Σαν σήμερα, πριν από 23 χρόνια, ο Ολυμπιακός πέτυχε μία από τις μεγαλύτερες νίκες στην ιστορία του στην Ευρώπη, καθώς επικράτησε με 1-0 του Άγιαξ μέσα στο κατάμεστο ΟΑΚΑ. Ο Γιώργος Αμανατίδης, εξιστορεί στο BN Sports και στον Νότη Χάλαρη, το «χρυσό» τρίποντο για τους ομίλους του Champions League.
Ήταν 21 Οκτωβρίου του 1998. Ο Ολυμπιακός έχει κάνει ένα από καλύτερα ξεκινήματα της ιστορίας του στην Ευρώπη, καθώς έχει τέσσερις βαθμούς στις πρώτες δύο αγωνιστικές των ομίλων του ChampionsLeague. Ισοπαλία μέσα στην Πορτογαλία επί της Πόρτο με 2-2 και νίκη με 2-0 κόντρα στην Κροάσια Ζάγκρεμπ (σημερινή Ντιναμό).
Εκείνο το βράδυ, οι «ερυθρόλευκοι» φιλοξένησαν στο ΟΑΚΑ το φαβορί του γκρουπ, τον Άγιαξ. Η καλύτερη ομάδα της Ολλανδίας, με τα ονόματα των Φαν ντε Σαρ και των αδερφών Ντε Μπουρ να ξεχωρίζουν. Η νίκη, ισοδυναμούσε με… πρόκριση για την ομάδα του Πειραιά και αυτό το γνώριζαν άπαντες στον ελληνικό σύλλογο.
Λίγες στιγμές πριν την πρώτη σέντρα, το στάδιο έχει γεμίσει με 75 χιλιάδες οπαδούς, οι οποίοι δίνουν τον ρυθμό στις εξέδρες. Ένα πραγματικό «καμίνι» που γέμιζε με πίεση τους ποδοσφαιριστές του Αίαντα. Από την αρχή, οι «ερυθρόλευκοι» έδειξαν τις διαθέσεις τους. Κυριάρχησαν στον αγωνιστικό χώρο και αιφνιδίασαν τον Άγιαξ, ο οποίος είχε ως «φύλακα-άγγελο» τον Φαν ντε Σαρ.
Αλεξανδρής, Καραπιάλης και Τζόρτζεβιτς είχαν απειλήσει με μεγάλες προϋποθέσεις την αντίπαλη εστία χωρίς να πετύχουν κάτι. Ο πρώτος, βέβαια, ήταν εκεί την κατάλληλη στιγμή. Ο Έλληνας επιθετικός εκμεταλλεύτηκε την σέντρα του Πέντραγκ Τζόρτζεβιτς και έκανε ένα γυριστό σουτ, αφήνοντας «άγαλμα» τον Ολλανδό πορτιέρο.
Μόλις η μπάλα αναπαύθηκε στα αντίπαλα δίχτυα, ο ΟΑΚΑ «σείστηκε». Κάθε δευτερόλεπτο που περνούσε μέσα σε αυτό το κλίμα, ήταν μοναδικό. Η ατμόσφαιρα θύμιζε ηφαίστειο που είχε ήδη εκραγεί και οι ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού πίστευαν ακόμα περισσότερο το τρίποντο. Στο δεύτερο μέρος, οι φιλοξενούμενοι ανέβασαν τον ρυθμό τους και απείλησαν τον Δημήτρη Ελευθερόπουλο, με αποκορύφωμα το δοκάρι στα μέσα του δεύτερου μέρους.
Ο Ολυμπιακός απάντησε σε αυτό. Ο Στέλιος Γιαννακόπουλος αρχικά είδε την μπάλα να σταματάει επίσης στο δοκάρι ενώ ο Οφορίκουε μπορεί να βρέθηκε απέναντι από τον Φαν ντε Σαρ αλλά δεν μπόρεσε να βρει εστία. Το τελευταίο σφύριγμα της λήξης, ήταν η υπογραφή μίας από τις πιο χρυσές σελίδες στην ιστορία του Ολυμπιακού. Μία νίκη που τον έβαλε για τα καλά στο παιχνίδι της πρόκρισης στην επόμενη φάση και ολοκλήρωσε τον πρώτο γύρο των ομίλων, αήττητος.
Γιώργος Αμανατίδης: «Η τρέλα που νιώθαμε δεν περιγράφεται – Στο τέλος παίζαμε τουρτοπόλεμο στο κέντρο»
Ανάμεσα στους έντεκα εκλεκτούς του Ντούσαν Μπάγεβιτς, βρισκόταν και ο Γιώργος Αμανατίδης. Ο παλαίμαχος στόπερ ήταν από τους διακριθέντες της αναμέτρησης και με την βοήθεια των συμπαικτών του, διατήρησαν «καθαρή» την εστία τους. Ο ίδιος μίλησε στο BN Sports για εκείνο το ματς και το πόσο ιδιαίτερη ήταν εκείνη η νίκη. Η έκπληξη στον Αλεξανδρή στο τέλος του αγώνα, το «ποδοβόλεϊ» στα αποδυτήρια και η στιγμή του γκολ.
- Πως ήταν το κλίμα όταν μάθατε την συγκεκριμένη κλήρωση;
«Κοιτάζαμε να έχουμε έναν βατό όμιλο. Ωστόσο, όταν είδαμε τους αντιπάλους μας, νιώσαμε μόνο θετικά συναισθήματα. Πιστεύαμε πως καμία ομάδα δεν μπορεί να μας αντιμετωπίσει αν είμασταν ο εαυτός μας και βρισκόμασταν σε καλή μέρα. Κοιτάζαμε μόνο την πρόκριση, τίποτα άλλο. Αυτό θέλαμε και δεν φοβηθήκαμε κανέναν αντίπαλο. Δεν είχαμε κάποιο «θηρίο» όπως η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ ή η Ρεάλ Μαδρίτης αλλά τόσο η Πόρτο όσο και ο Άγιαξ, ήταν ευρωπαϊκές δυνάμεις»
- Έπειτα από την ισοπαλία στην Πορτογαλία και τη νίκη με την Κροάσια Ζάγκρεμπ στο ΟΑΚΑ, με τι σκέψεις προετοιμαζόσασταν να αντιμετωπίσετε τον Άγιαξ και τι συζητήσεις υπήρχαν πριν;
«Γενικότερα, ξεκινήσαμε να πιστεύουμε στην πρόκριση μετά το παιχνίδι στην Πορτογαλία. Τότε χάναμε 2-0 και το γυρίσαμε σε 2-2, παίρνοντας τον βαθμό της ισοπαλίας. Εκεί καταλάβαμε πως κανένας δεν μπορεί να μας λυγίσει αν δεν του το επιτρέψουμε. Γεμίσαμε με αυτοπεποίθηση μετά από αυτό το ματς. Ήταν στα ύψη η δίψα και η τρέλα μας γιατί καταλάβαμε πως δεν είμασταν οι αδύναμοι του ομίλου. Με την Κροάσια Ζάγκρεμπ μπήκαμε με φουλ τις μηχανές. Το γήπεδο παράλληλα ήταν κατάμεστο, έτσι τους «πατήσαμε» και πλέον είμασταν με τέσσερις βαθμούς.
Όταν έφτασε η στιγμή του Άγιαξ δεν φοβηθήκαμε. Όσο πιο κρίσιμο ήταν ένα ματς, τόσο πιο πολύ μας «ηρεμούσε» στα αποδυτήρια γιατί θέλαμε να το ευχαριστηθούμε. Για να καταλάβεις την κατάσταση, πριν βγούμε για προθέρμανση, είχαμε χωριστεί σε δύο ομάδες και ο Ντούσαν Μπάγεβιτς έπαιζε μαζί μας ποδοβόλεϊ. Μέχρι που μπήκε ο γυμναστής μας και μας είπε να βγούμε για προθέρμανση. Όταν βγαίναμε στο γήπεδο λέγαμε πως «πάμε να το ευχαριστηθούμε» και το πιστεύαμε»
- Τι εικόνες έχετε από την στιγμή του 1-0, όταν σκόραρε ο Αλεξανδρής;
«Είναι τέτοια η στιγμή που δεν μπορείς να σηκώσεις το βλέμμα στις εξέδρες. Δεν υπάρχουν λόγια για αυτή την τρέλα που ζούσαμε όλοι. Μόλις είδα τη μπάλα στα δίχτυα, η ικανοποίηση ήταν τεράστια. Κάναμε σαν μικρά παιδιά και τότε είχαμε την λύσσα να κάνουμε το κάτι παραπάνω. Να κρατήσουμε το σκορ και να βρούμε και δεύτερο γκολ. Είχαμε ευκαιρίες αλλά έμεινε στο 1-0 το σκορ.»
- Ποιο ήταν το κλειδί της νίκης κατά την γνώμη σας;
«Η καλή ψυχολογία και η υψηλή αυτοπεποίθηση που είχαμε. Μέσα στο ΟΑΚΑ είχαμε πει πως δεν θα περάσει κανείς και έτσι έγινε με το τρία στα τρία. Κάναμε τον κόσμο μας χαρούμενο και θέλαμε να το συνεχίσουμε τον Άγιαξ. Η ηρεμία που υπήρχε και το πλάνο που είχαμε στήσει ήταν αυτά που μας χάρισαν την νίκη»
- Πόσο σημαντικό ήταν αυτό το τρίποντο για την πρόκριση στα προημιτελικά;
«Το κάθε ματς είχε την δική του ιδιαιτερότητα. Το πιστεύαμε πάρα πολύ ότι θα προκριθούμε και όταν κάναμε το τρία στα τρία στην έδρα μας, καταλάβαμε πως δεν κινδυνεύουμε από κανέναν αντίπαλο. Ειδικά στο Ζάγκρεμπ, όπου κρινόταν η πρόκριση, ήταν μεγάλη υπόθεση το Χ. Είχε απίστευτο κρύο, μπήκαμε παγωμένοι στο γήπεδο αλλά καταφέραμε να πάρουμε ακόμα και εκεί αποτέλεσμα.»
- Πως ήταν το κλίμα στην ομάδα, μετά από αυτή την τεράστια νίκη;
«Για να καταλάβεις πόσο δεμένοι είμασταν, στο τέλος του αγώνα, ο Αλεξανδρής είχε γενέθλια. Είχαμε ετοιμάσει να του κάνουμε έκπληξη μετά το ματς. Μόλις κερδίσαμε, δεν κρατηθήκαμε να πάμε στα αποδυτήρια και έβγαλαν δύο μεγάλες τούρτες στο κέντρο του γηπέδου και αρχίσαμε να τις τρώμε με τα… χέρια. Καταλήξαμε να παίζουμε τουρτοπόλεμο από την χαρά μας. Σαν μικρά παιδιά πως να στο εξηγήσω. Ήταν τεράστια η ευχαρίστηση και νιώθαμε μοναδικά όλοι»
Νότης Χάλαρης
www.bnsports.gr
