Υπάρχουν αρκετοί ποδοσφαιριστές που κατάφεραν να βρεθούν από την ακαδημία της Άρσεναλ στη μεγάλη ομάδα και να φορέσουν με επιτυχία τη φανέλα με το κανόνι στο στήθος. Ο Ντέιβιντ Ρόκαστλ ήταν μία τέτοια περίπτωση, αλλά λίγο πιο... ιδιαίτερη από τις υπόλοιπες.
Συνέδεσε άρρηκτα την καριέρα του με την ομάδα του Βόρειου Λονδίνου, έγινε τραγούδι στα χείλη των φιλάθλων και έδωσε τα πάντα για αυτούς.
Στις 31 Μαρτίου του 2001, το νήμα της ζωής του κόπηκε απότομα σε ηλικία 33 ετών, όμως για πάντα θα ζει στις γειτονιές γύρω από το Χάιμπουρι και θα μνημονεύεται ως ένας από τους καλύτερους που πάτησαν ποτέ σε αγγλικά γήπεδα.
Ένας Άγγλος που γεννήθηκε στο Λιούισαμ του Λονδίνου, αλλά έμοιαζε περισσότερο με Βραζιλιάνο. Τουλάχιστον αυτό είχε ισχυριστεί ο άλλοτε αντιπρόεδρος της Άρσεναλ, Ντέιβιντ Ντιν, ο οποίος μετά που τον παρακολούθησε σε μία προπόνηση της ομάδας, έτρεξε εκστασιασμένος στη γυναίκα του.
«Είδα ό,τι πιο κοντινό σε Βραζιλιάνο ποδοσφαιριστή θα δεις ποτέ και κατάγεται από το Λιούισαμ», της είπε. Όσοι αντίκρυσαν από κοντά τις ικανότητές του, δύσκολα θα φέρουν αντίρρηση.
Ο λόγος για τον Ντέιβιντ Ρόκαστλ, τον θρυλικό «Ρόκι» της Άρσεναλ. Έναν εξαιρετικό ποδοσφαίριστή, αλλά πάνω από όλα άνθρωπο, που τίμησε όσο λίγοι τη φανέλα με το κανόνι στο στήθος. Από την πρώτη ως και την τελευταία του εμφάνιση στο Χάιμπουρι, έδωσε το 100% και βοήθησε στα μέγιστα, ώστε η Άρσεναλ να επιστρέψει στις επιτυχίες μετά από μία δύσκολη για την ομάδα δεκαετία.
Όλα ξεκίνησαν ένα κρύο απόγευμα στο Χάιμπουρι, σε ένα βαρετό 0-0 με τη Νιούκαστλ. Στην πραγματικότητα η Άρσεναλ είχε κερδίσει κάτι σε εκείνο το ματς και αυτό ήταν το ταλέντο του «Ρόκι». Ο Ρόκαστλ, σε ηλικία 18 ετών, πραγματοποίησε τότε το ντεμπούτο του στην πρώτη ομάδα και έκτοτε άρχισε να μεγαλουργεί.
Μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα έγινε αναπόσπαστο κομμάτι της ομάδας και αποτέλεσε ακρογωνιαίο λίθο των «κανονιέρηδων» στο δρόμο της επιστροφής προς τις επιτυχίες. Η θέση του στο γήπεδο ήταν αυτή του κεντρικού χαφ, αλλά στην πραγματικότητα είχε την ικανότητα να αγωνιστεί σε πολλές διαφορετικές θέσεις. Ήταν εκπληκτικός τόσο με την μπάλα στα πόδια, όσο και χωρίς αυτήν. Γρήγορος, δυνατός και αποφασιστικός στις κινήσεις του. Χαρακτηριστικά που χρειάζεται να διαθέτει κάθε μοντέρνο χαφ στις ημέρες μας.
Πριν από την Άρσεναλ, ο Ρόκαστλ είχε δοκιμαστεί στη Μίλγουολ, αλλά η ομάδα του Δυτικού Λονδίνου τον «έκοψε» κι έτσι ο δρόμος τον έβγαλε στο Χάιμπουρι. Εκεί οι άνθρωποι του συλλόγου ανακάλυψαν την ίσως μοναδική αδυναμία του. Είχε φρικτή όραση! «Δεν μπορούσαν να καταλάβουν γιατί ο Ρόκαστλ έτρεχε κοιτώντας την μπάλα στα πόδια του. Έτσι, τον πήγαν στη μέση του γηπέδου και τον ρώτησαν ‘Μπορείς να δεις το τέρμα’, αλλά εκείνος δεν μπορούσε. Τουλάχιστον όχι καθαρά. Η όρασή του ήταν χάλια. Για αυτό του έδωσαν να φορέσει φακούς επαφής. Αυτό ήταν! Η καριέρα του από εκεί κι έπειτα άρχισε να απογειώνεται», ήταν τα λόγια του Μάρτιν Κέον για τον «Ρόκι».
Πολύ γρήγορα ο Ρόκαστλ έγινε ένα από τα μεγαλύτερα αστέρια της ομάδας του Τζόρτζ Γκρέιαμ, ο οποίος βρισκόταν τότε στον πάγκο της Άρσεναλ. Περήφανα ο νεαρός τότε Άγγλος φορούσε στην πλάτη τον αριθμό «7» και δεν άργησε να μπει στις καρδιές των «κανονιέρηδων». Τη σεζόν 1986-87 ήταν εκ των πρωταγωνιστών στην πορεία ως την κατάκτηση του Λιγκ Καπ Αγγλίας, ενός τροπαίου δηλαδή μετά από εφτά χρόνια!
Για να βρεθεί στον τελικό η Άρσεναλ όμως, χρειάστηκε τη συμβολή του Ρόκαστλ. Σε μία στιγμή που έχει χαραχτεί στις μνήμες των οπαδών, ο «Ρόκι» σκόραρε μέσα στο Γουάιτ Χαρτ Λέιν της μισητής Τότεναμ, για να χαρίσει τη νίκη και την πρόκριση στην ομάδα του στην παράταση! Ήταν μόλις 19 ετών και παρά την ηλικία του είχε δείξει ήδη σημάδια της ηγετικής φυσιογνωμίας του. Ο εμβληματικός αρχηγός της Άρσεναλ, Τόνι Άνταμς, άλλωστε τον είχε περιγράψει ως «ο αρχηγός χωρίς το περιβραχιόνιο».
Ένα χρόνο αργότερα, το 1987, έλαβε χώρα μία από τις ιστορικότερες αναμετρήσεις μεταξύ της Άρσεναλ και της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Στον αγώνα που έμεινε στα βιβλία του αγλλικού ποδοσφαίρου ως «η σπίθα» που πυροδότησε την μεγάλη κόντρα μεταξύ των δύο ομάδων, ο Ρόκαστλ ήταν πρωταγωνιστής. Πρόκειται για την πρώτη αναμέτρηση με αντίπαλο της Άρσεναλ, που στον πάγκο της Γιουνάιτεντ καθόταν ο Σερ Άλεξ Φέργκιουσον, σχεδόν κανείς όμως δεν θυμάται το αποτέλεσμα.
Αυτό που όλοι θυμούνται είναι τον επικό καβγά που ξεκίνησε στον αγωνιστικό χώρο και αργότερα κόστισε στην Άρσεναλ αφαίρεση δύο βαθμών στο πρωτάθλημα. Ο «κανονιέρης» Ντέιβιντ Ο’Λίρι καθόλη τη διάρκεια του παιχνιδιού δεχόταν σκληρά μαρκαρίσματα από τον Νόρμαν Γουάιτσαϊντ. Σε ένα από αυτά, η κατάσταση ξέφυγε και οι παίκτες ήρθαν στα χέρια. Μέσα στον χαμό ο Ρόκαστλ δέχθηκε προκλήσεις από τους «κόκκινους διαβόλους» και αντέδρασε, κάτι που οδήγησε στην αποβολή του.
Μετά τον αγώνα ο ίδιος δήλωσε, «Εμείς στην Άρσεναλ δεν ξεκινάμε ποτέ έναν καυγά. Ξέρουμε όμως να απαντάμε και να τον τελειώνουμε». Αυτό το συμβάν αποτέλεσε και την αιτία οι οπαδοί της Άρσεναλ να τον βαφτίσουν «Ρόκι», από τον ομώνυμο πυγμάχο της μεγάλη οθόνης, Ρόκι Μπαλμπόα.
Χρειάστηκε να περάσουν δύο ακόμα χρόνια, ώστε η Άρσεναλ να πανηγυρίσει τίτλο. Ωστόσο ο Ρόκαστλ ήταν και πάλι καθοριστικός, οδηγώντας την ομάδα στην κορυφή του αγγλικού πρωταθλήματος για πρώτη φορά μετά από 18 χρόνια. Φυσικά, πρόκειται για ένα από τα πιο επικά φινάλε στην ιστορία και άνετα κοντράρει τον τίτλο της Μάντσεστερ Σίτι το 2012.
Πίσω στο 1989, η Άρσεναλ βρέθηκε στο Άνφιλντ για την τελευταία αγωνιστική της 1ης κατηγορίας της Αγγλίας και ήθελε νίκη με δύο γκολ διαφορά για να κατακτήσει τον τίτλο. Σε οποιοδήποτε άλλο αποτέλεσμα, η Λίβερπουλ θα ήταν πρωταθλήτρια. Ο επίλογος της αναμέτρησης γράφτηκε με τον Τόμας να σκοράρει... μπάζερ μπίτερ και την Άρσεναλ να νικά με 2-0.
Η συνεισφορά του Ρόκαστλ σε αυτή την επιτυχία αποτυπώθηκε από το γεγονός ότι αναδείχθηκε καλύτερος νεαρός παίκτης της σεζόν. Ωστόσο, η καριέρα του από το 1990 κι έπειτα άρχισε να φθίνει... Ο λόγος; Οι σοβαροί τραυματισμοί του στο γόνατο.
Το καλοκαίρι του 1990 ο Σερ Μπόμπι Ρόμπσον τον άφησε εκτός αποστολής της Αγγλίας για το Μουντιάλ, καθώς έκρινε ότι δεν είχε την απαιτούμενη εμπειρία. Ένα από τα μεγαλύτερα «αν» στην καριέρα του Ρόκαστλ, αφού ίσως η ιστορία των «Τριών Λιονταριών» στην Ιταλία να είχε γραφτεί διαφορετικά.
Τη σεζόν 1990-91 η Άρσεναλ βρέθηκε ξανά στην κορυφή της Αγγλίας, ωστόσο ο Ρόκαστλ έχασε μεγάλο μέρος της εξαιτίας τραυματισμού. Μπορεί την αμέσως επόμενη να επέστρεψε δριμύτερος, αλλά υπολόγιζε χωρίς τον Γκρέιαμ. Ο Σκωτσέζος τεχνικός αποφάσισε το καλοκαίρι του 1992 να τον πουλήσει στη Λιντς. Μετά από πολύωρη συζήτηση με τον Ρόκαστλ, ο Γκρέιαμ του ανακοίνωσε ότι η Άρσεναλ είχε ήδη δεχθεί την πρόταση των πρωταθλητών και θα ήταν καλύτερο να αποχωρήσει αφού δεν πρόκειται ποτέ πραγματικά να ξεπεράσει τα προβλήματα στο γόνατο.
? 25 years ago today, the great David Rocastle did this to Manchester United... pic.twitter.com/P4SNOFY3Re
— Arsenal (@Arsenal) October 19, 2016
Αν σε κάποιον στοίχησε αυτή η απώλεια περισσότερο από τον Ρόκαστλ, αυτός ήταν ο Ίαν Ράιτ. «Δεν μπορούσα να το πιστέψω ότι τον άφησαν να φύγει. Περίμενα ότι θα μείνει για πάντα στην Άρσεναλ όπως ο Τόνι Άνταμς και ο Μάρτιν Κέον», είχε αναφέρει ο θρύλικός επιθετικός της ομάδας. Ο Ρόκαστλ άλλωστε ήταν από τους πρώτους που «αγκάλιασαν» τον Ράιτ όταν πήρε μεταγραφή στους «κανονιέρηδες» από την Κρίσταλ Πάλας.
Σε ντοκιμαντέρ για την καριέρα του, ο Ίαν Ράιτ αποκάλυψε πως ο «Ρόκι» τον καλωσόρισε στην Άρσεναλ με την φράση «Να θυμάσαι ποιος είσαι, τι είσαι και ποιον εκπροσωπείς». Μία φράση που μπορεί να μην αποδίδεται αποκλειστικά στον Ρόκαστλ, αλλά ο Άγγλος την χρησιμοποίησε όπως έπρεπε για να εμπνεύσει τον μετέπειτα θρύλο της ομάδας.
Μετά την Άρσεναλ, ο Ρόκαστλ αγωνίστηκε σε αρκετούς άλλους συλλόγους. Λιντς, Μάντσεστερ Σίτι, Τσέλσι, Νόριτς, Χαλ, προτού ανακοινώσει την απόσυρσή του από την ενεργό δράση το 1999. Καμία άλλη ομάδα όμως δεν την λάτρεψε και δεν λατρεύτηκε όπως με την Άρσεναλ.
Ακόμα και σήμερα αν βρεθεί κανείς στο Έμιρεϊτς μπορεί να ακούσει μερικούς φίλους της ομάδας να τραγουδούν «Oh Rocky, Rocky! Rocky, Rocky, Rocky, Rocky Rocastle».
Το 2000 ο Ρόκαστλ διαγνώστηκε με non-Hodgkin λέμφωμα . Ο καρκίνος εξαπλώθηκε πολύ γρήγορα στον οργανισμό του και στις 31 Μαρτίου του 2001 έτους έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 33 ετών. Μία εξέλιξη που βύθισε στο πένθος όχι μόνο την Άρσεναλ, αλλά ολόκληρο το χώρο του ποδοσφαίρου στην Αγγλία.
Παρά την σύντομη καριέρα του, ο Ντέιβιντ Ρόκαστλ θεωρείται ένας «θρύλος» της Άρσεναλ και η κληρονομιά του θα ζει στους αιώνες. Η φιγούρα του στο Έμιρεϊτς σε περίοπτη θέση. Κοντά στα αγάλματα του Τιερί Ανρί, του Τόνι Άνταμς, του Αρσέν Βενγκέρ και του Χέμπερτ Τσάπμαν. Όχι, λόγω των αριθμών, των γκολ ή των τίτλων. Αλλά για τις πρεσβεύσεις του.
Λίγους μήνες μετά το θάνατό του, στις 5 Σεπτεμβρίου του 2001, σε ένα άλλο προάστιο του Λονδίνου, το Ίλινγκ, γεννήθηκε ο Μπουκάγιο Σάκα. Ένας νεαρός Άγγλος ο οποίος ενσωματώθηκε στις ακαδημίες της Άρσεναλ και έγινε το ανερχόμενο αστέρι της. Πλέον με το νούμερο «7» στην πλάτη οδηγεί τους «κανονιέρηδες» προς τον τίτλο της Premier League. Η κληρονομιά του Ντέιβιντ Ρόκαστλ...
Βασίλης Βασιλείου
