Μία μέρα σαν και σήμερα (21/11/2006) πριν από δεκαπέντε χρόνια, η ΑΕΚ υποδέχτηκε και... ταπείνωσε τη μετέπειτα Πρωταθλήτρια Ευρώπης, Μίλαν νικώντας τη με 1-0 στο ΟΑΚΑ. Το BN Sports με τη συμβολή του Στέφανο Σορεντίνο, εκ των πρωταγωνιστών στη σπουδαία νίκη της «Ένωσης», ξετυλίγει το κουβάρι μίας ονειρικής κιτρινόμαυρης βραδιάς!
Το ημερολόγιο έδειχνε 21 Νοεμβρίου του 2006, ημέρα Τρίτη. Η ΑΕΚ υποδεχόταν τη Μίλαν σε ένα ΟΑΚΑ γιορτινό, κατάμεστρο, σε μία ατμόσφαιρα που όσο «ιερόσυλο» κι αν ακούγεται σήμερα, πλησίαζε την αύρα του Νίκος Γκούμας.
Μόλις είκοσι ημέρες πριν, η ΑΕΚ επικρατούσε με 1-0 της Λιλ (01/11) καταγράφοντας την πρώτη της νίκη στους ομίλους του Champions League. Κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί, όμως, ποια θα είναι η συνέχεια. Άλλωστε, η πρεμιέρα απέναντι στη Μίλαν στο Σαν Σίρο, είχε λήξει με ένα άνετο 3-0 υπέρ των «ροσονέρι». Πόσο μπορούσαν να ανατραπούν τα δεδομένα;
Άλλωστε, επρόκειτο για την υπερομάδα του Κάρλο Αντσελότι, που ξεκινούσε από τους Ντίντα, Μαλντίνι, Πίρλο και έφτανε έως του Ζέεντορφ, Κακά και Ιντζάγκι! Με λίγα λόγια, την ομάδα που επέστρεψε στην Αθήνα λίγους μήνες μετά και κατέκτησε την «κούπα με τα μεγάλα αυτιά». Στο μυαλό του Στέφανο Σορεντίνο, όμως, του απόλυτου πρωταγωνιστή της αναμέτρησης -μαζί με τον «χρυσό σκόρερ», Ζούλιο Σέζαρ- δεν υπήρχε χώρος για αμφιβολίες.
«Οφειλείς να έχεις πίστη όταν προετοιμάζεσαι για ένα παιχνίδι. Όσο δύσκολο κι αν μοιάζει, πρέπει να υπάρχει μόνο η νίκη στο μυαλό σου!»
Από το «Φύγε ρε Λύμπε», έως τα... ιταλικά των ροσονέρι!
Χωρίς υπερβολή, εκείνο το βράδυ στο ΟΑΚΑ, ο Ιταλός γκολκίπερ «κατέβασε» ρολά. Ο συμπατριώτης του, Φιλίπο Ιντζάγκι προσπάθησε ξανά και ξανά να τον νικήσει. Μάταια.
«Το κίνητρό μου ήταν μεγάλο. Ως Ιταλός να αντιμετωπίζω τη Μίλαν; Ήταν τεράστια η πρόκληση! Μία ομάδα ιστορική, γεμάτη πρωταθλητές και παίκτες του πιο υψηλού επιπέδου, όπως ο Κακά, ο Ιντζάγκι, ο Ντίντα, ο Πίρλο, ο Ζέεντορφ».
Μία λάθος συνεννόηση των δύο τελευταίων, έδωσε το έναυσμα για μία βραδιά βγαλμένη από τα πιο τρελά όνειρα των φίλων της ΑΕΚ.
Ο Νίκος Λυμπερόπουλος «τσίμπησε» την μπάλα από τον Ολλανδό χαφ και ο Έρικ Μπράαμχαρ σφύριξε το φάουλ. Η μπάλα στήθηκε σε απόσταση περίπου 23 μέτρων από την εστία του Ντίντα. Πάνω από αυτήν στάθηκαν τόσο ο Μεσσήνιος φορ, όσο και ο Ζούλιο Σέζαρ. Ο Λυμπερόπουλος μάλλον... εισάκουσε τα επαναλαμβανόμενα «Φύγε ρε Λύμπε» από διάφορα σημεία της εξέδρας και εν τέλει, άφησε την εκτέλεση στον αριστεροπόδαρο Βραζιλιάνο. Μέσα σε λίγα δεύτερα, δικαιώθηκε για την επιλογή του.
Ο φωτεινός πίνακας έδειχνε πως το ματς βρισκόταν στο 32ο λεπτό, όταν ο Ζούλιο Σέζαρ εκμεταλλεύθηκε ένα λάθος βήμα του συμπατριώτη του, Ντίντα, και έστειλε την μπάλα στην κλειστή -θεωρητικά- γωνία του γκολκίπερ της Μίλαν. Το 1-0 ήταν γεγονός. Το ΟΑΚΑ άρχισε να φλέγεται. Όμως, από το επόμενο κιόλας λεπτό, όλοι κατάλαβαν πως το «πληγωμένο θηρίο» θα αναζητήσει... εκδίκηση.
«Γνώριζα πως θα μας πιέσουν και θα έπρεπε να αναλάβω δράση. Πριν το 1-0 είχα κάποιες καλές επεμβάσεις και ένιωθα σίγουρος. Όσο περισσότερο σούταραν, τόσο μεγαλύτερη ψυχολογία έπαιρνα αποκρούοντας! Ήμουν σε τόσο καλή βραδιά, που παρακολούσα να μην τελειώσει το παιχνίδι!»
Ο Σορεντίνο έμοιαζε ανίκητος και όπως αποδείχθηκε, ήταν πράγματι! Ούτε ο Ιντζάγκι, ούτε ο Κακά, ούτε ο Τζιλαρντίνο -έστω κι χρειάστηκε η βοήθεια του δοκαριού- κατάφεραν να τον νικήσουν, γεγονός που έφερε την αποδοχή από τη μία πλευρά και τον εκνευρισμό από την άλλη!
«Πριν από το παιχνίδι, χαιρετηθήκαμε με τους παίκτες της Μίλαν. Θυμάμαι με ρωτούσαν πώς είναι η ζωή στην Αθήνα. Μετά την ολοκλήρωσή του; Άκουγα κοπλιμέντα μαζί με... βρισιές για την απόδοσή μου! Πάντα μέσα στα όρια της πλάκας, βέβαια».
ΑΕΚ (Λορέντσο Σέρα Φερέρ): Σορεντίνο, Τσιρίλο, Δέλλας, Παπασταθόπουλος, Τζιωρτζιόπουλος (78′ Μόρας), Ζήκος, Έμερσον, Μαντούκα, Τόζερ (66′ Κυριακίδης), Ζούλιο Σέζαρ (86′ Χετεμάι) Λυμπερόπουλος
Μίλαν (Κάρλο Αντσελότι): Ντίντα (78′ Κάλατς), Μπρόκι, Μαλντίνι, Κοστακούρτα (46′ Γιανκουλόφσκι), Σίμιτς, Ολιβέιρα (70′ Μποριέλο) Ζέεντορφ, Πίρλο, Κακά, Μπονέρα, Ιντζάγκι
Η πρόκριση (χ)άθηκε στο Βέλγιο!
«Τώρα που τα βλέπω από απόσταση χρόνου, ίσως ήταν το καλύτερο παιχνίδι που έχω κάνει στην καριέρα μου», σχολίασε σε μία μίξη χαράς και μελαγχολίας. Χαράς για τα όσα έζησε και μελαγχολίας για την πρόκριση που δεν ήρθε.
«Οι δύο μεγάλες μας νίκες δεν ήταν αρκετές για να προκριθούμε. Τεράστιο κρίμα. Λυγίσαμε την μετέπειτα κάτοχο του Champions League, αλλά δεν περάσαμε στους 16!».
Πράγματι, παρά το κακό ξεκίνημα της ΑΕΚ στους ομίλους, οι δύο σερί νίκες επί της Λιλ και της Μίλαν άλλαξαν σε τέτοιο βαθμό τα δεδομένα, που ο δρόμος της πρόκρισης έδειχνε ορθάνοικτος. Η ισοπαλία, όμως, στο Βέλγιο απέναντι στην Άντερλεχτ (06/12, 2-2) σε συνδυασμό με την ανέλπιστη νίκη της Λιλ με 2-0 επί της αδιάφορης Μίλαν (06/12) μέσα στο Σαν Σίρο, σήμαναν την αναγκαστική «στροφή» προς το Κύπελλο UEFA.
Η πορεία στο Champions League, όμως, έστω κι αν έμεινε ημιτελής, άφησε κάτι που μνημονεύεται και θα μνημονεύεται για χρόνια: μία από τις σπουδαιότερες νίκες ελληνικής ομάδας στον θεσμό!
Επιστρέφοντας στο σήμερα, δεκαπέντε χρόνια μετά το έπος της ΑΕΚ απέναντι στη Μίλαν, ο Στέφανο Σορεντίνο συνεχίζει να παρακολουθεί τα τεκταινόμενα γύρω από την «Ένωση».
Κλείνοντας τη συζήτηση έδωσε το δικό του σχόλιο για το επερχόμενο ντέρμπι απέναντι στον Ολυμπιακό (21/11, 19:30), με την ευχή προφανώς να βαφτεί στα «χρώματα» της φανέλας που φόρεσε 64 φορές.
«Το συγκεκριμένο ντέρμπι είναι πάντα υπέροχο. Όχι μόνο την ώρα που αγωνίζεσαι, αλλά καθ' όλη τη διάρκεια της εβδομάδας. Υπάρχει μία ιδιαίτερη ατμόσφαιρα στο προπονητικό κέντρο, στην πόλη. Όλοι περιμένουν την έναρξη. Ο Ολυμπιακός είναι πάντοτε δύσκολος αντίπαλος. Έχω και καλές και κακές αναμνήσεις απέναντί του, αλλά το αποψινό (21/11) ντέρμπι ελπίζω να βαφτεί... κιτρινόμαυρο!»
Φάνης Τσοκανάς
