσματα (νίκη και ήττα έως 9 πόντους) για να εξασφαλίσει την πρωτιά.
Οι Πορτορικανοί είχαν τα ηνία, η Εθνική όμως το… μαχαίρι και το καρπούζι. Με 4’’ να απομένουν, η εντολή που δόθηκε στον «Ράμπο» ήταν να ρίξει τις βολές στο σίδερο για να αποφευχθεί ο όμιλος Κροατία-Ισπανία-Καναδάς, σε περίπτωση πρωτιάς και νίκης της «φούρια» επί των Κινέζων (το πιθανότερο σενάριο). Όταν όμως διαλέγεις, κάποιος άλλος… συνωμοτεί λένε και ο Σιγάλας έστειλε την πρώτη στο ταμπλό και μέσα. Το -8 (72-64) έδωσε την πρόκριση στην Ελλάδα ως πρώτη, όμως η ανέλπιστη νίκη της Κίνας επί της Ισπανίας την έφερε στο δρόμο της Εθνικής και πρόσφερε στον Σιγάλα, ανακούφιση.
Η Χριστοδουλιάδα κόντρα στους οικοδεσπότες του Φοξ και του Νας
Ήταν ξημερώματα, 4 το χάραμα, στην πατρίδα όταν έφτασε η ώρα του σπουδαίου παιχνιδιού που εν πολλοίς θα καθόριζε και την πρόκριση στα ημιτελικά. Την ώρα που… έσκαγε ο τζίτζικας στην Ελλάδα, εκατοντάδες μίλια μακριά παιζόταν ο δικός μας τελικός. Απέναντι σε έναν… επικίνδυνο Καναδά του Ρικ Φοξ (Σέλτικς), του «δικού μας», ελέω Άρη, Γκρεγκ Γουίλτζερ, του βραχύσωμου αλλά πεισματάρη Μακμάχον, του σουτέρ Χάλας, του γνώριμου από το πέρασμά από τη Δάφνη, Μάικ Σμρεκ και φυσικά του 20χρονου τότε «πολυμήχανου» Στιβ Νας.
Οι οικοδεσπότες έβλεπαν προς τη ζώνη των μεταλλίων όμως υπολόγιζαν χωρίς τον… Φάνη Χριστοδούλου. Ο «μπέμπης» έκανε ένας από τα ματς της καριέρας του (26 πόντους, με 6/11 δίποντα, 4/9 τρίποντα, 2/5 βολές, 10 ριμπάουντ, 3 τελικές πάσες, 4 κλεψίματα και 1 λάθος), καθήμενος στην πρώτη θέση του… άρματος, οδηγός. Στον θρίαμβο αυτό συνεισέφερε και ο Φασούλας με 18 πόντους ενώ 12 έγραψε το κοντέρ του Γιαννάκη. Στους 9 σταμάτησε ο Μπακατσιάς με τον Σιγάλα, στον οποίο πιστώνεται και η εξαιρετική άμυνα στον Φοξ.
Οι τρίποντες «βόμβες» του Χάλας έβαλαν τους Καναδούς και πάλι στη διεκδίκηση του παιχνιδιού στο φινάλε όμως μία «παγίδα» στον Φοξ 12’’ πριν ακουστεί η… χοντρή κυρία και το λάθος στο οποίο υπέπεσε ο NBAer, έδωσαν την ευκαιρία στον προελαύνοντα «ψηλό» να κλειδώσει τη νίκη (74-71) με κάρφωμα και να δώσει τη μισή πρόκριση. Οι Καναδοί προσπαθούσαν να συνειδητοποιήσουν τι είχε συμβεί και άπαντες από πλευράς ελληνικής ομάδας, βρίσκονταν σε παράκρουση.
Η άλλη μισή ήρθε «καθαρά και σβηστά» κόντρα στους Κινέζους (77-61) για να εξασφαλίσει για πρώτη φορά, έως τότε η Εθνική ομάδα τη συμμετοχή στην 4αδα. Η συντριβή στο αδιάφορο τελευταίο παιχνίδι του ομίλου απέναντι στην ταλαντούχα Κροατία δεν επηρέασε το πανηγυρικό κλίμα και αντικρυστά στο μεγαθήριο (Team USA), το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα πήγε για το ακατόρθωτο.
Οι Αμερικανοί είχαν κατεβάσει για 2η φορά στο χρονικά – έως τότε – τους «αστέρες» του από το NBA και αποτελούσαν το αδιαφιλονίκητο φαβορί για την κούπα, όπως και αποδείχθηκε. Αφού λοιπόν ο ημιτελικός δεν έληξε στο 8’, όταν η Ελλάδα προηγήθηκε με 17-14, οι σαρωτικοί Αμερικανοί πήραν εύκολα το εισιτήριο για τον τελικό (χωρίς πάντως να βάλουν κατοστάρα για πρώτη και τελευταία φορά σε εκείνο του τουρνουά), αφήνοντας τον Φασούλα, το Χριστοδούλου, τον Γιαννάκη και τα άλλα παιδιά να βρουν λύση απέναντι στον «κακό δαίμονα», Κροατία και πάλι (την κέρδισε η Ρωσία στον άλλο ημιτελικό με 66-64).
Η Hrvatska αποδείχθηκε ξανά ανυπέρβλητο εμπόδιο (78-60), όπως και στα Ευρωμπάσκετ του 93’ και του 95’, με την Εθνική μας ομάδα να επιστρέφει στη βάση της με… άδεια χέρια μετά από ένα γεμάτο δεκαήμερο στον Καναδά αλλά πλήρης από «γαλανόλευκες» εικόνες. Μία προσπάθεια που είχε αρκετές πιθανότητες να οδηγηθεί σε παταγώδη αποτυχία ωστόσο έδωσε νόημα και… χρώμα στα ξενύχτια των απανταχού Ελλήνων και αποτέλεσε τον… προάγγελο όσων έφερε η Σαϊτάμα.
Μάνος Φυρογένης
