18 Ιανουαρίου 1971: Η ημέρα που γεννιέται ο Πεπ Γκουαρδιόλα. Ο άνθρωπος που έβαλε την «σφραγίδα» του όσο λίγοι στο ποδόσφαιρο, τόσο στον τρόπο παιχνιδιού μιας ομάδας, όσο και στην απίστευτη ικανότητα του, να κατακτάει τρόπαια σε οποιονδήποτε σύλλογο και αν πήγε.
Στη συζήτηση για τους κορυφαίους προπονητές που πέρασαν ποτέ από το ποδόσφαιρο, συμπεριλαμβάνονται σπουδαία ονόματα που το καθένα απ’ αυτά, πέτυχε τα δικά του επιτεύγματα και έγινε σημείο αναφοράς στους συλλόγους όπου εργάστηκε. Η περίπτωση του Πεπ Γκουαρδιόλα, κάλλιστα, θα μπορούσε να βρίσκεται εκεί, αλλά η επιδραστικότητα του δεν επηρέασε μονάχα τις ομάδες που προπόνησε, αλλά συνολικά το ποδόσφαιρο. Γιατί περισσότερο από τις νίκες και τα τρόπαια που έχει κατακτήσει, κατάφερε να προσδιορίσει καθοριστικά την εξέλιξή του παιχνιδιού και να γίνει ένας από τους πρωτοπόρους του παγκοσμίου ποδοσφαίρου.
Η καριέρα του ως ποδοσφαιριστής ξεκίνησε στα τμήματα υποδομής της Μπαρτσελόνα στην οποία ενσωματώθηκε σε ηλικία 13 ετών και στη συνέχεια παρέμεινε στο σύλλογο και έγινε βασικό στέλεχος της πρώτης ομάδας. Κέρδισε το Πρωτάθλημα Ισπανίας και το Κύπελλο και πραγματοποίησε 263 συμμετοχές, πετυχαίνοντας έξι τέρματα. Ένας αμυντικός μέσος που ξεχώριζε για τη ψυχραιμία που τον διακατείχε ακόμα και στα πιο κρίσιμα παιχνίδια, αλλά κυρίως για το μυαλό του. Δεν υπήρξε ποτέ σούπερ-σταρ, αλλά η αντίληψη που είχε στο άθλημα, ήταν κομβική στην μετέπειτα προπονητική του καριέρα.
Εκείνη, είχε αφετηρία τη Β’ ομάδα της Μπαρτσελόνα. Ωστόσο, στις 8 Μαΐου 2008, ο τότε πρόεδρος των Καταλανών, Ζοάν Λαπόρτα, τον έριξε στα βαθιά ανακοινώνοντας ότι «Ο Γκουαρντιόλα θα είναι ο διάδοχος του Ράικαρντ στην τεχνική ηγεσία της πρώτης ομάδας». Στις 5 Ιουνίου υπέγραψε συμβόλαιο με τους «μπλαουγκράνα» και από την αρχή προέβη σε αρκετές αλλαγές. Έθεσε εκτός ομάδας τον Ροναλντίνιο και έδωσε το «10» στον Λιονέλ Μέσι. Έδιωξε τους Ντέκο, Ζαμπρότα, Εντμίλσον και έφερε τους Ντάνι Άλβες, Πικέ αλλά και τον Μπουσκέτς από τη Β’ ομάδα. Νέο «αίμα» με όρεξη για διακρίσεις και επιτυχίες.
Η πρώτη του σεζόν ως προπονητής της Μπαρτσελόνα ξεκίνησε με μερικά άσχημα αποτελέσματα όπως η ήττα στην πρεμιέρα με 1-0 από τη νεοφώτιστη Νουμάνσια, αλλά η διοίκηση τον στήριξε και αυτός δικαίωσε την επιλογή τους. Ο λόγος; Μα πολύ απλά, κατέκτησε τα… πάντα από την πρώτη κιόλας χρονιά (Πρωτάθλημα Ισπανίας, Κύπελλο, Τσάμπιονς Λιγκ) και έγινε πρώτος προπονητής στην ιστορία που κατακτά το τρεμπλ με Ισπανική ομάδα αλλά και που κατακτά έξι τρόπαια σε ένα ημερολογιακό έτος (2009). Στο «Καμπ Νόου» ο Πεπ έμεινε για τέσσερις σεζόν, κατακτώντας συνολικά 14 τίτλους, μένοντας στην ιστορία για την αγωνιστική εικόνα που παρουσίασε η Μπαρτσελόνα, με αποκορύφωμα τη νίκη με 3-1 στον τελικό του Champions League το 2011 απέναντι στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ που όπως είχε δηλώσει θεωρεί ότι είναι το καλύτερο παιχνίδι της καριέρας του ως προπονητής. «Δεν έχω καμία αμφιβολία ότι ήταν ο τελικός του Wembley. Μάλλον κάναμε κάποια παρόμοια παιχνίδια, αλλά εκείνος ήταν ένας τελικός του Τσάμπιονς Λιγκ, εναντίον μιας από τις καλύτερες ομάδες στην ιστορία. Αυτό το παιχνίδι είναι το αποκορύφωμα της Μπαρτσελόνα που σχεδίαζα», είπε ο Πεπ.
Επιπλέον, ο 51χρονος κατάφερε να παρουσιάσει στο κορυφαίο επίπεδο τον Λιονέλ Μέσι και να αναδείξει στον απόλυτο βαθμό τα χαρακτηριστικά του, που τον έκαναν για πολλούς τον κορυφαίο ποδοσφαιριστή όλων των εποχών. Ο Ισπανός αποθεώνει όπου σταθεί και όπου βρεθεί τον Αργεντινό και πρόσφατα δήλωσε: «Εγώ δεν αντιμετώπισα προβλήματα προσαρμογής στην Μπαρτσελόνα, γιατί είχα τον Μέσι».
Στη συνέχεια βρέθηκε στην Γερμανία για λογαριασμό της Μπάγερν Μονάχου και παρότι δεν κέρδισε το Champions League κατάφερε να πρωταγωνιστήσει στις εγχώριες διοργανώσεις. Κατάκτησε το πρωτάθλημα τρεις φορές σε ισάριθμες σεζόν, με τα νούμερα της να προκαλούν… τρόμο, καθώς σκόραρε 254 γκολ σε 102 αγώνες. Στα μετόπισθεν πήρε… άριστα δεχόμενη μονάχα 58 γκολ που αντιστοιχεί σε 0.6 γκολ ανά αγώνα.
Εννοείται ότι δεν θα μπορούσε να μην αφήσει το στίγμα του και εκεί, καθώς έκανε ακόμη και τους Γερμανούς να τον ακολουθήσουν στο στυλ παιχνιδιού, ενώ έδειξε για ακόμη μία φορά την ποδοσφαιρική του ευφυΐα, μετατρέποντας τον Φίλιπ Λαμ σε ένα τρομερό χαφ και αναδεικνύοντας το ταλέντο του Τζόσουα Κίμιχ που εξελίχθηκε τα επόμενα χρόνια σε έναν εκ των αρχηγών των Βαυαρών και της Εθνική Γερμανίας.
Κομβικό ρόλο στην φιλοσοφία του, έπαιξε και ο αείμνηστος Γιόχαν Κρόιφ που κατάφερε να τον ωθήσει στο Total Football του Ολλανδού «θρύλου» και εκείνος να το… απογειώσει. «Χωρίς εκείνον δεν θα ήμουν ποτέ αυτός που είμαι σήμερα. Ακούω πολλούς να μου λένε πόσο καλός προπονητής είμαι. Ξεχάστε τα αυτά. Ο Κρόιφ ήταν και θα είναι ο κορυφαίος όλων. Δημιούργησε κάτι καινούργιο και έκανε το υπόλοιπο ποδόσφαιρο να ακολουθήσει», είχε αναφέρει ο Πεπ Γκουαρντιόλα μετά τον θάνατο του Γιόχαν Κρόιφ.
Η επόμενη πρόκληση του Γκουαρδιόλα, άκουγε το όνομα της Μάντσεστερ Σίτι. Στην Αγγλία, έκανε το κορυφαίο πρωτάθλημα του πλανήτη έναν... μονόλογο, αφού επέβαλλε τους δικούς του κανόνες και έσπασε και συνεχίζει να σπάει απίστευτα ρεκόρ. Έχει κατακτήσει τα τέσσερα από τα έξι πρωταθλήματα που διεκδίκησε, ένα Κύπελλο και τρία Λιγκ Καπ Αγγλίας. Το Champions League παραμένει το απωθημένο του με τους «πολίτες», αλλά φαίνεται ότι η ώρα δεν… αργεί.
Τον τρόπο παιχνιδιού του Ισπανού έχουν παραδεχθεί και αποθεώσει προσωπικότητες όπως ο Αρίγκο Σάκι, όσο και ο Λουίς Σέζαρ Μενότι. «Μετά τον πόλεμο τρεις είναι οι ομάδες που ξεχώρισαν: ο Άγιαξ του Κρόιφ στα χρόνια 60 με 70, η δική μου Μίλαν και η Μπαρτσελόνα του Γκουαρντιόλα από 2008 έως 2012. Αυτές οι τρεις έχουν συμβάλει αποφασιστικά στην ανάπτυξη του ποδοσφαίρου» είχε πει σε συνέντευξή του ο Σάκι, ενώ ο Μενότι είχε δηλώσει: «Ο Πεπ είναι ο Τσε Γκεβάρα του ποδοσφαίρου. Πάντα λέω ότι ένας επαναστάτης κερδίζει ή πεθαίνει στον αγώνα και η ιδέα του Πεπ παραμένει ακλόνητη».
Δεν χωράει αμφιβολία, ότι ο Πεπ Γκουαρδιόλα άφησε και συνεχίζει να αφήνει το στίγμα του στο άθλημα, προσφέροντας ένα μοναδικό θέαμα στο «μάτι» του θεατή, που τον κάνει αυτόματα μοναδικό και δεδομένα, έναν εκ των κορυφαίων προπονητών στην ιστορία του ποδοσφαίρου…
Χρήστος Λόης
