Το Κύπελλο Ελλάδας που κατέκτησε ο ΟΦΗ τον Ιούνιο του 1987 αποτελεί μία από τις πιο ένδοξες στιγμές στην ιστορία του και ο Νίκος Νιόπλιας εξιστορεί στο BN Sports την «διαδρομή» προς την κούπα.
Σχετικά Άρθρα
Οι βραδιές που ο ΟΦΗ τρόμαξε την Αταλάντα: Οι Γκουλής και Στρόμπεργκ θυμούνται στο BN Sports (video)
Συνέντευξη στον Χρήστο Σκούρα
Έχουν περάσει 36 χρόνια απ’ όταν ο ΟΦΗ κατέκτησε το Κύπελλο Ελλάδας και «έγραψε» ιστορία. Έγινε η 3η επαρχιακή ομάδα που πήρε το τρόπαιο και ακολούθησε τον δρόμο που είχαν «χαράξει» Καστοριά και Λάρισα τα προηγούμενα χρόνια.
Καθοριστικό ρόλο για τον Ευγένιο Γκέραρντ έπαιξε ο Νίκος Νιόπλιας, πρώην παίκτης και προπονητής και των Κρητών αλλά και του Παναθηναϊκού. Ο 58χρονος τεχνικός μίλησε στο BN Sports για τον τεράστιο αυτό θρίαμβο και το πώς επετεύχθη.
Από τις αλλαγές που έφερε ο Ολλανδός και την επιλογή του Μύρωνα Σηφάκη να παίξει στον τελικό, μέχρι τον Ηρακλή του Βασίλη Χατζηπαναγή και το πόσο ξεχωριστός ήταν αυτός ο τίτλος για εκείνον, σε σύγκριση με αυτούς που πήρε με το «τριφύλλι».
«Ο Γκέραρντ, η Καστοριά και η Λάρισα μας έκαναν να πιστέψουμε»
Σε μία εποχή τελείως διαφορετική από την δική μας, οι επιτυχίες που κατέγραψαν η Καστοριά και η Λάρισα, σε συνδυασμό με τον ερχομό του Γκέραρντ, είναι που οδήγησαν στην κούπα.
«Είχαμε για οδηγό την Καστοριά και την Λάρισα, μετά πιστεύαμε πολύ. Είχαμε και καλή ομάδα, γιατί την προηγούμενη χρονιά βγήκαμε 2οι στο πρωτάθλημα και είχαμε μεγάλη αυτοπεποίθηση. Το ‘86 διεκδικήσαμε τον τίτλο μέχρι την τελευταία αγωνιστική με τον Παναθηναϊκό, την επόμενη χρονιά πήραμε το Κύπελλο και το ‘88 παίξαμε ντέρμπι κορυφής με την Λάρισα στα μισά της σεζόν. Εκείνη η δεκαετία ήταν πολύ δυνατή για εμάς, το πιστεύαμε πολύ.
Με τον Γκέραρντ αποκτήσαμε στιλ σαν ομάδα, παίζαμε ένα συγκεκριμένο 4-4-2 με ρόμβο, γιατί τότε ήταν και η Εθνική Ολλανδίας που το έκανε και πήρε το Ευρωπαϊκό το ‘88. Με εκείνον ξέραμε τους ρόλους μας, ήμασταν καλό γκρουπ, κάναμε διαφορετική προπόνηση, άλλαξε την νοοτροπία μας και μας έκανε να πιστέψουμε ότι κάτι καλό γίνεται».
«Στο πρωτάθλημα λες θα κερδίσουμε την άλλη Κυριακή, στο Κύπελλο είναι να βρεθείς στην ημέρα σου»
Η πορεία προς τον τελικό σχετικά εύκολη, με την ρεβάνς με τον Εδεσσαϊκό στον 2ο γύρο να ξεχωρίζει ως την πιο δύσκολη στιγμή μέχρι εκεί.
«Νομίζω ότι περάσαμε εύκολα, τις ομάδες τις ‘’είχαμε’’. Το ’90 ήταν πιο δύσκολο που φτάσαμε ξανά τελικό. Δεν ζοριστήκαμε πουθενά, εκτός από λίγο στην αρχή που κινδυνεύσαμε να αποκλειστούμε από τον Εδεσσαϊκό στο ξερό. Είχαμε κερδίσει 3-0, χάναμε 2-0 στον επαναληπτικό σε ξερό γήπεδο αλλά μειώσαμε. Ήμασταν καλοί».
Μεγάλος αντίπαλος στο ΟΑΚΑ ο Ηρακλής, ο οποίος είχε ένα τρομερό σύνολο. Παρ’ όλα αυτά, οι παίκτες του ΟΦΗ γνώριζαν ότι όλα είναι πιθανά σε ένα μονό παιχνίδι, με τον Νίκο Νιόπλια να χρησιμοποιεί ως παράδειγμα τον φετινό τελικό του Champions League μεταξύ της Μάντσεστερ Σίτι και της Ίντερ.
«Ήταν πολύ καλή ομάδα ο Ηρακλής, τότε έβγαινε δεύτερος, τρίτος, με Χατζηπαναγή, Κωφίδη, Καραΐσκο. Είχε έναν χαμένο τελικό από την Καστοριά, όπου ήταν το φαβορί, και αυτό τους ταρακούνησε πολύ. Ο Χατζηπαναγής ήταν ο καλύτερος παίκτης στην Ελλάδα με διαφορά. Τον θαυμάζανε όλοι και πηγαίνανε στο Καυτανζόγλειο για να τον δουν να παίζει. Κορυφαίος παίκτης, άλλο επίπεδο για την γενιά του».
Η περίοδος 1986/87 σημαδεύτηκε από την απεργία που κήρυξαν οι ΠΑΕ τις τρεις τελευταίες αγωνιστικές. Αποτέλεσμα ήταν να μην προσέλθουν οι περισσότερες ομάδες για την ολοκλήρωση του πρωταθλήματος και αυτή η… απραξία, επηρέασε αγωνιστικά τους δύο διεκδικητές του Κυπέλλου.
«Για το ματς θυμάμαι ότι είχε κάποια απεργία και παίξαμε 21 Ιουνίου τον τελικό. Πρέπει να ήταν η πιο ζεστή μέρα του χρόνου και δεν βρίσκαμε φιλικά να παίξουμε, ήταν γενικότερα μία ταλαιπωρία.
Ωστόσο, είναι παιχνίδι ημέρας και του παίκτη και της ομάδας γενικά. Δεν είναι ένα πρωτάθλημα που λες ότι ο καλός κάποια στιγμή θα το πάρει. Για παράδειγμα, στον τελικό του Champions League η διαφορά ήταν χαώδης ποιοτικά, αλλά αυτό δεν φάνηκε στο γήπεδο. Είναι δύσκολο, πρόκειται για άλλη ψυχολογία.
Στο πρωτάθλημα λες ότι την άλλη Κυριακή ή την άλλη αγωνιστική θα κερδίσω, εδώ αν δεν είσαι καλός τελείωσες. Αν είσαι καλά σωματικά και ψυχολογικά θα το πάρεις, γιατί αυτά παίζουν καθοριστικό ρόλο».
«Όλοι περιμέναμε ότι θα παίξει ο Χοσάδας»
Ενόψει του μεγάλου τελικού, ο Νιόπλιας θυμάται ότι ο Γκέραρντ έκανε την έκπληξη και δεν επέλεξε τον Βαγγέλη Χοσάδα για βασικό. Ο Ολλανδός δικαιώθηκε για το… ρίσκο που πήρε, αφού το ισόπαλο 1-1 (Κωφίδης 30’, Χαραλαμπίδης 34’) οδήγησε την αναμέτρηση στην διαδικασία των πέναλτι, όπου ο Μύρωνας Σηφάκης έπιασε δύο για να φέρει το Κύπελλο στην Κρήτη.
«Ήμασταν ανταγωνιστικές ομάδες και στο πρωτάθλημα, δεν υπήρχε δηλαδή ο ψυχολογικός παράγοντας. Ήταν λίγο πάνω ο Ηρακλής, αλλά δεν είχαμε τεράστια διαφορά και ήμασταν κοντά τότε σαν ομάδες.
Το ματς δεν ήταν καλό, ήταν μέτριο και δεν είχε φάσεις ούτε στην παράταση. Στα πέναλτι εμείς τα βάλαμε και αυτοί τα έχασαν, δεν χτυπήσανε καν τα δύο τελευταία. Ο Σηφάκης δεν έπαιζε βασικός και ήταν η 3η επιλογή. Ο Μητσέας είχε πάθει χιαστό πριν τον τελικό και έπαιζε ο Χοσάδας. Όλοι περιμέναμε ότι εκείνος θα παίξει, αλλά ο Γκέραρντ προτίμησε τον Σηφάκη.
Δεν μιλούσε αλλά έκανε τέτοιες κινήσεις. Και στα ματς της Κυριακής μπορεί να ήμασταν 10 βασικοί, θα έκανε όμως και μία έκπληξη και δεν μας φαινόταν περίεργο. Δεν γνωρίζω τι σκέφτηκε, αλλά έτυχε ο Σηφάκης να παίξει καθοριστικό ρόλο».
Αυτή ήταν μία ξεχωριστή στιγμή για το κλαμπ, καθώς όλοι θυμούνται μονάχα τους νικητές και οι χαμένοι… λησμονούνται.
«Πάντα μένουν τα τρόπαια. Όσες φορές και να βγεις Ευρώπη, αυτά είναι που μένουν. Όλοι θυμούνται τον νικητή. Το ’85 τερματίσαμε 2οι, αλλά όλοι για το Κύπελλο του ‘87 μιλάνε. Το ίδιο δεν ισχύει για τον τελικό του ’90, έπαιξα και τελικό Ελπίδων το 88’, το 2007 ως προπονητής παίξαμε τελικό με την Ισπανία, που έβαλε ο Παρέχο το φάουλ. Αυτά δεν τα ξέρει κανείς».
«Αυτό είναι το μεγαλύτερο προσόν του ΟΦΗ…»
Η καριέρα του Νίκου Νιόπλια πλούσια, όμως οι επιτυχίες του με τον ΟΦΗ ξεχωρίζουν στην καρδιά του. Πέρασε περισσότερα από 15 χρόνια στον σύλλογο και νιώθει ότι εκεί είναι το δεύτερο «σπίτι» του.
«Ο ΟΦΗ ήταν οικογένεια για εμένα, ήταν η πρώτη μου ομάδα, ήταν το ξεκίνημα μου. Οι άλλες ομάδες ήταν επάγγελμα. Ήμασταν δεμένοι, είχαμε ίδιο προπονητή και εγώ άρχισα εδώ».
Στάθηκε επίσης και στις μεταγραφικές κινήσεις που έχει κάνει φέτος, αλλά και στα λάθη του παρελθόντος που απέφυγε.
«Είναι καλή ομάδα ο ΟΦΗ. Και πέρυσι ήμασταν, αλλά είχαμε προβλήματα. Θα είναι ακόμα καλύτερη γιατί έχουν διατηρήσει τον ίδιο κορμό και έχουν ήδη πάρει παίκτες. Αυτό είναι το βασικότερο του προσόν. Πέρυσι εγώ πήγα με 14 παίκτες προετοιμασία και δύο μήνες δεν έμπαινε μέσα παίκτης καινούργιος. Πρώτη φορά πάει στην προετοιμασία ‘’γεμάτος’’. Πάντα πάει να πάρει παίκτες στο τέλος, όταν είναι πιο φθηνά.
Έτσι την πατήσαμε και με τον Σίμο. Βγήκαμε Ευρώπη και πήγαμε στην προετοιμασία άδειοι, οι παίκτες σκάσανε. Φέτος, ο ΟΦΗ πήρε 26 βαθμούς στην κανονική περίοδο, ενώ την προηγούμενη χρονιά είχαμε 37. Μην λένε ότι άλλαξε ο προπονητής και πήγαμε καλά, γιατί το 26 με το 37 είναι τεράστιο και φωνάζανε σε όλους να βγάλουν τις φανέλες. Για την 6άδα είναι αρκετές καλές ομάδες που θα διεκδικήσουν μία θέση (μαζί με τον ΟΦΗ), ο Αστέρας, ο Ατρόμητος, ο Βόλος».
Τέλος, συμπλήρωσε ότι επιθυμεί να συνεχίσει την ενασχόληση του με το ποδόσφαιρο και ότι αναζητεί ένα καλοσχεδιασμένο πρότζεκτ, ανεξαρτήτως επιπέδου.
«Θέλω μερικά χρόνια ακόμα να είμαι στον χώρο. Με ενδιαφέρουν 4-5 χρόνια να δουλέψω, δεν με απασχολεί η κατηγορία, αλλά να με ενδιαφέρει το πρότζεκτ. Θέλω να ζήσω στιγμές, γιατί την καριέρα μου την έκανα. Είμαι πολλά χρόνια και έχω ακόμα όρεξη και διάθεση να κάνω αυτό που αγαπώ».
