Για τρίτη φορά στην ιστορία του Champions League θα παρακολουθήσουμε αγγλικό τελικό. Τι έχει συμβεί όμως στους δύο προηγούμενους;
«Ισοφάρισαν» στους τελικούς τους Ισπανούς οι Άγγλοι
Με την πρόκριση της στον τελικό του Πόρτο, η ομάδα του Τόμας Τούχελ «τρίτωσε» τα αγγλικά ζευγάρια του τελικού του Champions League, με το συγκεκριμένο γεγονός να έχει λάβει χώρα άλλες δύο φορές στην ιστορία του θεσμού.
Η επικείμενη συνάντησή τους θα είναι η τέταρτη φετινή, με τους Λονδρέζους να μετρούν μία ήττα με 3-1 στο Στάμφορντ Μπριτζ, μία σπουδαία επικράτηση στον ημιτελικό του FA Cup με 1-0, αποκλείοντας την ομάδα του Πεπ Γκουαρδιόλα, και μια νίκη σε νεκρό χρόνο για την Τσελσι στις 8 Μαΐου, στο Έτιχαντ, με 2-1 στο πλαίσιο της 35ης αγωνιστικής της Premier League.
Σε κάθε περίπτωση όμως, η φετινή τους πορεία κρίνεται επιτυχημένη, με τους Άγγλους πλέον να βλέπουν για τρίτη φορά «εμφύλιο» με φόντο τον τίτλο της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης, «ισοφαρίζοντας» έτσι τους Ισπανούς, των οποίων το επίτευγμα είναι ανάλογο αλλά χρειάστηκε περισσότερα χρόνια για να επιτευχθεί (2000, 2014, 2016).
Τι συνέβη όμως στις δύο προηγούμενες αγγλικές μονομαχίες;
Πέρασαν 13 χρόνια από την πρώτη φορά που δύο αγγλικές ομάδες έφτασαν μαζί στον τελικό της διοργάνωσης και κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν η μία την άλλη, με στόχο την ανάδειξη της καλύτερης Ευρωπαϊκής ομάδας, εκείνης της περιόδου.
Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ – Τσέλσι 1-1 (2008), 6-5 στα πέναλτι
Αυτές ήταν η Μάντσεστερ Γιουνάϊτεντ και η Τσέλσι, οι οποίες έχοντας στον πάγκο τους, Σερ Άλεξ Φέργκιουσον και Αβράμ Γκραντ, έδωσαν την δική τους «μονομαχία» στη Μόσχα, με την αναμέτρηση αυτή να αποτελεί την 4η φορά που την περίοδο 2007-08 βρέθηκαν αντιμέτωπες.
Μέχρι τότε η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ είχε επικρατήσει δύο φορές, μία στο Όλντ Τράφορντ και άλλη μία, στην αρχή της αγωνιστικής περιόδου, στον τελικό του Community Shield, ενώ οι Λονδρέζοι μετρούσαν μία νίκη, με 2-1 στην έδρα τους, σε ένα ματς που «σημαδεύτηκε» από τρεις αναγκαστικές αλλαγές και δύο γκολ του Μίκαελ Μπάλακ.
Στον τελικό της Ρωσίας, όμως, τα πράγματα ήταν διαφορετικά, με την εμπειρία από τέτοιους είδους παιχνίδια να είναι ζητούμενο. Μην ξεχνάμε άλλωστε πως αυτός ήταν ο τρίτος τελικός της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στην ιστορία της, ενώ η Τσέλσι ήταν «πρωτοεμφανιζόμενη».
Παρόλα αυτά η αναμέτρηση κρίθηκε στην κόψη του ξυραφιού. Η Γιουνάιτεντ προηγήθηκε με τον Κριστιάνο Ρονάλντο στο 26ο λεπτό της συνάντησης, οι «μπλε» απάντησαν με τον Φρανκ Λάμπαρντ πριν από την λήξη του ημιχρόνου και το παιχνίδι ήταν απόλυτα ισορροπημένο.
Ίσως αυτή να ήταν και η πρώτη φορά που ο Ντιντιέ Ντοργκμπά άλλαξε... αρνητικά τις ισορροπίες. Και αυτό διότι ο Ιβοριανός αποβλήθηκε, ενώ το ματς είχε οδηγηθεί στην παράταση, η Τσέλσι έμεινε με 10 παίκτες και στερήθηκε έναν από τους καλύτερούς της ποδοσφαιριστές στη διαδικασία των πέναλτι.
Παρόλα αυτά και πάλι θα μπορούσε να είναι αυτή που θα σηκώσει το τρόπαιο, αν ο Τζον Τέρι… δεν γλιστρούσε. Ο αρχηγός των Λονδρέζων ανέλαβε την εκτέλεση του πιο κρίσιμου πέναλτι στην ιστορία της Τσέλσι, εκμεταλλευόμενος την αστοχία του Ρονάλντο, αλλά… προδόθηκε από το γήπεδο.
Λίγα λεπτά μετά ο Ράϊαν Γκιγκς ήταν ψυχραιμότερος, ο Έντβιν φαν ντερ Σαρ απέκρουσε το πέναλτι του Νικολά Ανελκά και η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ πανηγύρισε τον δεύτερο της ευρωπαϊκό τίτλο με τον Σερ Άλεξ Φέργκιουσον στον πάγκο της.
Λίβερπουλ – Τότεναμ 2-0 (2019)
Μεσολάβησαν 11 χρόνια έως ότου το φαινόμενο να επαναληφθεί. Οι Ισπανοί είδαν δύο φορές ομάδες τους να συνυπάρχουν στον τελικό και να πρωταγωνιστούν στην Ευρώπη, ενώ οι Άγγλοι σε αυτό το διάστημα μετρούσαν μία κατάκτηση, από την Τσέλσι τη σεζόν 2011-12.
Η στιγμή τους παρόλα αυτά έφτασε, και έλαβε χώρα στο Μετροπολιτάνο, στη Μαδρίτη, με τον συγκεκριμένο τελικό να είναι ο 27ος επί εποχής Champions League και ο 56ος συνολικά της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης.
Αντιμέτωπες τέθηκαν την 1η Ιουνίου του 2019, η Λίβερπουλ και η Τότεναμ, με τους «κόκκινους» να φτάνουν στον 9ο τελικό της ιστορίας τους και τους Λονδρέζους να διανύουν μία ιστορική περίοδο, όντες για πρώτη φορά σε αυτό το σημείο της διοργάνωσης.
Η πορεία τους μέχρι εκεί ήταν αλησμόνητη. Η Λίβερπουλ ανέτρεψε το 3-0 της Μπαρτσελόνα, κερδίζοντας με 4-0 στο Άνφιλντ, ενώ η Τότεναμ, αν και βρέθηκε να ηττάται με 2-0 στην Ολλανδία από τον Άγιαξ, προέβη σε ολική ανατροπή και με πρωταγωνιστή τον Λούκας Μόουρα, συνέχισε… να ονειρεύεται.
Κάποια στιγμή όμως θα έφτανε η ώρα να… επιστρέψει στην πραγματικότητα. Και δυστυχώς για αυτήν, ο τελικός και το εναρκτήριο 0-0, δεν κράτησε για πολύ. Μόλις 106 δευτερόλεπτα μετά το σφύριγμα της έναρξης, ο Μοχάμεντ Σαλάχ αξιοποίησε το πέναλτι που κέρδισε ο Μανέ και έδωσε προβάδισμα στη Λίβερπουλ.
Η Τότεναμ, όπως αναμενόταν, αιφνιδιάστηκε, δεν κατάφερε να μπει επί της ουσίας στην διεκδίκηση της αναμέτρησης ποτέ και ο Οριγκί «σφράγισε» τη νίκη της Λίβερπουλ στο 87ο λεπτό της αναμέτρησης, έχοντας προέλθει από τον πάγκο.
άπως έτσι το σύνολο του Γιούργκεν Κλοπ κατέκτησε τον 6ο κορυφαίο τίτλο της ιστορίας του, έναν χρόνο μετά την ήττα του στο Κιέβο, από τη Ρεάλ, στον τελικό με 3-1.
Δημήτρης Μανάκος
