Πέρασαν 12 χρόνια από την πρώτη συνάντηση του Κάρλος Ζέκα με τον Παναθηναϊκό, με τον Ελληνοπορτογάλο κεντρικό μέσο να επιβεβαιώνει με πράξεις την αιώνια πίστη του στο «τριφύλλι».
Γράφει ο Δημήτρης Φεραδούρος
Ξεκινάμε όπως και στην τελευταία μας αναφορά στο πρόσωπο του! Ζοσέ Κάρλος Γκονσάλβες Ροντρίγκες, κατά κόσμον… Ζέκα. Όχι ένα, ούτε δύο, αλλά δώδεκα ολόκληρα χρόνια πέρασαν από την πρώτη φορά που αντικρίσαμε για πρώτη φορά το πρόσωπο του 23χρονου -τότε- Πορτογάλου μέσου.
Ένα νεαρό παιδί που αποκτήθηκε από την Σετούμπαλ, το καλοκαίρι του 2010. Αιτία της συγκεκριμένης κίνησης στον σύλλογο της Πορτογαλίας ήταν οι καλές του εμφανίσεις στις μικρότερες κατηγορίες της χώρας του, οι οποίες τον θέσπισαν βασικό και αναντικατάστατο στην ομάδα. Φυσικά, αναφερόμαστε για έναν ποδοσφαιριστή 22-23 χρονών που ήθελε πραγματική ψυχική δύναμη για να καταφέρει κάτι τέτοιο.
Η θητεία του στην Σετουμπάλ διήρκησε μονάχα ένα χρόνο όπως ήταν αναμενόμενο, αφού μετά το πέρας της χρονιάς ομάδες όπως η Μπενφίκα και η Σπόρτινγκ Λισαβόνας είχαν το ποδοσφαιριστή στην λίστα τους για να τον αποκτήσουν και τον παρακολουθούσαν στενά. Κάτι τέτοιο παρόλα αυτά δεν πραγματοποιήθηκε, με τον Παναθηναϊκό να προλαβαίνει όλους του μνηστήρες που… ξεροστάλιαζαν για τον Ζέκα και στις 29 Ιουλίου του 2011 τον αγοράζει με τον παίκτη να έρχεται στην Ελλάδα!
Το οικονομικό κομμάτι δεν θεωρήθηκε υπέρβαση, αλλά ούτε και ευκαταφρόνητο ποσό με βάση τα προβλήματα που υπήρχαν στην ομάδα, με το σύλλογο να δαπανά κάτι λιγότερο από 400.000€ για την εν λόγω κίνηση. Ο μικροκαμωμένος και ιδιαίτερα δραστήριος στον χώρο του κέντρου ποδοσφαιριστής, ήταν φυσικά μια επιλογή του Ζεσουάλδο Φερέιρα, ο οποίος είχε ανοιχτά τα ραντάρ του στην χώρα του, όπως και ανθρώπους για να αντλήσει πληροφορίες και υλικό.
Ο Παναθηναϊκός αποτέλεσε την πρώτη ομάδα για την οποία ο παίκτης αποφάσισε να αφήσει την πατρίδα του και να κάνει το «βήμα παραπάνω». Στην πρώτη του χρονιά με τους «πράσινους», η γεύση που άφησε δεν ήταν αυτή που τον έκανε να ξεχωρίσει, καθώς χρησιμοποιήθηκε σε διαφορετικό ρόλο από αυτόν που είχε μάθει. Στις περισσότερες αναμετρήσεις που αγωνίστηκε πήρε την θέση του δεξιού χαφ, όμως καθ’ όλη τη διάρκεια της σεζόν μπήκε σε όλες τις θέσεις του κέντρου. Αυτό που ήταν αντιληπτό όμως, ήταν η έκρηξη του και τα ασταμάτητα σπριντ, τα οποία τον έκαναν να ξεχωρίζει πάντα.
Δύο καλοκαίρια αργότερα, το 2013 η έλευση του Γιάννη Αναστασίου στο «τριφύλλι» ήταν και η αφορμή για το ξεπέταγμα του παίκτη με την πράσινη φανέλα. Ο Έλληνας τεχνικός του έδωσε τον αριθμό «10», αφού πρότινως ο Πορτογάλος αγωνιζόταν με τον αριθμό «17» και ταυτόχρονα ανέλαβε χρέη αρχηγού. Ο ρόλος του αναβαθμίστηκε και έτσι η συγκεκριμένη χρονιά έμελλε να συνδεθεί με τον πρώτο τίτλο του με το τριφύλλι στο μέρος της καρδιάς.
Στη διάρκεια των χρόνων ο Κάρλος ένιωσε πραγματικά οικεία στην Ελλάδα φτάνοντας στο σημείο να αποκτήσει την ελληνική υπηκοότητα και να συνεισφέρει ακόμη και στην εθνική Ελλάδος. Με τον Παναθηναϊκό δέθηκε απόλυτα και ήταν ορόσημο στα δύσκολα χρόνια της ομάδας. Αγαπήθηκε από τον κόσμο και έγινε αρκετές φορές σύνθημα στα χείλη τους.
Μια ανανέωση συμβολαίου με τους «πράσινους» το 2016, είχε ισχύ μέχρι το 2020, όμως το 2017 η Κοπεγχάγη έκανε πρόταση 2.600.000€ και η συμφωνία με την ελληνική ομάδα δεν απείχε πολύ. Έτσι οι δύο πλευρές έδωσαν τα χέρια και ο Ζέκα αποχαιρέτησε γνωστούς και φίλους, λίγο πριν μετακομίσει στη Δανία. Μετά από δύο τραυματισμούς χιαστών, η αγωνιστική του συμμετοχή έπεσε και αποφάσισε να επιστρέψει στο… σπίτι του ξανά και να βάλει σφραγίδα στην έννοια του «Αιώνια πιστός, μια ζωή Παναθηναϊκός». Η επιστροφή του όπως ανέφερε και ο ίδιος σε δηλώσεις του δεν έγινε για να κλείσει απλά την καριέρα του και είναι διατεθειμένος προσφέρει όλες του τις δυνάμεις και να καταφέρει να συμβάλει με τις ικανότητες του.
