Η συγκεκριμένη ανταλλαγή ενέπλεκε τρεις ομάδες, τους Νιού Όρλεαν Χόρνετς (σημερινούς Πέλικανς), τους Λος Άντζελες Λέικερς και τους Χιούστον Ρόκετς.
Πιο συγκεκριμένα, ο Κρις Πολ θα έφευγε από τους Χόρνετς για να ενταχθεί στο δυναμικό των Λέικερς και ως αντάλλαγμα η ομάδα από τη Νέα Ορλεάνη θα έπαιρνε τους Λαμάρ Όντομ, Λουίς Σκόλα και Γκόραν Ντράγκιτς από το Χιούστον. Με τη σειρά τους οι Ρόκετς θα αποκτούσαν τον Πάου Γκασόλ από τους «Λιμνανθρώπους» και ένα pick πρώτου γύρου των Νιου Γιορκ Νικς, το οποίο είχαν εξασφαλίσει σε προηγούμενο trade οι Χόρνετς.
Λίγο μετά τη σύναψη της τριπλής αυτής συμφωνίας, ο Ντέιβιντ Στερν άσκησε βέτο και ματαίωσε το trade. Πως συνέβη αυτό;
Η κατάσταση ήταν ιδιαίτερα περίπλοκη. Οι Χόρνετς αντιμετώπιζαν τεράστια οικονομικά προβλήματα και είχαν εξαγοραστεί από τους υπόλοιπους 29 ιδιοκτήτες ομάδων της λίγκας, με ίσο μετοχικό κεφάλαιο, κατόπιν πρωτοβουλίας του ίδιου του Στερν, ο οποίος λειτουργούσε και ως εκπρόσωπός τους.
Τα συμφέροντα ήταν πολλά και αντικρουόμενα. Ο Στερν βγήκε μπροστά και έβαλε φρένο σε αυτή την κίνηση, μια απόφαση που μέχρι και σήμερα θεωρείται από τις πλέον αμφιλεγόμενες στην 30ετή θητεία του ως Κομισάριος του NBA. Η εξήγηση που δόθηκε τότε, έκανε λόγο για προσπάθεια αποτροπής δημιουργίας μιας super team στο Λος Άντζελες, που θα καταργούσε τους κανόνες του fair-play.
Ωστόσο, το εν λόγω επιχείρημα έπεσε στο κενό, όταν μία εβδομάδα αργότερα ο Κομισάριος άναψε το «πράσινο» φως για τη μετακίνηση του CP3 στους Κλίπερς. Ο Πολ απαίτησε εν πολλοίς να αποχωρήσει από τους Χόρνετς, το συμβόλαιό του οποίου έληγε το καλοκαίρι, οπότε δε θα υπήρχε κάποιο οικονομικό αντίκρισμα από ενδεχόμενη μετακόμισή του μετά το πέρας της σεζόν 2011-12. Κάπως έτσι ξεκίνησε το ντόμινο.
Οι Κλίπερς πραγματοποίησαν τα καλύτερα ρεκόρ νικών-ηττών στην ιστορία τους τις 5 σεζόν που αγωνίστηκε με τη φανέλα τους ο CP3, χωρίς όμως να γευτούν ποτέ την απόλυτη χαρά ενός πρωταθλήματος.
Παράλληλα, η φυγή του Πολ «χάρισε» στην ομάδα της Νέας Ορλεάνης την πρώτη επιλογή στο προσεχές draft, με την οποία έκανε δικό της τον Άντονι Ντέιβις. Όμως, ως γνωστόν, η ιστορία επαναλαμβάνεται. Έτσι ο Ντέιβις ζήτησε επίσης trade, το οποίο πήρα σάρκα και οστά το καλοκαίρι του 2019, με τον Αμερικανό ψηλό να μετακομίζει στους Λέικερς, οι οποίοι παραχώρησαν τους Λόνζο Μπολ, Μπράντον Ίνγκραμ, Τζος Χαρτ, δύο pick πρώτου γύρου και χρηματικό πόσο ως αντάλλαγμα για την απόκτησή του. Η απόφαση του Ντέιβις αποδείχτηκε εν τέλει σωστή, αφού το 2020 πανηγύρισε την κατάκτηση του τροπαίου στην «φούσκα».
Στο μεσοδιάστημα είχε προηγηθεί μια φάση καμπής για τους Λέικερς, οι οποίοι μη αποκτώντας τον Πολ, άργησαν να εντάξουν στο δυναμικό τους και τον Ντουάιτ Χάουαρντ, με τον τελευταίο να τσακώνεται διαρκώς με τον Κόμπι Μπράιαντ. Η ανυπαρξία ενός τρίτου πόλου, επηρέαζε ιδιαίτερα ισορροπίες. Ούτε η προσθήκη του Στιβ Νας βοήθησε όμως την κατάσταση, καθώς αυτός βρισκόταν στη δύση της καριέρας του. Το αποκορύφωμα της «κατρακύλας» ήρθε όταν ο Κόμπι υπέστη ρήξη αχιλείου και όταν εν τέλει αποχώρησε από την ενεργό δράση.
Τέλος, οι Πέλικανς εξασφάλισαν ξανά την πρώτη επιλογή στο draft του 2019, επιλέγοντας αυτή τη φορά έναν ακόμα πολλά υποσχόμενο παίκτη, τον Ζάιον Ουίλιαμσον. Όμως, οι προσδοκίες τόσο της ομάδας, όσο και των απανταχού φανς του NBA δεν έχουν δικαιωθεί ακόμα, αφού ο 21χρονος Αμερικανός έχει αγωνιστεί μόλις σε 85 παιχνίδια από τότε μέχρι και σήμερα, αντιμετωπίζοντας αρκετά προβλήματα τραυματισμών. Ποιος ξέρει, ότ(αν) ο Ζάιον μπει σε αγωνιστικούς ρυθμούς, ίσως ζητήσει κι αυτός ανταλλαγή!
Βασιλική Καραμούζα
www.bnsports.gr