Το ημερολόγιο έμεινε καρφιτσωμένο στις 3/9/1989. Ο Γκαετάνο Σιρέα, ένας από τους σπουδαιότερους αμυντικούς όλων των εποχών, πλήρωσε με την ίδια του τη ζωή την αφοσίωσή του στη «Γηραιά Κυρία», όταν η κατασκοπεία του επόμενου αντιπάλου, μετατράπηκε σε αιτία για να κοπεί το λεπτό αυτό νήμα που χωρίζει τη ζωή από το θάνατο.
Είναι συχνό φαινόμενο, ένας αθλητής να παγιώνεται στη μνήμη του κόσμου ως ένα ξεχωριστό ον. Μια υπόσταση της κοινωνίας που «ζει» και αναπτύσσεται παράλληλα με τον υπόλοιπο κόσμο και όχι μέσα σε αυτόν. Η συνεχής προβολή και η ανάγκη δημιουργίας αψεγάδιαστων προτύπων οδηγεί στην αίσθηση του ξεχωριστού, του αλλιώτικου έως και σε εκείνη του αθάνατου. Διότι τον εκάστοτε αθλητή τον θυμόμαστε πάντα με την αγωνιστική του περιβολή, ξεχωρίζοντας τον από την ανθρώπινη ιδιότητα του.
Είναι κάποιες φορές όμως που η μοίρα φροντίζει να υπενθυμίζει με τον πιο άσχημο έως και βάναυσο τρόπο την απρόβλεπτη και ανώτερη «φύση» της. «Το πεπρωμένο φυγείν αδύνατον» λένε και είτε κάποιος πιστεύει σε αυτό είτε όχι σίγουρα υπάρχουν παραδείγματα γύρω του που δεν τον αφήνουν να το αγνοήσει παντελώς.
Το BN Sports γυρίζει το χρόνο πίσω, στην αποφράδα εκείνη Κυριακή, για το ιταλικό ποδόσφαιρο και όχι μόνο, της 3ης Σεπτεμβρίου του 1989. Όταν ο Γκαετάνο Σιρέα στα 36 του, ένα χρόνο αφότου κρέμασε τα «βαριά» και γεμάτα διακρίσεις ποδοσφαιρικά του παπούτσια, άφηνε την τελευταία του πνοή σε ένα πολωνικό αυτοκινητόδρομο, παγιδευμένος σε ένα φλεγόμενο FIAT 125,στο οποίο επέβαινε μαζί με άλλους δυο ανθρώπους. Σε μια αποστολή για χάρη της αγαπημένης του Γιουβέντους.
Ο απροσπέλαστος «Μπιανκονέρο» λίμπερο!
Ο Σιρέα ξεκίνησε την πλούσια καριέρα του από την Αταλάντα σε θέση μεσοεπιθετικού και ευτυχώς για το ποδόσφαιρο, o Παραγουανός Χιριρμπέρτο Χερέρα, πριν ο «Γκάι» γίνει κάτοικος Τορίνο, το καλοκαίρι του 1974, τον μετέτρεψε σε λίμπερο.
Per la serie "se costui era *solo* un Libero":
— Peppino De Pinot (@de_pinot) January 25, 2019
Gaetano Scirea e quella volta che in un Napoli-Juventus del 9-1-1977 scattò sulla fascia come un'ala pura, puntò l'avversario, lo saltò, si accentrò e battè il portiere con una conclusione secca sul primo palo.
E il San Paolo muto. pic.twitter.com/8Knkr6YriP
Με την πάροδο των χρόνων, ο Σιρέα εξελισσόταν σε έναν πολύ σπουδαίο αμυντικό, επαναπροσδιορίζοντας το ρόλο του λίμπερο. Ένας παίκτης αρχοντικός, που δεν έπαιζε «βρώμικα» όπως συνέβαινε κατά κόρον, ειδικά την περίοδο εκείνη. Κύριο χαρακτηριστικό του ήταν η διορατικότητα και η σπιρτάδα στο «διάβασμα» του αντίπαλου επιθετικού. Ένας ηγέτης της αμυντικής γραμμής, πραγματικός καθοδηγητής-προπονητής στο χορτάρι, ο οποίος μπορούσε μεταξύ άλλων να μεταφέρει σωστά και με ψυχραιμία τη μπάλα προς τη μεσαία γραμμή. Μία «ήρεμη δύναμη» που υπήρξε το αντίπαλο δέος του Μπεκενμπάουερ και «προάγγελος» του Φράνκο Μπαρέζι.
Άξιο λόγου αποτελεί το γεγονός πως παρόλο που αγωνιζόταν ως τελευταίος στην αμυντική γραμμή, δεν τιμωρήθηκε ποτέ με κόκκινη κάρτα ενώ και στο επιθετικό σκέλος, όποτε προωθούταν μπορούσε να κάνει τη ζημιά.
In his time at Juventus, Gaetano Scirea won every UEFA Club and domestic competition (7 Serie A titles, 2 Italian Cups, 1 UEFA Cup, 1 Cup Winners' Cup, 1 European Cup, 1 UEFA Super Cup, and 1 Intercontinental Cup) - (He also won the World Cup in 1982) pic.twitter.com/aMtcoxmZ7D
— JuveFC (@juvefcdotcom) May 25, 2020
Πέρασε όλη του την καριέρα στη Γιουβέντους, κατακτώντας με τη φανέλα της όλους τους διαθέσιμους τίτλους που αναγνωρίζονταν από την Παγκόσμια και την Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία ποδοσφαίρου. Μέτρησε συνολικά 620 συμμετοχές στο ιταλικό ποδόσφαιρο, 550 εκ των οποίων με τη «Βέκια Σινιόρα» (4ος στη λίστα), εκτοξεύοντας το σύλλογο. Ένας ταλαντούχος αμυντικός που διέφερε για τις «λεπτές κινήσεις» του και εξελίχθηκε σε «θρύλο», τόσο για τις αγωνιστικές του επιδόσεις όσο και για το ήθος που πρέσβευε.
Οι ένδοξες στιγμές με τη «σκουάντρα ατζούρα» και η Ελλάδα!
Το κοντέρ σταμάτησε στο 78. Τόσες ήταν οι φορές που φόρεσε τη φανέλα με το εθνόσημο έως το 1986, με την Εθνική Ελλάδος να κατέχει ιδιαίτερη θέση στον κατάλογο αυτό. Και αυτό διότι απέναντι στη «γαλανόλευκη» έκανε το ντεμπούτο του σε ηλικία 22 χρονών, σε ένα φιλικό παραμονές πρωτοχρονιάς του 1976. Ένα 3-2 υπέρ των Ιταλών, με την γκολάρα του Σταύρου Σαράφη βέβαια να «κλέβει την παράσταση».
Σίγουρα καλές αναμνήσεις θα είχε ο «Γκάι» από την Ελλάδα και για έναν ακόμα λόγο. Δύο γκολ πέτυχε όλα κι’ όλα στην καριέρα του και το ένα εξ’ αυτών ήταν απέναντι στο αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα. Την τελευταία αγωνιστική του προκριματικού ομίλου για το Μουντιάλ του 1982, η Ιταλία σφράγισε το εισιτήριο σε ελληνικό έδαφος (2-0) με τον Σιρέα να σφραγίζει την πολύτιμη νίκη-πρόκριση, σε ένα τουρνουά που εν τέλει κατέκτησε, επικρατώντας στο κατάμεστο Σαντιάγο Μπερναμπέου με 3-1 της Γερμανίας.
Το χρονικό της τραγωδίας
Μετά τη συνταξιοδότησή του, ανέλαβε ευθύς αμέσως θέση στο τεχνικό τιμ, δίπλα στον άλλοτε συμπαίκτη του και έτερη «σημαία» του συλλόγου, Ντίνο Τζοφ, ο οποίο είχε επιλεγεί ως πρώτος προπονητής της Γιουβέντους.
Η «Γηραιά Κυρία» είχε κληρωθεί τότε, στον 1ο γύρο του Κυπέλλου UEFA με την πολωνική, Γκόρνικ Ζάμπρζε και τα «αχαρτογράφητα νερά» απαιτούσαν παρακολούθηση της ομάδας. Ο «κλήρος» έπεσε στον Γκαετάνο και εκείνος μετέβη στην Πολωνία για να κατασκοπεύσει την ομάδα που αγωνίζεται πλέον ο Λούκας Ποντόλσκι.
Κατά την επιστροφή στην πατρίδα ωστόσο, απόγευμα και υπό έντονη βροχή, κάπου ανάμεσα σε Βαρσοβία και Κρακοβία, κοντά στο χωριό Μπαμπσκ, η μοίρα του επεφύλασσε άσχημο παιχνίδι. Το όχημα που βρισκόταν, συγκρούστηκε μετωπικά με φορτηγάκι και λόγω της βενζίνης που υπήρχε στο πορτ-παγκάζ του επιβατικού, προκλήθηκε έκρηξη που έφερε την τραγωδία. Άλλοι λένε πως το φορτηγάκι ήταν από εκείνα που τροφοδοτούσαν πρατήρια καυσίμων. Μικρή σημασία έχουν όλα αυτά. Το τραγικό μαντάτο, για το οποίο πληροφόρησε η Domenica Sportiva, έκανε γρήγορα τον γύρο του κόσμου. Ο Γκαετάνο Σιρέα, ένας «θρύλος» της Γιουβέντους, ήταν πλέον νεκρός.
Εκείνη τη νύχτα έκλαψε όλη Ιταλία. Ο Γκαετάνο Σιρέα ήταν μια φυσιογνωμία γενικής αποδοχής απ’ όλους τους γείτονες, ανεξαρτήτως του εμβλήματος στη φανέλα που φορούσε. Οι λεγεωνάριοι παρόλα αυτά δεν ξεχνιούνται. Υπάρχει section στο μουσείο της ομάδας αφιερωμένο σε εκείνον ενώ επίσης το όνομα του σπουδαίου capitano έχει δοθεί σε εξέδρα του Ντελε Άλπι και μετέπειτα στο νυν στάδιο του συλλόγου, με τους «Μπιανκονέρι» να τιμούν ευλαβικά κάθε τέτοια μέρα του χρόνου έναν εκ των αιωνίων αρχηγών.
“Gaetano Scirea”, inaugurata l’esposizione allo Juventus Museum
— Juventus TV (@JuventusTV) September 3, 2019
On demand, qui ➡️ https://t.co/hPU75XvFLS ⬅️ pic.twitter.com/xdIgJjDJZY
Μάνος Φυρογένης
www.bnsports.gr
