Ο Ολυμπιακός στο Λονδίνο το 2013, απέδειξε ότι το… θαύμα της «Πόλης», μόνο τυχαίο δεν ήταν και υπό τις οδηγίες του Γιώργου Μπαρτζώκα έπαιξε εξαιρετικό μπάσκετ στην «O2 Arena», φτάνοντας τη 2η συνεχόμενη κατάκτηση του τροπαίου. Ο «Coach B» έγινε ο πρώτος Έλληνας προπονητής που κατακτά την Euroleague, αποδεικνύοντας με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, ότι το τεράστιο κενό που άφησε ο «Σοφός» Ντούσαν Ίβκοβιτς στον ερυθρόλευκο πάγκο δεν ήταν δυσαναπλήρωτο…
Μάλιστα σε λίγες μέρες στο Κάουνας, ο Μπαρτζώκας θα διεκδικήσει να προσθέσει στη συλλογή του μια 2η Ευρωλίγκα για τον ίδιο και 4η στην ιστορία του Ολυμπιακού, έχοντας παρόντες στο… πλευρό του και δύο παίκτες από το «Λονδρέζικο ρόστερ», τους Σλούκα και Παπανικολάου!
Ο Ολυμπιακός έφτασε στην κατάκτηση της 2ης συνεχόμενη «κούπας», πηγαίνοντας στην Μεγάλη Βρετανία, ως outsider, όμως με το μπάσκετ που έπαιξε ανάγκασε τους πάντες να του υποκλιθούν... Νίκη στον ημιτελικό επί της πανίσχυρης ΤΣΣΚΑ Μόσχας μέσα από την άμυνα, με 69-52, νίκη στον τελικό επί του μεγάλου φαβορί, Ρεάλ Μαδρίτης με κατοστάρα (100-88)!
Η «Βασίλισσα» γεύτηκε στον τελικό, με τον πιο σκληρό τρόπο, αυτό που για τον Ολυμπιακό της εποχής αποτελούσε το… ψωμοτύρι του. Μια μεγάλη ανατροπή! Η «ομαδάρα» του Μπαρτζώκα επέστρεψε από το -17 για να φτάσει στο τέλος σε μια καθολική επικράτηση…
Και όμως παρά την άκρως πειστική εμφάνιση επί της ΤΣΣΚΑ, το ξεκίνημα στον τελικό της «Ο2 Arena», ήταν εφιαλτικό για τους ερυθρόλευκους, που σημείωσαν μόλις 10 πόντους στην πρώτη περίοδο.
Σιγά – σιγά όμως κατάφεραν μέσα από την άμυνα να ισορροπήσουν την κατάσταση και να φτάσουν στο ονειρικό δεύτερο ημίχρονο, με τον αρχηγό του Ολυμπιακού, Βασίλη Σπανούλη να δίνει μία από τις ωραιότερες… παραστάσεις της καριέρας του. Το… Λονδίνο τον καλούσε από την αρχή του Final-4 και αυτός δεν θα μπορούσε να μην ανταποκριθεί! Κακός στο μεγαλύτερο διάστημα του ματς με την ΤΣΣΚΑ αλλά στο τέλος «clutch», κακός στο πρώτο ημίχρονο του τελικού με τη Ρεάλ, αλλά στην επανάληψη «διέλυσε τα πάντα», σκοράροντας από... όπου ήθελε, με μια εμφάνιση που έμεινε στην ιστορία της διοργάνωσης!
Από κοντά του σε απόδοση και οι εκπληκτικοί Έισι Λο και Κάιλ Χάινς, σε ένα βράδυ όμως που πραγματικά κανείς δεν υστέρησε. Πώς θα μπορούσε άλλωστε να συμβεί κάτι τέτοιο, όταν οι ερυθρόλευκοι πέτυχαν 67 πόντους σε 20 αγωνιστικά λεπτά (!) και έκαναν «πάρτι» στο 2ο ημίχρονο μαζί με 5.500 φιλάθλους τους και… καλεσμένη τη «Βασίλισσα».
Ακόμα πιο εντυπωσιακό από το αποτέλεσμα και την back to back κατάκτηση του τροπαίου, ήταν ο τρόπος και το ίδιο το μπάσκετ που παρουσίασε ο Γιώργος Μπαρτζώκας και οι παίκτες του, σε μία από τις πιο κυριαρχικές εμφανίσεις ομάδας σε Final 4, όλων των εποχών…
Τα δεκάλεπτα: 10-27, 37-41, 61-61, 100-88
Ολυμπιακός (Μπαρτζώκας): Χάινς 12, Λο 20(1), Άντιτς 10(1), Σπανούλης 22(5), Περπέρογλου 10(2), Σερμαντίνι 3, Σλούκας 11, Πάουελ 2, Πρίντεζης 5, Παπανικολάου 5, Κατσίβελης.
Ρεάλ Μαδρίτης (Λάσο): Ντρέιπερ, Ρούντι Φερνάντεθ 21(3), Σουάρεθ 5, Ρέγιες 4, Μίροτιτς 7(1), Ροντρίγκεθ 17, Μπέγκιτς 6, Κάρολ 5(1), Γιουλ 14(4), Σλότερ 9
O «μαέστρος» αυτού του αριστουργήματος, «Coach B», στην αρχή εκείνης της χρονιάς ανέλαβε μια ομολογουμένως εξαιρετικά «επικίνδυνη αποστολή», που θα μπορούσε να έχει... εκτροχιάσει την καριέρα του. Κλήθηκε να αντικαταστήσει κάποιον που τύχαινε να αποτελεί έναν από τους θρύλους του Ευρωπαϊκού μπάσκετ και ως προκάτοχός του είχε μόλις πετύχει την απόλυτη υπέρβαση με μειωμένο μάλιστα μπάτζετ. Παρόλα αυτά, δεν φοβήθηκε στιγμή να αναλάβει την ευθύνη και στο τέλος είδε τη δουλειά του να αναγνωρίζεται καθολικά και δίκαια. Εκείνη την περίοδο, θα μπορούσε κάλλιστα να ταυτιστεί με τους στίχους των θρυλικών «The Clach», στο… άκρως ταιριαστό με την περίπτωση, άσμα τους London Calling: «A nuclear era but I have no fear»…
