Το ημερολόγιο έδειχνε την 17η μέρα του Ιουνίου το 2010, όταν η Ελλάδα έγραφε ιστορία στα γήπεδα της Νοτίου Αφρικής, πανηγυρίζοντας την παρθενική της νίκη σε τελικά Μουντιάλ. Ο Κώστας Κατσουράνης θυμάται αποκλειστικά στο BN Sports εκείνη την επικράτηση επί της Νιγηρίας δίπλα στη φανέλα που φορούσε σε εκείνον τον αγώνα.
Συνέντευξη στον Νότη Χάλαρη
Η δεκαετία ανάμεσα στο 2004 και το 2014, είναι ίσως η πιο χρυσή στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου και όχι άδικα. Είναι η περίοδος όπου η Εθνική Ελλάδας έσπασε κάθε ρεκόρ, σε EURO και Μουντιάλ κάνοντας όλη την Ευρώπη να παραμιλάει μπροστά στην ποιότητά της. Μία από τις στιγμές που παραμένει ως ο… σελιδοδείκτης στο ιστορικό της βιβλίο, είναι η νίκη επί της Νιγηρίας το 2010. Είναι το πρώτο μας τρίποντο σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου και με το τελικό 2-1, καταφέραμε να την πανηγυρίσουμε με τον καλύτερο τρόπο.
Το ξεκίνημα με το αριστερό και η ψυχολογία ενόψει Νιγηρίας!
Το έργο της Ελλάδας ήταν από την αρχή δύσκολο. Στη μόλις δεύτερη παρουσία της σε τελικά Μουντιάλ, η χώρα μας είχε να αντιμετωπίσει σε όμιλο τις Αργεντινή, Νιγηρία και Ν. Κορέα. Αμφότερες ήταν αρκετά σκληρές ομάδες και από την πρώτη αγωνιστική, φάνηκε πόσο αδιαπέραστο ήταν το εμπόδιο για την Ελλάδα.
Η Νότια Κορέα επικρατεί με 2-0, δίχως να βρει αντίσταση και το σύνολο του Ότο Ρεχάγκελ βρίσκεται ήδη με την πλάτη στον τοίχο, αφού έπρεπε να κερδίσει τόσο τη Νιγηρία, όσο και την Αργεντινή του Μέσι. Παρά τις προσπάθειες, τα τέρματα των Λι και Παρκ στις αρχές των ημιχρόνων (7’ και 52’ αντίστοιχα), δεν επέτρεψαν στην Ελλάδα να πάρει τους τρεις πόντους.
Ανατροπή… ιστορίας!
Οι μοναδικές (και ελάχιστες) ελπίδες για το κάτι παραπάνω περνούσαν από το παιχνίδι απέναντι στη Νιγηρία. Η Ελλάδα ήθελε μόνο νίκη για να μείνει ζωντανή, όμως ο Ούτσε πρόλαβε να παγώσει τους πάντες στο 16ο λεπτό, ανοίγοντας το σκορ για τη Νιγηρία. Η Ελλάδα έβλεπε μία ακόμα ήττα να έρχεται, αλλά η πρόωρη αποβολή του Καϊτά (33’) άλλαξε τα δεδομένα.
Οι «γαλανόλευκοι» είναι σαφώς καλύτεροι και επέβαλλαν τον ρυθμό τους, χάνοντας αρκετές φάσεις. Στο 44’, ήρθε αυτό που ήθελε ο Ότο Ρεχάγκελ. Ο Κώστας Κατσουράνης βρίσκει τον Δημήτρη Σαλπιγγίδη και εκείνος εκτελεί τον Ενιεάμα για το 1-1 πριν τη λήξη του πρώτου σαρανταπενταλέπτου. Ένα τέρμα που έδωσε… φτερά τους παίκτες της Ελλάδας για το δεύτερο μέρος. Έπειτα από τη μόνιμη πίεση της χώρας μας προς τους Νιγηριανούς, ο Βασίλης Τοροσίδης ολοκληρώνει την ανατροπή.
Στο 71’, με ωραίο δεξί σουτ ματώνει τα αντίπαλα δίχτυα και στέλνει την Ελλάδα στον… 7ο ουρανό. Στο τελευταίο σφύριγμα της λήξης, η ιστορία έχει γραφτεί. Η χώρα μας πανηγυρίζει την πρώτη της νίκη σε τελικά Μουντιάλ και πλέον είναι ζωντανή να κυνηγήσει την πρόκριση.
Λύγισε μπροστά στον Μέσι και την παρέα του…
Βέβαια, σε ρεαλιστικό πλαίσιο, κάτι άλλο πέρα από ήττα απέναντι στην Αργεντινή του Μαραντόνα, θα ήταν θαύμα για την Ελλάδα. Μιλάμε για ένα σύνολο που ήταν φαβορί για την κατάκτηση και είχε μέσα παίκτες όπως ο Μέσι, Αγουέρο, Μιλίτο, Βερόν κλπ. Από το πρώτο λεπτό, η χώρα μας προσπάθησε να αντισταθεί στην ποιότητα των αντιπάλων της, όμως η τύχη δεν ήταν με το μέρος της.
Αναγκαστικές αλλαγές, λίγες ευκαιρίες και μία Αργεντινή που έφτιαχνε φάσεις από το πουθενά. Τελικά, η αντίσταση της Ελλάδας κράτησε μέχρι το 76’, όταν άνοιξε το σκορ ο Μαρτίνς Ντεμιχέλις, ενώ στο 88’, ο Παλέρμο τελείωσε το ματς και τα όνειρα πρόκρισης για την Ελλάδα από τη συνέχεια του Μουντιάλ.
Κατσουράνης: «Είχαμε απίστευτα συναισθήματα χαράς – Αξίζαμε τη νίκη με τη Νιγηρία»
Ο Κώστας Κατσουράνης ήταν από τα βασικά στελέχη εκείνης της ομάδας, αγωνιζόμενος ως βασικός κόντρα στη Νιγηρία. Ο ίδιος μίλησε στο BN Sports και μαζί με τη φανέλα που φορούσε στο παιχνίδι, θυμάται τι συνέβη τότε.
- Αρχικά πες μου τι θυμάσαι πιο έντονα από εκείνη τη νίκη;
«Αρχικά θυμάμαι απίστευτα συναισθήματα χαράς γιατί είχαμε μείνει ζωντανοί στο κυνήγι της πρόκρισης στους 16 του Παγκόσμιου Κυπέλου. Ήταν μεγάλη και απίστευτη η ικανοποίηση, και αποκτήσαμε ακόμα μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση για την συνέχεια»
- Πριν το παιχνίδι το πιστεύατε ότι θα καταφέρετε να κερδίσετε;
«Είχαμε πίστη ότι μπορούσαμε να κερδίσουμε το παιχνίδι παρόλο που δεν είμασταν πολύ καλοί στο πρώτο ματς, το είχαμε αφήσει πίσω. Είχαμε μιλήσει μεταξύ μας και είχαμε πει ότι πάμε πιο συγκεντρωμένοι και να κάνουμε λιγότερα λάθη απ τον αντίπαλο για να πάρουμε τη νίκη. Στηρίζαμε ο ένας τον άλλον, είχαμε πολύ καλό κλίμα μεταξύ μας, χαβαλέ όσο πρέπει με όρια και σεβασμό. Δηλαδή, ότι χρειαζόμαστε για να προσπαθήσουμε να κερδίσουμε το επόμενο ματς δηλαδή τη Νιγηρία»
- Τι λέγατε στα αποδυτήρια και πως ένιωσες όταν έγινε το 1-1;
«Ένιωσα χαρά μεγάλη στο 1-1 γιατί το δικαιούμασταν βάση ευκαιριών και θέλαμε να ισοφαρίσουμε πριν τελειώσει το α’ ημίχρονο και το πετύχαμε. Στο ημίχρονο είμασταν σίγουροι ότι θα βγούμε στο δεύτερο ημίχρονο και θα σκοράρουμε 1 και 2 φορές και θα πάρουμε το ματς. Σίγουρα παίζαμε καλά και είχαμε πίστη ότι θα τα καταφέρουμε»
- Η κόκκινη κάρτα στο 1-0 σας έδωσε ώθηση και ποιο ήταν το κλειδί της νίκης;
«Δεν ξέρω αν μας έδωσε ώθηση αλλά σίγουρα η κόκκινη κάρτα μας έδωσε έναν παίχτη παραπάνω αλλά αυτό στο ποδόσφαιρο δεν σημαίνει ότι θα ανατρέψεις το σκορ που ήταν 1-0 για την Νιγηρία. Σίγουρα μας βοήθησε ψυχολογικά αλλά γενικά και 11 έναντι 11, είμασταν καλύτεροι αν θυμάμαι καλά οπότε όταν βρεθήκαμε και με έναν παίχτη παραπάνω κάναμε παρά πολλές ευκαιρίες για ματς Παγκόσμιου Κυπέλου και έπρεπε να έχουμε μεγαλύτερη σε έκταση νίκη, βάση εικόνας του ματς. Ήμασταν πολύ ανώτερη ομάδα απ την Νιγηρία. Μην ξεχνάμε ότι και εμείς μείναμε με δέκα στο Μουντιάλ του ‘14 με την βλακεία μου να φάω κόκκινη αλλά δεν χάσαμε άρα θεωρώ ότι ήταν μια απ τις καλύτερες εμφανίσεις μας γενικά σε Παγκόσμιο Κύπελο με πολλές τελικές για εμάς»
- Τελικά δεν προκριθήκατε στην επόμενη φάση. Είχατε απογοητευτεί;
«Παλέψαμε αρκετά αλλά δεν είχαμε απογοήτευση γιατί τα δώσαμε όλα και σε αυτό το ματς. Δυστυχώς, ήταν καλύτερη ομάδα η Αργεντινή από εμάς, υπήρχε διαφορά στο συγκεκριμένο ματς είχαμε και τρεις αναγκαστικές αλλαγές (ατυχία) αλλά ξέραμε ότι είχαμε φτάσει να παίζουμε την πρόκριση στο τελευταίο ματς του ομίλου σε Παγκόσμιο Κύπελο και αυτό είναι πάντα σπουδαίο για μια χώρα σαν την Ελλάδα με το ποδόσφαιρο που έχει και τις υποδομές και τις παροχές που δεν προσφέρει στον Έλληνα ποδοσφαιριστή σε σημαντικές ηλικίες. Ήμασταν πολύ περήφανοι για την εικόνα μας»
- Η πιο έντονη στιγμή σου από το ματς και μια ιστορία που λίγοι ξέρουν
«Η πιο έντονη στιγμή μας ήταν οι πανηγυρισμοί μετά τη νίκη με τη Νιγηρία και γενικά πάντα σε ένα EURO ή ένα Μουντιάλ όλα τα ζεις πολύ έντονα και είναι αξέχαστες στιγμές γενικά. Από ιστορία, θυμάμαι κάτι πολύ απλό. Στο δωμάτιο μας ήμουν με τον Αβραάμ Παπαδόπουλο. Πριν κοιμηθούμε κάθε βράδυ είχε ένα έπιπλο μέσα το δωμάτιο μας, καφέ και παλιό σαν αυτά που είχαμε στα χωριά μας και πάντα πριν κοιμηθούμε σκοτώναμε αρκετά μυρμήγκια αφρικάνικα με σαγιονάρα ή με κάτι τέλος πάντων (γέλια)»
*Η φωτογραφία και η φανέλα βρίσκονται στο Chal’s football Museum (βρείτε σε Facebook και Instagram) στον Πειραιά, το οποίο είχε επισκεφτεί ο Κώστας Κατσουράνης.
