Πρόσωπα

«Λάζαρε Ρότα, δεν θα το… ξανακάνω»: Μία συγκλονιστική εμφάνιση, για το παιδί που 7 χρόνια πριν πήγε στη Β’ Σλοβακίας!»

«Λάζαρε Ρότα, δεν θα το… ξανακάνω»: Μία συγκλονιστική εμφάνιση, για το παιδί που 7 χρόνια πριν πήγε στη Β’ Σλοβακίας!»
Έχει κατακριθεί. Έχει σχολιαστεί. Για το αγωνιστικό του πρόσωπο, για την εικόνα του, ακόμη και για τις στυλιστικές του επιλογές. Πάντα βρίσκεται στο στόχαστρο. Ποτέ δεν καταλάβαμε τον λόγο. Το Αγγλία – Ελλάδα το είδατε… Ας του ζητήσουμε όλοι μαζί μία «συγγνώμη». «Λάζαρε Ρότα, δεν θα το ξανακάνουμε», ας του πούμε και ας τον χειροκροτήσουμε για την επιλογή του να παίξει στη Β’ Σλοβακίας. 


Είναι από τις περιπτώσεις που η συστηματική αμφισβήτηση, υποτίμηση, αδιαφορία ή όλα αυτά μαζί στην αρχή, γιγαντώνουν δικαίως τις τότε επιλογές. Η πορεία και ο ιδρώτας σου σε «κάνουν μάγκα». Κάπως έτσι θα πρέπει να αισθάνεται ο Λάζαρος Ρότα την τελευταία του διετία στην ΑΕΚ, όπου ήρθε απλώς αναπληρωματικός το καλοκαίρι του 2021 με backround τα… αζήτητα.

Αν και το δρομολόγιο με προορισμό τα Σπάτα έφερε την έντιμη επιγραφή αναχώρησης «Fortuna Sittard» και «Eredivisie», τα περισσότερα χιλιόμετρα του στο γρασίδι τα «έγραψε» στην… Β’ κατηγορία της Σλοβακίας. Με δική του επιλογή, έπαιξε στις άσημες Slavoj Trebisov (πρώτα, 2017-2018) και MFK Zemplin Michalovce (μετά, 2018-2019), από μια χρονιά σε έκαστη, δίχως την παραμικρή επαγγελματική εμπειρία. Μόνο εικόνες προπονήσεων και… όνειρα καθιέρωσης είχε στον υπό διάλυση τότε  Ηρακλή το καλοκαίρι του 2017. Με το θάρρος και την άγνοια κινδύνου της νιότης δε «μάσησε», τα έβαλε ως εφόδια ψυχής και λαχτάρας για κάτι καλύτερο και πήγε στη Σλοβακία.

Δύο χρόνια, ισάριθμες μεταγραφές, πάντα χωρίς επιβράβευση. Μόνο με πίστη. Και δουλειά, πολύ δουλειά. Αυτήν ακριβώς που τον αντάμοιψε το 2020, όταν τον «τσίμπησε» ο Τζον Φαν Σχιπ για την «γαλανόλευκη» δεξιά πλευρά, ενώ ήταν ήδη μέλος της Φορτούνα. Από τότε ο Λάζαρος δεν κοίταξε ποτέ ξανά πίσω. Το ιδιαίτερο; Σταδιακά αποδείκνυε ποιος είναι, ακόμη όμως αυτό «δεν φαινόταν». Σαν κάτι να (του) έλειπε και έπρεπε να το έχει για να μας πείσει. Τελικά, μείναμε εμείς με την όρεξη!

Μία ακόμη χρονιά στις «Κάτω Χώρες» (2020-2021), δύο συνολικά οι προαναφερθείσες στα χωράφια της Σλοβακίας, σύνολο τρεις, όσες ακριβώς και τα χρόνια στη Νέα Φιλαδέλφεια. Πάντα ως δευτερότριτη επιλογή στα χαρτιά, πρώτη και καλύτερη στο χορτάρι! Υπολογίζεται ως back up… του αναπληρωματικού τότε Μισελέν, με πρώτο τον Μπακάκη, παίρνει το βάπτισμα του πυρός, εν τέλει, ως βασικός ήδη από τον Οκτώβρη. Επιφυλάσσει την  ίδια τύχη στο νεοφερμένο Σιντιμπέ το 2022, ώστε στο τέλος της σεζόν να δικαιωθεί μεγαλοπρεπώς:  πρωταθλητής, κυπελλούχους – νταμπλ – ως βασικός.

Πλέον είναι ευρέως γνωστός, έχοντας φτάσει στο pick του και είναι συνέχεια βελτιωμένος και σταθερός. «Αναγνωρίστηκε» επιτέλους και ως βασικός από την «Ένωση», η  οποία δεν πήρε βασικό δεξί μπακ και έχει τουμπάρει το κάρμα του με τη βούλα! Μέχρι να μας εντυπωσιάσει (όπως και όλοι οι διεθνείς μας, άλλωστε, ορμώμενοι προς την υπέρβαση από τον πόνο της απώλειας) στο «Γουέμπλεϊ», όπου υπήρξε κυριολεκτικά απροσπέλαστος. Συνεχίζουμε να τον υποτιμάμε: μαλλιά, ρούχα, τατουάζ. Οι αιτίες δεν είναι πλέον αθλητικές – ούτως ή άλλως μας διαψεύδει πανηγυρικά, δικαιώνοντας τον μικρό Λάζαρο της Σλοβακίας.

Λάζαρε, συγχαρητήρια. Έστω και καθυστερημένα, αναγνωρίστηκες. Σου οφείλουμε μία συγγνώμη, ένα χειροκρότημα και ένα «ευχαριστώ». 

Νικόλας Κανελλόπουλος

www.bnsports.gr 

Ρoή Ειδήσεων

Δείτε επίσης



0