Υπάρχουν αρχηγοί και αρχηγοί στο χώρο του ποδοσφαίρου στο πέρασμα του χρόνου, όμως λίγοι κέρδισαν το σεβασμό από όλο το φίλαθλο κοινό, όπως ακριβώς έκανε ο υπέροχος Χαβιέρ Ζανέτι…
Δεν είναι εύκολο κατά τη διάρκεια της καριέρας σου αλλά και αργότερα αφού «κρεμάσεις» τα παπούτσια σου, να απολαμβάνεις τον σεβασμό από κάθε φίλαθλο και άνθρωπο του ποδοσφαίρου. Ο Χαβιέρ Ζανέτι το κατάφερε, πέτυχε όσο λίγοι μέσω της σκληρής δουλειάς, της ειλικρίνειας, του επαγγελματισμού και της αφοσίωσής του. Γι' αυτό ήταν, είναι και θα είναι ένας από τους πιο σεβαστούς ποδοσφαιριστές στην ιστορία.
Τα πρώτα χρόνια και το πείσμα που του έσωσε την καριέρα
Ήταν ακριβώς 49 χρόνια πριν, 10 Αυγούστου 1973, όταν στο Μπουένος Άιρες της Αργεντινής, ένα αγοράκι ονόματι Χαβιέρ Αδελμάρ Ζανέτι, έβλεπε το πρώτο φως της ζωής. Μεγαλωμένος σε μία φτωχή οικογένεια, με τον πατέρα του να είναι οικοδόμος και η μητέρα του καθαρίστρια, ο μικρός Χαβιέρ και ο αδερφός του, Χόρχε, θα δουν το ποδόσφαιρο ως το μέσο της απόλυτης ευχαρίστησης για εκείνους, μιας και δεν είχαν κάποια άλλη απόλαυση… Στον ελεύθερο χρόνο του θα πηγαίνει να καθαρίζει τον αγωνιστικό χώρο στο γήπεδο της γειτονιάς του, θέλοντας να περνάει όσο περισσότερο χρόνο γίνεται κοντά σε αυτό που του έδινε χαρά, το ποδόσφαιρο.
Στα 16 του αποφασίζει να κάνει ένα βήμα παραπάνω και να ασχοληθεί επαγγελματικά με το άθλημα, ωστόσο λίγο έλειψε μία τεράστια ποδοσφαιρική καριέρα να μην υπάρξει καν στην ιστορία. Ο Ζανέτι θα πάει να δοκιμαστεί σε μία από τις μεγαλύτερες ομάδες της χώρας, την Ιντεπετιέντε ωστόσο μετά από λίγες εβδομάδες, οι προπονητές του εκεί θα τον απορρίψουν, με τη δικαιολογία ότι είναι εξαιρετικά αδύναμος και ελαφρύς, μα εκείνος ευτυχώς δεν θα το βάλει κάτω.
Η Μπάνφιλντ και το βάπτισμα του πυρός στην εθνική ομάδα
Δουλεύοντας παράλληλα με τον πατέρα του στην οικοδομή, ο Χαβιέρ θα ενταχθεί το 1991 στην Ατλέτικο Ταγιέρες, ομάδα β’ κατηγορίας της Αργεντινής και αν και ξεκίνησε ως τελευταία επιλογή, πολύ γρήγορα κέρδισε με το σπαθί του μία θέση στο βασικό σχήμα της ομάδας. Οι πολύ καλές του εμφανίσεις θα του δώσουν τη μεταγραφή στη Μπάνφιλντ, με την φανέλα της οποίας θα γίνει ιδιαίτερα αγαπητός στους φιλάθλους της. Και πώς να μην γίνει άλλωστε όταν ο «El Tractor», όπως τον φώναζαν, είχε πει «όχι» σε προτάσεις τόσο από την Ρίβερ Πλέιτ όσο και από την Μπόκα Τζούνιορς!
Μόλις ο Ζανέτι βρήκε τα πατήματά του στη Μπάνφιλντ, δεν άργησε να έρθει και το ντεμπούτο στην εθνική ομάδα, με τον Ντάνιελ Πασαρέλα, να δίνει την ευκαιρία στον 21χρονο Χάβιερ να ζήσει κάτι που το έβλεπε μόνο στα όνειρα του, να αγωνιστεί με το εθνόσημο στο στήθος. Ένα φιλικό της «Αλ Μπισελέστε» με την Χιλή, τρεις μήνες μετά το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1994, θα αποτελέσει το ξεκίνημα μιας τεράστια διεθνής καριέρας για τον ταλαντούχο Αργεντινό άσο.
Ζανέτι – Ίντερ, μία ερωτική σχέση...
Το καλοκαίρι του 1995, οι ποδοσφαιρικές μετοχές του Ζανέτι ήταν σε διαρκή άνοδο και το όνομά του υπήρχε ήδη στα μπλοκάκια πολλών σκάουτερ κορυφαίων συλλόγων, ωστόσο ο Αργεντινός ήταν διακαής πόθος ενός Ιταλού μεγιστάνα… Ο Μάσιμο Μοράτι, είχε αναλάβει την Ίντερ και στόχος του ήταν η δημιουργία μιας ομάδας που θα πρωταγωνιστούσε σε Serie A και Ευρώπη. Ήταν εκείνη η περίοδος που το ιταλικό πρωτάθλημα είχε αίγλη κυρίως λόγω των χρημάτων που έπεφταν στην αγορά είτε από τον Μοράτι είτε από τον Μπερλουσκόνι.
Μία από τις πρώτες κινήσεις του Μοράτι στην ομάδα του Μιλάνου ήταν να φέρει τον ταλαντούχο νεαρό από την Αργεντινή. Κάπως έτσι, ξεκίνησε μια σχέση αγάπης, πάθους και ατελείωτης αφοσίωσης ανάμεσα στον Ζανέτι και την Ίντερ…
Pre-season 1995, Inter.
— The Culture of Football Classics (@CFclassics) July 23, 2020
Big-suit Friday.
Inter legend Giacinto Facchetti with 2 new signings from Argentina - Sebastián Rambert from Independiente and a young lad from Banfield who’d prove to be a half-decent signing, Javier Zanetti. pic.twitter.com/nbC2cSNSn4
? | #OTD
— Inter (@Inter_en) December 3, 2020
On this day in 1995, Javier #Zanetti scored his first-ever goal for Inter in a 2-0 win over Cremonese! ?⚽#ForzaInter pic.twitter.com/24PLwpfmmf
Το 1999, με αφορμή την αποχώρηση του Τζουζέπε Μπεργκόμι από τους «νερατζούρι», ο Ζανέτι άρχισε να φοράει συχνά πυκνά το περιβραχιόνιο του αρχηγού. Όλοι ήξεραν ότι ο Αργεντινός είχε όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που έπρεπε να έχει ο ηγέτης της Ίντερ. Πράγματι, το 2001, ο Ζανέτι τέθηκε και επίσημα αρχηγός του συλλόγου και έτσι ξεκίνησε ένα από τα πιο επιτυχημένα κεφάλαια στην ιστορία της Ίντερ, κατακτώντας 15 τίτλους, ανάμεσα στους οποίους ένα Champions League, ένα Κύπελλο UEFA όπως και ένα Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων, σε ισάριθμες σεζόν! Το κοντέρ σταμάτησε στις 855 συμμετοχές ενώ με το εθνόσημο αγωνίστηκε σε 151 αγώνες.
Σε όλη τη 19χρονη πορεία του στους «νερατζούρι» έζησε πολλούς προπονητές, από τον Ρόι Χόντσον και τον Ζοζέ Μουρίνιο, τον Μαρσέλο Λίπι και το Έκτορ Κούπερ, μέχρι τον Ράφα Μπενίτεθ και τον Ρομπέρτο Μαντσίνι. Όλοι τους, μηδενός εξαιρουμένου, είχαν τον Χαβιέρ Ζανέτι «στήριγμα» στα πλάνα τους και αυτό από μόνο του ίσως και να είναι μεγαλύτερο από κάθε τίτλο που κέρδισε στην καριέρα του ο 49χρονος, πλέον, Αργεντινός.
Αυτά που τον έκαναν είδωλο
Είναι ένας συνδυασμός που έκανε αυτό τον παίκτη τόσο απαραίτητο για μία ομάδα με το μέγεθος της Ίντερ. Τα αγωνιστικά του χαρακτηριστικά που τα συναντάς σπάνια πλέον ήταν ομολογουμένως εντυπωσιακά. Και που δεν έπαιξε ο Ζανέτι στην καριέρα του. Ξεκίνησε ως δεξιός εξτρέμ, πριν μεταφερθεί σε δεξιό μπακ, τη θέση που πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της καριέρας του, ωστόσο όποτε ένας από τους 19 προπονητές ,που τον καθοδήγησαν συνολικά, τον χρειαζόταν για να καλύψει μια άλλη θέση, είτε στη μεσαία γραμμή είτε οπουδήποτε αλλού στην άμυνα, ο Ζανέτι ήταν πάντα εκεί.
Φυσικά, πέρα από την ευελιξία ήταν και οι απίστευτες δυνάμεις που είχε στο παιχνίδι του. Ο Ζανέτι δεν ονομάστηκε «El Tractor» τυχαία, αλλά για την απίστευτη ικανότητά του να τρέχει πάνω κάτω στον αγωνιστικό χώρο συνεχώς, ακόμα κι αν ήταν το 90ο λεπτό του αγώνα. Η στιγμή στο ντέρμπι του Μιλάνου το 2012, αντιπροσωπεύει τέλεια αυτό το χαρακτηριστικό του.
Κακά τα ψέματα όμως, δεν είναι η αδιαμφισβήτητη ποδοσφαιρική αξία του Ζανέτι που τον έκανε θρύλο της Ίντερ, όχι μόνο αυτή. Είναι η αφοσίωση του στον σύλλογο, τον οποίο δεν άφησε ποτέ. Απέρριψε προτάσεις από πολλές ομάδες, από τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, την Ρεάλ Μαδρίτης, την Μπαρτσελόνα, ακόμα και τη θέση του προπονητή στην Αργεντινή αργότερα, μόνο και μόνο για να μπορέσει να μείνει στην ομάδα που αγάπησε και να πετύχει σπουδαία πράγματα με αυτή, είτε ως παίκτης είτε ως στέλεχος.
Ο Χαβιέρ Ζανέτι ως ποδοσφαιρική οντότητα υπήρξε το πιο τρανό παράδειγμα αθλητή-ηγέτη-ήρωα. Από την αρχή της ενασχόλησής του με το ποδόσφαιρο δεν τα παράτησε ποτέ, πάλεψε, κέρδισε, έχασε αλλά ήταν πάντα εκεί, μπροστά απ’όλους, ένας αρχηγός εντός και εκτός γηπέδου…
#OnThisDay in 2014, club legend Javier #Zanetti played his final game with the Nerazzurri in an away match at Chievo ??
— Inter (@Inter_en) May 18, 2021
What are your favourite memories of @javierzanetti in an Inter shirt? ⚽⚫? pic.twitter.com/rHbQVjVSpt
Αντώνης Κεφαλωνίτης
