Η αισιοδοξία για το κάτι παραπάνω ή απλώς, η αφετηρία προς την κόλαση; Πέρασαν οκτώ χρόνια από τη μέρα που η Εθνική Ελλάδας έγραψε ιστορία αλλά είδε την Κόστα Ρίκα να της στερεί την ευκαιρία να κάνει το βήμα παραπάνω.
Η Ελλάδα έχει ζήσει ιστορικές στιγμές μέσα στον 21ο αιώνα. Η χρυσή δεκαετία μεταξύ 2004 και 2014, η Εθνική ομάδα είχε καταφέρει το… αδύνατο. Αποκορύφωμα το ευρωπαϊκό στα γήπεδα της Πορτογαλίας και στη συνέχεια η μία υπέρβαση μετά την άλλη, μέχρι να φτάσουμε στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2014. Εκεί, που όλη η χώρα πίστευε πως κάναμε ένα ακόμα βήμα προς τα πάνω αλλά εν τέλει, κανείς δεν φανταζόταν τη συνέχεια.
Η χώρα μας περνάει για δεύτερη συνεχόμενη φορά στα χρονικά σε τελικά Παγκόσμιου Κυπέλλου μετά το 2010. Τα γήπεδα της Βραζιλίας φιλοξενούν και τα γαλανόλευκα και παρά τις δυσκολίες που έκρυβε ο όμιλος ανάμεσα με Κολομβία, Ακτή Ελεφαντοστού και Ιαπωνία, η Ελλάδα κάνει την απόλυτη έκπληξη.
Η βαριά ήττα επί της Κολομβίας στην πρεμιέρα με 3-0, δεν ρίχνει το ηθικό και η ισοπαλία κόντρα στην Ιαπωνία, αφήνει τα πάντα ανοιχτά για την τελευταία αγωνιστική. Εκεί, περίμενε η Ακτή Ελεφαντοστού, όπου ο Γιώργος Σαμαράς λυτρώνει τη χώρα μας με εύστοχο πέναλτι στο 90’, διαμορφώνοντας το τελικό 2-1. Η Ελλάδα προκρίνεται για πρώτη φορά από τους ομίλους σε Μουντιάλ και γράφει ιστορία.
Η αντιστοιχία, φέρνει την αρμάδα του Σάντος απέναντι στην πρώτη του 4ου ομίλου. Κανείς δεν περίμενε ότι από εκείνο το γκρουπ, η ομάδα που θα στεκόταν απέναντι στους διεθνής μας, ήταν η Κόστα Ρίκα. Η παρέα του Κέιλορ Νάβας είχε τερματίσει πρώτη κόντρα σε Ουρουγουάη, Ιταλία και Αγγλία (!), με την Ελλάδα να είναι ο επόμενος αντίπαλος, δημιουργώντας το ζευγάρι της… έκπληξης στον θεσμό.
Όσο ο θεός ήθελε να πάρουμε το EURO, άλλο τόσο δεν ήθελε να προκριθούμε στο Μουντιάλ…
Δέκα χρόνια πριν, η Ελλάδα ετοιμαζόταν για τον μεγάλο τελικό του EURO 2004. Μία χρυσή δεκαετία που συναντούσε τη σέντρα της 29ης Ιουνίου του 2014. Η χώρα μας στέκεται εξαιρετικά και στριμώχνει την Κόστα Ρίκα για τα καλά στην εστία της, δίχως να απειληθεί. Από όλα τα ματς που είχε παίξει σε Μουντιάλ, αυτό ίσως να ήταν και το μοναδικό που όλοι οι Έλληνες πίστευαν πως θα έρθει η νίκη.
Παρά τις αμέτρητες φάσεις, η Κόστα Ρίκα σκοράρει σε «νεκρό» χρόνο με τον Μπράιαν Ρούιθ στο 52ο λεπτό και μπαίνει σε θέση οδηγού. Η Ελλάδα για ένα τέταρτο ήταν χαμένη, ψάχνοντας τα πατήματά που είχε σε όλο το ματς, ωστόσο τα βρήκε όταν ο Όσκαρ Ντουάρτε άφησε τη χώρα του με δέκα παίκτες στο 62’. Η πίεση της Εθνικής μας ήταν τεράστια και έψαχνε απεγνωσμένα να βρει τον στόχο για να πάει το ματς έστω στην παράταση.
Τελικά, στο 91’ και έπειτα από φάση διαρκείας, ο Σωκράτης Παπασταθόπουλος νικάει τον αλύγιστό, μέχρι εκείνη τη στιγμή, Κέιλορ Νάβας και ισοφαρίζει σε 1-1. Το παιχνίδι πάει στον έξτρα χρόνο, εκεί όπου η ομάδα του Σάντος δεν κατεβάζει στροφές στην πίεσή του. Ξανά φάσεις για γκολ και καίριες ευκαιρίες, με αποκορύφωμα εκείνη τη Μήτρογλου στο 121’, όπου ο Νάβας έδειξε ξανά την αξιοζήλευτη ποιότητά του. Έτσι, οι διαφορές των δύο ομάδων θα λυνόντουσαν στα πέναλτι.
Ο μοιραίος Γκέκας που χάρισε… μεταγραφή στον Νάβας!
Στη ρώσικη ρουλέτα, η Κόστα Ρίκα ξεκίνησε πρώτη και ο μύθος εκείνης της εποχής, έλεγε πως ο πρώτος που εκτελεί, παίρνει και την πρόκριση. Στις 11 τελευταίες φορές, είχε γίνει 10 το συγκεκριμένο ρητό αλλά η Ελλάδα ήξερε να είναι κοντά στις… παραδόσεις. Μέχρι τότε τουλάχιστον.
Άπαντες εύστοχοι και στο σκορ στο 4-3 κατά της Ελλάδας και ο Φάνης Γκέκας καλείται να ισοφαρίσει. Ο άνθρωπος που θα είχε κάνει την ασίστ αν ο Μήτρογλου ευστοχούσε στο 121’. Ο Κέιλορ Νάβας κάνει ακροβατικά πάνω στη γραμμή και δείχνει έτοιμος να εξουδετερώσει τον Έλληνα φορ. Δεξιά γωνία και ο άσος της Λεβάντε αποκρούει. Μπορεί το ματς να μην είχε λήξει, όμως η «μαχαιριά» είχε γίνει για την ψυχολογία όλων των Ελλήνων.
Ο Μάικλ Ουμάνια παίρνει τη μπάλα και νικάει τον Ορέστη Καρνέζη για να φέρει την «πένα» της ιστορίας στα χέρια της Κόστα Ρίκα. Το παιχνίδι τελειώνει και η αδικία πνίγει τους Έλληνες ποδοσφαιριστές παραπάνω από την στεναχώρια. Το ματς έχει ολοκληρωθεί με 22 τελικές προσπάθειες υπέρ της Ελλάδας (!) και όμως η χώρα μας είναι εκτός συνέχειας.
Βέβαια, αυτή η εμφάνιση αλλά και πρόκριση της Κόστα Ρίκα, ήταν η πόρτα που… άνοιξε στον Κέιλορ Νάβας για να πάει στη Ρεάλ Μαδρίτης. Ως παίκτης της Λεβάντε τότε, δέχθηκε κρούση λίγα 24ωρα μετά το ματς με την Ελλάδα από τους «μερένχες», οι οποίοι δαπάνησαν 10 εκατ. ευρώ για χάρη. Ο ίδιος, την αποζημίωσε κιόλας με τρία Champions League.
Το βαρύ αντίο…
Στη λήξη του παιχνιδιού, το ελληνικό ποδόσφαιρο δεν δάκρυσε από στεναχώρια αλλά από συγκίνηση. Το ματς με την Κόστα Ρίκα ήταν το τελευταίο για τον μεγάλο αρχηγό της χώρας μας. Τον Γιώργο Καραγκούνη, ο οποίος σταμάτησε το κοντέρ στις 139 συμμετοχές μέσα σε 15 χρόνια παρουσίας με το εθνόσημο. Ο ίδιος, με το περιβραχιόνιο στο χέρι είδε τον εαυτό του για τελευταία φορά ντυμένο στα γαλανόλευκα, κάνοντας άπαντες να υποκλιθούν μπροστά του.
Ο απολογισμός ήταν 10 γκολ και 17 ασίστ σε όλα αυτά τα χρόνια, ο οποίος συνοδεύτηκε με ένα EURO αλλά και προκρίσεις σε τελικές φάσεις Μουντιάλ. Παράλληλα, αντίο λέει και ο Φερνάντο Σάντος. Ο Πορτογάλος προπονητής που ένιωσε… Έλληνας και διαδέχθηκε με απόλυτη επιτυχία τον Ότο Ρεχάγκελ στον πάγκο της Ελλάδας και την οδήγησε σε ιστορικές στιγμές. Μαζί με την αποχώρηση των παραπάνω, ήρθε και το τέλος της «χρυσής» εποχής για την Ελλάδα.
Ουσιαστικά, ήταν η τελευταία μας παρουσία σε κορυφαία διοργάνωση μέχρι σήμερα και σίγουρα έως το 2024, όπου θα πρέπει να προκριθούμε στο EURO.
