Ντόρτμουντ-Σάλκε: Μία κοιλάδα χωρισμένη στα… δύο! (video)

20 Μίλια. Αυτή είναι η απόσταση που χωρίζει το Ντόρτμουντ από το Γκελζενκίρχεν, σε μια περιοχή που επί γενεές γενεών αποτελούσε το κέντρο παραγωγής άνθρακα και χάλυβα. Κανονικά θα έπρεπε πιο πολλά να τους ενώνουν παρά να τους χωρίζουν, ωστόσο η έχθρα τους είναι παθολογική και δεν υπάρχει μέση λύση. Οι πιο σκληροπυρηνικοί μάλιστα δεν προφέρουν καν τον αντίπαλο με την ονομασία του. «Κιτρινόμαυρος» ή «βασιλικός μπλε»; Αυτή είναι η απορία και ο μόνος δρόμος. Και το BN Sports επιχειρεί να υπενθυμίσει τη «μητέρα των γερμανικών μαχών» μέσω αλησμόνητων ιστοριών και γεγονότων σε fast forward.


Τα πρώτα χρόνια της «μπλε» κυριαρχίας.

Μπορεί η Μπορούσια να έχει το «πάνω χέρι» τα τελευταία χρόνια ωστόσο αυτό δεν ίσχυε πάντοτε. Η Σάλκε ήταν το «αφεντικό» της περιοχής, και όχι μόνο, τα πρώτα χρόνια και για μια γεμάτη εικοσαετία. Στην εποχή μάλιστα του θρυλικού Ερνστ Κουζόρα, η ομάδα από το Γκελζενκίρχεν αποτελούσε την ισχυρή δύναμη του γερμανικού ποδοσφαίρου κατακτώντας έξι τίτλους σε οκτώ χρόνια (1934-1942). Από τα «δόντια» της δεν γλύτωσε ούτε η κοντοχωριανή Ντόρτμουντ, την οποία διέλυε με σκορ της τάξης του 7-0, του 9, ακόμα και του 10-0.

Ernst #Kuzorra - a true #S04 legend - passed away 27 years ago. Gone but never forgotten. Rest in peace, Ernst. pic.twitter.com/3n30SdvTQY

— FC Schalke 04 (@s04_en) January 1, 2017

Η ηγεμονία της δεν μπορούσε να αμφισβητηθεί, σε σημείο που πλέον φαντάζει αδιανόητο. Τότε, το τρένο της επιστροφής από το Βερολίνο και με την κούπα στις αποσκευές, έκανε στάση στο Ντόρτμουντ και η αποστολή οδηγήθηκε στο δημαρχείο της πόλης για να υπογράψουν οι αθλητές το «χρυσό» βιβλίο των επισκεπτών.
Ο κανόνας που έσπασε, το δάγκωμα του σκύλου και η απάντηση με τα λιοντάρια

Από τα τέλη της δεκαετίας του 40’, η BVB «ύψωσε ανάστημα» και ισορρόπησε κάπως την κατάσταση, μεγαλώνοντας την κόντρα στο Ρουρ με δύο ανταγωνιστικούς αντίπαλους και χωρίς παραστάσεις για ένα ρόλο. Η αναρρίχηση αυτή των «κιτρινόμαυρων» αποτυπώθηκε στα πρώτα πρωταθλήματα (1955, 1956 και 1963). Μάλιστα, στο πρώτο διάαστημα της ίδρυσης της Bundesliga (1963), κυριάρχησε στην κοιλάδα με μπροστάρηδες τους εμβληματικούς σέντερ φορ Κονιέτζκα και Έμεριχ, πετυχαίνοντας κάποιες εντυπωσιακές νίκες εντός έδρας (4-0, 6-2, 7-0). Πριν έρθει πάλι το κενό διάστημα και κάνουν 10 χρόνια να «γευτούν» τη χαρά της νίκης (1968-1977).

Σε ένα απ’ αυτά τα ματς διαδραματίστηκε ένα συμβάν που έχει μείνει στα βιβλία της ιστορίας. Το Σεπτέμβρη του 1969, οι «βασιλικοί μπλε» πήραν «κεφάλι» στο σκορ μπροστά σε 40 χιλιάδες φιλάθλους στο ιστορικό Stadion Rote Erde και το «καζάνι ξεχείλισε». Οπαδοί της Μπορούσια μπήκαν στον αγωνιστικό χώρο και η αστυνομία, στην προσπάθειά της να ανακτήσει τον έλεγχο, χρησιμοποίησε διάφορους εκπαιδευμένους σκύλους που άνηκαν στο σώμα. Ένας από αυτούς, ο Ρεξ, δάγκωσε τον αμυντικό της Σάλκε, Φρίντελ Ράους ενώ την ίδια ατυχία είχε και ο συμπαίκτης του Γκερντ Νόισερ. Αρκετά χρόνια αργότερα, ο Ράους παραδέχτηκε στην Die Welt ότι είχε ακόμα σημάδι από το δάγκωμα του Ρεξ και πως έλαβε περίπου 500 μάρκα και ένα μπουκέτο με λουλούδια, ως ένδειξη απολογίας από τους ανθρώπους της Ντόρτμουντ.
Δεν ξέχασαν το σκηνικό οι άνθρωποι της Σάλκε και λίγους μήνες αργότερα έδωσαν τη δική τους απάντηση. Τον Ιανουάριο του 1970 η ομάδα του Γκελζενκίρχεν υποδέχτηκε τη Ντόρτμουντ, με τον πρόεδρο των γηπεδούχων Γκούντερ Σίμπερτ να έχει αγοράσει από το ζωολογικό κήπο κάποια μικρά λιοντάρια, τα οποία συνόδευσαν τους παίκτες της Σάλκε στον αγωνιστικό χώρο και τον «φυλούσαν» καθόλη τη διάρκεια του ματς.

My favorite Revierderby photo. Schalke bringing a lion to the pitch after Friedel Rausch was bit by a policedog the year before in Dortmund pic.twitter.com/iZ67dOqGfh

— Nicolai Lisberg (@NicolaiLisberg) April 1, 2017

Έχθρα ολκής αλλά και σεβασμός μέσω εγκαινίων

Ντόρτμουντ και Σάλκε, μαζί δεν κάνουνε και χώρια δεν μπορούνε. Μισητοί αντίπαλοι, με τους μεν να απεχθάνονται τους δε και το αντίστροφο. Ωστόσο αποτελούν αναμφίβολα δύο τεράστιους, από άποψη δυναμικής, συλλόγους στο γερμανικό στερέωμα και αυτό το γνωρίζουν πολύ καλά όλοι τους.

Όταν ανοικοδομήθηκε το Westfalenstadion, ενόψει του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1974, η Μπορούσια προσκάλεσε τη γειτονική Σάλκε για τα εγκαίνια του νέου γηπέδου, με το σύλλογο του Γκελζενκίρχεν να δέχεται την πρόσκληση χωρίς να πάρει μερίδιο από τα εισιτήρια, θέλοντας να βοηθήσει με τον τρόπο του την αδύναμη οικονομικά Ντόρτμουντ. Αντίστοιχα, στα εγκαίνια της AufSchalke Arena (νυν Veltins), το 2001 ήταν η σειρά της Σάλκε να προσκαλέσει την BVB, την πρώτη φορά που άνοιξε τις πύλες του νέου γηπέδου της.

Όταν η κοιλάδα του Ρουρ γιόρτασε από κοινού

Αξέχαστο θα παραμείνει για πάντα το έτος 1997 και για τους δύο, καθώς τότε συνέρρευσαν στην ευρύτερη περιοχή της Βεστφαλίας και οι δύο ευρωπαϊκές κούπες. Την αρχή έκανε η Σάλκε με την κατάκτηση του UEFA CUP μέσω της διαδικασίας των πέναλτι στο Μιλάνο επί της Ίντερ, ενώ μία εβδομάδα αργότερα ακολούθησε ο θρίαμβος της Ντόρτμουντ στο Ολυμπιακό Στάδιο του Μονάχου και πάλι απέναντι σε ιταλική ομάδα (Γιουβέντους) για το Champions League. Στο Ρουρ «χτυπούσε η καρδιά» του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου τη σεζόν εκείνη.

This incredible fan choreography met @BVB & @juventusfc at kick-off. Dortmund's heroes of 1997... #UCL pic.twitter.com/JEL1eyu0Ye

— UEFA Champions League (@ChampionsLeague) March 18, 2015

Ο Λέμαν και το πάρτι που χάλασε

Στο καθαρά αγωνιστικό σκέλος, το ντέρμπι της κοιλάδας του Ρουρ έχει να επιδείξει κάποιες αξιομνημόνευτες στιγμές. Μία τέτοια έλαβε χώρα το Δεκέμβριο του 1997, όταν ο προωθημένος γκολκίπερ της Σάλκε, Γιανς Λέμαν, εκμεταλλεύτηκε το γύρισμα του Λίνκε και σκόραρε με το κεφάλι στο τελευταίο λεπτό των καθυστερήσεων διαμορφώνοντας το τελικό 2-2. Ήταν το 33.325^ο γκολ στη Bundesliga αλλά το πρώτο που πετυχαίνει τερματοφύλακας σε κανονική ροή παιχνιδιού.

Αξέχαστο έχει μείνει και στους δύο, αλλά για διαφορετικούς λόγους το ντέρμπι της 33^ης αγωνιστικής της σεζόν 2006-07. Οι «βασιλικοί μπλε» βρίσκονταν πολύ κοντά στην κατάκτηση του πρώτου τίτλου πρωταθλήματος από το μακρινό 1958 και είχαν το «πάνω χέρι» για να τα καταφέρουν. Στουτγκάρδη και Βέρντερ Βρέμης ακολουθούσαν σε «απόσταση αναπνοής» (2 πόντοι) και η μοίρα επεφύλασσε ο τίτλος να κριθεί στη Βεστφαλία και την έδρα της μισητής αντιπάλου. Η Ντόρτμουντ δεν ήταν και στην καλύτερη δυνατή κατάσταση, είχε αποδυναμωθεί αρκετά με την παρολίγον-χρεωκοπία και δε φάνταζε ικανή να χαλάσει την «παρέλαση τίτλου». Έλα όμως που σε τέτοια ματς η κατάσταση στην οποία βρίσκονται οι δύο ομάδες δεν έχει πάντοτε μεγάλη σημασία.

Ένα γκολ του Άλεξ Φρέι και άλλο ένα από τον Έμπι Σμόλαρεκ σόκαραν την πρωτοπόρο Σάλκε, η οποία έχασε τεράστια ευκαιρία να στεφθεί πρωταθλήτρια έπειτα από σχεδόν μισό αιώνα. Από την άλλη, μπορεί η νίκη (2-0) να μην είχε κάποιο βαθμολογικό αντίκρισμα ωστόσο μία επικράτηση επί του αιωνίου αντιπάλου και δη σε τέτοιο κρίσιμο, για εκείνον, σημείο έχει τη δική της, ξεχωριστή, σημασία.

Οι δυο τους ξέρουν από ανατροπές

Τίποτα δεν τελειώνει πριν ακουστεί το τελευταίο σφύριγμα της λήξης από το διαιτητή. Μία φράση κλισέ που χρησιμοποιούν οι προπονητές συνήθως για να κρατήσουν σε εγρήγορσή τους αθλητές τους και η οποία αποδεικνύεται πέρα για πέρα αληθινή σε ντέρμπι της κοιλάδας του Ρουρ.

| |
| |
| \
| \
| \
| \
| all |
| derbies /
| /
| /
| |#Revierderby pic.twitter.com/MSFrMQA4yT

— Bundesliga English (@Bundesliga_EN) April 27, 2019

Η πρώτη χρονιά του Γιούργκεν Κλοπ στον πάγκο των Βεστφαλών (2008-09) είχε ξεκινήσει θετικότατα (2 νίκες και 1 ισοπαλία κόντρα στη Μπάγερν), με τη Ντόρτμουντ να υποδέχεται τη Σάλκε για την 4^η αγωνιστική.  Στα πρώτα 54’ το ματς είχε καταστροφική εξέλιξη για την BVB, η οποία βρισκόταν με 3-0 πίσω στο σκορ. Ωστόσο δεν τα παράτησε. Με μεγάλο πρωταγωνιστή τον Άλεξ Φρέι (2 γκολ, μία ασίστ), οι «κιτρινόμαυροι» έφεραν το ματς στα ίσια και έσωσαν την παρτίδα.
Οι ρόλοι αντιστράφηκαν εννιά χρόνια αργότερα όμως το αποτέλεσμα ήταν το ίδιο. Στην τελευταία καλή πορεία των «βασιλικών μπλε» (2^η θέση το 2017-18), η Ντόρτμουντ της έβαλε εξαιρετικά δύσκολα στα τέλη του Νοέμβρη όταν προηγήθηκε στο σκορ με 4-0, μόλις στο 25’. Και ενώ όλα έδειχναν ότι οι φιλοξενούμενοι θα φύγουν από το Signal Iduna Park με μία ταπεινωτική ήττα, ο Τεντέσκο και η αρμάδα του είχαν διαφορετική άποψη.

Οι αλλαγές του Ιταλού «έπιασαν τόπο», τα δύο κολλητά γκολ με τη συμπλήρωση μιας ώρας παιχνιδιού από Μπουργκστάλερ και Χαρίτ, ξεκλείδωσαν την άμυνα των γηπεδούχων, στο κέντρο της οποίας βρισκόταν ο Σωκράτης Παπασταθόπουλος και στο φινάλε ολοκλήρωσαν το «θαύμα». (4-4).

Πολλά έχουν αλλάξει από τότε, αν και πρόκειται για μόλις έξι χρόνια πίσω. Η Ντόρτμουντ παραμένει στους ισχυρούς της γερμανικής λίγκας φαντάζοντας το πρώτο φαβορί για την κατάκτηση του τίτλου, μετά την Μπάγερν, ενώ η Σάλκε μόλις έχει επιστρέψει στα «μεγάλα σαλόνια». Παρόλες τις αντίθετες πορείες όμως η ιστορία δείχνει ότι ένα Revierderby έχει τα αξιοσημείωτα και τις ιδιαιτερότητές του.

Μάνος Φυρογένης

 www.bnsports.gr