Πρόσωπα

Τζιοβάνι Σιμεόνε: Έσβησε και την τελευταία σκιά που τον έκανε απλά, γιο του «Τσόλο»! (video)

Τζιοβάνι Σιμεόνε: Έσβησε και την τελευταία σκιά που τον έκανε απλά, γιο του «Τσόλο»! (video)

Μια ζωή παλεύει για να «απογαλακτιστεί» από τον «πόλο» που μαγνητίζει τα βλέμματα στο άκουσμα του επιθέτου Σιμεόνε. Και μετά από πολλές προσπάθειες και αρκετά «δείγματα γραφής», το βράδυ της Τετάρτης (7/9) στο γήπεδο που λατρεύει παθολογικά τους Αργεντινούς, τα κατάφερε.

«Το μήλο κάτω από τη μηλιά θα πέσει» λένε και στο ποδόσφαιρο το φαινόμενο αυτό φτιάχνει όμορφες ποδοσφαιρικές ιστορίες. Σαν αυτή της οικογένειας Σιμεόνε. «Είναι αδύνατον να μη μιλήσεις για μπάλα στο σπίτι. Όταν μαλώναμε, μας έδειχναν κάρτα. Όταν κάποιος σκόνταφτε, φωνάζαμε «πέναλτι». Είμαστε όλοι άρρωστοι με το ποδόσφαιρο» είχε πει πριν λίγα χρόνια ο Τζιανλούκα, ο μεσαίος γιος του εμβληματικού προπονητή της Ατλέτικο Μαδρίτης, o οποίος αγωνίζεται στη Χερέθ. Οπότε ήταν αναμενόμενο και η ενήλικη ζωή τους να κινηθεί γύρω από τη «στρογγυλή θεά».

Ακόμα όμως και το μήλο, όταν έρθει επιτέλους η ώρα εκείνη που έχει ωριμάσει αρκετά για να ακολουθήσει το δικό του δρόμο, παύει να αποτελεί εξαρτώμενο μέλος και πέφτει για να διαγράψει τη δική του πορεία. Οπότε, στη φυσική αυτή εξέλιξη, δικαίωμα έχει και ο άνθρωπος. Πόσο δε μάλλον όταν ο εκάστοτε «καρπός» γίνεται γνωστός για τα δικά του κατορθώματα και όχι για την προέλευσή του. Και αυτό ο Τζιοβάνι Σιμεόνε το έχει «χτίσει» χρόνο με το χρόνο, για να φτάσει πλέον στο σημείο να λάμψει ως αυτοτελές σημείο αναφοράς, κάμπτοντας και την τελευταία «ρανίδα» αμφιβολίας και επιβεβαιώνοντας το προφητικό τατουάζ του, που «κουβαλάει» από τα 13, πάνω του.

Όταν ξεκίνησαν όλα

Ο Τζιοβάνι αποτελείται από ένα άκρως ποδοσφαιρικό «κράμα». Γεννημένος στην Ισπανία, μεγαλωμένος στην Ιταλία, ανδρωμένος στην Αργεντινή, σε μια πορεία ταυτόσημη με αυτή της καριέρας του πατέρα του φυσικά. Ο ίδιος πάντως, φρόντισε το καλοκαίρι του 2015 να επιβεβαιώσει το ταλέντο του και να δώσει μία πρώτη «γεύση» για ό,τι θα επακολουθούσε. Στο Πρωτάθλημα U-20 της Λατινικής Αμερικής πέτυχε 9 γκολ σε ισάριθμες εμφανίσεις, χαρίζοντας το τρόπαιο στην «αλμπισελέστε» και στον ίδιο το εισιτήριο για την Ευρώπη, μέσω Γένοβας.
sudamericano-sub-20-1999249-750x430_1.jpg

Με το… καλημέρα πέτυχε 12 γκολ με τη φανέλα της Τζένοα, αρκετά για να τον κάνουν από την αμέσως επόμενη χρονιά (2017/18) κάτοικο Αρτέμιο Φράνκι. Στη Φιορεντίνα ήταν η «αιχμή του δόρατος» για δυο σεζόν και δεν τα πήγε καθόλου άσχημα (20 γκολ στη Serie A). Όμως του έλειπε η σταθερότητα και η συνέπεια στο σκοράρισμα. Μπορεί να περνούσαν περίοδοι που η σύνδεσή του με τα δίχτυα να ήταν συνεχής, με αρκετές «ντοπιέτες» μάλιστα και αγαπημένο θύμα τη Γιουβέντους και άλλες που έμενε «άσφαιρος». Κάπως έτσι κατέληξε στη Σαρδηνία και την Κάλιαρι με τα φαινόμενα να επαναλαμβάνονται, τον ίδιο να μονιμοποιείται στο ιταλικό ποδοσφαιρικό στερέωμα αλλά να μην κάνει το βήμα παραπάνω. Μέχρι να προκύψει η Ελλάς Βερόνα και η εκτόξευση.

Το σκαλοπάτι της Βερόνα και ο ρόλος του Τούντορ

Η απομάκρυνση του Εουσέμπιο Ντι Φραντσέσκο έπειτα από την κάκιστη εκκίνηση στην περσινή σεζόν (2021/22) έφερε τον γνώριμό μας, από το πέρασμά του στον ΠΑΟΚ, Ιγκόρ Τούντορ στο «τιμόνι» της Βερόνας και όλα άλλαξαν. Η Ελλάς μετατράπηκε σε επιθετική «μηχανή», σκόραρε κατά ριπάς και χρειάστηκε να περάσουν δέκα ματς για να φύγει χωρίς βαθμό-βαθμούς από το γήπεδο. Μεγάλος πρωταγωνιστής στην αλλαγή αυτή του ρου υπήρξε ο Τζιοβάνι Σιμεόνε. Μάλιστα, στο θρίαμβο επί της Λάτσιο (4-1), ο Αργεντινός πέτυχε καρέ τερμάτων και έγινε μόλις ο δεύτερος παίκτης στην ιστορία της που το καταφέρνει, ενώ άλλα δύο πέτυχε στη νίκη (2-1) επί της Γιουβέντους.

Κάθε χρόνο και πιο αποδοτικός, κάθε σεζόν και πιο καθοριστικός. Τα 17 γκολ και οι 6 ασίστ που πέτυχε ο Τζιοβάνι Σιμεόνε με τα χρώματα της Ελλάς Βερόνα ήταν αυτό που χρειαζόταν στο βιογραφικό του για το βήμα παραπάνω. Η Νάπολι του έδωσε την ευκαιρία να κάνει το παιδικό του όνειρο πραγματικότητα και εκείνος δεν την άφησε φυσικά να πάει χαμένη.

Η Νάπολι, το τατουάζ και το όνειρο που έγινε πραγματικότητα

Το καλοκαίρι που μας πέρασε η Ντόρτμουντ κινήθηκε έντονα για την απόκτησή του ως αντί-Αλέ, όμως εκείνος κατέληξε στον ιταλικό νότο και τη Νάπολι, παραμένοντας σε μια χώρα που του ταιριάζει. Οι «παρτενοπέι» είδαν στο πρόσωπό του, το ιδανικό «συμπλήρωμα» του Όσιμεν για την κορυφή της επίθεσης και ο ίδιος ο Τζιοβάνι Σιμεόνε το βράδυ Τετάρτης (7/9) εκπλήρωσε την παιδική του φιλοδοξία.

Το ρολόι έδειχνε το 40’ λεπτό όταν ο Αργεντινός πήρε την εντολή να φορέσει τις επικαλαμίδες του, τη φανέλα με το νούμερο 18 και να μπει στον αγωνιστικό χώρο για να αντικαταστήσει τον τραυματία Νιγηριανό σέντερ φορ, Βίκτορ Όσιμεν. Δε χρειάστηκε παραπάνω από τρία λεπτά για να γίνει το ντεμπούτο του στα «αστέρια» ακόμα πιο μαγικό.

25 χρόνια παρά τέσσερεις μέρες από το αντίστοιχο ντεμπούτο του πατέρα του Ντιέγκο στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση έστειλε τη μπάλα στα δίχτυα της αντίπαλης ομάδας, όπως και ο «Τσόλο» τότε, δυο φορές κόντρα στην Στεάου Βουκουραστίου, και πανηγύρισε σα μικρό παιδί. Άφησε τα συναισθήματα να ξεχειλίσουν και έδωσε «τροφή» στους ρομαντικούς του αθλήματος.

Εκτός των άλλων εκπλήρωσε έναν νεανικό του στόχο. Στα 13 του, ο Τζιοβάνι παράκουσε τον «Τσόλο» και χτύπησε στο αριστερό του χέρι ένα τατουάζ με τη μπάλα του Champions League. Ελπίζοντας πως κάποια στιγμή θα έρθει η μέρα να αγωνιστεί στα «αστέρια» ή ακόμα καλύτερα να σκοράρει. Και το έκανε πράξη σε μία φανταστική νύχτα για όλο το σύλλογο της Νάπολι και το θρίαμβο επί της Λίβερπουλ (4-1).

Ευχή ή κατάρα να έχεις πατέρα τον «Τσόλο»; Σίγουρα για τους γιους του, το γεγονός αυτό «άνοιξε κάποιες πόρτες» όμως οι άνθρωποι έχουν πάντοτε την τάση να συγκρίνουν πρόσωπα και καταστάσεις. Και σίγουρα δεν είναι εύκολο να ξεπροβάλεις από τη σκιά του Ντιέγκο Σιμεόνε. Όμως όπως έχει δηλώσει και το μεγαλύτερο, ηλικιακά, τέκνο του : «Δεν είμαι ο γιος του Σιμεόνε. Είμαι ο Τζιοβάνι, ένας τύπος που το μόνο που θέλει είναι να βελτιώνεται συνέχεια». Μόνο που πλέον δεν είναι μόνο λόγια, αλλά και πράξεις.

Μάνος Φυρογένης

www.bnsports.gr

Ρoή Ειδήσεων

Δείτε επίσης



0