Ο Καρίμ Αμπντούλ Τζαμπάρ, ένας μπασκετμπολίστας που έχει γράψει ιστορία στην άλλη άκρη του Ατλαντικού με τα ρεκόρ του, τις επιδόσεις του και τα… δαχτυλίδια του, στις 23 Απριλίου του 1989 έπαιξε για τελευταία φορά στην regular season του NBA. Το «Staples Center» γέμισε… ασφυκτικά για να τον απολαύσει μια ακόμη, τελευταία φορά, να κάνει το περίφημο «Skyhook».
Αν αναρωτιέται κανείς πώς είναι να παίζεις για μια εικοσαετία στο ανώτερο επίπεδο με απόλυτη επιτυχία, την απάντηση την δίνει ο Καρίμ Αμπντούλ Τζαμπάρ. Ο Νεοϋορκέζος σέντερ είναι ένας εκ των κορυφαίων μυητών της «στρογγυλής θεάς» και μόνο ένας παίκτης του επιπέδου του Λεμπρόν Τζέιμς θα μπορούσε να ξεπεράσει το μυθικό ρεκόρ του στο σκοράρισμα (πλέον ο Τζαμπάρ είναι ο 2ος καλύτερος σκόρερ στην ιστορία του NBA).
Την 23η Απριλίου του 1989 οι δρόμοι του Λος Άντζελες «βούλιαξαν» από κόσμο για να δουν για τελευταία φορά (στη regular season) τον «Cap» να αγωνίζεται με τα χρώματα των αγαπημένων του Λέικερς. Για την ιστορία, οι «λιμνάνθρωποι» επικράτησαν των Σιάτλ Σουπερσόνικς με 121-117, όμως ο άνθρωπος με τα πολλά ψευδώνυμα και τα ακόμη περισσότερα δαχτυλίδια δεν έπιασε τρομερή απόδοση, σκοράροντας 10 πόντους, μαζεύοντας 6 ριμπάουντ και μοιράζοντας 3 ασίστ.
Καμία σχέση δεν είχε αυτό το ματς με τους μέσους όρους του καθ’ όλη τη διάρκεια της επιτυχημένης καριέρας του. 24.6 πόντοι και 11.2 ριμπάουντ ανά παιχνίδι είναι μια επίδοση αξιοσημείωτη για τον δεύτερο παίκτη σε συμμετοχές στην ιστορία της λίγκας (1.560 αγώνες). Το κατόρθωμα αυτό γίνεται ακόμα πιο δύσκολο αν αναλογιστεί κανείς ότι ο Τζαμπάρ χρειάζεται και τα δυο του χέρια για να χωρέσουν τα δαχτυλίδια του (6 κατακτήσεις NBA).
Φυσικά, όσον αφορά στην προσωπική του ζωή, μεγάλο ενδιαφέρον έχει το όνομά του, καθώς δεν βαφτίστηκε με αυτό!
Ο Τζαμπάρ ονομάζεται κανονικά Λου Αλσίντορ, προερχόμενος από καθολική οικογένεια. Την επομένη της κατάκτησης του πρωταθλήματος το 1971 όμως, αποφάσισε να… γίνει ο γνωστός σε όλους μας Καρίμ Αμπντούλ Τζαμπάρ.
Σε ένα άρθρο που δημοσιεύθηκε στο «Al Jazeera America» πολλά χρόνια αργότερα, ο εξάκις πρωταθλητής συζήτησε την απόφασή του και δεν εξέφρασε καμία μετάνοια. Εξήγησε τη μεταστροφή ως μέρος μιας αφύπνισης «καρδιάς, νου και ψυχής».
Ο Τζαμπάρ το εξηγεί ως μέρος της απόρριψης της δυτικής ιστορίας και εκείνων που είχαν υποδουλώσει τους προγόνους του. Θεωρούσε την εκκλησία συνένοχη στο θεσμό της δουλείας, επειδή είχε αποτύχει να ενεργήσει αρκετά δυναμικά για να την σταματήσουν.
Με τη θρησκευτική του μεταστροφή ήρθε και το νέο όνομα. Καρίμ Αμπντούλ Τζαμπάρ σημαίνει ο ευγενής, ο υπηρέτης του παντοδύναμου. «Μακάρι να μπορούσα να το κάνω με έναν πιο ιδιωτικό τρόπο... Εκείνη την εποχή ένιωθα τη φωνή μου στο κίνημα των πολιτικών δικαιωμάτων καταγγέλλοντας την κληρονομιά της δουλείας και τα θρησκευτικά ιδρύματα που την είχαν υποστηρίξει» δήλωνε ο ίδιος τότε.
Τα παρατσούκλια του δεν είναι λίγα και το καθένα έχει τη δική του ξεχωριστή ιστορία. Από το «The Tower from Power» στο «Cap» και στο πιο χιουμοριστικό και αστείο απ’ όλα, «The Murdock». Το πρώτο σχετίζεται με τη ζωή του πριν το «μαγικό κόσμο» του NBA.
Παίζοντας ακόμη στο κολλεγιακό πρωτάθλημα, ο Τζαμπάρ κοίταζε τον κόσμο από τα 2.03 μέτρα και αγωνιζόταν στο κολλέγιο «Power Memorial Academy», ενώ το «Cap» (που είναι και το αγαπημένο του και το χρησιμοποιεί για τον εαυτό του στο Twitter) προέρχεται από τη λέξη captain, δηλαδή αρχηγός και έχει να κάνει με την πορεία του και το «δέσιμο» που είχε με τους Λος Άντζελες Λέικερς.
Cap here .... cheering on @Lakers pic.twitter.com/rJWNcikvtN
— Kareem Abdul-Jabbar (@kaj33) October 10, 2020
Το πιο περίεργο είναι το τρίτο παρατσούκλι που του είχε προσάψει το κοινό του NBA, το «Murdock». Προέρχεται από μια από τις πιο διασκεδαστικές δουλειές του. Έπαιξε ξεκαρδιστικά τον πιλότο Roger Murdock στην ταινία Airplane! Must watch ταινία αν είστε φαν του Τζαμπάρ και του… γέλιου!
Ο ρόλος του Καρίμ είναι εκπληκτικός. Ένα αγόρι επισκέπτεται το πιλοτήριο (ο κόσμος ήταν διαφορετικός τότε...) και διαλέγει τον Τζαμπάρ σαν αυτό που είναι: ένας εξαιρετικά διάσημος «λιμνάνθρωπος», 218 εκατοστών. Ο Μέρντοκ το αρνείται.
Πηγαινοέρχονται πριν το παιδί πει ότι ο μπαμπάς του λέει ότι ο Τζαμπάρ δεν προσπαθεί πραγματικά. Τότε ο Μέρντοκ σπάει χαρακτήρα και λέει: «Στο διάολο, δεν το κάνω! Άκου παιδί μου... Είμαι εκεί έξω σπάζοντας τα ψωμάκια μου κάθε βράδυ! Πες στον γέρο σου να σύρει τον Γουόλτον και τον Λανιέ και να είναι κυρίαρχοι του γηπέδου για 48 λεπτά!». Η σκηνή είναι τρομερή...
Χρήστος Παπαδόπουλος
