Η απαράμιλλη ποιότητα ενός αμυντικού που τον μετέτρεψε σε έναν εκ των κορυφαίων στην ιστορία του ποδόσφαιρου. Μία μέρα σαν και σήμερα, το 1941, ο Μπόμπι Μουρ ήρθε στη ζωή και το BN Sports σας ξεχωρίζει 5+1 στιγμές που θα μείνουν ανεξίτηλες στον ποδοσφαιρικό κόσμο.
«Εάν δεν δεχθείς ποτέ ένα γκολ, θα κερδίσεις περισσότερα παιχνίδια από όσα θα χάσεις». Αυτή είναι η φράση που συντροφεύει τον Μπόμπι Μουρ μέχρι και σήμερα στον ποδοσφαιρικό κόσμο. Μία μορφή που έγραψε ιστορία τόσο σε συλλογικό όσο και σε εθνικό επίπεδο, με αποκορύφωμα τη συμμετοχή του στην Αγγλία του 1966, που είναι και το μοναδικό Παγκόσμιο Κύπελλο που έχει κατακτήσει.
Φυσικά, δεν είναι μόνο εκείνη η στιγμή που κάνει τον Μπόμπι Μουρ να βρίσκεται στο χρονοντούλαπο της ιστορίας ως ο κορυφαίος αμυντικός. Με αφορμή τη γέννηση του, που είναι σαν σήμερα, το 1941, το BN Sports σας θυμίζει 5+1 στιγμές που δεν θα ξεχάσει ποτέ το κοινό του αθλήματος.
Ο μοναδικός τίτλος της Εθνικής Αγγλίας…
Πριν λίγους μήνες προσπάθησε να φέρει επιτέλους, το EURO στο… σπίτι. Όμως η Ιταλία της χάλασε τα σχέδια και η Εθνική Αγγλίας έμεινε χωρίς τίτλο για ακόμη μία φορά. Τελευταία φορά που κατάφερε να σηκώσει κάποια κούπα, ήταν το μακρινό 1966. Ανάμεσα στα βασικά μέλη ήταν και ο Μπόμπι Μουρ.
Ο Άγγλος στόπερ ήταν βασικός και αναντικατάστατος στα πλάνα του Αλφ Ράμσεϊ, φορώντας το περιβραχιόνιο του αρχηγού σε όλα τα ματς. Μάλιστα, στον μεγάλο τελικό με την Δυτική Γερμανία, σημείωσε δύο ασίστ και ήταν ο άνθρωπος που σήκωσε το τρόπαιο του Παγκοσμίου Κυπέλλου στον ουρανό του παλιού Γουέμπλεϊ. Αναμφίβολα, η φωτογραφία που σηκώνει το τρόπαιο, είναι αυτή που κάθε Άγγλος οπαδός έχει ως… κορνίζα.
Βασικός μέλος της μεγάλης και… ευρωπαϊκής Γουέστ Χαμ!
Ήταν το καλοκαίρι του 1958, όταν η Γουέστ Χαμ ανακοίνωσε πως ο 17χρονος Μπόμπι Μουρ γίνεται… επαγγελματίας. Ένα αμούστακο παιδί με τρομερές δυνάμεις αλλά και χαρακτηριστικά άλλου επιπέδου. Αμέσως πήρε θέση βασικού και έγινε βασικό μέλος στην «χρυσή» εποχή του λονδρέζικου συλλόγου στη δεκαετία του 60’.
Έπαιξε συνολικά για 16 χρόνια στα «σφυριά» κατακτώντας ένα FA Cup το 1964 αλλά και τον μοναδικό ευρωπαϊκό τίτλο της ομάδας το 1965. Ήταν το Κύπελλο Κυπελλούχων, όπου η ομάδα του επικράτησε με 2-0 της Μόναχο 1860. Κατέγραψε πάνω από 225 συμμετοχές σε όλες τις διοργανώσεις και είχε πάρει μέχρι και το περιβραχιόνιο του αρχηγού πριν αποχωρήσει στη Φούλαμ.
Το φινάλε στα «λιοντάρια»
Λίγο πριν αποχωρήσει από τη Γουέστ Χαμ, ο Μπόμπι Μουρ είχε να διαχειριστεί ένα άλλο «τέλος εποχής». Ήταν Νοέμβρης του 1973, όταν ο Αλφ Ράμσεϊ χρησιμοποίησε για τελευταία φορά τον έμπειρο αμυντικό στην Εθνική Αγγλίας. Ήταν ένα φιλικό ματς απέναντι στην Ιταλία, στο οποίο, μάλιστα, οι Ιταλοί είχαν πανηγυρίσει την πρώτη τους νίκη κόντρα στα «λιοντάρια», χάρη στο γκολ του Φάμπιο Καπέλο.
Ο Μουρ έπαιξε βασικός με το περιβραχιόνιο και στη συνέχεια άφησε το εθνόσημο, έχοντας συνολικά 108 παραστάσεις στις πλάτες του. Μάλιστα, αυτό το στατιστικό αποτελούσε ρεκόρ για την εθνική ομάδα, ξεπερνώντας τον Τσάρλτον που είχε 106.
Όταν έπρεπε να παίξει κόντρα στην… αγάπη του!
Μετά την αποχώρηση από την Γουέστ Χαμ, ήρθε η Φούλαμ η οποία του έδωσε την απαραίτητη… εμπιστοσύνη που χρειαζόταν ο Μπόμπι Μουρ στα 33 του χρόνια. Με την ομάδα του Λονδίνου είχε αξιόλογες παρουσίες, με αποκορύφωμα τον τελικό του FA Cup το 1975. Η μοίρα, όμως τα έφερε έτσι που ο αντίπαλος ήταν η αγαπημένη του… Γουέστ Χαμ.
Ωστόσο, δεν μπόρεσε να την πληγώσει, καθώς ο Άλαν Τέιλορ είχε κάνει τα μαγικά του και με δύο γκολ, χάρισε τον τίτλο στα «σφυριά». Στη Φούλαμ έμεινε για δύο χρόνια, μέχρι να πάρει το αεροπλάνο για την Αμερική και να κάνει εκεί τις τελευταίες εμφανίσεις της καριέρας του.
Για μία βραδιά… «ερυθρόλευκος»
Ήταν Ιούνιος του 1972. Ο Ολυμπιακός του Άλαν Άσμαν έχει κανονίσει φιλικό με την Κορίνθιανς και το «Γ. Καραϊσκάκης» γεμίζει από κόσμο. Ωστόσο, η βραδιά γίνεται ακόμα πιο ιδιαίτερη. Στα «ερυθρόλευκα» αναμένεται να ντυθεί για εκείνο το παιχνίδι ο Μπόμπι Μουρ. Φίλος του τότε προπονητή των Πειραιωτών, που αποδέχτηκε την πρόκριση και έκανε το στάδιο να είναι ασφυκτικά γεμάτο για να τον δει να παίζει.
Δίχως να δυσκολευτεί στην προσαρμογή, ο Μουρ ξετύλιξε την ποιότητά του στο χορτάρι. Μπορεί στη γλώσσα να είχε… θεματάκια όμως αυτό δεν τον εμπόδισε να παραδεχθεί στο «Φως των Σπορ» πόσο του άρεσε η παρουσία του εκεί, ακόμα και αν ήταν για μία και μοναδική φορά.
Η νύχτα που το «Γ. Καραϊσκάκης» τον θαύμασε κόντρα στην Ελλάδα
Βέβαια, δεν ήταν η πρώτη φορά που επισκέφτηκε την χώρα μας. Στους προκριματικούς πριν το EURO του 1972, η Αγγλία είχε στον όμιλό της την Εθνική Ελλάδας. Η ανωτερότητα ήταν εμφανή από το πρώτο ματς στην Αγγλία, με το σκορ να λήγει στο 3-0 υπέρ των «λιονταριών». Ωστόσο, παρά την διαφαινόμενη διαφορά, το «Γ. Καραϊσκάκης» γέμισε από κόσμο προκειμένου να δει τα αστέρια του Ράμσεϊ. Ανάμεσα σε αυτά και ο Μουρ.
Ήταν 1η Δεκέμβρη του 1971. Ο Άγγλος στόπερ ξεκίνησε βασικός κόντρα στην Ελλάδα και κράτησε για ακόμη μία φορά το μηδέν απέναντι στην τριάδα των Νικολαϊδη, Αντωνιάδη και Παπαϊωάννου. Η εικόνα του με τα κόκκινα μέσα στο ελληνικό στάδιο παραμένει από αυτές που θυμάται το ελληνικό κοινό.
Νότης Χάλαρης
