Υπάρχουν στιγμές και γεγονότα που μένουν ανεξίτηλα γραμμένα στα βιβλία της ιστορίας. Όσο και αν προσπαθείς να τα σβήσεις θα παραμένουν πάντα εκεί για να σε «στοιχειώνουν». Κάπως έτσι θα νιώθουν και οι ποδοσφαιριστές της Εθνικής Αγγλίας του 1938 όταν και έγιναν πρωταγωνιστές σε μία «μαύρη» σελίδα στην ιστορία του ποδοσφαίρου.
Μία από πιο «σκοτεινές» στιγμές στην ιστορία του Αγγλικού αλλά και Παγκόσμιου ποδοσφαίρου διαδραματίστηκε στο Ολυμπιακό στάδιο του Βερολίνου στις 14 Μαΐου του 1938.
Η εθνική ομάδα ποδοσφαίρου της Γερμανίας φιλοξένησε στην πρωτεύουσα της την εθνική Αγγλίας για έναν αγώνα που θα μείνει στην ιστορία για… τους λάθος λόγους.
Στο τυπικό άκουσμα των εθνικών ύμνων πριν την έναρξη του παιχνιδιού οι ποδοσφαιριστές της Αγγλίας με ηχητική υπόκρουση το «God save the King» ύψωσαν το δεξί τους χέρι και εκτέλεσαν τον γνωστό ναζιστικό χαιρετισμό. Στο παρασκήνιο βέβαια υπάρχουν αρκετοί λόγοι για την πράξη αυτή.
Η αναμέτρηση αυτή πραγματοποιήθηκε σε τεταμένο κλίμα καθώς μόλις δύο μήνες πριν η Γερμανία τον Μάρτιο του 1938 είχε εισβάλει στην Αυστρία καταπατώντας την Συνθήκη των Βερσαλλιών. Οι μεγάλες δυνάμεις και κυρίως η Αγγλία απέφυγαν την οποιαδήποτε αντίδραση καθώς ακόμα μετρούσαν ακόμα τις «πληγές» τους από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ο Στάνλεϊ Ρους, γραμματέας της ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας ζήτησε από τους ποδοσφαιριστές της Αγγλίας να χαιρετίσουν ναζιστικά τους περισσότερους από 110.000 θεατές στο κατάμεστο στάδιο του Βερολίνου ως ένδειξη σεβασμού.
Για την πραγματική αντίδραση των ποδοσφαιριστών στο αίτημα του Ρους οι απόψεις διίστανται. Ο ίδιος ο Στάνλεϊ στην αυτοβιογραφία του αναφέρει πως δεν υπήρξαν αντιρρήσεις από τους αθλητές, ενώ τόνισε πως άφησε την τελική απόφαση σε αυτούς.
Από την άλλη πλευρά οι ποδοσφαιριστές και συγκεκριμένα ο Στάνλεϊ Μάθιους ισχυρίζονται πως στο άκουσμα του αιτήματος από τον υπεύθυνο της ομοσπονδίας οι αντιδράσεις ήταν πολλές και έντονες. Όμως τους μεταφέρθηκε πως το αίτημα αυτό ήταν απευθείας εντολή από τον Νέβιλ Χέντερσον (διπλωμάτη της εποχής που υπηρετούσε ως πρέσβης για τις σχέσεις μεταξύ Αγγλίας και Γερμανίας) διότι το τεταμένο κλίμα βρισκόταν σε «τεντωμένο σκοινί» και η παραμικρή… σπίθα θα μπορούσε να εξαλλαχθεί σε μία τεράστια πυρκαγιά. Το τι πραγματικά όμως συνέβη εκείνη την ημέρα στα αποδυτήρια της Αγγλίας δεν μπορεί να το γνωρίζει κανείς με απόλυτη σιγουριά.
Για την ιστορία η Αγγλία «διέλυσε» την Γερμανία με 6-3, ξεπλένοντας κάπως την ντροπή που δημιουργήθηκε από την πράξη τους λίγα λεπτά πριν την έναρξη του παιχνιδιού. Η επικοινωνιακή νίκη όμως που πήρε ο Χίτλερ δεν μπορεί να συγκριθεί με κανένα ποδοσφαιρικό αγώνα καθώς η φωτογραφία των ποδοσφαιριστών με το δεξί τους χέρι ανυψωμένο σηματοδοτούσε την αποδοχή του Γερμανικού καθεστώτος από την Αγγλία ή έτσι τουλάχιστον μεταφέρθηκε από τις Γερμανικές εφημερίδες της εποχής.
Το γεγονός αυτό αποτελεί μία κατάμαυρη σελίδα της ιστορίας, θα ήταν όμως άδικο να κατηγορηθούν σε τέτοιο βαθμό οι πρωταγωνιστές. Οι ποδοσφαιριστές της Αγγλίας πολύ πιθανόν να μην είχαν δεύτερη επιλογή από το να εκτελέσουν απλώς εντολές, ενώ βέβαια δεν γνώριζαν πως στο μέλλον ο Χίτλερ θα είναι η αιτία για την έναρξη του πιο αιματηρού πολέμου στην σύγχρονη ανθρώπινη ιστορία.
Άγγελος Κρεμαστός
