Μια ημερομηνία, δύο ευρωπαϊκοί τελικοί, δύο ήττες. Στην καριέρα του στην Άρσεναλ, ο Αρσέν Βενγκέρ μέτρησε αρκετούς τίτλους. Ωστόσο αυτός που έλειψε περισσότερο από όλους, ήταν ένας ευρωπαϊκός. Οι «κανονιέρηδες» έφτασαν σε δύο τελικούς στην αρχή της χιλιετίας, όμως και οι δύο είχαν κοινό παρονομαστή την... 17η Μαΐου!
Σχετικά Άρθρα
Άρσεναλ - Βαλένθια 1980: Ο πρώτος ευρωπαϊκός τελικός που κρίθηκε στα πέναλτι, βάζοντας «ταφόπλακα» στα όνειρα των «κανονιέρηδων» για τίτλο σε σεζόν 70 αγώνων! (video)
Αρσέν Βενγκέρ: Από το «Arsene who?» στους… Invincibles του 2004! (video)
Αναμφίβολα, η Άρσεναλ του Αρσέν Βενγκέρ αποτελεί μια από τις καλύτερες ομάδες της Ευρώπης στο ξεκίνημα του μιλένιουμ. Το εξαιρετικό ποδόσφαιρο που έπαιζαν εκείνη την εποχή οι «κανονιέρηδες» ήταν αξεπέραστο, με αποκορύφωμα φυσικά την κατάκτηση της Premier League χωρίς ήττα σε σεζόν 38 αγώνων, ένα σερί που σταμάτησε στους 49! Ωστόσο, στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις η ομάδα του Λονδίνου δεν είχε την ίδια τύχη με τις εγχώριες.
Αρχής γενομένης από το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ της σεζόν 1999/2000, οι «κανονιέρηδες» είχαν την ευκαιρία να επιστρέψουν στους ευρωπαϊκούς τίτλους, μετά την κατάκτηση του Κυπέλλου Κυπελλούχων κόντρα στην Πάρμα το 1994. Η πορεία στο θεσμό πετυχημένη για την Άρσεναλ, αφού κατάφερε να φτάσει ως τον τελικό, αποκλείοντας κατά σειρά Ναντ, Ντεπορτίβο Λα Κορούνια, Βέρντερ Βρέμης και Λανς. Στο Πάρκεν της Κοπεγχάγης η ομάδα του Βενγκέρ βρήκε μπροστά της την Γαλατάσαραϊ. Η τούρκικη ομάδα στον απόηχο των επεισοδιακών ημιτελικών κόντρα στην Λιντς, όπου μάλιστα δολοφονήθηκαν δύο Άγγλοι οπαδοί, είχε την ευκαιρία να γίνει η πρώτη ομάδα από την χώρα της που θα σηκώσει ευρωπαϊκό τίτλο.
Έτσι κι έγινε! Η κανονική διάρκεια την αναμέτρησης ολοκληρώθηκε χωρίς σκορ, όπως ακριβώς και η παράταση, με τον τελικό να οδηγείται στα πέναλτι, μια διαδικασία που δεν ξυπνά καλές αναμνήσεις στους φίλους της Άρσεναλ. Στην παράταση μάλιστα, ο σταρ της Γαλατά, Γκεόργκι Χάτζι αντίκρισε την κόκκινη κάρτα για μπουνιά στον εμβληματικό αρχηγό των Λονδρέζων, Τόνι Άνταμς. Στα πέναλτι λοιπόν, οι Νταβόρ Σούκερ και Πατρίκ Βιεϊρά αστόχησαν, με τον Γκεόργκι Ποπέσκου να χαρίζει το τρόπαιο στους Τούρκους.
Αυτός ήταν ο πρώτος από τους δύο χαμένους ευρωπαϊκούς τελικούς για τον Αρσέν Βενγκέρ, όμως ο δεύτερος ήταν αναμφίβολα πιο επώδυνος.
Champions League 2005/06, η καλύτερη ευρωπαϊκή πορεία της Άρσεναλ του Αλσατού. Αφού στους «16» η «Βασίλισσα» του Ζιντάν και του Ρονάλντο τους... υποκλίθηκε, αφού στους «8» η Γιουβέντους του άλλοτε αρχηγού Βιεϊρά δεν κατάφερε να τους σταματήσει και στα ημιτελικά η Βιγιαρεάλ έπεσε πάνω στο «τείχος» Γενς Λέμαν, οι «κανονιέρηδες» έκλεισαν θέση στον τελικό του Παρισιού.
Ήταν ο 50ος τελικός στην ιστορία της διοργάνωσης και σαν φόρος τιμής ως έδρα διεξαγωγής επιλέχθηκε το Σταντ ντε Φρανς, όπως άλλωστε στον πρώτο μεταξύ Ρεάλ Μαδρίτης και Ρεμς το 1956. Για τον Βενγκέρ ο τελικός κόντρα στην Μπαρτσελόνα ήταν ο μόχθος όλων των ετών που υπηρέτησε στον πάγκο των Λονδρέζων. Άλλωστε η Άρσεναλ δεν έχει καταφέρει από τότε να βρεθεί σε άλλον.
Τα πράγματα ωστόσο δεν πήγαν κατ’ ευχή. Στα πρώτα λεπτά η Άρσεναλ ήταν καλύτερη στον αγωνιστικό χώρο, αλλά στο 18’ ήρθε η φάση που άλλαξε εντελώς την εικόνα του τελικού. Ο Σάμουελ Ετό έκλεψε την μπάλα από τον Αλεξάνταρ Χλεμπ, έπαιξε το «ένα-δύο» με τον Ροναλντίνιο και βγήκε απέναντι στον Λέμαν. Ο Γερμανός γκολκίπερ βγήκε από την περιοχή του για να φτάσει πρώτος στην μπάλα, αλλά ο φορ της Μπαρτσελόνα ήταν πιο γρήγορος και την «τσίμπησε», με αποτέλεσμα ο Λέμαν να τον ανατρέψει. Στην εξέλιξη της φάσης ο Ζιουλί σκόραρε, όμως ο Νορβηγός ρέφερι είχε σφυρίξει ήδη. Ο Λέμαν αντίκρυσε την κόκκινη κάρτα, η μπάλα στήθηκε για φάουλ και το γκολ δε μέτρησε.
Όλα… λάθος θα έλεγε κανείς, με το σφύριγμα του Χάουγκε να στερεί από το κοινό έναν «κανονικό» τελικό μεταξύ Άρσεναλ και Μπαρτσελόνα. Ο Βενγκέρ αναγκάστηκε να αποσύρει τον Ρομπέρτ Πιρές από το ματς για να περάσει τον Μάνουελ Αλμούνια στη θέση του. Αυτή ήταν και η αιτία που «ράγισε το γυαλί» στις σχέσεις των δύο Γάλλων, με τον Πιρές να αποχωρεί από τον σύλλογο, καθώς θεώρησε λάθος την επιλογή του Αλσατού.
Παρά το αριθμητικό μειονέκτημα, οι «κανονιέρηδες» κατάφεραν να σκοράρουν πρώτοι, μετά από φάουλ του Τιερί Ανρί και κεφαλιά του Σολ Κάμπελ. Ωστόσο, στο τελευταίο τέταρτο του ματς, ο αστάθμητος παράγοντας, Χένρικ Λάρσον, έκανε τη διαφορά στην αναμέτρηση και ώθησε την Μπαρτσελόνα στην κατάκτηση του τροπαίου, με σκόρερ τους Ετό και Μπελέτι.
Ο Βενγκέρ έκατσε στον πάγκο της Άρσεναλ από το 1996 ως το 2018. Σε αυτά τα 22 χρόνια, έφτασε σε δύο ευρωπαϊκούς τελικούς, αλλά είχε την ατυχία και οι δύο τελικοί να διεξαχθούν στην ίδια, γρουσούζικη για εκείνον, 17η Μαΐου. Κι ας κατάφερε την ίδια ημερομηνία να κατακτήσει το Κύπελλο Αγγλίας κόντρα στην Σαουθάμπτον το 2003 (1-0) και το 2014 κόντρα στην Χαλ Σίτι (3-2 παρ.). Ένας ευρωπαϊκός τίτλος δεν ήρθε ποτέ για τον Αλσατό και αποτελεί το μοναδικό «μελανό» σημείο στην καριέρα του στο Λονδίνο. Ίσως να χρειαζόταν μια τρίτη και φαρμακερή, αλλά δεν ήρθε ποτέ...
Βασίλης Βασιλείου
