«Πρέπει να δώσουμε τα πάντα. Ό,τι έχουμε. Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να κατακτήσουμε το Conference», θυμάμαι πως μου είχε αναφέρει χαρακτηριστικά ο Παναγιώτης Ρέτσος, στη συνέντευξη που παραχώρησε στο BN Sports, λίγες ημέρες πριν τον μεγάλο τελικό. Το έκανε πράξη, ζαλισμένος και με το περιβραχιόνιο του αρχηγού στο μπράτσο. Πέρασε πολλά, δέχθηκε σκληρή κριτική, αλλά στο φινάλε, έζησε δικαιωματικά το ομορφότερο παραμύθι!
Μεγάλωσε στον Ολυμπιακό. Από τις ακαδημίες της ομάδας, στο ταξίδι στο εξωτερικό, ως μία από τις ακριβότερες πωλήσεις του συλλόγου, και από εκεί στην επιστροφή, για να ζήσει την απόλυτη «παράνοια». Ο Παναγιώτης Ρέτσος είναι 25 ετών και εκπλήρωσε μία επιθυμία, που έμοιαζε με… όνειρο απατηλό!
Πάλεψε, μάτωσε -ακόμα και κυριολεκτικά- τη φανέλα και έφτασε στην απόλυτη δικαίωση. Ο Έλληνας αμυντικός αμφισβητήθηκε όσο κανείς άλλος παίκτης των «ερυθρολεύκων». Οι άτυχες στιγμές του σε κομβικές αναμετρήσεις, δημιουργούσαν γκρίνια. Ο ίδιος όμως, «έκλεινε» τα αυτιά και μοχθούσε κάθε φορά, όλο και περισσότερο.
Η πρώτη «απάντηση» ήρθε στον ημιτελικό με την Άστον Βίλα στο Μπέρμιγχαμ. Ξεχώρισε στην άμυνα του Ολυμπιακού και ήταν εκείνος που κέρδισε το πέναλτι, για να έρθει το τρίτο γκολ του Αγιούμπ Ελ Κααμπί.
Όσα έκανε ωστόσο, στο κρισιμότερο ματς, όχι της χρονιάς, αλλά της ιστορίας των «ερυθρολεύκων», θα μνημονεύονται για πολλά χρονιά. Δεν είχε την ασίστ, δεν είχε το γκολ, όμως η ηγετική παρουσία του στην άμυνα της ομάδας του Μεντιλίμπαρ, έδωσε το έναυσμα για να γραφτεί ιστορία.
«Πρέπει να δώσουμε τα πάντα. Ό,τι έχουμε. Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να κατακτήσουμε το Conference», είχε πει ο Ρέτσος στο BN Sports, λίγες ημέρες πριν τον τελικό κόντρα στην Φιορεντίνα. Δήλωση που έκανε πράξη.
Ο Μπελότι χτύπησε κεφάλι με κεφάλι στο 49ο λεπτό με τον 25χρονο αμυντικό, ο οποίος ζαλισμένος, έδειχνε να μην μπορεί να συνεχίσει. Μάλιστα, την ώρα που δεχόταν τις πρώτες βοήθειες, καθώς σηκώθηκε, έχασε την ισορροπία του, πέφτοντας εκ νέου στο έδαφος. Η αλλαγή έμοιαζε αναγκαία. Ο Ρέτσος όμως, ζήτησε να συνεχίσει. Έτσι κι έγινε. Πείσμωσε. Ούτε ένα χτύπημα στο κεφάλι, δεν δέχθηκε να του στερήσει την ευκαιρία να δώσει και την ψυχή του για αυτό το τρόπαιο.
Από το σημείο εκείνο και έπειτα, κατέθεσε όλες του τις δυνάμεις στο χορτάρι. Ήταν αδιαπέραστος. Κέρδισε σχεδόν κάθε μονομαχία. Συγκεκριμένα, από τις 14 που έδωσε συνολικά, βγήκε νικητής στις εννέα εξ αυτών.
Με τον Κώστα Φορτούνη να περνά εκτός αγώνα ως αλλαγή στο 73o λεπτό, ήταν εκείνος που πήρε έπειτα το περιβραχιόνιο του αρχηγού, μέχρι και το τελευταίο, λυτρωτικό σφύριγμα. Και στο τέλος «έσπασε». Το «τρελό όνειρο» είχε λάβει… σάρκα και οστά!
Το φιλί του Παναγιώτη Ρέτσου στο τρόπαιο του Europa Conference League, ήταν ξεχωριστό. Ήταν μία στιγμή δικαίωσης. Γεμάτη δάκρυα. Για όλες εκείνες τις φορές, που η τύχη τού γύρισε την πλάτη.
Ένα «παιδί» που δεν ξεχνά ποτέ να χαμογελά. Ένα «παιδί» που προήλθε μέσα από τα «ποδοσφαιρικά σπλάχνα» αυτής της ομάδας. Ένα «παιδί» που έζησε δικαιωματικά το ομορφότερο παραμύθι που θα μπορούσε να ζήσει κάποιος, με την ομάδα που αγαπά!
Τάσος Φαραός
www.bnsports.gr