8 Οκτωβρίου 2000, Σουζούκα, Ιαπωνία: Ακριβώς 22 χρόνια πριν ο Μίκαελ Σουμάχερ κατέκτησε τον πρώτο του παγκόσμιο τίτλο με τα χρώματα της Ferrari, βάζοντας τέλος σε 21 «πέτρινα» χρόνια για τη «Scuderia» στο πρωτάθλημα οδηγών της Formula 1. Μια ιστορική ημέρα, σταθμός για τη Formula 1 και τον Γερμανό θρύλο της…
Είχαν περάσει 21 ολόκληρα χρόνια από το 1979 και τον τελευταίο τίτλο της Ferrari στο πρωτάθλημα οδηγών της Formula 1 και ο άνθρωπος που έμελλε να αλλάξει τον ρου της ιστορίας για μία από τις κορυφαίες εταιρείες κατασκευαστών, ήταν αυτός που έβαλε τέλος στην «ανομβρία». Το όνομα του; Μίχαελ Σουμάχερ.
Ένας από τους καλύτερους, αν όχι ο καλύτερος οδηγός της Formula 1 όλων των εποχών. Τα ρεκόρ που έκανε σε όλη του την καριέρα υπήρξαν ασυναγώνιστα για πολλά χρόνια, κατακτώντας 7 παγκόσμιους τίτλους, με 91 νίκες σε αγώνες και 68 «pole positions». Ο Σουμάχερ ήταν μάλιστα ο πολυνίκης στην ιστορία του αθλήματος μέχρι την ημέρα που ο Lewis Hamilton κέρδισε το Grand Prix της Πορτογαλίας 2020. Το 2021 ο θρυλικός Γερμανός «ανάγκασε» τους παραγωγούς της διάσημης πλατφόρμας «Netflix» να δημιουργήσουν ταινία που καταγράφει την ζωή και τα επιτεύγματά του. Να μεταφέρουν στο… γυαλί τη μυθική του καριέρα, από τις μέρες του καρτ μέχρι τον πρώτο του τίτλο με τη Ferrari, αλλά και την επιστροφή με τη Mercedes την περίοδο 2010-2012.
Ωστόσο, ο τίτλος του 2000 ήταν το… κάτι άλλο. Ήταν ο πρώτος παγκόσμιος τίτλος του Σουμάχερ με τη Ferrari και αποτέλεσε μια από τις πιο σημαντικές και σημαδιακές στιγμές ολόκληρης της καριέρας του. Όχι μόνο επειδή σήμανε το τέλος μιας μακράς περιόδου που κράτησε τη Ferrari 21 χρόνια μακριά από τους τίτλους, αλλά κυρίως επειδή ήταν το έναυσμα για όσα ακολούθησαν… Ο «Σούμι» πήρε τη Ferrari από το… χεράκι και την οδήγησε πίσω στην κορυφή, ξεκινώντας μια εποχή απόλυτης κυριαρχίας που κράτησε από το 2000 μέχρι το τέλος του 2004. Ο πρώτος τίτλος με τη Ferrari όμως ήταν μάλλον ο… πιο γλυκός από όλους για τον Σουμάχερ, καθώς ήρθε μετά από δύο χρόνια συνεχόμενων ηττών από τον Μίκα Χάκινεν της McLaren, ίσως τον μοναδικό οδηγό που ο Γερμανός πραγματικά φοβόταν στην πίστα…
Αυτό έχει παραδεχτεί και ο ίδιος ο Σουμάχερ, ο οποίος έχει χαρακτηρίσει αυτόν τον τίτλο, ως ακόμη σημαντικότερο και από το πρώτο του ever παγκόσμιο πρωτάθλημα με την Benetton, αφού όπως είπε, αποτέλεσε την απαρχή μίας πολυετούς κυριαρχίας του ίδιου και της Ferrari, η οποία απέφερε άλλους τέσσερις τίτλους, το 2001, το 2002, το 2003 και το 2004. Μία από τις πιο «κυριαρχικές» περιόδους στην ιστορία του αθλήματος… 
Πάρα το ότι υπήρξαν κάποια «στραβοπατήματα» στο ξεκίνημα εκείνης της σεζόν, ο Σουμάχερ πήγε στην Ιαπωνία με προβάδισμα 8 πόντων και ξέροντας ότι αν κερδίσει στην Σουζούκα θα στεφθεί παγκόσμιος πρωταθλητής μια… ώρα αρχύτερα. Ένας απίστευτα οριακός προκριματικός έφερε τον Σουμάχερ να κερδίζει τον Χάκινεν στην pole position με 0,009 δευτερόλεπτα! Στην αρχή του αγώνα όμως, ο Φινλανδός ξεπέρασε τον Σουμάχερ όπως ακριβώς είχε κάνει τις δύο προηγούμενες χρονιές, το 1998 και το 1999, και φαινόταν ότι θα έπαιρνε και πάλι με τον ίδιο τρόπο τη μάχη για τον τίτλο, στον τελευταίο αγώνα στη Μαλαισία. Ο μεγάλος Γερμανός όμως ήταν αποφασισμένος… Δεν έπεσε ποτέ περισσότερο από τα 3 δευτερόλεπτα πίσω από τον Χάκινεν και όταν ξεκίνησε να βρέχει λίγο πριν από τα δεύτερα pit-stops, έκλεισε κι άλλο την ψαλίδα. 
Αν και ήταν 2 δευτερόλεπτα πίσω από τον Χάκινεν πριν από τη δεύτερη στάση, στη συνέχεια έδωσε τα πάντα, βγήκε τέσσερα δευτερόλεπτα μπροστά από τη McLaren και κατάφερε να κρατήσει το πλεονέκτημα μέχρι το τέλος του αγώνα, παίρνοντας τελικά τον τρίτο παγκόσμιο τίτλο του, τον πρώτο του με τα χρώματα της Ferrari και τον πρώτο τίτλο οδηγού Ferrari μετά τον Τζόντι Σέκτερ το 1979. Οι στιγμές που ακολούθησαν ήταν φυσικά μαγικές, με τον Σουμάχερ να ξεσπά, σε έναν από τους πιο έντονους συναισθηματικά αγώνες όλων των εποχών…
Έκτορας Σταυρόπουλος
www.bnsports.gr
