Το γήπεδο της Λεωφόρου κρύβει στα «σπλάχνα» του έναν από τους πιο ενδιαφέροντες μύθους του εγχώριου αθλητισμού. Ο λόγος για την ιστορία πίσω απ' το -ανεπίσημο- όνομα του κλειστού γηπέδου που βρίσκεται κάτω από τις κερκίδες του, και δεν είναι άλλο από το «Ο Τάφος του Ινδού».
Σαν σήμερα, πριν από 61 χρόνια, στις 8 Ιανουαρίου του 1961 εγκαινιάζεται το κλειστό γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας, με την ομάδα του «τριφυλλιού» να υποδέχεται αυτή του Μίλωνα και να επικρατούν με 94-60. Ήταν μάλιστα το πρώτο κλειστό γήπεδο στην Ελλάδα, χωρητικότητας 1.500 θεατών και αποτέλεσε αυτόματα την έδρα των τμημάτων καλαθοσφαίρισης και πετοσφαίρισης του Παναθηναϊκού. Το γήπεδο αυτό όμως έχει μια ιδιαίτερη και κινηματογραφική ονομασία καθώς είναι γνωστό σε όλους ως «Τάφος του Ινδού».
Οι απόψεις για την προέλευση της ονομασίας διίστανται και κανείς δεν μπορεί να είναι απόλυτα σίγουρος πια ισχύει. Ο μύθος όμως μεταφέρεται από στόμα σε στόμα, από γενιά σε γενιά και για τους φιλάθλους του Παναθηναϊκού προκαλεί δέος και συγκίνηση με τον «Τάφο του Ινδού» να έχει μια ιδιαίτερη θέση σε κάθε... πράσινη καρδιά!
Σπάνια φωτογραφία από τα εγκαίνια του γηπέδου
Eγκαίνια του Κλειστού Γηπέδου Μπάσκετ της Λεωφόρου. Ο Τάκης Παπακωνσταντόπουλος δέχεται την ανθοδέσμη από τον αρχηγό του Μίλωνα, Κουταλάκη.
«Ο Τάφος του Ινδού», από ταινία... γήπεδο!
Η επικρατέστερη εκδοχή θέλει το όνομα να έχει βγει από έναν ερασιτέχνη καλαθοσφαιριστή του Παναθηναϊκού, τον Τάσο Στεφάνου, ο οποίος αγωνιζόταν για χρόνια στα τμήματα υποδομής της ομάδας και συνέχισε την καριέρα του ως γενικός διευθυντής της ΚΑΕ. Μια θέση που κράτησε για περίπου πέντε δεκαετίες. Σύμφωνα με συνεντεύξεις του, η ιδέα για το όνομα του ήρθε έπειτα από έξοδο με κάποιους συμπαίκτες του στον κινηματογράφο «Αρτζεντίνα» -που λειτουργούσε στη γωνία Παναθηναϊκού και Αλεξάνδρας μέχρι το 1993- κατά τη διάρκεια της οποίας παρακολούθησαν το έργο του Φριτς Λανγκ: «Ο Τάφος του Ινδού». Ο μύθος αναφέρει πως όταν είδε τα σκαλιά στη σκηνή του χορού της ταινίας του θύμιζαν αυτά του γηπέδου και πριν το καταλάβει με μια φράση έγινε... νονός!
«Είχα πάει με κάποιους φίλους στην Αρτζεντίνα να δούμε το έργο. Σε μια σκηνή, ο πρωταγωνιστής πρέπει να κατέβει δυο μεγάλες σειρές από σκαλιά. Βλέποντας τη σκηνή αναφώνησα: Ρε παιδιά, το γήπεδό μας. Έγινε χαμός από τα γέλια. Αργότερα το είπα στον δημοσιογράφο Γιώργο Δόγα, και έτσι έμεινε», λέει χαρακτηριστικά σε μια από τις συνεντεύξεις του.
Μια δεύτερη εκδοχή αποδίδει την ονομασία σ’ έναν δημοσιογράφο, ο οποίος, περιγράφοντας τη στενότητα του χώρου κατά τα εγκαίνιά του, το 1961, με τον αγώνα της εφηβικής ομάδας μπάσκετ του Παναθηναϊκού εναντίον του Μίλωνα, ονομάτισε το γυμναστήριο «Ο Τάφος του Ινδού» πάλι από την ομώνυμη ταινία του Φριτς Λανγκ, που προβλήθηκε το 1959.
Δεν αποκλείεται να υπάρχει και τρίτη και τέταρτη εκδοχή ίσως όμως είναι καλύτερα να κρατήσει τη μορφή αστικού μύθου όλη αυτή η ιστορία. Άλλωστε, πολλές φορές η πραγματικότητα καταστρέφει τη μαγεία του μύθου και η αλήθεια είναι ότι το γήπεδο αυτό έχει αποκτήσει, πλέον, μυθικές διαστάσεις.
Κατά τα πρώτα χρόνια λειτουργίας του γηπέδου οι αγώνες δίνονταν κάτω από αντίξοες συνθήκες καθώς συχνά πλημμύριζε, ενώ η θέρμανση ήταν ελλιπής.
«Ήταν το πρώτο γήπεδο, που δεν είχε τσιμέντο. Το δάπεδο ήταν φτιαγμένο από ένα μείγμα φελλού και πίσσας. Για την εποχή ήταν κάτι πρωτοποριακό, καθώς ο αγωνιστικός χώρος δεν ήταν τόσο σκληρός, όπως στα υπόλοιπα γήπεδα. Το ευχαριστιόμασταν, δηλαδή. Ωστόσο, δεν είχαμε κλείσει το πάνω μέρος, για να υπάρχει ... φυσικός εξαερισμός. Όταν έβρεχε λοιπόν, βγάζαμε κουβάδες και σφουγγαρίζαμε. Με την πάροδο του χρόνου, μπήκαν τα τζάμια και έτσι δεν έμπαινε το νερό από πάνω. Καμιά φορά, όμως, φούσκωνε ο αγωνιστικός χώρος», περιγράφει ο Τάσος Στεφάνου σε μια συνέντευξη του. 
Τίτλοι, χρήση και μετονομασία
Στον «Τάφο του Ινδού» η ομάδα καλαθοσφαίρισης του Παναθηναϊκού κατέκτησε 14 Πρωταθλήματα Ελλάδας από το 1961 έως το 1984, ενώ αγωνίστηκε εκεί έως την έλευση του Νίκου Γκάλη το 1992. Ανάλογες διακρίσεις είχαν και οι ομάδες της ανδρικής και γυναικείας πετοσφαίρισης του Παναθηναϊκού που χρησιμοποίησαν επί δεκαετίες το γήπεδο.
Τον Σεπτέμβριο του 2015 και με αφορμή την εκδήλωση «Honouring our Legacy» όπου τιμήθηκαν οι κορυφαίοι παίκτες στην ιστορία του μπασκετικού Παναθηναϊκού, ο ερασιτέχνης αποφασίζει να μετονομάσει το κλειστό γήπεδο σε «Παύλος Γιαννακόπουλος» τιμώντας με αυτόν τον τρόπο τον σπουδαιότερο παράγοντα του συλλόγου που γιγάντωσε το τμήμα μπάσκετ, ενώ είχε σημαντικότατη συνεισφορά και στα τμήματα του ερασιτέχνη. Το γήπεδο πήρε και επίσημα την ονομασία «Παύλος Γιαννακόπουλος» στις 23 Σεπτεμβρίου 2015.
Στις 13 Μαΐου του 2017, επί προεδρίας Δημήτρη Μπαλτάκου, αποφασίστηκε η μετονομασία σε «Παύλος και Θανάσης Γιαννακόπουλος» με σκοπό να τιμηθεί και ο αδερφός του, Θανάσης, που είχε φύγει πριν από λίγους μήνες από ζωή. Πλέον αποτελεί έδρα του γυναικείου τμήματος και των τμημάτων υποδομής Μπάσκετ και πετοσφαίρισης, μεταξύ άλλων, ενώ εκεί λαμβάνουν χώρο και οι γενικές συνελεύσεις, οι ψηφοφορίες και οι εορτασμοί του ερασιτέχνη Παναθηναϊκού.
Ευτυχία Γιαπουτζή
www.bnsports.gr
