Από την προπόνηση στο τσιπουράδικο και από το τσιπουράδικο στην προπόνηση, χωρίς καμία βοήθεια, η Αντιγόνη Ντρισμπιώτη, πάλεψε μόνη της σε όλη την πορεία της μέχρι το χρυσό του Μονάχου. Έχοντας μοναδικό στήριγμα την οικογένειά της, έφτασε στην κορυφή και αποτελεί μία φωτεινή απόδειξη πως όταν θέλεις κάτι πολύ, μπορείς να το πετύχεις…
Να λοιπόν που 18 χρόνια μετά από εκείνο το χρυσό της Αθανασίας Τσουμελέκα στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας, ήρθε η σειρά της Αντιγόνης Ντρισμπιώτη να φέρει ξανά μία τόσο μεγάλη επιτυχία στο βάδην για την Ελλάδα. Δεν είναι το χρυσό όμως που κάνει την επιτυχία της Ελληνίδας πρωταθλήτριας τόσο μεγάλη, αλλά το λυπηρό και συνάμα μεγαλειώδες, για εκείνη, γεγονός, πως ό,τι πέτυχε, το πέτυχε χωρίς καμία βοήθεια από κανέναν…
Η πρώτη επαφή με τον στίβο και η πρόωρη αποχώρηση
H γεννημένη στην Καρδίτσα Ελληνίδα αθλήτρια του στίβου, μόλις σε ηλικία τριών ετών είχε την πρώτη της επαφή με τον αθλητισμό και συγκεκριμένα με την ρυθμική γυμναστική, ενώ στα επτά της έκανε μία απόπειρα να ασχοληθεί και με την κολύμβηση, πριν πάρει απόφαση ότι ο στίβος είναι αυτό που της ταιριάζει, αν και δεν την κέρδισε αμέσως.
Η Ντρισμπιώτη θα ξεκινήσει να ασχολείται με τον στίβο σε ηλικία 15 ετών, έπειτα και από παρότρυνση του προπονητή της, Θανάση Δεληγιάννη και τρεις μήνες μετά θα κερδίσει το πρώτο της μετάλλιο. Θα φτάσει σε επίπεδο νεανίδων, θα κερδίσει το πανελλήνιο πρωτάθλημα και σιγά σιγά οι επιτυχίες θα κάνουν όλο και πιο συχνή την παρουσία τους, ώσπου στα 19 της, για οικογενειακούς λόγους, θα αποφασίσει να σταματήσει. Για επτά χρόνια δεν θα ασχοληθεί καθόλου με τον στίβο και όπως έχει δηλώσει και η ίδια δεν ήταν σίγουρη τότε ότι ήθελε να αρχίσει και πάλι.
Η μόνη της ενασχόληση γενικώς με την γυμναστική εκείνα τα χρόνια ήταν στο πλαίσιο των σπουδών της στο Τμήμα Φυσικής Αγωγής, στα Τρίκαλα, στο οποίο είχε περάσει. Παράλληλα, θα αρχίσει να βοηθάει στην οικογενειακή επιχείρηση από το πρωί μέχρι το βράδυ, ενώ για ένα διάστημα έκανε και δύο δουλειές.
Το μεγάλο comeback
Στα επτά χρόνια απουσίας της από τον στίβο, η Αντιγόνη θα ωριμάσει, θα σκεφτεί και θα αναθεωρήσει σχετικά με την απόφασή της το 2003. Έχοντας ως βασικό κίνητρό της τον πατέρα της, ο οποίος πίστευε σε εκείνη όσο κανένας άλλος και την παρότρυνε να αρχίσει και πάλι την ενασχόλησή της με τον στίβο αλλά παράλληλα και έναν πολύ καλό της φίλο που την παρακινούσε και εκείνος να κάνει το μεγάλο comeback, η 27χρονη τότε αθλήτρια θα πάρει την απόφαση και θα ξαναρχίσει την επαφή της με το βάδην.
Ο φίλος της και μετέπειτα κουμπάρος της θα την βοηθήσει πολύ. Εκείνος ήταν που την πήγαινε στις προπονήσεις και αργότερα την γύριζε σπίτι. Βεβαίως πολύ σημαντικό ρόλο στην επιστροφή της είχε και ο τότε προπονητής της, ο οποίος δεν έπαψε ποτέ να πιστεύει στο ταλέντο της και την βοήθησε πολύ ώστε να φτάσει και πάλι σε ανταγωνιστικό επίπεδο και τα κατάφερε. Τον δεύτερο χρόνο της μετά την επιστροφή, η Ντρισμπιώτη θα καταφέρει να πάρει την πρόκριση για το Παγκόσμιο πρωτάθλημα ενώ μόλις για 4 δευτερόλεπτα θα χάσει το εισιτήριο για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου!
Αυτό που δεν κατάφερε τότε όμως, θα το καταφέρει στις δύο επόμενες Ολυμπιάδες, σε Ρίο το 2016 και Τόκιο το 2021, όπου κατέκτησε την 15η και 8η θέση αντίστοιχα. Η παρουσία της στην ιαπωνική πρωτεύουσα ήταν μία πέρα για πέρα μαγική στιγμή για την ίδια που ουδέποτε φανταζόταν ότι θα μπορούσε να βρεθεί σε τόσο υψηλό επίπεδο και να γίνει Ολυμπιονίκης.
Ο νέος προπονητής που έφερε την εκτόξευση
Τα τελευταία χρόνια, η Αντιγόνη συνεργάζεται με άλλον προπονητή, τον Απόλλωνα Κεφαλόπουλο και ουσιαστικά με εκείνον ήρθε η εκτόξευση στην καριέρα της. Η σκληρή δουλειά της στις προπονήσεις υπό της οδηγίες του Έλληνα προπονητή θα φέρουν καρπούς. Η 8η θέση στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκυο ήταν μόνο η αρχή.
Μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα η Καρδιτσιώτισσα αθλήτρια θα κατακτήσει χρυσό μετάλλιο στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα ομάδων στο ατομικό σκέλος και αργυρό με την Εθνική ομάδα.
Τον περασμένο Μάρτιο θα πάρει ξανά το αργυρό μετάλλιο στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα βάδην ομάδων στο Μουσκάτ του Ομάν ενώ μόλις πριν ένα μήνα θα καταφέρει να σπάσει το Πανελλήνιο ρεκόρ στα 35 χλμ βάδην στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στο Όρεγκον των ΗΠΑ, με χρόνο 2:41.58, στη μεγαλύτερή της διάκριση μέχρι το Μόναχο τώρα.
Το χρυσό μετάλλιο στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα στην πόλη της Γερμανίας είναι ουσιαστικά το επιστέγασμα μιας τεράστιας δουλειάς και η ανταμοιβή για τους κόπους της 38χρονης Αντιγόνης.
Η δουλειά στο… τσιπουράδικο και η ανύπαρκτη στήριξη
Ναι η Ντρισμπιώτη δεν έχει την καθημερινότητα που έχουν πολλές συναθλήτριές της. Ζει όλο το χρόνο στην Καρδίτσα, προπονείται εκεί και όλα αυτά ενώ παράλληλα δουλεύει στο τσιπουράδικο που διαθέτει η οικογένειά της στην θεσσαλική πόλη. Και παρόλα αυτά μάχεται, αγωνίζεται, πρωταγωνιστεί. Είναι το πείσμα της τέτοιο που δεν τη λυγίζει τίποτα, παίρνοντας δύναμη από το μόνο στήριγμά της σε όλη αυτή την πορεία, την οικογένειά της.
«Δυστυχώς στην Ελλάδα δεν γίνεται να ζήσεις από τον αθλητισμό» έχει πει σε πολλές συνεντεύξεις της η πρωταθλήτρια Ευρώπης και δυστυχώς είναι η «ωμή» αλήθεια. Όχι μόνο δεν μπορεί να βρει χορηγό παρά τις πάμπολες επιτυχίες της, αλλά η ΕΟΕ έφτασε σε σημείο να της κόψει την σχετική Ολυμπιακή υποτροφία λόγω ηλικίας! Ναι, η αθλήτρια που έφερε και συνεχίζει να φέρνει μετάλλια και διακρίσεις για τη χώρα πήρε ως ανταμοιβή την απόλυτη αχαριστία γιατί θεωρήθηκε, άκουσον άκουσον, «μεγάλη» …
Έπειτα από αντιδράσεις και φωνές όπως αυτές της Κατερίνας Στεφανίδη, η «ντροπιαστική» απόφαση ανεκλήθη ευτυχώς και η αδικία εξαλείφθηκε αλλά δυστυχώς τίποτα δεν μας κάνει αισιόδοξους ότι δεν θα ξαναγίνει.
Η Αντιγόνη Ντρισμπιώτη έκανε όλη την Ελλάδα περήφανη, για μία αθλήτρια-πρότυπο, όπως και πολλοί άλλοι σε αυτή τη χώρα, η οποία δεν το έβαλε κάτω, ούτε θα το βάλει ποτέ, θα παλεύει και θα χαρίζει στιγμές όπως αυτές της 16ης Αυγούστου του 2022, πρώτα απ’όλα σε εκείνη την ίδια, έπειτα στην οικογένειά της και δευτερευόντως σε όλους τους Έλληνες.
Αντώνης Κεφαλωνίτης
