Μοιάζει απίστευτο για οσους τον ζησαμε να καλπάζει στα γήπεδα, αλλά ο Δημήτρης Σαραβάκος, ο μεγάλος " μικρός " της εγχώριας στρογγυλής Θεάς, το ποδοσφαιρικό ίνδαλμα και σύμβολο μιας ολόκληρης γενιάς που άφησε εποχή με τα κατορθώματα του, συμπλήρωσε τα 60 του χρόνια και το BN Sports συγκέντρωσε κάποιες ξεχωριστές του στιγμές για να σβήσει μαζί του τα 60 κεράκια!
Γράφει ο Αργύρης Κωστούρος
Ο Σαραβάκος μεγαλούργησε συνδέοντας το όνομά του, κυρίως, με τις μεγαλύτερες επιτυχίες του Παναθηναϊκού και δευτερευόντως με την πρώτη αγάπη του, τον Πανιώνιο, την Εθνική ομάδα, χωρίς να είναι αμελητέα η παρουσία του στην ΑΕΚ στο «λυκόφως» της λαμπρής καριέρας του.
Γιος του εξαιρετικού κυνηγού των 60s Θανάση Σαραβάκου, που έκανε ζηλευτή καριέρα στον Πανιώνιο, o Δημήτρης γεύτηκε την οσμή των αποδυτηρίων της Νέας Σμύρνης από μικρή ηλικία και ήταν αναπόφευκτο να ασχοληθεί με την μπάλα, δείχνοντας από νωρίς τις ικανότητες του. Το φαρμακερό δεξί του πόδι, η κοφτή ντρίμπλα του, η αίσθηση του χώρου, η αξιοθαύμαστη ευχέρεια στα χτυπήματα φάουλ, η εκτελεστική του δεινότητα και κυρίως η ταχύτητα, η εκρηκτικότητα και το σπριντάρισμά του, ήταν τα στοιχεία που τον καθιέρωσαν στις συνειδήσεις των φιλάθλων. Όλα αυτά, σε συνδυασμό με το χαμηλό προφίλ, την σεμνότητα, τα λίγα λόγια που μετουσιώνονταν σε ποδοσφαιρική λάβα μέσα στο γήπεδο.
Το 1975, σε ηλικία 14 ετών, φοράει τη φανέλα με το 7, αριθμό που δεν αποχωρίστηκε ποτέ, φορώντας φανέλα βασικού στους ερασιτέχνες του Πανιωνίου και παίρνοντας το βάπτισμα του πυρός στην Α΄Εθνική στις 26/12/1977, σε μία αγωνιστική που απείχαν οι αμειβόμενοι ποδοσφαιριστές.
Μετά την κατάκτηση του Κυπέλλου Ελλάδος από τους «κυανέρυθρους» το 1979, θα προωθηθεί στην επαγγελματική ομάδα και με εξαίρεση την παρένθεση της στρατιωτικής του θητείας, έγινε βασικό στέλεχος της ενδεκάδας, συμβάλλοντας με τα γκολ του στην παραμονή του Πανιωνίου στην Α΄Εθνική στα δύο μπαράζ, το 1983 με τον Μακεδονικό και το 1984 με τον ΠΑΣ Γιάννινα.
Η μετακίνηση στον Παναθηναϊκό…
Όμως, το καλοκαίρι του '84 είχε έλθει ο καιρός να κάνει το καθοριστικό βήμα στην καριέρα του. Ο Γιώργος Βαρδινογιάννης χτυπάει την πόρτα του Πανιωνίου και το φλερτ που είχε ξεκινήσει ένα χρόνο νωρίτερα, καταλήγει σε γάμο. Ο Σαραβάκος προβάρει και επίσημα τη φανέλα με το τριφύλλι. Η πρώτη σεζόν εξελίσσεται εντυπωσιακά, καθώς ήταν από τους βασικούς συντελεστές της πορείας του Παναθηναϊκού μέχρι τα ημιτελικά του ΚΠΕ, εκεί όπου το εμπόδιο της Λίβερπουλ και του διαιτητή Κάϊζερ τον σταμάτησαν από τον τελικό του Χέϊζελ . Το γκολ-πέναλτι στον δραματικό προημιτελικό με την Γκέτεμποργκ, μπροστά σε 80.000 θεατές στο πυρακτωμένο ΟΑΚΑ, αποτέλεσε ένα από τα highlight της καριέρας του στους πράσινους.
Ακολούθησε το double του '86, με τον ίδιο να αναδεικνύεται δεύτερος σκόρερ του πρωταθλήματος, με κερασάκι στην τούρτα, μιας φανταστικής χρονιάς για τον Παναθηναϊκό που θαύμαζαν τον «γαλαξία αστεριών» που είχε δημιουργήσει ο Γιώργος Βαρδινογιάννης στην Παιανία, την απόδοση-όνειρο στο 4-0 με τον Ολυμπιακό στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδος.
Η βολίδα εναντίον της Γιουβέντους…
Τον Οκτώβριο του '87, πετυχαίνει το πιο ωραίο, αλλά και το πιο σημαντικό γκολ της καριέρας του. Η Γιουβέντους και ο ..προσωπικός φρουρός του Αντόνιο Καμπρίνι, δεινοπαθούν από τις εμπνεύσεις του «μικρού» και το ασύλληπτο σε δύναμη και ταχύτητα «σουτ-σκροπ» χάρισαν μία μεγάλη νίκη στον Παναθηναϊκό και ένα γκολ από αυτά που μπαίνουν στα βίντεο-αφιερώματα των σημαντικότερων στιγμών στην καριέρα ενός μεγάλου παίκτη . Οι «πράσινοι», φτάνουν μέχρι τα προημιτελικά του Κυπέλλου UEFA, με μπροστάρη την έντονη ποδοσφαιρική προσωπικότητα του «μικρού».
Ο Σαραβάκος «χτύπησε» και στον επαναληπτικό του Κομμουνάλε, δίνοντας το σύνθημα στους μνηστήρες εκτός των τειχών να ασχοληθούν με την περίπτωση του. Όμως, διστακτικός εκτός γηπέδων, σε αντίθεση με το αγωνιστικό θράσος του, δεν ακολουθεί το παράδειγμα του Αναστόπουλου που υπέκυψε στις σειρήνες του Campionato, συνεπώς έμεινε στον Παναθηναϊκό μέχρι το 1994.
Το δίδυμο με τον Κριστόφ Βαζέχα...
Στο μεσοδιάστημα, θα βρει το alter ego του στο πρόσωπο του Κριστόφ Βαζέχα, συνθέτοντας μαζί ένα φονικό δίδυμο στην επίθεση, κατακτώντας ένα πρωτάθλημα Ελλάδος (1990) και ένα double (1991). O ίδιος, θα αναδειχθεί πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος (1990-91) με 23 γκολ, ενώ τον Οκτώβριο του '91, θα γίνει ξανά ο δήμιος της Γκέτεμποργκ, χαρίζοντας με δικά του γκολ, το ένα καλύτερο από το άλλο, την πρόκριση στον Παναθηναϊκό σε όμιλο του Κυπέλλου Πρωταθλητριών στην πειραματική έκδοση του Champions League.
Οι δύο τελευταίες σεζόν του στην Παιανία δεν εξελίσσονται καλά. Ένας σοβαρός τραυματισμός, παραμονές του αγώνα με τη Γιουβέντους για το Κύπελλο UEFA, και ο παραγκωνισμός του από τον Ίβιτσα Όσιμ, του ανοίγουν το δρόμο για την έξοδο.
Η μεταγραφή στην ΑΕΚ
Το καλοκαίρι του '94, έρχεται στο δρόμο του η πρωταθλήτρια ΑΕΚ του Μπάγεβιτς . Ο Σαραβάκος ζει τη δική του ποδοσφαιρική... «Ανάσταση», κάνοντας απόσβεση των χρημάτων που δαπανήθηκαν για την μεταγραφή του στον «Δικέφαλο». Ο «μίστερ 7», με όπλα την κλάση και την εμπειρία του, χαρίζει με δύο εκπληκτικά γκολ, τη νίκη στην ΑΕΚ απέναντι στην Γκλάσκοου Ρέϊντζερς, ανοίγοντας διάπλατα τον δρόμο για τους χρυσοφόρους ομίλους του CL . Η διετής παρουσία του στους κιτρινόμαυρους κρίνεται απόλυτα θετική, όμως ένας σοβαρός τραυματισμός στο δάχτυλο του ποδιού του, τερματίζουν πρόωρα την καριέρα του στη Νέα Φιλαδέλφεια.
Ακολουθεί ένας χρόνος απραξίας και περισυλλογής, μέχρι που ο Γιώργος Βαρδινογιάννης του δίνει την δυνατότητα να κλείσει την καριέρα του στην ομάδα που δοξάστηκε. Όμως, ο Βασίλης Δανιήλ δεν τον είχε στο βασικό πλάνο και ο Σαραβάκος έκλεισε την ένδοξη καριέρα του με μία δόση πικρίας, αλλά με ψηλά το κεφάλι .
Τα πέντε γκολ σε ένα ματς με το εθνόσημο!
Η παρουσία του στην Εθνική ομάδα ήταν συνεπής και με διάρκεια. Προωθήθηκε στους Άνδρες από τον Χρήστο Αρχοντίδη, ντεμπουτάροντας σε ένα φιλικό με την Ελβετία το 1982, ενώ ήταν παίκτης του Πανιωνίου.
Αγωνίστηκε συνολικά 78 φορές, πετυχαίνοντας 21 γκολ, ενώ μέχρι και τα μέσα της δεκαετίας του '90 ήταν δεύτερος σκόρερ όλων των εποχών με την γαλανόλευκη φανέλα.
Μονιμοποιήθηκε στην ενδεκάδα της Εθνικής από τον Μίλτο Παπαποστόλου και από το 1984 έγινε παρτεναίρ του Νίκου Αναστόπουλου στην επίθεση. Οι δύο τους, αποτέλεσαν τους πιο δυνατούς κρίκους της γαλανόλευκης αλυσίδας, στον δρόμο για το Euro '88, με τον Σαραβάκο να γράφει ιστορία με το γκολ-λόμπα στον Φαν Μπρόκελεν, στο ιστορικό 1-1 με την Ολλανδία στο Ρόττερνταμ, αλλά και με το σουτ-βολίδα που λύγισαν τα χέρια του Καζιμιέρσκι στο 1-0 με την Πολωνία στο κατάμεστο ΟΑΚΑ.
Με το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα κατέχει και ένα μοναδικό ρεκόρ. Τον Οκτώβριο του '90, σημειώνει πέντε γκολ, σε ένα φιλικό με την Αίγυπτο (6-1) στο ΟΑΚΑ, τα τρία με πέναλτι και τα υπόλοιπα με σουτ. Το 1994, ανταλλάσει λάβαρα με τον κορυφαίο ποδοσφαιριστή του πλανήτη, τον Ντιέγκο Μαραντόνα. Η συμμετοχή του σε ένα Μουντιάλ θα εκπληρώσει το παιδικό του όνειρο.
Στη Μικτή Κόσμου μαζί με Μπατιστούτα και Γκούλιτ!
Σημαντική στιγμή στην καριέρα του Σαραβάκου ήταν και η παρουσία του στη Μικτή Κόσμου το 1992, μαζί με τον Στράτο Αποστολάκη. Οι δύο παίκτες, παίζοντας πλάϊ στους Βαλντεράμα, Γκούλιτ, Μπατιστούτα, Φραντζέσκολι κ.α., συμμετείχαν σε ένα ματς με αντίπαλο το Κουβέϊτ στην Περούτζια, με αφορμή την συμπλήρωση ενός έτους από την εισβολή του Ιράκ.
Το ποιος ήταν ο Σαραβάκος φανερώνονται στα λόγια του Στράτου Αποστολάκη, αντίπαλοι και συμπαίκτες στην κοινή παρουσία τους στο ελληνικό ποδόσφαιρο. «Νομίζω πως ό,τι καλύτερο μπορούσε να τύχει σε έναν παίκτη ήταν να συνεργαστεί ποδοσφαιρικά με τον Σαραβάκο»
Δημήτρη, σε ευχαριστούμε για όλα... Χρόνια Πολλά!
www.bnsports.gr
Ο Σαραβάκος μεγαλούργησε συνδέοντας το όνομά του, κυρίως, με τις μεγαλύτερες επιτυχίες του Παναθηναϊκού και δευτερευόντως με την πρώτη αγάπη του, τον Πανιώνιο, την Εθνική ομάδα, χωρίς να είναι αμελητέα η παρουσία του στην ΑΕΚ στο «λυκόφως» της λαμπρής καριέρας του.
Γιος του εξαιρετικού κυνηγού των 60s Θανάση Σαραβάκου, που έκανε ζηλευτή καριέρα στον Πανιώνιο, o Δημήτρης γεύτηκε την οσμή των αποδυτηρίων της Νέας Σμύρνης από μικρή ηλικία και ήταν αναπόφευκτο να ασχοληθεί με την μπάλα, δείχνοντας από νωρίς τις ικανότητες του. Το φαρμακερό δεξί του πόδι, η κοφτή ντρίμπλα του, η αίσθηση του χώρου, η αξιοθαύμαστη ευχέρεια στα χτυπήματα φάουλ, η εκτελεστική του δεινότητα και κυρίως η ταχύτητα, η εκρηκτικότητα και το σπριντάρισμά του, ήταν τα στοιχεία που τον καθιέρωσαν στις συνειδήσεις των φιλάθλων. Όλα αυτά, σε συνδυασμό με το χαμηλό προφίλ, την σεμνότητα, τα λίγα λόγια που μετουσιώνονταν σε ποδοσφαιρική λάβα μέσα στο γήπεδο.
Το 1975, σε ηλικία 14 ετών, φοράει τη φανέλα με το 7, αριθμό που δεν αποχωρίστηκε ποτέ, φορώντας φανέλα βασικού στους ερασιτέχνες του Πανιωνίου και παίρνοντας το βάπτισμα του πυρός στην Α΄Εθνική στις 26/12/1977, σε μία αγωνιστική που απείχαν οι αμειβόμενοι ποδοσφαιριστές.
Μετά την κατάκτηση του Κυπέλλου Ελλάδος από τους «κυανέρυθρους» το 1979, θα προωθηθεί στην επαγγελματική ομάδα και με εξαίρεση την παρένθεση της στρατιωτικής του θητείας, έγινε βασικό στέλεχος της ενδεκάδας, συμβάλλοντας με τα γκολ του στην παραμονή του Πανιωνίου στην Α΄Εθνική στα δύο μπαράζ, το 1983 με τον Μακεδονικό και το 1984 με τον ΠΑΣ Γιάννινα.
Η μετακίνηση στον Παναθηναϊκό…
Όμως, το καλοκαίρι του '84 είχε έλθει ο καιρός να κάνει το καθοριστικό βήμα στην καριέρα του. Ο Γιώργος Βαρδινογιάννης χτυπάει την πόρτα του Πανιωνίου και το φλερτ που είχε ξεκινήσει ένα χρόνο νωρίτερα, καταλήγει σε γάμο. Ο Σαραβάκος προβάρει και επίσημα τη φανέλα με το τριφύλλι. Η πρώτη σεζόν εξελίσσεται εντυπωσιακά, καθώς ήταν από τους βασικούς συντελεστές της πορείας του Παναθηναϊκού μέχρι τα ημιτελικά του ΚΠΕ, εκεί όπου το εμπόδιο της Λίβερπουλ και του διαιτητή Κάϊζερ τον σταμάτησαν από τον τελικό του Χέϊζελ . Το γκολ-πέναλτι στον δραματικό προημιτελικό με την Γκέτεμποργκ, μπροστά σε 80.000 θεατές στο πυρακτωμένο ΟΑΚΑ, αποτέλεσε ένα από τα highlight της καριέρας του στους πράσινους.
Ακολούθησε το double του '86, με τον ίδιο να αναδεικνύεται δεύτερος σκόρερ του πρωταθλήματος, με κερασάκι στην τούρτα, μιας φανταστικής χρονιάς για τον Παναθηναϊκό που θαύμαζαν τον «γαλαξία αστεριών» που είχε δημιουργήσει ο Γιώργος Βαρδινογιάννης στην Παιανία, την απόδοση-όνειρο στο 4-0 με τον Ολυμπιακό στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδος.
Η βολίδα εναντίον της Γιουβέντους…
Τον Οκτώβριο του '87, πετυχαίνει το πιο ωραίο, αλλά και το πιο σημαντικό γκολ της καριέρας του. Η Γιουβέντους και ο ..προσωπικός φρουρός του Αντόνιο Καμπρίνι, δεινοπαθούν από τις εμπνεύσεις του «μικρού» και το ασύλληπτο σε δύναμη και ταχύτητα «σουτ-σκροπ» χάρισαν μία μεγάλη νίκη στον Παναθηναϊκό και ένα γκολ από αυτά που μπαίνουν στα βίντεο-αφιερώματα των σημαντικότερων στιγμών στην καριέρα ενός μεγάλου παίκτη . Οι «πράσινοι», φτάνουν μέχρι τα προημιτελικά του Κυπέλλου UEFA, με μπροστάρη την έντονη ποδοσφαιρική προσωπικότητα του «μικρού».
Ο Σαραβάκος «χτύπησε» και στον επαναληπτικό του Κομμουνάλε, δίνοντας το σύνθημα στους μνηστήρες εκτός των τειχών να ασχοληθούν με την περίπτωση του. Όμως, διστακτικός εκτός γηπέδων, σε αντίθεση με το αγωνιστικό θράσος του, δεν ακολουθεί το παράδειγμα του Αναστόπουλου που υπέκυψε στις σειρήνες του Campionato, συνεπώς έμεινε στον Παναθηναϊκό μέχρι το 1994.
Το δίδυμο με τον Κριστόφ Βαζέχα...
Στο μεσοδιάστημα, θα βρει το alter ego του στο πρόσωπο του Κριστόφ Βαζέχα, συνθέτοντας μαζί ένα φονικό δίδυμο στην επίθεση, κατακτώντας ένα πρωτάθλημα Ελλάδος (1990) και ένα double (1991). O ίδιος, θα αναδειχθεί πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος (1990-91) με 23 γκολ, ενώ τον Οκτώβριο του '91, θα γίνει ξανά ο δήμιος της Γκέτεμποργκ, χαρίζοντας με δικά του γκολ, το ένα καλύτερο από το άλλο, την πρόκριση στον Παναθηναϊκό σε όμιλο του Κυπέλλου Πρωταθλητριών στην πειραματική έκδοση του Champions League.
Οι δύο τελευταίες σεζόν του στην Παιανία δεν εξελίσσονται καλά. Ένας σοβαρός τραυματισμός, παραμονές του αγώνα με τη Γιουβέντους για το Κύπελλο UEFA, και ο παραγκωνισμός του από τον Ίβιτσα Όσιμ, του ανοίγουν το δρόμο για την έξοδο.
Η μεταγραφή στην ΑΕΚ
Το καλοκαίρι του '94, έρχεται στο δρόμο του η πρωταθλήτρια ΑΕΚ του Μπάγεβιτς . Ο Σαραβάκος ζει τη δική του ποδοσφαιρική... «Ανάσταση», κάνοντας απόσβεση των χρημάτων που δαπανήθηκαν για την μεταγραφή του στον «Δικέφαλο». Ο «μίστερ 7», με όπλα την κλάση και την εμπειρία του, χαρίζει με δύο εκπληκτικά γκολ, τη νίκη στην ΑΕΚ απέναντι στην Γκλάσκοου Ρέϊντζερς, ανοίγοντας διάπλατα τον δρόμο για τους χρυσοφόρους ομίλους του CL . Η διετής παρουσία του στους κιτρινόμαυρους κρίνεται απόλυτα θετική, όμως ένας σοβαρός τραυματισμός στο δάχτυλο του ποδιού του, τερματίζουν πρόωρα την καριέρα του στη Νέα Φιλαδέλφεια.
Ακολουθεί ένας χρόνος απραξίας και περισυλλογής, μέχρι που ο Γιώργος Βαρδινογιάννης του δίνει την δυνατότητα να κλείσει την καριέρα του στην ομάδα που δοξάστηκε. Όμως, ο Βασίλης Δανιήλ δεν τον είχε στο βασικό πλάνο και ο Σαραβάκος έκλεισε την ένδοξη καριέρα του με μία δόση πικρίας, αλλά με ψηλά το κεφάλι .
Τα πέντε γκολ σε ένα ματς με το εθνόσημο!
Η παρουσία του στην Εθνική ομάδα ήταν συνεπής και με διάρκεια. Προωθήθηκε στους Άνδρες από τον Χρήστο Αρχοντίδη, ντεμπουτάροντας σε ένα φιλικό με την Ελβετία το 1982, ενώ ήταν παίκτης του Πανιωνίου.
Αγωνίστηκε συνολικά 78 φορές, πετυχαίνοντας 21 γκολ, ενώ μέχρι και τα μέσα της δεκαετίας του '90 ήταν δεύτερος σκόρερ όλων των εποχών με την γαλανόλευκη φανέλα.
Μονιμοποιήθηκε στην ενδεκάδα της Εθνικής από τον Μίλτο Παπαποστόλου και από το 1984 έγινε παρτεναίρ του Νίκου Αναστόπουλου στην επίθεση. Οι δύο τους, αποτέλεσαν τους πιο δυνατούς κρίκους της γαλανόλευκης αλυσίδας, στον δρόμο για το Euro '88, με τον Σαραβάκο να γράφει ιστορία με το γκολ-λόμπα στον Φαν Μπρόκελεν, στο ιστορικό 1-1 με την Ολλανδία στο Ρόττερνταμ, αλλά και με το σουτ-βολίδα που λύγισαν τα χέρια του Καζιμιέρσκι στο 1-0 με την Πολωνία στο κατάμεστο ΟΑΚΑ.
Με το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα κατέχει και ένα μοναδικό ρεκόρ. Τον Οκτώβριο του '90, σημειώνει πέντε γκολ, σε ένα φιλικό με την Αίγυπτο (6-1) στο ΟΑΚΑ, τα τρία με πέναλτι και τα υπόλοιπα με σουτ. Το 1994, ανταλλάσει λάβαρα με τον κορυφαίο ποδοσφαιριστή του πλανήτη, τον Ντιέγκο Μαραντόνα. Η συμμετοχή του σε ένα Μουντιάλ θα εκπληρώσει το παιδικό του όνειρο.
Στη Μικτή Κόσμου μαζί με Μπατιστούτα και Γκούλιτ!
Σημαντική στιγμή στην καριέρα του Σαραβάκου ήταν και η παρουσία του στη Μικτή Κόσμου το 1992, μαζί με τον Στράτο Αποστολάκη. Οι δύο παίκτες, παίζοντας πλάϊ στους Βαλντεράμα, Γκούλιτ, Μπατιστούτα, Φραντζέσκολι κ.α., συμμετείχαν σε ένα ματς με αντίπαλο το Κουβέϊτ στην Περούτζια, με αφορμή την συμπλήρωση ενός έτους από την εισβολή του Ιράκ.
Το ποιος ήταν ο Σαραβάκος φανερώνονται στα λόγια του Στράτου Αποστολάκη, αντίπαλοι και συμπαίκτες στην κοινή παρουσία τους στο ελληνικό ποδόσφαιρο. «Νομίζω πως ό,τι καλύτερο μπορούσε να τύχει σε έναν παίκτη ήταν να συνεργαστεί ποδοσφαιρικά με τον Σαραβάκο»
Δημήτρη, σε ευχαριστούμε για όλα... Χρόνια Πολλά!
www.bnsports.gr
