Σαν σήμερα, πριν από 18 ολόκληρα χρόνια, ο Ηλίας Ηλιάδης σε ηλικία 17 ετών, κατακτά το χρυσό μετάλλιο στο τζούντο και κάνει περήφανη όλη την Ελλάδα στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας.
Ήταν 17 Αυγούστου 2004, όταν ο έφηβος Ηλίας Ηλιάδης συστήθηκε στο ελληνικό κοινό του τζούντο, νικώντας τον Ουκρανό αθλητή, Ρόμαν Γκόντιουκ, στον τελικό των 81 κιλών, για να σηκώσει την χώρα μας στον «7ο ουρανό», και παράλληλα να διαφημίσει αυτή τη πολεμική τέχνη που λίγοι γνώριζαν μέχρι πρότινος.
Ωστόσο, αξιοσημείωτη δεν ήταν μόνο αυτή η στιγμή ευφορίας και επιτυχίας για τον μικρό Ηλιάδη, αλλά και ο δρόμος προς τη κορυφή. Διότι, αυτός δεν ήταν διόλου εύκολος.
Συγκεκριμένα, ο Έλληνας αθλητής γεννήθηκε στη Γεωργία τον Νοέμβριο του 1986, με το όνομα Τζάρτζι Ζβιαντάουρι, και λόγω της πτώσης της Σοβιετικής Ένωσης, η χώρα ήταν σε… τραγική κατάσταση. Κάτι που μπορεί να αποτυπωθεί και από τις συνθήκες που προπονούταν. Καθώς το ντότζο που εκπαιδευόταν δεν είχε θέρμανση στους κρύους χειμώνες.
Στην ηλικία των 15 ετών, λόγω της σχέσης που είχε η οικογένειά του με τον Νίκο Ηλιάδη (προπονητής της Εθνικής Ελλάδος στο τζούντο), παρουσιάζεται η ευκαιρία να κυνηγήσει το όνειρό του, και κάπως έτσι υιοθετείται από τον Έλληνα τεχνικό και «γεννιέται» ο γνωστός σε όλους μας, Ηλίας Ηλιάδης!
Ο οποίος δύο χρόνια αργότερα, σε ηλικία μόλις 17 ετών, φτάνει στο «Έβερεστ» του παγκόσμιου τζούντο, κατακτώντας το χρυσό μετάλλιο με την Ελλάδα, όμως ο ίδιος δεν ξεχνάει ποτέ από που ήρθε, «η καρδιά μου είναι γεωργιανή και το μυαλό μου ελληνικό», ήταν τα λόγια του.
Μάλιστα, το χρυσό μετάλλιο του 2004 «άνοιξε» τη πόρτα και για μία άλλη μοναδική εμπειρία που θα ζούσε τέσσερα χρόνια αργότερα, στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου (2008), όντας ο πρώτος αθλητής που βγήκε στο γήπεδο για τη τελετή έναρξης, κρατώντας τη σημαία της Ελλάδας ψηλά.
Φοίβος Πεφάνης
