Συμπληρώνονται 59 χρόνια από το μεσημέρι εκείνο που οι φίλοι του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού δημιούργησαν κοινό μέτωπο κατά παικτών, διαιτητών και όχι μόνο θεωρώντας πως το ντέρμπι ήταν… στημένο. Πενήντα εννέα χρόνια απ’ όταν η κατάσταση βγήκε εκτός ελέγχου στο γήπεδο της Λεωφόρου και οι «σπίθες» της τραγωδίας του Περού, αχνοφάνηκαν.
Χολιγουντιανή παραγωγή εν έτει 1964 στο κέντρο της Αθήνας, στο επίκεντρο του αστικού ιστού της πρωτεύουσας. Όχι δεν ήταν επιστημονικής φαντασίας αν και θα μπορούσε, εστιάζοντας κανείς στα επιμέρους σημεία της. Ήταν ένας ποδοσφαιρικός αγώνας, «ντέρμπι αιωνίων» για την ακρίβεια μια μέρα σαν και αυτή πριν από 59 χρόνια, με φόντο την πρόκριση στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδος. Εκεί που περίμενε καρτερικά η ΑΕΚ. Κι’ όμως την εξέλιξη αυτή κανείς δε μπορούσε να την σκεφτεί.
Σε μια εποχή όπου η ταυτόχρονη παρουσία φιλάθλων και των δύο ομάδων στις κερκίδες ήταν απλά η καθημερινότητα, «πράσινοι» και «κόκκινοι» γέμισαν ασφυκτικά το γήπεδο της Λεωφόρου (περί τις 25 χιλιάδες) για να στηρίξουν τις προσπάθειες των παικτών. Έλα όμως που οδεύοντας προς το σφύριγμα της λήξης και με το σκορ στο 1-1, δεν έβλεπαν κάποια προσπάθεια που να τους ικανοποιούσε εκατέρωθεν και έτσι αποφάσισαν να πάρουν τη τύχη του ματς στα… χέρια τους με τρόπο βίαιο και καθόλα παρεμβατικό.
Όσο η κλεψύδρα της παράτασης κυλούσε (μονό ματς ο ημιτελικός), τόσο περισσότερο εξαγριωνόταν το κοινό στις εξέδρες. Για νωθρότητα, αδιαφορία και απάθεια των παικτών έκαναν λόγο οι οπαδοί, την ίδια ώρα που τους χαρακτήριζαν «κλέφτες» και απατεώνες. Βλέπετε, το συγκεντρωμένο ποσό από τα εισιτήρια αποτελούσε τότε την κύρια πηγή εσόδου για έναν ζωντανό οργανισμό όπως οι ομάδες και μόλις οι παρευρισκόμενοι κατέληξαν στο συμπέρασμα της εσκεμμένης ισοπαλίας ούτως ώστε να παιχθεί και άλλος ημιτελικός Κυπέλλου Ελλάδος για τα ημιτελικά του θεσμού (αυτό ήταν το πρωτόκολλο σε περίπτωση μη εύρεσης νικητή), έγινε ο αγωνιστικός χώρος της Λεωφόρου, γης μαδιάμ.
Τα κιγκλιδώματα φυσικά δεν ήταν ικανά να συγκρατήσουν τον εξοργισμένο, με ό,τι έβλεπε ή τουλάχιστον θεωρούσε, κόσμο που πήδηξε στον αγωνιστικό χώρο για ανελέητο πλιάτσικο και κυνηγητό των πρωταγωνιστών. Οπαδοί του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού άφησαν την έχθρα τους στην… άκρη και έγιναν «ένα», μια γροθιά, στρεφόμενοι κατά των παικτών και των διαιτητών, οι οποίοι έτρεχαν να γλιτώσουν.
Η κοινή θεώρηση για στημένο παιχνίδι παράκαμψε τις όποιες αντίξοες συνθήκες (αφόρητη ζέστη) με τον κόσμο των δύο «αιωνίων» να… συμμαχεί ψάχνοντας για εξιλαστήρια θύματα. Για το καλό τους βέβαια πρόλαβαν και προστατεύθηκαν στα αποδυτήρια, «πλάθοντας» το σχέδιο απόδρασής του.
Αρκετοί ήταν εκείνοι που μεταμφιέστηκαν για να μπορέσουν να βγουν από τα αποδυτήρια της Λεωφόρου και να εξέλθουν του κινδύνου. Αστυνομικοί, εισπράκτορες μέχρι και… φροντιστές της ομάδας «βαφτίστηκαν» ούτως ώστε να μπορέσουν να ξεφύγουν.
Την ίδια ώρα η κατάσταση στον αγωνιστικό χώρο ήταν δραματική. Οι οπαδοί είχαν… ξεχαρβαλώσει τα δοκάρια, έκαναν ζημιές, με τον τελικό απολογισμό να ανέρχεται στους 5 τραυματίες. Η κατάσταση είχε ξεφύγει εντελώς και μόνο εκ… θαύματος δεν θρηνήσαμε θύματα μία μέρα σαν και αυτή 59 χρόνια πίσω, όπως είχε συμβεί λίγες μέρες νωρίτερα στο Περού. Ο αγώνας φυσικά δεν ολοκληρώθηκε ποτέ αλλά ούτε και η διοργάνωση, με την ΑΕΚ να στέφεται Κυπελλούχος Ελλάδας.
Μάνος Φυρογένης
