Μέμφις (Κεφάλαιο 1)
Μια πόλη άρρηκτα συνδεδεμένη με την οικογένεια Γκασόλ. Ο Πάου έγινε ντραφτ από τους Γκρίζλις το 2001, η οικογένεια μετακόμισε σύσσωμη εκεί, και ο Μαρκ πήγε στο λύκειο «Lausanne Collegiate». Σύμφωνα με τις δασκάλες και τη διευθύντριά του, αντιμετώπιζε μεγάλα προβλήματα με τη γλώσσα και ήταν πολύ ντροπαλός. «Το μέρος που ένιωθε άνετα ήταν το γήπεδο του μπάσκετ. Οι αγώνες του είχαν πλάκα γιατί ήταν τρομερά ψηλότερος από τους συμπαίκτες και τους αντιπάλους του», λέει η διευθύντριά του. Ο Μαρκ χάρισε στο λύκειό του τη δεύτερη θέση σε όλο το Τενεσί, που ήταν η μεγαλύτερη επιτυχία στην ιστορία του. Εκεί ο Μαρκ επέλεξε και το αγαπημένο του νούμερο 33, επειδή «ήταν το νούμερο που διάλεξε ο Shaq (Σακίλ Ο’Νίλ) όταν ξεκίνησε την καριέρα του».
Μπαρτσελόνα
Στα 18, ο Μαρκ επέστρεψε στην Ευρώπη για να ξεκινήσει την επαγγελματική του καριέρα στην Μπαρτσελόνα, όπως ακριβώς είχε κάνει και ο Πάου. Το σώμα του Μαρκ δεν είχε καμία σχέση με αυτό που έχουμε σήμερα στο μυαλό μας. Τα κιλά ήταν πολλά, η αθλητικότητα ανύπαρκτη και συνεπώς του ήταν πολύ δύσκολο να σταθεί στο επίπεδο εκείνο. Στη Βαρκελώνη, λοιπόν, πέρασε 3 χρόνια με ελάχιστο χρόνο συμμετοχής και απόλυτη στασιμότητα. Όπως υποστήριξε ο ίδιος αργότερα: «Τον πρώτο χρόνο ήμουν νέος, τον δεύτερο ήμουν τραυματίας, και τον τρίτο απλά δεν πήρα χρόνο συμμετοχής».
Πέπου Ερνάντεζ, ο «ευεργέτης»
Το 2006, η Ισπανία συγκέντρωσε μία από τις πολλές «υπερομάδες» της στη διάρκεια του 21ου αιώνα, ενόψει του Παγκοσμίου Κυπέλλου στη Σαιτάμα. Ναβάρο, Γκαρμπαχόσα, Καλδερόν και φυσικά Πάου Γκασόλ ήταν κάποιοι από τους αστέρες του ισπανικού ρόστερ. Ένα μήνα πριν την έναρξη του τουρνουά, ο Φραν Βάσκεθ τραυματίστηκε, και μία θέση σε αυτό το εκπληκτικό ρόστερ έμεινε «ορφανή». Μάλιστα, ο παίκτης που θα αντικαθιστούσε τον Βάσκεθ, μάλλον θα έπρεπε να είναι ψηλός. Σε μία απόφαση που ξεσήκωσε πολλές αντιδράσεις, ο «εκλέκτορας» Πέπου Ερνάντεθ έφερε στην Εθνική τον Μαρκ Γκασόλ.
Ο Ισπανός προπονητής, χρόνια μετά, παραδέχτηκε: «Όπως ήταν λογικό, υπήρχαν σχόλια που αφορούσαν την αδερφική του σχέση με τον Πάου. Εμείς ξέραμε ακριβώς το διακύβευμα της επιλογής και το τι μπορεί να προσφέρει στην ομάδα. Με εντυπωσίασε κατευθείαν το πόσο πεινασμένος ήταν να κερδίσει τη θέση του στην ομάδα». Στη διάρκεια του τουρνουά, το όνομα «Γκασόλ» ακουγόταν μόνο για να περιγράψει τα όργια του Πάου, που με 21 πόντους ανά αγώνα, ήταν ο πολυτιμότερος του τουρνουά.
Ο ηγέτης των Ισπανών, όμως τραυματίστηκε, και δε θα έδινε το «παρών στον τελικό («μεθώντας» ακόμα περισσότερο τη δική μας Εθνική). Σαν έτοιμος από καιρό, ο Μαρκ προσέφερε 17 ποιοτικά λεπτά στον τελικό, με 2 πόντους, 7 ριμπάουντ και σπουδαία άμυνα, βάζοντας το... λιθαράκι του στη συντριβή της Εθνικής μας από τους Ισπανούς (70-47). Σύμφωνα με τον Πέπου Ερνάντεθ «μετά το Παγκόσμιο, άλλαξε ολοκληρωτικά το μυαλό και η προσωπικότητά του».
Χιρόνα, Draft και MVP
Η επόμενη σεζόν βρήκε τον 21χρονο Μαρκ στη Χιρόνα, με εντελώς διαφορετικό ρόλο από αυτόν που είχε στην Μπαρτσελόνα. Ο Ισπανός πήρε χρόνο και ελευθερία στο παρκέ, ξεδιπλώνοντας το ταλέντο του. Το καλοκαίρι του 2007, έκρινε πως ήταν η σωστή στιγμή να τεθεί σε διαθεσιμότητα για το draft του NBA. Εκεί, επελέγη στο νούμερο 47 από τους Λέικερς, μια ομάδα που δεν είχε ανάγκη ψηλό, αλλά και λόγω των απαιτήσεων πρωταθλητισμού, δε θα έδινε χώρο και χρόνο σε έναν rookie. Έτσι, λοιπόν, παρέμεινε για άλλη μια χρονιά στη Τζιρόνα, όπου κυριάρχησε σε ατομικό επίπεδο, και αναδείχθηκε MVP του Ισπανικού Πρωταθλήματος.
Μέμφις (Κεφάλαιο 2)
Όσο ο Μαρκ Γκασόλ διέπρεπε με τη φανέλα της Χιρόνα, στην άλλη άκρη του Ατλαντικού, έγινε μια κίνηση που έμελλε να καθορίσει το υπόλοιπο της καριέρας του. Την 1η Φεβρουαρίου του 2008, ο Πάου (ποιος άλλος;), που ήδη ήταν all-star στο NBA, ανταλλάχθηκε από τους Γκρίζλις με προορισμό τους Λέικερς του Κόμπι Μπράιαντ. Οι αρκούδες έλαβαν τον…μεγάλο Κουάμε Μπράουν, δύο ακόμη παίκτες και τα δικαιώματα του Μαρκ Γκασόλ.
Άλλη μια απόφαση που ξεσήκωσε σφοδρή κριτική, με αποδέκτη τον General manager των Γκρίζλις, Τζέρι Γουέστ. Ο άλλοτε θρύλος των Λέικερς κατηγορήθηκε πως υλοποίησε ένα trade που ευνοούσε ξεκάθαρα την ομάδα του Λος Άντζελες. Ο Γουέστ υποστήριζε πως η ανταλλαγή ευνοούσε και τις δύο πλευρές. Σίγουρα, όμως, ούτε ο ίδιος δεν είχε ονειρευτεί την πορεία που θα διέγραφε στις «Αρκούδες» ο Μαρκ Γκασόλ. Ο Μαρκ, μάλιστα, ήταν συμπάικτης και καλός φίλος με τον γιο του Τζέρι Γουέστ στο λύκειο!
Πάου vs Μαρκ
Στις 22 Δεκεμβρίου 2008, η οικογένεια Γκασόλ βίωσε μια σπουδαία στιγμή, με τα δύο αδέρφια να διασταυρώνουν τα ξίφη τους, στο παιχνίδι των Γκρίζλις με τους Λέικερς.
Σε κοινή τους συνέντευξη πριν τον αγώνα ο Πάου έλεγε τα εξής για τον αδερφό του: «Δίνει πάντα το 100%. Είναι πού καλός στα ριμπάουντ και τις τάπες και παίζει με μεγάλη ένταση. Χρησιμοποιεί καλά τα χέρια του και ξέρει να πασάρει. Γνωρίζει καλά το άθλημα. Τις αδυναμίες του δεν μπορώ να σας τις αποκαλύψω τώρα. Είναι μυστικό. Θα του δώσω την ευκαιρία να παίξει καλά». Οι Λέικερς νίκησαν, με τα αδέρφια να μην έχουν την ευκαιρία να αντιμετωπίσουν ο ένας τον άλλον για πολλή ώρα.
Το rebuilding των Γκρίζλις
Το τέλος της πρώτη σεζόν του Μαρκ στο Μέμφις, βρήκε την ομάδα να έχει το πέμπτο χειρότερο ρεκόρ στο NBA. Ο ίδιος είχε αξιόλογη παρουσία στη rookie σεζόν του, με 11.7 πόντους και 7.4 ριμπάουντ. Το καλοκαίρι του 2009, οι Γκρίζλις πραγματοποίησαν μια πολύ σημαντική κίνηση, εντάσσοντας στο δυναμικό τους τον Ζακ Ράντολφ. Ο Αμερικανός ψηλός, όπως αποδεικνυόταν αργότερα ήταν το κομμάτι που έλειπε. Ήρθε να συμπληρώσει τον πυρήνα των Κόνλει, Γκέι και Γκασόλ, σχηματίζοντας με τον Ισπανό ένα από τα σκληρότερα αμυντικά δίδυμα στο NBA.
NBA playoffs
Η σεζόν 2009-2010 ήταν αξιόλογη για τους Γκρίζλις, όμως η αμέσως επόμενη ήταν αυτή στην οποία κατάφεραν να μπουν στα playoffs. Πέρασαν τους Σπερς με 4-2 στον πρώτο γύρο, και «λύγισαν» σε μια συγκλονιστική σειρά, από τους Θάντερ του Ντουράντ και του Γουέστμπρουκ στα 7 παιχνίδια.
Οι Γκρίζλις πλέον ήταν μια από τις πραγματικά καλές ομάδες του NBA. Δύο χρόνια αργότερα, ήρθε η καλύτερη χρονιά του Μαρκ Γκασόλ, η πραγματική αγωνιστική απογείωσή του. 14.1 πόντοι, 7.8 ριμπάουντ, 4 ασίστ ανά αγώνα, και μαζί το βραβείο του κορυφαίου αμυντικού παίκτη σε όλο το NBA!
Αυτό ήταν μόνο το…ορεκτικό της σεζόν, καθώς στα playoffs oι Γκρίζλις έκαναν την καλύτερη πορεία της ιστορίας τους, μέχρι να τους σκουπίσουν οι ασταμάτητοι Σπερς στους τελικούς της Περιφέρειας! Εκείνη τη χρονιά οι Γκρίζλις «τρύπησαν» το ταβάνι τους. Στη συνέχεια, ο «κορμός» τους άρχισε να μεγαλώνει, μέχρι να «διαλυθεί» το 2019.
2019 (Κεφάλαιο 1): Ένα δαχτυλίδι για...ορεκτικό
Στα 34 του, θα περίμενε κανείς πως ο Μαρκ Γκασόλ θα «κολλούσε» τα τελευταία του ένσημα, με το κορμί του, που ποτέ δεν ήταν ιδιαίτερα αθλητικό, να μην έχει πλέον να προσφέρει πολλά στο NBA.
Η μοίρα όμως είχε άλλα σχέδια για τον Μαρκ. Και στεκόμαστε στη μοίρα, γιατί ο ίδιος δεν είχε σχεδιάσει πως θα γινόταν trade από τους Γκρίζλις, στους Ράπτορς του Καουάι Λέοναρντ. Όπως επίσης, κανείς, πλην ίσως του Μασάι Ουτζίρι (GM των Ράπτορς), δεν περίμενε ότι ο Ισπανός θα έπαιζε κομβικό ρόλο, στην κατάκτηση του μοναδικού πρωταθλήματος στην ιστορία του franchise.
Στα playoffs του 2019, ο Μαρκ Γκασόλ έδωσε ρεσιτάλ: έπαιξε 24 παιχνίδια (!), έχοντας σε 30 λεπτά συμμετοχής, 9.4 πόντους, 6.4 ριμπάουντ και 3 ασίστ. Αυτά, όμως, είναι «λίγα», μπροστά σε όσα έκανε στην επική σειρά εφτά αγώνων κόντρα στους Σίξερς, στο δεύτερο γύρο. Ακόμα θα θυμάται ο Εμπίντ (πέραν του μυθικού buzzer-beater του Λέοναρντ), το… μαρτύριο που πέρασε στα χέρια του Ισπανού, ο οποίος θύμισε τον παίκτη που αναδείχθηκε καλύτερος αμυντικός στο NBA το 2013.
Στη συνέχεια, οι Ράπτορς έκαναν μια σπουδαία ανατροπή στους τελικούς Περιφέρειας με τους Μπακς (από 0-2, 4-2), και στους τελικούς τους περίμενε μια από τις καλύτερες ομάδες όλων των εποχών, οι Γκόλντεν Στέιτ Γουόριορς. Η τύχη χαμογέλασε στους Ράπτορς, καθώς ο Κέβιν Ντουράντ ήταν τραυματίας, ενώ στη διάρκεια του Game 6, τραυματίστηκε και ο Κλέι Τόμπσον, ανοίγοντας στους Ράπτορς το δρόμο προς την κατάκτηση του τίτλου. Αυτό, όπως αναφέραμε και νωρίτερα, ήταν μόνο το…ορεκτικό του Μαρκ Γκασόλ για το 2019.
2019 (Κεφάλαιο 2): No Pau, no problem και χρυσό στο Παγκόσμιο
Το καλοκαίρι του 2019, το…μενού είχε Παγκόσμιο Κύπελλο. Η σπουδαία Εθνικής Ισπανίας «κατέβασε» ένα δυνατό ρόστερ (Μαρκ, Ρούμπιο, Ρούντι, Γιουλ, Χουάντσο και Γουίλι Ερνανγκόμεθ, Κλαβέρ και άλλους), από το οποίο όμως απουσίαζε ο σπουδαιότερος παίκτης στην ιστορία της χώρας, ο Πάου Γκασόλ. Για καλή τους τύχη, όμως, οι Ισπανοί είχαν τον μόνο άνθρωπο που μπορούσε να σηκώσει το βάρος της απουσίας στους ώμους του.
Οι Ισπανοί έφτασαν στα ημιτελικά της διοργάνωσης, όπου θα έβρισκαν στο δρόμο τους την πυραυλοκίνητη Αυστραλία. Οι ΗΠΑ είχαν ήδη αποκλειστεί από τους Γάλλους, οι οποίοι θα αντιμετώπιζαν στον άλλο ημιτελικό τους Αργεντινούς.
Τότε, λοιπόν, ο Μαρκ προσέφερε ίσως το σπουδαιότερο παιχνίδι της καριέρας του, αυτό που του άλλαξε το στάτους, και τον έκανε ακόμα μεγαλύτερο θρύλο απ’ όσο ήδη ήταν. Σε ένα επικό παιχνίδι, που κρίθηκε σε δύο παρατάσεις, ο Μαρκ Γκασόλ δε δέχτηκε να χάσει. «Έγραψε» 33 πόντους, 6 ριμπάουντ και 4 ασίστ, θυμίζοντας τον Πάου του 2015. Στον τελικό, η Αργεντινή δεν μπόρεσε να προβάλει αντίσταση, και ο Μαρκ ολοκλήρωσε τη μεγαλύτερη εποποιία της καριέρας του.
Το κλείσιμο του κύκλου
Ο Μαρκ έμεινε άλλη μια χρονιά στους Ράπτορς. Τη σεζόν 2020-21, έγινε συμπαίκτης των Λεμπρόν και Ντέιβις στους πρωταθλητές του 2020 Λέικερς, πριν γυρίσει για τις δύο τελευταίες του σεζόν στην αγαπημένη του Τζιρόνα, της οποίας είναι και πρόεδρος. Πριν λίγες μέρες, παρεμπιπτόντως, προσέλαβε και τον Φώτη Κατσικάρη ως προπονητή της ομάδας.
Επιλέγουμε να κλείσουμε, με μια δήλωση του ίδιου του Μαρκ, στη μικτή ζώνη μετά τον τελικό με την Αργεντινή το 2019:
«Αύριο ο ήλιος θα ξαναβγεί ο κόσμος θα συνεχίσει να προχωράει και εμείς θα είμαστε παγκόσμιοι πρωταθλητές. Το μπάσκετ, όμως, δεν είναι τόσο σημαντικό όσο το μήνυμα που μπορούμε να στείλουμε στις νεότερες γενιές, και να τους εμπνεύσουμε να γίνουν καλύτεροι άνθρωποι. Αυτό είναι το πιο σημαντικό».
Αντρέας Φούντας
www.bnsports.gr
