γράφει : Χρήστος Σωτηρακόπουλος
Πριν από σχεδόν μισό αιώνα ο θρυλικός Άγγλος αμυντικός της Γουέστ Χαμ και αρχηγός της εθνικής Αγγλίας όταν κατέκτησε το Παγκόσμιο Κύπελλο το 1966, Μπόμπι Μουρ είχε προσκληθεί από τον εμβληματικό πρόεδρο του Ολυμπιακού, Νίκο Γουλανδρή στην Ελλάδα. Μάλιστα του έγινε και πρόταση να φορέσει το περιβραχιόνιο του αρχηγού του Ολυμπιακού εναντίον της βραζιλιάνικης Κορίνθιανς, σε φιλικό παιχνίδι στις 12 Ιουνίου 1972.
Για την πρόσκληση είχε μεσολαβήσει ο Άγγλος (τότε προπονητής των «ερυθρολεύκων») Άλαν Άσμαν ο οποίος γνώριζε προσωπικά τον Μουρ.
Ο Ολυμπιακός ηττήθηκε με 2-0 στο κατάμεστο Στάδιο "Γ. Καραϊσκάκης", αλλά ο αγώνας πέρασε σε δεύτερη μοίρα από τη στιγμή που ο Μουρ αγωνίστηκε με τα χρώματά τους.
Ο Άγγλος αμυντικός δεν δυσκολεύτηκε να προσαρμοστεί στις απαιτήσεις του ματς, εκφράστηκε με θετικά σχόλια στις γηπεδικές συνθήκες, επεσήμανε φυσικά τις γλωσσικές δυσκολίες αλλά και εξήρε τις ενθουσιώδεις εκδηλώσεις των φιλάθλων του πειραϊκού συλλόγου προς το πρόσωπό του.
Να σημειωθεί ότι ο αείμνηστος ποδοσφαιριστής που έφυγε πρόωρα από τη ζωή το 1993 δήλωσε στο «Φως των Σπορ» ότι μετά τη Γουέστ Χαμ θα υποστήριζε πλέον και τον Ολυμπιακό, και στη συνέχεια πέρασε μερικές στιγμές ξεγνοιασιάς στη Μύκονο με τη σύζυγό του Τίνα.
Το εβδομαδιαίο περιοδικό ΓΚΟΛ που είχε εκείνη την εποχή τη τιμή των τριών δραχμών, φιλοξένησε μια αποκλειστική συνέντευξη του Μπόμπι Μουρ στον αείμνηστο Νικήτα Γαβαλά και το BN Sports την παραθέτει αυτούσια:
«Στα 30 του χρόνια ο Μπόμπι Μουρ φιλοδοξεί να καταρρίψει το ρεκόρ του μεγάλου -ίσως του μεγαλύτερου- άσου των βρετανικών γηπέδων, του Μπόμπι Τσάρλτον, που έχει 106 συμμετοχές στην εθνική ομάδα!
Ο Μπόμπι Μουρ είναι ο αρχηγός της εθνικής Αγγλίας και όλοι πιστεύουν ότι τις 93 συμμετοχές που έχει σήμερα, θα μπορέσει να κάνει τουλάχιστον 110. Θα τα καταφέρει;
«You never know (ποτέ δεν ξέρεις) απάντησε στη σχετική ερώτηση. Το ρεκόρ του Τσάρλτον είναι πολύ σημαντικό».
Ο Μπόμπι Μουρ ήρθε στην Ελλάδα και αποδείχθηκε πολύ συνάδελφος. Εξηγούμαι: Θεωρείται διαπρεπής αθλητικός συντάκτης στην Αγγλία, όπου αρθρογραφεί στο περιοδικό «SHOOT» και τα κομμάτια του έχουν μεγάλη πέραση.
Στη χώρα μας ήρθε ως φιλοξενούμενος του Ολυμπιακού λίγο πριν λήξει η σεζόν και φυσικά οι δημοσιογράφοι τον «κυνήγησαν» (με την καλή έννοια) για μερικά λόγια.
-Η γνώμη σας για το ποδόσφαιρο κ. Μουρ;
«Είναι ένα ομαδικό άθλημα, που θέλει πάνω απ’ όλα φυσική κατάσταση και συνεννόηση»
-Έχετε σχηματίσει κάποια εντύπωση για το ελληνικό φούτμπολ;
«Αναμφισβήτητα ανεβαίνει. Τα τελευταία χρόνια έγινε, άλλωστε, αισθητή η άνοδός του».
-Λένε ότι το ποδόσφαιρο της Αγγλίας πέφτει, πεθαίνει.
«Λάθος, ποτέ δεν πεθαίνει το αγγλικό ποδόσφαιρο. Άλλωστε αυτό φάνηκε μέσα στη Γερμανία».
-Υπέρ τίνος στυλ παιχνιδιού είστε;
«Βασικά είμαι εναντίον του σκληρού και βρώμικου παιχνιδιού».
-Πώς σας φάνηκε ο Ολυμπιακός και πώς αισθανθήκατε σαν παίκτης του, έστω για μιάμιση ώρα;
«Ο Ολυμπιακός έχει καλούς παίκτες. Προσωπικά ξεχώρισα τον Άλτσιμπαρ. Πάντως δεν ήθελα να χάσουμε από την Κορίνθιανς. Αλλά, περίφημη αυτή η βραζιλιάνικη ομάδα. Αν ξαναέρθει του
χρόνου, θα την κερδίσουμε!»
-Εννοείτε κ. Μουρ ότι θα έρθετε στην Ελλάδα και του χρόνου;
«Εφόσον με θέλει ο Ολυμπιακός θα έρθω για περισσότερα παιχνίδια».
-Τι σας έκανε ιδιαίτερη εντύπωση;
«Ο κόσμος! Εκρηκτικός. Μου θύμισε Λατινική Αμερική».
«Ο κόσμος! Εκρηκτικός. Μου θύμισε Λατινική Αμερική».
-Η γνώμη σας για το επάγγελμα του αθλητικού συντάκτη;
«Ενδιαφέρον, αλλά και δύσκολο επάγγελμα. Πάντως το αγαπώ».
Ο Μπόμπι Μουρ έχει μπει στη high society του Λονδίνου είναι ένας VIP με κύκλο γνωριμιών τεράστιο. Χαίρει ιδιαίτερης εκτίμησης ως ποδοσφαιριστής, αλλά και ως άνθρωπος. Είναι και η ψυχή της Γουέστ Χαμ στην οποία άρχισε την καριέρα του και που δεν την άλλαξε ποτέ.
Το «αυτοκρατορικό» του στυλ στο παιχνίδι του, η φινέτσα του γενικά και τα προσόντα του τον έχουν κατατάξει μεταξύ των κορυφαίων αμυντικών παικτών της υφηλίου. Τρέφει ιδιαίτερη συμπάθεια στο βραζιλιάνικο φούτμπολ για το οποίο λέει: «Οι Βραζιλιάνοι είναι ποδοσφαιριστές φοβεροί, με επικεφαλής το μοναδικό αυτό φαινόμενο, τον Πελέ».
Ο Μπόμπι Μουρ έπαιξε 544 ματς με τη φανέλα της Γουέστ Χαμ και έφυγε από τη ζωή χτυπημένος από τον καρκίνο, σε ηλικία μόλις 51 ετών το 1993. Το ρεκόρ του Τσάρλτον το έσπασε φτάνοντας τα 108 ματς με την εθνική Αγγλίας και τελείωσε την καριέρα του στη Φούλαμ με 124 ματς.