Ο τελικός του Κυπέλλου Αγγλίας στην ελληνική τηλεόραση, ίσως με την πιο γνώριμη φωνή της ελληνικής δημοσιογραφίας.
Γράφει ο Αργύρης Κωστούρος...
Είναι ο άνθρωπος που περιέγραψε 17 τελικούς του Κυπέλλου Αγγλίας για την ελληνική τηλεόραση! Η φωνή του συνδέθηκε αρμονικά με το κύρος, το πρεστίζ και την επιβλητικότητα της σημαντικότερης ποδοσφαιρικής διοργάνωσης στο νησί, το FA Cup.
Κυρίες δεσποινίδες και κύριοι, ας απολαύσουμε μερικούς σπουδαιους τελικούς με τη φωνή του Γιάννης Διακογιάννη… Είναι οι αναμνήσεις μιας ολόκληρης γενιάς, από την εποχή του ΕΙΡ και της ασπρόμαυρης τηλεόρασης, τότε που οι ποδοσφαιρικοί ήρωες άγγιζαν τα όρια του μύθου, είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με τις δωρικές περιγραφές του επιδραστικότερου αθλητικού τηλεσχολιαστή της χώρας.
Λίγες ώρες πριν μάθουμε εάν η Τσέλσι κατακτήσει για 9η φορά το τρόπαιο ή η Λέστερ γράψει για πρώτη φορά το όνομα της στους νικητές του θεσμού, μετά από τέσσερις αποτυχημένες προσπάθειες, θα θυμηθούμε σε ένα νοσταλγικό βίντεο τα γκολ από τρεις τελικούς της δεκαετίας του '80, ακούγοντας, μετά από πολλά χρόνια, την περιγραφή του Γιάννη Διακογιάννη που από το 1970, με τον διπλό τελικό Τσέλσι - Λιντς 2-2 μέχρι και το δραματικό Λίβερπουλ - Έβερτον 3-2 του 1989 άνοιγε τη μετάδοση από το Γουέμπλεϊ, με την κλασική εισαγωγή του «κυρίες, δεσποινίδες και κύριοι»…
Ο πατριάρχης των περιγραφών στην ελληνική τηλεόραση, ξεχώρισε τρεις τελικούς της δεκαετίας του '80 ως τους καλύτερους που έχει περιγράψει για διαφορετικούς λόγους. Το 1985, η πρωταθλήτρια Έβερτον αντιμετώπιζε στον τελικό την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, που είχε αποκλείσει στον ημιτελικό τη Λίβερπουλ στο «Anfield», ανατρέποντας το 1-0 σε 1-2 με δράστες τον Μπράιαν Ρόμπσον και τον Μαρκ Χιούζ.
Τα «Ζαχαρωτά», βάδιζαν ολοταχώς για το treble, αφού τρεις ημέρες αργότερα κέρδιζαν 3-1 στο Ρόττερνταμ την Ραπίντ Βιέννης των Κρανκλ και Πανένκα στον τελικό του Κυπέλλου Κυπελλούχων Ευρώπης και ήθελαν να κλείσουν με θριαμβευτικό τρόπο την καλύτερη σεζόν της ιστορίας τους. Η ατμόσφαιρα πριν τη σέντρα ήταν «βαριά», αφού τα αποκαϊδια από τις στάχτες των ξύλινων εξεδρών του γηπέδου της Μπράντφορντ που στοίχισαν την ζωή 56 συνανθρώπων μας, επισκίασαν για ένα λεπτό την λαμπρότητα του τελικού με την ενός λεπτού σιγή.
Η Έβερτον ήταν το φαβορί και η αποβολή του Κέβιν Μοράν, του πρώτου παίκτη που αποβλήθηκε σε τελικό Κυπέλλου Αγγλίας, ίσως διευκόλυνε την προσπάθεια της στην παράταση. Όμως, το σουτ του Νόρμαν Ουάιτσαϊντ νίκησε τον κορυφαίο τερματοφύλακα εκείνη την εποχή στο Νησί, τον Νέβιλ Σάουθχολ, χαρίζοντας στη Γιουνάιτεντ για έκτη φορά το Κύπελλο Αγγλίας.
Ο τελικός του 1985 είχε άρωμα «Μέρσεϊσαιντ». Το κομμάτι της Βορειοδυτικής Αγγλίας φιλοξενούσε, χωρίς υπερβολή, τις δύο κορυφαίες ομάδες της Ευρώπης εκείνη την εποχή, οι οποίες δεν μπορούσαν να σφραγίσουν την ανωτερότητα τους στο ΚΠΕ, εξαιτίας της τιμωρίας των αγγλικών συλλόγων, λόγω των δραματικών γεγονότων του «Χέϊζελ» . Λίβερπουλ και Έβερτον, προκρίθηκαν στον τελικό, με αίμα και ιδρώτα, επικρατώντας στην παράταση των Σαουθάμπτον και Σέφιλντ Γουένζντεϊ αντίστοιχα.
Οι «reds», στην πρώτη σεζόν του Νταλγκλίς με την ιδιότητα του παίκτη - προπονητή, στόχευαν στο double, καθώς είχαν κατακτήσει το πρωτάθλημα μετά από ένα εντυπωσιακό ντεμαράζ στο β΄γύρο και μάχη μέχρις εσχάτων με την ΄Εβερτον η οποία ζητούσε τη ρεβάνς στο «Γουέμπλεϊ» στον τρίτο συνεχόμενο τελικό της από το 1984 . Λίγο πριν συμπληρωθεί μία ώρα αγώνα, το γκολ του Γκάρι Λίνεκερ έφερνε πιο κοντά το Κύπελλο στο «Γκούντισον Παρκ». Όμως, η εκτελεστική δεινότητα του Ίαν Ρας και του αγαπημένου «Skippy» της Kop, του Γκρέγκ Τζόνστον, διαμόρφωσαν το τελικό 3-1.
Ο τελικός του 1989 έγινε στη σκιά των 96 θυμάτων του Χίλσμπορο, λίγο πριν την έναρξη του ημιτελικού Νότιγχαμ Φόρεστ - Λίβερπουλ. Η ομάδα του Κένι Νταλγκλίς και η Έβερτον βρέθηκαν ξανά αντιμέτωπες στο «Ναό» του ποδοσφαίρου, σε έναν τελικό που είχε δραματική μορφή και κρίθηκε στην παράταση, με τους «Toffees» να ισοφαρίζουν στο φινάλε με δράστη τον Σκωτσέζο διεθνή, Στιούαρτ MακΚολ. Η Λίβερπουλ, προερχόταν από το σοκ της απώλειας του πρωταθλήματος από την Άρσεναλ, ενώ η ΄Εβερτον, μετά τον τίτλο του 1987, βρισκόταν στο ξεκίνημα μιας φθίνουσας πορείας, αναζητώντας την τελευταία αναλαμπή η οποία δεν ήρθε, αφού τα δύο γκολ του επαναπατρισθέντα από την Ιταλία, Ίαν Ρας, αποτέλεσαν τον ελάχιστο φόρο τιμής στους πιστούς οπαδούς της Λίβερπουλ που έδωσαν τη ζωή τους για την ομάδα.
Παρακολουθήστε το γκολ του τελικού του 1986 σε περιγραφή του Γιάννη Διακογιάννη για την ΕΡΤ, καθώς και το ρεπορτάζ του ελληνικού ημερήσιου Τύπου της εποχής.
Είναι ο άνθρωπος που περιέγραψε 17 τελικούς του Κυπέλλου Αγγλίας για την ελληνική τηλεόραση! Η φωνή του συνδέθηκε αρμονικά με το κύρος, το πρεστίζ και την επιβλητικότητα της σημαντικότερης ποδοσφαιρικής διοργάνωσης στο νησί, το FA Cup.
Κυρίες δεσποινίδες και κύριοι, ας απολαύσουμε μερικούς σπουδαιους τελικούς με τη φωνή του Γιάννης Διακογιάννη… Είναι οι αναμνήσεις μιας ολόκληρης γενιάς, από την εποχή του ΕΙΡ και της ασπρόμαυρης τηλεόρασης, τότε που οι ποδοσφαιρικοί ήρωες άγγιζαν τα όρια του μύθου, είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με τις δωρικές περιγραφές του επιδραστικότερου αθλητικού τηλεσχολιαστή της χώρας.
Λίγες ώρες πριν μάθουμε εάν η Τσέλσι κατακτήσει για 9η φορά το τρόπαιο ή η Λέστερ γράψει για πρώτη φορά το όνομα της στους νικητές του θεσμού, μετά από τέσσερις αποτυχημένες προσπάθειες, θα θυμηθούμε σε ένα νοσταλγικό βίντεο τα γκολ από τρεις τελικούς της δεκαετίας του '80, ακούγοντας, μετά από πολλά χρόνια, την περιγραφή του Γιάννη Διακογιάννη που από το 1970, με τον διπλό τελικό Τσέλσι - Λιντς 2-2 μέχρι και το δραματικό Λίβερπουλ - Έβερτον 3-2 του 1989 άνοιγε τη μετάδοση από το Γουέμπλεϊ, με την κλασική εισαγωγή του «κυρίες, δεσποινίδες και κύριοι»…
Ο πατριάρχης των περιγραφών στην ελληνική τηλεόραση, ξεχώρισε τρεις τελικούς της δεκαετίας του '80 ως τους καλύτερους που έχει περιγράψει για διαφορετικούς λόγους. Το 1985, η πρωταθλήτρια Έβερτον αντιμετώπιζε στον τελικό την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, που είχε αποκλείσει στον ημιτελικό τη Λίβερπουλ στο «Anfield», ανατρέποντας το 1-0 σε 1-2 με δράστες τον Μπράιαν Ρόμπσον και τον Μαρκ Χιούζ.
Τα «Ζαχαρωτά», βάδιζαν ολοταχώς για το treble, αφού τρεις ημέρες αργότερα κέρδιζαν 3-1 στο Ρόττερνταμ την Ραπίντ Βιέννης των Κρανκλ και Πανένκα στον τελικό του Κυπέλλου Κυπελλούχων Ευρώπης και ήθελαν να κλείσουν με θριαμβευτικό τρόπο την καλύτερη σεζόν της ιστορίας τους. Η ατμόσφαιρα πριν τη σέντρα ήταν «βαριά», αφού τα αποκαϊδια από τις στάχτες των ξύλινων εξεδρών του γηπέδου της Μπράντφορντ που στοίχισαν την ζωή 56 συνανθρώπων μας, επισκίασαν για ένα λεπτό την λαμπρότητα του τελικού με την ενός λεπτού σιγή.
Η Έβερτον ήταν το φαβορί και η αποβολή του Κέβιν Μοράν, του πρώτου παίκτη που αποβλήθηκε σε τελικό Κυπέλλου Αγγλίας, ίσως διευκόλυνε την προσπάθεια της στην παράταση. Όμως, το σουτ του Νόρμαν Ουάιτσαϊντ νίκησε τον κορυφαίο τερματοφύλακα εκείνη την εποχή στο Νησί, τον Νέβιλ Σάουθχολ, χαρίζοντας στη Γιουνάιτεντ για έκτη φορά το Κύπελλο Αγγλίας.
Ο τελικός του 1985 είχε άρωμα «Μέρσεϊσαιντ». Το κομμάτι της Βορειοδυτικής Αγγλίας φιλοξενούσε, χωρίς υπερβολή, τις δύο κορυφαίες ομάδες της Ευρώπης εκείνη την εποχή, οι οποίες δεν μπορούσαν να σφραγίσουν την ανωτερότητα τους στο ΚΠΕ, εξαιτίας της τιμωρίας των αγγλικών συλλόγων, λόγω των δραματικών γεγονότων του «Χέϊζελ» . Λίβερπουλ και Έβερτον, προκρίθηκαν στον τελικό, με αίμα και ιδρώτα, επικρατώντας στην παράταση των Σαουθάμπτον και Σέφιλντ Γουένζντεϊ αντίστοιχα.
Οι «reds», στην πρώτη σεζόν του Νταλγκλίς με την ιδιότητα του παίκτη - προπονητή, στόχευαν στο double, καθώς είχαν κατακτήσει το πρωτάθλημα μετά από ένα εντυπωσιακό ντεμαράζ στο β΄γύρο και μάχη μέχρις εσχάτων με την ΄Εβερτον η οποία ζητούσε τη ρεβάνς στο «Γουέμπλεϊ» στον τρίτο συνεχόμενο τελικό της από το 1984 . Λίγο πριν συμπληρωθεί μία ώρα αγώνα, το γκολ του Γκάρι Λίνεκερ έφερνε πιο κοντά το Κύπελλο στο «Γκούντισον Παρκ». Όμως, η εκτελεστική δεινότητα του Ίαν Ρας και του αγαπημένου «Skippy» της Kop, του Γκρέγκ Τζόνστον, διαμόρφωσαν το τελικό 3-1.
Ο τελικός του 1989 έγινε στη σκιά των 96 θυμάτων του Χίλσμπορο, λίγο πριν την έναρξη του ημιτελικού Νότιγχαμ Φόρεστ - Λίβερπουλ. Η ομάδα του Κένι Νταλγκλίς και η Έβερτον βρέθηκαν ξανά αντιμέτωπες στο «Ναό» του ποδοσφαίρου, σε έναν τελικό που είχε δραματική μορφή και κρίθηκε στην παράταση, με τους «Toffees» να ισοφαρίζουν στο φινάλε με δράστη τον Σκωτσέζο διεθνή, Στιούαρτ MακΚολ. Η Λίβερπουλ, προερχόταν από το σοκ της απώλειας του πρωταθλήματος από την Άρσεναλ, ενώ η ΄Εβερτον, μετά τον τίτλο του 1987, βρισκόταν στο ξεκίνημα μιας φθίνουσας πορείας, αναζητώντας την τελευταία αναλαμπή η οποία δεν ήρθε, αφού τα δύο γκολ του επαναπατρισθέντα από την Ιταλία, Ίαν Ρας, αποτέλεσαν τον ελάχιστο φόρο τιμής στους πιστούς οπαδούς της Λίβερπουλ που έδωσαν τη ζωή τους για την ομάδα.
Παρακολουθήστε το γκολ του τελικού του 1986 σε περιγραφή του Γιάννη Διακογιάννη για την ΕΡΤ, καθώς και το ρεπορτάζ του ελληνικού ημερήσιου Τύπου της εποχής.
