Πριν από 29 χρόνια «έφυγε» ο άνθρωπος που εδραίωσε την ύπαρξη των 24ων δευτερολέπτων διασώζοντας τη μοίρα του μπάσκετ.
Το μπάσκετ είναι -δίχως αμφιβολία- ένα από τα πιο εντυπωσιακά και δημοφιλή αθλήματα στον κόσμο. Ωστόσο, δεν είχε πάντα αυτή τη θεαματική και αγαπητή εκδοχή, αφού υπήρξε μια περίοδος που βίωσε την αμφισβήτηση, την υποτίμηση και τον απόλυτο χλευασμό, ακόμα και από τους ίδιους τους πρωταγωνιστές. Έψαχνε μια αλλαγή, μια καινοτομία που θα ήταν ικανή να επαναφέρει τα χαμόγελα στα πρόσωπα των φιλάθλων.
Αυτή ήρθε με κάθε επισημότητα το 1954 μέσω του Danny Biasone, ιδρυτή και ιδιοκτήτη των Syracuse Nationals, που έπεισε τους ιθύνοντες της Λίγκας για τη χρήση του χρονομέτρου των 24 δευτερολέπτων και ας μην ήταν αυτός που γέννησε την αρχική ιδέα. Ο Αμερικανός -με καταγωγή από την Ιταλία- είχε μελετήσει εκατοντάδες αγώνες από τότε που η ομάδα του εισήχθη στο NBA και ήθελε απεγνωσμένα να δει ένα πιο ανταγωνιστικό, πιο γρήγορο και πιο όμορφο άθλημα.
Με βάση τα μαθηματικά και το σύνολο των παρατηρήσεων του, ο Biasone κατέληξε στο συμπέρασμα ότι σε έναν ισορροπημένο αγώνα κάθε ομάδα εκτελεί περίπου 60 επιθέσεις. Μια αναμέτρηση διαρκεί 48 λεπτά ή 2.880 δευτερόλεπτα. Διαιρώντας το 2.880 με το 120, που εκφράζει το σύνολο των επιθέσεων, προκύπτει ο… μαγικός αριθμός 24.
Για να καταλάβει κάποιος πόσο απεχθές ήταν το θέαμα πριν τη χρήση του χρονομέτρου, θα πρέπει να γνωρίζει τι συνέβη στο παιχνίδι που προκάλεσε τη μεγαλύτερη δυσφήμηση στην ιστορία του αθλήματος. Στις 22 Νοεμβρίου του 1950, 7.021 φίλαθλοι γέμισαν τις κερκίδες του Minneapolis Auditorium για να δουν τους ομώνυμους Lakers να μάχονται κόντρα στους Fort Wayne Pistons.
Οι γηπεδούχοι είχαν μια από τις καλύτερες ομάδες στο πρωτάθλημα με τον θρυλικό George Mikan να κυριαρχεί σε κάθε γωνιά του παρκέ. Οι Pistons σε καμία περίπτωση δεν είχαν το ταλέντο των Lakers, όμως ο προπονητής τους, Murray Mendenhall, είχε καταστρώσει ένα σχέδιο που θα έδινε στην ομάδα του τη δυνατότητα να διεκδικήσει τη νίκη. Πολύ απλά, πίστευε πως αν οι Lakers δεν έπαιρναν ποτέ τη μπάλα, δεν θα μπορούσαν να σκοράρουν και αν δεν μπορούσαν να σκοράρουν, δεν θα μπορούσαν να κερδίσουν.
Μετά το jump ball η πρώτη κατοχή πήγε στους φιλοξενούμενους. Οι Pistons αρνούνταν να επιτεθούν και άλλαζαν πάσες δίχως καν να κοιτούν το αντίπαλο καλάθι. Οι παίκτες των Lakers δεν ήξεραν πως να αντιδράσουν. Ξεκίνησαν να κάνουν φάουλ προσπαθώντας να ανακτήσουν την κατοχή σε μια αναμέτρηση που θύμιζε… κορόιδο και όχι μπάσκετ. Οι διαιτητές έκαναν συνεχώς παρατηρήσεις και το πλήθος ούρλιαζε εξαγριωμένο προσπαθώντας να παρακινήσει τους Pistons να αλλάξουν τακτική. Ο αγώνας - έκτρωμα τελείωσε με σκορ 19-18, το χαμηλότερο στην ιστορία, με τον προπονητή των ηττημένων Lakers, John Kundla, να δηλώνει αηδιασμένος: «Αν αυτό είναι μπάσκετ, τότε δεν θέλω να έχω καμία ανάμειξη μαζί του».
Μερικές εβδομάδες μετά, παρακολουθήσαμε άλλο ένα αντίστοιχο περιστατικό, όταν το παιχνίδι των Rochester Royals και των Indianapolis Olympians κρίθηκε στις 6 παρατάσεις. Σε κάθε μια από αυτές επιχειρήθηκε μόλις ένα σουτ, αφού η ομάδα που έπαιρνε την κατοχή κρατούσε τη μπάλα μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο. Το μπάσκετ ήταν υπό κρίση. Έχανε συνεχώς θεατές που δεν είχαν λόγο να πληρώσουν για τέτοιο θέαμα. Μέχρι και η New York Times έγραφε πως: «Το μέλλον της επαγγελματικής καλαθοσφαίρισης τίθεται υπό αμφισβήτηση».
Η εισήγηση του Biasone γίνεται πραγματικότητα στις 30 Οκτώβρη του 1954, στην αναμέτρηση των Rochester Royals κόντρα στους Boston Celtics. Μετά από 48 λεπτά γεμάτα δράση, πάθος και ένταση οι Royals πήραν τη νίκη με 98-95. Το μπάσκετ είχε επισήμως θριαμβεύσει. «Η χρήση των 24ων δευτερολέπτων ήταν η καινοτομία που μας έσωσε. Ήδη έχουμε αύξηση των θεατών κατά 57%», θα δηλώσει ο τότε πρόεδρος του ΝΒΑ, Maurice Podoloff.
Ο Daniel Biasone άφησε την τελευταία του πνοή σαν σήμερα το 1992 σε ηλικία 83 ετών. Το όνομα του σε καμία περίπτωση δεν έχει τη φήμη που του αρμόζει, διότι χωρίς αυτόν και τα 24 του δευτερόλεπτα, κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι το μπάσκετ και το ΝΒΑ θα βίωναν την τωρινή τους επιτυχία.
Αξίζει να σημειωθεί, ότι οι «Nats» την ίδια σεζόν (1954-1955) που ορίστηκε ο κανονισμός των 24ων πήραν και το μοναδικό πρωτάθλημα της ιστορίας τους, αφού το franchise πουλήθηκε αργότερα σε ένα γκρουπ επενδυτών στη Φιλαδέλφεια, για να δημιουργηθούν μετέπειτα οι Philadelphia 76ers. Το έργο του Biasone αναγνωρίστηκε καθολικά το 2000, όταν το όνομα του εισήχθη στο Hall of Fame, αποδίδοντας την ύψιστη τιμή για την προσφορά του αλλάζοντας την ιστορία του παγκόσμιου μπάσκετ.
Πάνος Σταμούλης
